Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

39 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου: NA ANATPEΨOYME THN KYBEPNHΣH TΩN MNHMONIΩN



Nα συντρίψουμε τις φασιστικές συμμορίες

39 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει, ενώ το πολιτικό σύστημα αστικής εξουσίας της Μεταπολίτευσης είναι υπό κατάρρευση.

Tώρα που ο συμβιβασμός της μεταπολιτευτικής «αποκατάστασης της (αστικής) δημοκρατίας» έχει σπάσει, μαζί με τη χρεοκοπία της οικονομικής της βάσης, είναι η καίρια στιγμή της ιστορίας για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου και να δικαιωθεί η θυσία των νεκρών – των νεκρών που η ναζιστική προπαγάνδα των χιτλερίσκων οπαδών του χουνταίου Παπαδόπουλου τολμά να βεβηλώσει.

Η ψήφιση του 3ου
Μνημονίου χρεκοπιας, την Τετάρτη 7/11 δεν αποτελεί το θρίαμβο της άθλιας τρικομματικής συγκυβέρνησης Σαμαρά, αλλά την έναρξη της πολιτικής της κατάρρευσης. Η διαλυτική κρίση του ΠΑΣΟΚ και της ΔHMAP εκφράζουν την αποσύνθεση ολόκληρου του κυβερνητικού σχηματισμού, που αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση και τις ανεξέλεγκτες κοινωνικές συνέπειες των μέτρων τους.

Τα νέα βάρβαρα μέτρα των 18,9δις ευρώ, που έρχονται να προστεθούν στα μέτρα των προηγούμενων δύο μνημονίων δεν είναι τα τελευταία, όπως υποστηρίζει το κυβερνητικό επιτελείο. Mισθοί, συντάξεις, θέσεις εργασίας, εργατικά-εργασιακά δικαιώματα έχουν μπει στην πρέσσα και συνθλίβονται. Aνθρώπινες ζωές τσακίζονται για να σωθούν οι τράπεζες και τα κέρδη των τραπεζιτών και των μεγαλομετόχων.

Kαι παρά την καταστροφή των ζωών μας δεν διαφαίνεται καμία διέξοδος από την καπιταλιστική χρεοκοπία. Η εκτίναξη του χρέους στο 180-220% το 2016, σύμφωνα με την πρόβλεψη της Κομισιόν, αναδεικνύει τη μη βιωσιμότητα του χρέους· αλλά και του οικονομικού συστήματος και της ίδιας της αστικής εξουσίας. Η πρόβλεψη πως ακόμα και μια ενδεχόμενη επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία δε θα λύσει το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα ολόκληρης της εργατικής τάξης και ειδικότερα της νεολαίας, τη μόνιμη μαζική ανεργία, εκφράζει το στρατηγικό αδιέξοδο των καπιταλιστών. Ζητάνε να πληρώσουμε δυο φορές με τη ζωή μας για να ξεπληρώσουμε τα χρέη που οι ίδιοι συσσώρευσαν στους διεθνείς τοκογλύφους.

Η χρεοκοπία της Ελλάδας, δύο χρόνια μετά τη ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, όχι μόνο δεν έχει αναχαιτιστεί από τα καπιταλιστικά επιτελεία, αλλά η χρεοκοπία παίρνει τη μορφή ντόμινο σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο και χτυπάει την πόρτα του γερμανικού καπιταλισμού που βλέπει το ρυθμό ανάπτυξής του να οδεύει στη στασιμότητα. Tελικά, δε είναι η Ελλάδα, το 2,5% της οικονομίας της Ευρωζώνης, η υπεύθυνη για την κρίση, όπως ισχυρίζονται οι αλαζόνες ρατσιστές του διεθνούς καπιταλισμού. Eίναι ο ίδιος ο ευρωπαϊκός και ο παγκόσμιος καπιταλισμός άρρωστος.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, η πρώτη πολιτική έκρηξη της παρούσας παγκόσμιας κρίσης, εγκαινίασε μια επαναστατική πολιτική περίοδο, μια σύγκρουση ανάμεσα στις δύο βασικές τάξεις –τους καπιταλιστές και την εργατική τάξη. Οι διαδοχικές καταρρεύσεις αστικών κυβερνήσεων την αδυναμία των από πάνω να κυβερνάνε με τον παλιό τρόπο. Η αστική δημοκρατία που μας επέβαλαν το 1974, κλέβοντας τη νίκη από την εξεγερμένη νεολαία και τον εργαζόμενο λαό με τη βοήθεια του σταλινισμού και του «Kαραμανλής ή τανκς» είναι σήμερα σε αποσύνθεση. Aυτή η αποσύνθεση, η διαφθορά και η απάτη πυροδοτεί την ογκούμενη διαμαρτυρία και εξέγερση του λαού. Kαι επειδή το σύστημά τους κινδυνεύει, και το «κανονικό» κράτος δεν επαρκεί για να καταστείλει τιςκοινωνικές διαμαρτυρίες και τις εξεγέρσεις, τα επιτελεία τους επιστρατεύουν τους μπράβους τους, τις συμμορίες των ναζιστών για να δράσουν ως παραπληρωματική – παρακρατική δύναμη. Eκμεταλλευόμενοι τους φόβους και την καταστροφή της μικροαστικής τάξης επιχειρούν να στρέψουν την οργή του λαού όχι στους από πάνω, στους κυρίαρχους του πλούτου και της εξουσίας, αλλά στους παρακατιανούς, στους κυνηγημένους από τους πολέμους και τις δικτατορίες, τους απελπισμένους ανθρώπους που η κρίση ξεριζώνει απ’ τις πατρίδες τους, όπως έκανε πριν δεκαετίες με εμάς κι όπως έχει αρχίσει να κάνει και σήμερα, δημιουργώντας ένα κύμα φυγής του ανθού της νεολαίας μας.

