Ξύπνησε νωρίς. Η ανυπομονησία του προκάλεσε υπερένταση και έκανε δύσκολη την συνέχιση του ύπνου. Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή και ένα ελαφρό τρέμουλο στο χέρι πρόδιδε ότι κάτι δεν πάει καλά. Θα είναι από τους πολλούς καφέδες που ήπια χτες, σκέφτηκε και σηκώθηκε με αργές κινήσεις από το κρεβάτι. Θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός. Είναι και σε κρίσιμη ηλικία.

Κατευθύνθηκε γρήγορα προς το μπάνιο για την απαραίτητη πρωινή υγιεινή. Βγαίνοντας άναψε την καφετιέρα και κατευθύνθηκε στην κρεβατοκάμαρα. Άνοιξε την ντουλάπα παρατηρώντας το ενοχλητικό τρίξιμο. Μια μέρα που δεν θα έχω δουλειά πρέπει να την λαδώσω μονολόγησε και αμέσως κοίταξε στο εσωτερικό της. Η συλλογή από γιλέκα είχε γίνει μεγαλύτερη τελευταία. Ο φίλος του ο Μάκης του χάρισε ένα καινούριο από την Νορβηγία όπου είχε ταξιδέψει πρόσφατα. Του άρεσε ιδιαίτερα, αλλά η στάμπα με το τσεκούρι ήταν λίγο μεγάλη και δεν ταίριαζε με την περίσταση.
Έβγαλε μερικά από την ντουλάπα, τα αράδιασε στο κρεβάτι και τα κοίταξε με την σχολαστικότητα ενός μικροβιολόγου. Πήρε το πρώτο, το φόρεσε και κοίταξε προς τον καθρέφτη: «Ναι, σε όλα» είπε με ορθό, κοφτό τόνο. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Το έβγαλε και με βιαστικές κινήσεις δοκίμασε ένα καινούριο, καστόρ γιλέκο, ό,τι πρέπει για τον χειμώνα. «Ναι, ναι σε όλα» είπε αυτή τη φορά με τρόπο που εξέπεμπε βεβαιότητα και σιγουριά. Μπα…Ούτε αυτό.

Την αγωνία του να βρει την κατάλληλη αμφίεση διέκοψε ο ήχος της καφετιέρας. Ο καφές με άρωμα καραμελομένο φουντούκι ήταν έτοιμος. Πήρε από το ντουλάπι την αγαπημένη του κούπα, αυτή με τον Τσε, έβαλε και δυο κουταλιές μαύρη ζάχαρη και ξαναγύρισε στον καθρέφτη.

Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Πρέπει να φορέσω κάτι σοβαρό, σκέφτηκε και έβγαλε το μπεζ γιλέκο από την κρεμάστρα. Στήθηκε μπροστά από τον καθρέφτη, σήκωσε το ένα φρύδι, γύρισε ελαφρώς προφίλ, έβαλε το χέρι στο πηγούνι και με ήρεμη φωνή που θύμιζε διανοούμενο είπε χαμηλόφωνα: «Ναι, (παύση) σε όλα». Μπα, ούτε αυτό του άρεσε.

Σκέφτηκε κάτι άλλο. Δίνουμε μάχη, πρέπει να το κάνουμε ολόψυχα και ολόσωμα. Έτρεξε στο μπαλκόνι, άρπαξε την σκάλα και έτρεξε προς το πατάρι. Εκεί είχε καταχωνιασμένα τα είδη κυνηγιού. Θυμήθηκε ότι είχε ένα γιλέκο παραλλαγής, από τότε που πήγαινε κάθε εβδομάδα για κυνήγι. Ξεφτισμένο από τις κακουχίες και τα ατελείωτα πλυσίματα, ήταν έτοιμο να εκπληρώσει τον ιστορικό του ρόλο πριν μπει στο κάδρο των αποσυρμένων γιλέκων. Το φόρεσε με άσπρο πουκάμισο και στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη. Με αυστηρή φωνή που θύμιζε λοχία επί επταετίας φώναξε: «ΝΑΙ ΣΕ Ο-ΛΑ». Του ξέφυγε και μια «προσοχή» στο αριστερό πόδι. Απογοητεύτηκε. Δεν του άρεσε η εικόνα του. Άσε που θυμίζει και κάτι από Χρυσή Αυγή και ο Γρηγόρης είναι γεννημένος δημοκράτης.

Ήθελε κάτι πιο χρωματιστό, κάτι που να θυμίζει δημοκρατία, πολυφωνία. Βρήκε το κίτρινο το πουκάμισο, εκείνο για το οποίο ο Μπίστης, με το χιούμορ που τον διακρίνει τον είχε χαρακτηρίσει Τουίτι σε μια συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Με το κίτρινο ταιριάζει το μαύρο.  Έχουμε και ντέρμπι το βράδι, κιτρινόμαυρα θα βάλω. Έστριψε και ένα τσιγάρο, έβαλε και το πάναμα καπέλο που είχε ξεμείνει τυχαία με τα κυνηγετικά ρούχα και κοίταξε τον καθρέφτη. Ίδιος ο Λούκι Λουκ είμαι, σκέφτηκε και χαμογέλασε.  Γύρισε πλάτη, έκανε τα δάχτυλά του να μοιάζουν με πιστόλι και με μια γρήγορη περιστροφή είπε: «Ναι σε όλα». Πιο γρήγορος κι από την σκιά του.

Αυτό είναι! Το βρήκε. Εξάλλου η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να ετοιμαστεί για την Βουλή. Περίμενε μέρες να πει αυτό το ΝΑΙ, να πει ένα ΝΑΙ, ένα οποιοδήποτε ΝΑΙ. Αυτό που για άλλους ήταν αγγαρεία, υποχρέωση και προϊόν επιβολής, για τον ίδιο έμεινε μια ανεκπλήρωτη επιθυμία. Σήμερα θα είχε επιτέλους την ευκαιρία να ζήσει την στιγμή που περίμενε. Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα υπευθυνότητας που του στέρησαν οι ίδιοι του οι σύντροφοι την προηγούμενη φορά, τώρα δεν μπορεί να του τα πάρει κανείς. Ήρθε η ώρα να πει το μεγάλο ναι…

Πηγή:2310net