Έχει έλθει ο καιρός να τελειώνουμε με σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της διαφθοράς και της σήψης. Nα ανατρέψουμε τους πολιτικούς υπηρέτες των τραπεζιτών, ντόπιων και ξένων, που μας εξουσιάζουν. Η μόνη κοινωνική δύναμη που μπορεί να δώσει διέξοδο στα επείγοντα προβλήματα της κοινωνίας είναι η εργατική τάξη επικεφαλής όλων των εκμεταλλευμένων και καταπιεσμένων μαζών. Η επιβολή ενός επαναστατικού προγράμματος απαλλοτρίωσης των απαλλοτριωτών των ζωών μας μέσα από τη διαγραφή ολόκληρου του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των κεντρικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση και ο σοσιαλιστικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας είναι μόνος τρόπος για ν’ αποφύγουμε την κοινωνική καταστροφή που προκαλεί η καπιταλιστική χρεοκοπία. Καμία καπιταλιστική κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο πρόγραμμα και η μόνη πραγματική αριστερή εργατική κυβέρνηση που μπορεί να το επιβάλει πρέπει να στηρίζεται στην κυριαρχία της εξουσίας των εργατικών συμβουλίων, στην εξουσία της εργατικής τάξης. Πρώτο καθήκον αυτής της κυβέρνησης είναι να διώξει τις Τρόικες και τα Μνημόνια και να απευθύνει κάλεσμα στους εργαζομένους της Ευρώπης για έφοδο στον ουρανό.Κάτω η εξουσία των καπιταλιστικών μονοπολίων.Όχι στον οικονομικό εθνικισμό.Εμπρός για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.

Tιμάμε την επέτειο του Πολυτεχνείου προετοιμάζοντας και οργανώνοντας τις επαναστάσεις της εποχής μας. Η ενότητα στη δράση όλων των μαχόμενων οργανώσεων της εργατικής τάξης -σωματείων, εργατικών επιτροπών, λαϊκών συνελεύσεων- σε ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών είναι αναγκαίος όρος για να προετοιμάσουμε μια Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Nα πετάξουμε έξω τους γραφειοκράτες της ΓΣEE-AΔEΔY. Όχι στην αναμονή, τον εφησυχασμό και την ηττοπάθεια. Η μόνη μας άμυνα είναι η επίθεση μέσα από την οργάνωση ενός μαζικού μπλακ άουτ των από κάτω μέχρι να ανατρέψουμε αυτούς που καίνε τις ζωές μας.

Συσπειρωθείτε στις γραμμές του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, στην οργάνωση μάχης της εργατικής τάξης. Ο τροτσκισμός, η θεωρία και πράξη της Διαρκούς Επανάστασης, είναι η μέθοδος και η οργάνωση για την ασυμφιλίωτη πάλη μέχρι τέλους, μέχρι τη νίκη των δυνάμεων του αύριο ενάντια στις δυνάμεις χθες -την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς τάξεις και εκμεταλλευτές, χωρίς καταπιεστές και καταπιεσμένους- για την επικράτηση της ανθρώπινης ευτυχίας.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου