Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Κείμενο Πρωτοβουλίας των 1000...ή αλλιώς με τα 1000 στον ΣΥΡΙΖΑ και στην αστική διαχείριση



Εμείς που συμμετέχουμε στην «Πρωτοβουλία των 1000» για ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο διεξόδου από την οικονομική και κοινωνική κρίση και για τη συμπαράταξη και την ενότητα της Αριστεράς, θεωρούμε πως ενώ η οικονομική και κοινωνική καταστροφή από την ολομέτωπη επίθεση κατά του κόσμου της εργασίας βαθαίνει, η λύση δεν βρίσκεται παρά έξω από το πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. Τη λύση αυτή δεν μπορεί να τη δώσει παρά μόνο ένα τέτοιο Μέτωπο, με την προώθηση ενός προγράμματος ρήξης με τη σημερινή εξουσία.

Στην κατεύθυνση αυτή, υποστηρίζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία και ενότητα στη δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, στη βάση ενός
τέτοιου προγράμματος, αλλά και στον κοινό αγώνα για τη λαϊκή επιβίωση και αλληλεγγύη, στην πάλη ενάντια στα μνημόνια, την Τρόικα και την ελληνική άρχουσα τάξη, αρχής γεγομένης από το αίτημα «καμιά θυσία για το ευρώ».

Στηρίζουμε την προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν αποτελεί το τέλος του δρόμου, αλλά την απαρχή μιας πορείας ανάτασης του λαϊκού κινήματος και συγκρούσεων με το παρελθόν.

Επιδιώκοντας τον μεγαλύτερο διεθνή συντονισμό και τον κοινό αγώνα με τα κινήματα που αναπτύσσονται διεθνώς, αγωνιζόμαστε για μια ριζική ανατροπή στην Ελλάδα, που θα μπορέσει να πυροδοτήσει διεθνείς εξελίξεις.

Απευθυνόμαστε στο σύνολο των δυνάμεων και των αγωνιστών της Αριστεράς, ανεξάρτητα από τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο που εντάσσονται, για τη διεύρυνση της απήχησης αυτών των θέσεων, των επιδιώξεων και των στόχων. Καλούμε καθέναν και καθεμιά που συμφωνεί με τις γενικές αυτές κατευθύνσεις να συνυπογράψει το κείμενο υπογραφών και να συμμετάσχει ενεργά στις εκδηλώσεις-συζητήσεις που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στην αμέσως επόμενη περίοδο σε ολόκληρη τη χώρα, στις οποίες θα αποφασιστούν, μέσα από ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο, οι περαιτέρω διαδικασίες προώθησης των στόχων μας.

Ακολουθεί το κείμενο της Πρωτοβουλίας των 1000:

Πρωτοβουλία των 1000
Για ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό Μέτωπο Διεξόδου
Για την συμπαράταξη και την ενότητα της Αριστεράς

Η μνημονιακή κόλαση, το αστικό αδιέξοδο, η αδυναμία ριζοσπαστικής διεξόδου από την κρίση, η κοινωνική απήχηση της πρότασης για κυβέρνηση Αριστεράς, αλλά και η μετεκλογική συγκρότηση μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης μνημονιακής συγκυβέρνησης, οφείλουν να ανασυντάξουν και να επανακαθορίσουν τη σκέψη και τη δράση των αριστερών αγωνιστών. Η παρέμβασή μας αποσκοπεί στη συγκρότηση παρόμοιων προβληματισμών που έχει ένα μεγάλο δυναμικό στο χώρο της Αριστεράς. Στην ανάληψη πρωτοβουλιών που θέτουν την Αριστερά ενώπιον των ευθυνών της. Σε μια τέτοια εποχή, η Αριστερά έχει κρίσιμο ρόλο και ευθύνη. Δεν πρέπει να περιορίζεται στην αναμονή και στην αμηχανία.

1. Η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, αλλά ο καπιταλισμός δεν μπορεί να υπερβεί ή να κρύψει την κρίση του. Το σύστημα χρεοκοπεί, φορτώνει όμως τη χρεοκοπία του, ελλείψει ικανού αντιπάλου, στην εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Απαιτείται άμεσα η συγκρότηση “υποκειμένων ανατροπής”, μετώπων και πολιτικών φορέων που να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για συστημική ανατροπή. 

2. Σήμερα, δύο δρόμοι υπάρχουν. Ο ένας ήδη δοκιμάζεται: Εντός συστήματος, με τις καταστροφικές πολιτικές να στρέφονται ενάντια στον εργαζόμενο κόσμο. Ο άλλος είναι εκτός, συνδέοντας τα άμεσα αιτήματα με τη σοσιαλιστική προοπτική. Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν και όσοι τις φαντασιώνονται θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα: Οπισθοχώρηση και υποταγή στον νεοφιλελεύθερο κυνισμό ή προχώρημα για ένα άλλο κοινωνικό σύστημα; 

3. Δεν είναι στιγμή για αφηρημένες αλήθειες ή απόπειρες ιδεολογικής και μόνο καταγραφής. Πρέπει να δοθεί η μάχη άμεσα, με την πεποίθηση ότι ο αντίπαλος σήμερα πρέπει και μπορεί να ανατραπεί, ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν σήμερα να επιβάλουν τη δική τους λύση. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για αναμονή, υποχώρηση ή οικονομία δυνάμεων για το μέλλον.

4. Η ασθμαίνουσα μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, αναδεικνύει το αδιέξοδο από τη μεριά του συστήματος. Η παράταση της υποταγής της Ελλάδας στα κελεύσματα και τις προσταγές της Τρόικας οξύνει το αδιέξοδο αυτό συνθλίβοντας παράλληλα τον εναπομείναντα κοινωνικό ιστό. Το μνημονιακό πρόγραμμα, που βαφτίζεται ως πολιτική διέξοδος από την αστική τάξη, αποτελεί το κοινωνικό ολοκαύτωμα των λαϊκών στρωμάτων. Καμία κοινωνική ή εθνική πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει μέσα από αυτή την πολιτική.

5. Η συγκυβέρνηση του μνημονίου δοκιμάζεται, την ίδια στιγμή που στηρίζεται λυσσωδώς από την τρόικα και τον εγχώριο αστισμό. Η δυναμική παρουσία και εισβολή της Χρυσής Αυγής ήδη δημιουργεί ασφυκτική πίεση στις δημοκρατικές λειτουργίες και θα μετατοπίζει συνεχώς την ασκούμενη πολιτική δεξιότερα, ενώ αναδεικνύεται εξαιρετικά επικίνδυνη για τη συνείδηση των λαϊκών μαζών. Χρειάζονται άμεσα πρωτοβουλίες για τη δημιουργία μαζικών, μετωπικών αντιφασιστικών επιτροπών σε κάθε χώρο, ώστε να μπει φραγμός στην άνοδο του νεοφασισμού. 

6. Απέναντι στην κυριαρχία μιας πολιτικά στείρας αστικής τάξης, η Αριστερά μπορεί να δώσει απάντηση στο πρόβλημα, να ανακουφίσει το λαό και να ανακόψει την πορεία της κοινωνικής καταστροφής. Μονάχα ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς, μπορεί να αναμετρηθεί με το στόχο της κυβερνητικής εξουσίας και να προκαλέσει την ήττα των μνημονιακών κυβερνήσεων της Δεξιάς, από μια λαϊκή αριστερή κυβέρνηση που θα στηρίζεται και θα ελέγχεται από την κοινωνική πλειοψηφία. Το μέγεθος της καπιταλιστικής κρίσης και επίθεσης, ο αρνητικός διεθνής συσχετισμός δύναμης, η πολιτική συσπείρωση του μνημονιακού νεοφιλελεύθερου μπλοκ, η ενίσχυση της ναζιστικής Ακροδεξιάς, η κατάσταση σύγχυσης και πολυδιάσπασης των εργαζομένων, το πρόβλημα της λαϊκής επιβίωσης, κάνουν αναγκαία την πολιτική συμπαράταξη της Αριστεράς. 

7. Ο λαϊκός πόθος για μια κυβέρνηση που θα καταργήσει τα μνημόνια έδωσε την δυνατότητα στην Αριστερά να έρθει σε επαφή με πολύ μεγάλα λαϊκά στρώματα. Ο στόχος της αριστερής κυβέρνησης που θα καταργήσει τις δανειακές συμβάσεις και τους εφαρμοστικούς νόμους, τέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και βρέθηκε σε αντιδιαστολή με την προοπτική μιας μελλοντικής και αόριστης λαϊκής εξουσίας ή ακόμη και ενός μακρινού, χαμένου στα βάθη του χρόνου και αφηρημένου επαναστατικού σοσιαλισμού. Η αριστερή πολιτική πρόταση οφείλει να αφουγκράζεται τον παλμό και την απαίτηση του κόσμου και να έχει το στοιχείο της άμεσης πολιτικής απάντησης και διεξόδου. Γι’ αυτό χρειάζεται συγκεκριμένο πρόγραμμα και πολιτική συμμαχιών. Άλλωστε, ο στόχος της κατάληψης της κυβερνητικής και πολιτικής εξουσίας είναι ένας βασικός ρόλος της Αριστεράς. 

8. Μια αριστερή κυβέρνηση δεν θα σημάνει αυτόματα λύσεις στα κολοσσιαία προβλήματα και στην πρωτοφανή επίθεση που δέχεται η ελληνική κοινωνία. Τα παραδείγματα αριστερών κυβερνήσεων που ανέλαβαν να διαχειριστούν την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και τελικά ενσωματώθηκαν σ’ αυτό, οδηγώντας σε τραγωδίες, είναι πολλά. Οι διεργασίες και οι λαϊκοί αγώνες που οδηγούν σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι απαραίτητο να συνοδεύονται με το αναγκαίο προγραμματικό πλαίσιο που μπορεί να δώσει διέξοδο στην κρίση:

• Μη αναγνώριση του χρέους και άμεση παύση πληρωμών του.
• Άμεση κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους.
• Καταγγελία όλων των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων.
• Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών και συγκρότηση μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής, με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά και κοινωνικά κριτήρια.
• Ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών για τις μικρές επιχειρήσεις, τη μικρομεσαία εργαζόμενη αγροτιά και τις πιο αδύνατες κοινωνικές κατηγορίες.
• Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο, άρση του τραπεζικού απόρρητου των μεγαλοκαταθετών, δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών.
• Εθνικοποίηση των πιο κρίσιμων και στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων της οικονομίας.
• Στήριξη μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών και εργασιακών σχέσεων. Προώθηση της δωρεάν υγείας και δωρεάν παιδείας σε όλα τα επίπεδα.
• Πραγματική δημοκρατία, με τη θεσμοθέτηση του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου και διαχείρισης σε όλο το φάσμα της οικονομίας.
• Συγκρότηση ενός προοδευτικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.


Μόνο η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος μπορεί να δώσει στο χειμαζόμενο λαό τη δυνατότητα διεξόδου από την κοινωνική καταστροφή που υφίσταται. Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να δώσει προοδευτικό και λαϊκό περιεχόμενο στην αποδέσμευση της ελληνικής κοινωνίας από τη μέγγενη της ΕΚΤ, της ΕΕ και του ΔΝΤ, καθώς οδηγεί σε πλήρη πολιτική αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει η ΕΕ και με το ίδια την συνθήκη για το ευρώ. Η προσπάθεια υλοποίησης αυτού του προγράμματος θα διαλύσει την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης, μέσα σε ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και καπιταλιστικές ολοκληρώσεις.
Σταθερή επιδίωξή μας είναι η προσπάθεια επέκτασης και συντονισμού των αγώνων και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με στόχο συνολικότερες ανατροπές και ρήξεις στην Ευρώπη και διεθνώς.

9. Αυτή τη στιγμή, πρέπει να αντιστραφεί το κλίμα αμηχανίας και αναμονής. Να σταματήσει ο εφησυχασμός της Αριστεράς ότι μπορεί να αναμένει σαν ώριμο φρούτο την εξουσία. Να μην επικρατήσει το όριο της υποταγής στην αστική νομιμότητα και της πάση θυσία παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη. Να ενεργοποιηθεί ο λαός ενάντια σε λογικές ανάθεσης ή εκλογικής προσμονής. Να ενισχυθεί, να γίνει κυρίαρχη η πρόταση της μετωπικής πολιτικής συγκρότησης και κοινής πρόσκλησης και δράσης στην Αριστερά. Να αποτραπεί το ενδεχόμενο της συγκρότησης ενός πολιτικά εξουδετερωμένου ρεφορμιστικού φορέα “προοδευτικής” διαχείρισης της κρίσης του συστήματος. Να ενισχυθούν οι αριστερές και ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις, ώστε να μη δίνουν μάχες οπισθοφυλακών και συντήρησης δυνάμεων, αλλά αγώνες πραγματικής λαϊκής οργάνωσης και προγραμματικής προετοιμασίας. 

10. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση και ευκαιρία προς τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς για να αναδείξουν μια πρόταση αντισυστημικής διεξόδου. Η εκλογική άνοιξη της Αριστεράς πρέπει να αποτελέσει αφετηρία. Η πολιτική έκφραση του αντιμνημονιακού κοινωνικού μπλοκ κυρίαρχα από την Αριστερά, πρέπει να γίνει το εφαλτήριο για τη συγκρότηση των λαϊκών τάξεων σε πιο αγωνιστική, ριζοσπαστική και μόνιμη βάση. Διαφορετικά, η απογοήτευση θα επικρατήσει ή και θα ενισχυθούν λύσεις παντός χρώματος. Το υλικό υπόστρωμα είναι κατάλληλο και για την Ακροδεξιά. Η συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς και η προγραμματική τους οργάνωση και λαϊκή γείωση αποτελεί άμεση ανάγκη και προτεραιότητα, ώστε να αναπτυχθεί μια ριζοσπαστική και προοδευτική δυναμική στην ελληνική κοινωνία.

11. Ο χρόνος μάς πιέζει ασφυκτικά. Είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο που θα διεκδικήσει την εξουσία. Ένα μέτωπο με πυρήνα τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η κοινή βάση στοιχείων του πολιτικού προγράμματος, έχει οριακά αναδειχτεί στο σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς και κυρίως μέσα από τους ταξικούς και λαϊκούς αγώνες. Η προγραμματική κατεύθυνση βασίζεται στην ανοικτή παραδοχή ότι η εφαρμογή ενός προγράμματος λαϊκής ανακούφισης και ανακοπής της κοινωνικής οπισθοδρόμησης δεν θα εξαρτηθεί από τους εκβιασμούς των δόσεων ούτε από την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ. Στη βάση αυτή, είναι αναγκαίο να κινηθούμε αποφασιστικά και συντροφικά στην κατεύθυνση της ενωτικής συσπείρωσης των σημερινών σχημάτων. Στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής συσπείρωσης, ασφαλώς, η κάθε ξεχωριστή δύναμη θα διατηρεί τη δική της ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ανεξαρτησία.

12. Το στοίχημα αυτό είναι εφικτό για τις δυνάμεις της Αριστεράς, στο βαθμό που εμπεδωθεί μια συνθετική προγραμματική δυναμική, που θα βλέπει ως πραγματικό ενδεχόμενο τη σύγκρουση της ελληνικής κοινωνίας με τη νεοφιλελεύθερη Ευρωζώνη και την ΕΕ, και θα προετοιμάζεται γι αυτό, είτε ως αναγκαιότητα, είτε ως επιθετική διεκδίκηση είτε ως εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου. 

13. Αυτό το σημείο τομής δεν είναι σήμερα κατακτημένο. Παραμένει ζητούμενο εντός της Αριστεράς. Για αυτό, είναι αναγκαίο να ενισχύεται συνεχώς εκείνο το αριστερό αντισυστημικό ρεύμα που είναι παράλληλα ανοικτό στη λογική των πολιτικών συνεργασιών. Ρεύμα που συγκροτείται στην κατεύθυνση της αντισυστημικής διεξόδου από την κρίση, αλλά ταυτόχρονα πρωτοστατεί σε μετωπικές πρωτοβουλίες και στην κεντρική πολιτική σκηνή και στους μαζικούς χώρους. Στις σημερινές συνθήκες, αυτό το πολιτικό ρεύμα μπορεί να ενισχύσει, να διεκδικήσει και τελικά να προκαλέσει τη ριζοσπαστική ανασύνθεση όλης της Αριστεράς. Μόνο έτσι αυτό το μέτωπο μπορεί να συγκροτηθεί, να μην υποκύψει στις πολιτικές πιέσεις του ταξικού αντίπαλου και να οδηγήσει σε νίκη το λαό.

14. Με βάση τα σημερινά δεδομένα της αντιμετωπικής πολιτικής των ηγεσιών ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και των ορίων του ΣΥΡΙΖΑ και του ορατού κινδύνου ενσωμάτωσής του, εκτιμούμε ότι η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στα λαϊκά στρώματα αποτελεί στοιχείο ιστορικής σημασίας. Σε μεγάλο βαθμό, οι εξελίξεις μέσα στην Αριστερά αντικειμενικά καθορίζονται και από τις αντιθέσεις που αναπτύσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Στην συγκυρία αυτή, αναγνωρίζουμε πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Τόσο η αστική ενσωμάτωση και πολιτική εξουδετέρωση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο όμως και το αντίστροφο. Αυτή η ασταθής ισορροπία είναι ήδη φανερή και στις λαϊκές μάζες, αλλά και στις κυρίαρχες τάξεις. Είναι σαφές πως η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να επιμείνει στη θέση “καμιά θυσία για το ευρώ”, αφήνει ανοιχτή την πόρτα της ενσωμάτωσης του, επίσης όμως είναι σαφές πως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ακύρωση των μνημονίων ανοίγουν την πόρτα για τη σύγκρουση με την Ευρωζώνη, δηλαδή την ανοιχτή σύγκρουση με τις αστικές επιλογές. Η ανάπτυξη μιας μετωπικής στρατηγικής των αριστερών δυνάμεων είναι δυνατό να παρέμβει σε αυτά τα ενδεχόμενα και να τα ενισχύσει από την πλευρά των λαϊκών συμφερόντων. 

15. Σε αυτήν την κατεύθυνση και με το ζητούμενο ενός πλατιού μετώπου με κέντρο τις δυνάμεις της Αριστεράς και την ενίσχυση της προοπτικής της αριστερής κυβέρνησης στη βάση ενός μεταβατικού πολιτικού προγράμματος διεξόδου της ελληνικής κοινωνίας από την κρίση, είναι αναγκαίο η σχετική συζήτηση να ανοίξει ακόμη περισσότερο σε όλη την χώρα. Είναι αναγκαίες ανοιχτές συζητήσεις και πολιτικές συσκέψεις σε όλες στις μεγάλες πόλεις, ώστε να καλεστούν και να παροτρυνθούν άμεσα όλες οι αριστερές δυνάμεις να συμμετέχουν και να ενισχύσουν το διάλογο αυτόν. Είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν σχετικές πρωτοβουλίες, να συγκροτηθούν κοινές λαϊκές επιτροπές βάσης σε γειτονιές και εργασιακούς χώρους, προκειμένου να διευρύνουν και να ενισχύσουν την ενιαία αριστερή και λαϊκή προγραμματική συμφωνία και τη συγκρότηση πρωτοβουλιών ενωτικής δράσης αντίστασης και λαϊκής αλληλεγγύης. Το κάλεσμα απευθύνεται στο σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΑΑ, και τις άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η υπόθεση της ριζοσπαστικής ενότητας της Αριστεράς πρέπει και μπορεί να γίνει υπόθεση των ίδιων των αριστερών δυνάμεων και των αγωνιστών της. 


Όσοι θέτουμε την υπογραφή μας κάτω από αυτό το κείμενο:


• Θεωρούμε πως η μοναδική λύση απέναντι στην κοινωνική και οικονομική καταστροφή στον τόπο μας, βρίσκεται έξω από τα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος.
• Λύση μπορεί να δώσει μόνο ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο, με ένα πρόγραμμα ρήξης με τη σημερινή εξουσία.
• Η κρίση είναι διεθνής και πανευρωπαϊκή. Παλεύουμε για μια ριζική ανατροπή στην Ελλάδα, πυροδότη διεθνών εξελίξεων. Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε το μεγαλύτερο δυνατό συντονισμό και κοινή πάλη με τα κινήματα που αναπτύσσονται διεθνώς.
• Υποστηρίζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία και ενότητα στη δράση του συνόλου της ελληνικής Αριστεράς, στη βάση ενός τέτοιου πολιτικού προγράμματος, αλλά και στον κοινό αγώνα για τη λαϊκή επιβίωση και αλληλεγγύη.
• Στηρίζουμε την προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν αποτελεί το τέλος του δρόμου, αλλά την απαρχή μιας πορείας ανάτασης του λαϊκού κινήματος και συγκρούσεων με το παρελθόν.
• Η Αριστερά οφείλει να επιδιώξει την πλατύτερη συνεργασία των δυνάμεών της στην πάλη ενάντια στο μνημόνιο, την τρόικα και την ελληνική άρχουσα τάξη, αρχής γενομένης από το αίτημα “καμιά θυσία για το ευρώ”.
• Ως πρωτοβουλία, απευθυνόμαστε στο σύνολο των δυνάμεων και των αγωνιστών που έχουν παρόμοια αντίληψη, ανεξάρτητα από τον πολιτικό/κομματικό χώρο στον οποίο είναι τοποθετημένοι, για διεύρυνση της απήχησης των πιο πάνω θέσεων, επιδιώξεων και στόχων.


Υπογράφοντες
(έως 05/11/2012)

Πατήστε εδώ για να δείτε τα ονόματα

29 σχόλια:

  1. Μάλιστα,

    με μια γρήγορη ματιά...αποχωρήσαντες από την ΚΟΕ, δεξιά φράξια της ΑΡΑΝ, copy paste από παλαιότερο κείμενο με την υπογραφή Χύτα (ΑΡΑΝ).

    καραμπινάτος ρεφορμισμός με ολίγη από αντικομμουνισμό (βάσει του χαρακτήρα της κριτικής στο ΚΚΕ). Πρόγραμα φιλολαϊκής αστικής διαχειρίσης με κέντρο τα μικροαστικά στρώματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ούτε μια φορά η λέξη σοσιαλισμός, ούτε μια φορά η λέξη κομμουνισμός. ούτε για το ξεκάρφωμα!

    1000 μύρια κύματα, μακριά το Αϊβαλί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε παιδιά που πάτε στο ΣΥΡΙΖΑ? Αφού ο Λαφαζάνης είπε ότι δεν είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρααααααγματικά μια απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη στη συγκυρία για τα "παιδιά με τα πουκάμισα"

    Άντε να ξεκαθαρίζει σιγά σιγά η κατάσταση. Και πολύ το αργήσατε!

    Να "παίζεις μπάλα" βέβαια στα μεγάλα σαλόνια, έχει και το τίμημά του...Καλή σταδιοδρομία σαν αφισοκολλητές του ΣΥΡΙΖΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάλι καλά δηλαδή που τώρα που διαλύεται το ΠΑΣΟΚ υπάρχει και κάποιος να προσφέρει πολιτική στέγη στα παιδιά...

      Διαγραφή
    2. Με πολυ ενδιαφέρον βλεπω πως ξέρεις την έκφραση τα παιδια με τα πουκάμισα.Ειχα να την ακούσω γυρω στα 15 χρόνια.....Βλέπεις πάντως πως κάποια πράγματα ειναι βέβαιο πως θα είχαν αυτην την κατάληξη. Το κακό είναι πως στους 1000 για το ΣΥΡΙΖΑ είναι και παιδια που από αλλά μονοπάτια ξεκίνησαν

      Διαγραφή
    3. Η συγκεκριμένη έκφραση ήταν γνωστή τουλάχιστον σε όσους είχαν σχέση με την ΕΑΑΚ Πάτρας (είτε σαν οργανωμένοι ή σαν ανένταχτοι).

      Έχεις δίκιο για την κατάληξη των πραγμάτων, το θλιβερό όμως δεν είναι τόσο για αυτούς που από άλλα μονοπάτια ξεκίνησαν (όσο περισσότερο φλερτάρεις με τον οπορτουνισμό, τόσο πιο δύσκολα τον "πετάς") όσο το ότι αυτά τα "παιδιά με πουκάμισα" ήταν εν πολλοίς η εικόνα της ΕΑΑΚ Πάτρας στο φοιτικό κίνημα...

      Διαγραφή
  5. Πάντως είδα ότι υπογράφουν ως πρωτοβουλία των 1000 αλλά είναι λίγοι παραπάνω? γιατί αυτή η αποσιώπηση των περίπου 30 παραπανήσιων υπογραφόντων?Μάλλον υπάρχει εσωτερική διαφωνία για το μεταβατικό στάδιο. Δηλαδή το αν θα πάνε συριζα και μετά δημαρ ή αν θα πάνε με τη μια στο μπαρμπα φώτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τελικά είσαστε τόσο ηλίθιοι που δεν μπορείτε να καταλάβετε ούτε τί διαβάζετε.Θέλετε και επανάσταση ηλίθιοι.Καθίστε μια ζωή να σας κυβερνάει η Δεξιά.Καθίστε μια ζωή να μυξοκλαίτε και να κάνετε ψυχοθεραπεία μεταξύ σας κλίνοντας τη λέξη επανάσταση.Έτσι κάνουν όλοι οι ηλίθιοι.Σας αξίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφιερωμένο στον παραπάνω ανώνυμο το εξής σύνθημα που άκουσα χτες να φωνάζουν τα συριζόπουλα:

      "Ούτε Βενιζέλος, ούτε Σαμαράς, ήρθε η ώρα της αριστεράς"

      Αυτοί είστε! Ντυθήκατε ΣΥΡΙΖαίοι βάζοντας τις πράσινες φορεσιές του ΠΑΣΟΚ, βάζοντας τη φορεσιά του διαπραγματευτή για την επίτευξη ταξικής ειρήνης, θέλετε να ξεμπερδεύετε με το μαχητικό ταξικό εργατικό κίνημα και όλα αυτά στο όνομα της "αριστεράς" (γελοια υποκείμενα!) ώστε....να μην μας κυβερνάει η δεξιά(!), ώστε οι "φτωχοί" να γίνουν πλουσιότεροι και οι "πλούσιοι" φτωχότεροι...
      Ποιες κοινωνικές τάξεις; Τι είναι αυτές; Ποιοι γραφικοί και "ξεπερασμένοι" μιλάνε για ταξική πάλη;
      Εδώ, με το συριζοπασόκ, να τελειώνουμε επιτέλους με τους περίεργους που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, που μιλάνε για επαναστάσεις (άκουσον άκουσον!!!), εδώ να γίνουμε ΣΤΥΛΟΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ για το νέο γύρο κερδοφορίας του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

      Είναι γλυκιά η εξουσία, είναι πολλά τα λεφτά....Αλέξη!

      Τράβα να χαθείς ΠΑΝΗΛΙΘΙΕ!

      Διαγραφή
  7. Λες μαλακίες. Δεν είμαι Συριζαία. Αλλά και να ήμουν αυτό δε σημαίνει ότι εσείς δεν είστε ηλίθιοι. Σας αξίζει αυτό που έγινε,γίνεται κσι θα γίνει. Πάρτε το χαμπάρι είστε ηλίθιοι. Αυτός είναι ο λόγος που δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει τίποτα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν πρόκειται να κάνετε απολύτως τίποτα. Αυτός είναι ο λόγος που θα ζει και θα βασιλεύει ο καπιταλισμός. Όχι γιατί είναι δυνατός αλλά γιατί εσείς είστε ηλίθιοι. Συντροφικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχές για περαστικά λοιπόν στην ΠΑΝΗΛΙΘΙΑ "συντροφισσα"...

      Διαγραφή
  8. Καλά πήγαινε να πιείς κανα ουζάκι μετά τη βολτούλα στο Σύνταγμα και να κλίνεις τη λέξη επανάσταση με τους δικούς σου και άσε τα υπόλοιπα γιατί είστε τόσο ηλίθιοι που μέχρι εκεί μπορείτε. Άσε τα περαστικά γιατί δεν είσαι ικανός να τα δώσεις. Μόνο για μαλακισμένες συζητησούλες-ψυχοθεραπείες είστε και για πανηγυρίστικες πορειούλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο για τα "περαστικά", είναι μάταιο. Κλασική περίπτωση ρεφορμισμού

      Ανίατη η ασθένεια!



      Διαγραφή
  9. Άντε ρε από δω ηλίθιοι. Άκου το Βορίδη και δες ποιός θα σε κυβερνάει μια ζωή, ενώ εσύ θα νομίζεις ότι φιλολογείς. Είστε τόσο ηλίθιοι που ούτε δειλούς δεν μπορεί να σας πει κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολιτική του blog είναι να αφήνει όλα τα σχόλια να αναρτώνται χωρίς (προ)έγκριση (ακόμα και τα μη πολιτικού - γηπεδικού χαρακτήρα σχόλια "κομματόσκυλων") με την προϋπόθεση ότι αυτά δεν είναι υβριστικά.

      Το έχεις παρακάνει!!!

      Αν θες οπωσδήποτε στις 10 λέξεις σου οι 8 να είναι μπινελίκια, ή δημοσίευσε με λογαριασμό google να φαίνεται το όνομα και το επώνυμο σου ή πήγαινε αλλού να βρίσεις. Μη δυσφημείς όμως την χρήση της "ανωνυμίας"...

      Διαγραφή
  10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρόμοιου χαρακτήρα με τα δικά σου σχόλια, δεν είναι κανένα. Ρίξε μια ματιά παραπάνω και θα το διαπιστώσεις.

      Αφού θες να διανθίζεις τα σχόλιά σου με υβριστικούς χαρακτηρισμούς, λυπούμαστε αλλά δεν πρόκειται να δημοσιεύσουμε άλλο δικό σου σχόλιο.

      Τοποθετηθήκαμε παραπάνω, δεν το σεβάστηκες, μπορείς να πας αλλού να εκτονωθείς.

      Διαγραφή
  11. Σταλινάκια δεν εκτονώνομαι με τέτοιους τρόπους. Μάλλον κρίνετε από τους εαυτούς σας που περιορίζεστε για να εκτονωθείτε σε δήθεν αναλύσεις. Λογικό όσοι έχουν περιορισμένη αντίληψη έχουν και περιορισμένη δράση και περιορισμένες επιλογές. Ηλίθιοι δήθεν. Όσο για την ανωνυμία απλά σας βαριέμαι τίποτε άλλο μη βάζει το κούφιοκεφαλάκι σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν περιοριζόμαστε σε δήθεν αναλύσεις...Αλλά σε όλα όσα μπορούν να φέρουν τη κοινωνία ένα βήμα πιο κοντά στην επανάσταση...

    Για πες μου εσύ που λειτουργείς ως βαλβίδα εξαέρωσης στη χύτρα της οργής τι κάνεις ρε μπαγλαμά?

    Πήρες πόσο πήρες στις εκλογές...ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ? εμείς είμαστε οι γραφικοί που κλείνουμε την επανάσταση σε όλες τις πτώσεις...Εσυ που έχεις τη λύση επί του πρακτέου τι έκανες? στο δρόμο, στα σωματεία, στη κοινωνία...

    ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ... Γι' αυτό και είσαι καθαρά ΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο μου έγινα και ολόκληρη αστική πολιτική δύναμη ο μπαγλαμάς;Δε γράφω τίποτε άλλο γιατί δεν έχει κανένα νόημα. Σας ξαναλέω η απομόνωση της κάθε είδους γκρούπας είναι απλά ηλιθιότητα. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ετσι μπράβο...

    Αλλά απάντα πριν τη κάνεις δια της πλαγίου...

    ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ????

    Εμείς είμαστε γκρούπες, γραφικοί και περιθώριο...Εσύ τι ΕΚΑΝΕΣ & τι ΚΑΝΕΙΣ??

    Σε αυτό σφυρίζουμε αδιάφορα και το γυρνάμε στη τρελίτσα...

    Στο κίνημα θα είμαστε και θα κριθούμε όλοι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Και ρωτάω εγώ ο χαζός, η ΑΡΑΝ τα μέλη της που υπογράφουν το κείμενο αυτό (τα ίδια μέλη υπέγραφαν και ένα κείμενο πριν τις εκλογές που έλεγε για σύμπραξη με Αλαβάνο, και ακόμα ένα μετά τις εκλογές και εν ολίγοις έκλειναν το μάτι στο συριζα) γιατί δεν τα διαγραφεί εφόσον διαφοροποιούνται σε ένα τόσο κομβικής σημασίας ζήτημα, όπως είναι αυτό της μετωπικής πολιτικής; Δεν φαντάζομαι πως είναι απλά ζήτημα εσωκομματικής δημοκρατίας "που αφήνει όλες τις απόψεις να εκφραστούν" γιατί αν είναι έτσι, δεν μπορώ καν να φανταστώ το σουρεαλιστικό σκηνικό σε 2-3 μήνες ορισμένα μέλη της ΑΡΑΝ να είναι μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποια άλλα να είναι μέλη του συριζα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε, δε βλέπω να λέει πουθενά στο κείμενο για είσοδο στο Σύριζα... Άλλο περιγράφει, εκτός αν το βλέπω μόνο εγώ... Εκτιμώ πως αν ήθελαν να μπούνε σύριζα οι σύντροφοι, θα το είχαν κάνει. Δε νομίζω πως σκοπεύουν να πάνε εκεί. Το νόημα που βγάζει για μένα είναι ένα σύγχρονο ΕΑΜ. Το ΕΑΜ ήταν λαϊκό μέτωπο με κέντρο την αριστερά... Πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση αυτού είναι και όχι πρωτοβουλία για την είσοδο στο σύριζα... Μήπως έχει αρχίσει να μας τυφλώνει ο εχθρός?

      Διαγραφή
    2. Οχι δε θέλουν να μπούν στο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν ολόκληρη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μπει στο ΣΥΡΙΖΑ. Απλό είναι

      Διαγραφή
  16. ΑΛΛΟ Ο ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ. (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙ ΑΡΑΝ)ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑΡ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΕΚ ΕΝΩ ΤΩΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ)ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΥΝ ΤΟ ΝΑΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Το ηθος και το υφος των απαντησεων σας σας χαρακτηριζει. Δεν μπορει σε ενα πραγματικο ερωτημα του λαου για το ποια ειναι η αριστερη διεξοδος στην κριση του, πολιτικη, οικονομικη, πολιτισμικη, κριση υπαρξης εσεις να απαντατε στην καλυτερη Περιπτωση με στιχακια και με αποφευγματα τυπου.... Μια μερα η γη θα γινει κοκκινη.... Χομπιστες της αριστερας ολοι μας, ας σοβαρευτουμε και ακομα και να διαφωνουμε ας αναμετρηθουμε με το ερωτημα. Γεμισαμε απο αφορισμους και αληθειες. Το ερωτημα για μια αριστερη κυβερνηση υπαρχει; Αλλα μαλλον και αυτο ειναι αισχρος ρεφορμισμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ερώτημα του λαού δεν είναι αν θα είναι η διέξοδος από την κρίση του "αριστερή", "δεξιά" ή "διαγώνια". Επίσης, δεν υπάρχει ένα και ενιαίο ερώτημα για τις κοινωνικές τάξεις που εσύ μονομιάς εξαφανίζεις υπό τη σκέπη της λέξης "λαός" (διαταξική έννοια). Για "λαό" μιλάνε πολλοί πολιτικοί/ιδεολογικοί χώροι, ας μην τους αναφέρω και κατηγορηθώ για εξισωτισμό.

      Είναι σαφές ότι η παραπάνω πολιτική πρόταση στερείται αριστερό προσήμου. Αποτελεί ένα άλμα από τα όρια της αντικαπιταλιστικής αριστεράς (γνωρίζοντας και το πολιτικό παρελθόν πολλών εκ των υπογραφόντων) στην σοσιαλδημοκρατία της οποίας ο ρόλος ήταν να εξουδετερώνει την όξυνση της ταξικής πάλης και την πόλωση της κοινωνίας προς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Ο λαός (και τίποτε παραπέρα) είναι η αγαπημένη έκφραση των σοσιαλδημοκρατών (και των ρεφορμιστικών τους παραλαγών).

      Είναι άλλο να λες πως η εργατική τάξη είναι απαραίτητο να κάνει μια συμμαχία με πληττόμενα μη μονοπωλιακά τμήματα του κεφαλαίου και με ηγεμονία της εργατικής τάξης σε ένα τέτοιο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο και άλλο πράγμα να περιγράφεις ένα πολιτικό μέτωπο με κοινωνικό υποκείμενο το "λαό" γενικά και διαταξικά και σε τελευταία ανάλυση με ηγεμονία των μη εργατικών στρωμάτων. Τουλάχιστον το ΚΚΕ είναι τίμιο ως προς αυτό. Προσωπικά διαφωνώ και με αυτή την τακτική.

      Τους χαρακτηρισμούς χομπίστες της αριστεράς, κράτα τους για την πάρτη σου καλύτερα. Μπορεί εσύ να μην θέλεις "η γη να γίνει κόκκινη" ούτε τώρα ούτε και ποτέ, δεν σημαίνει όμως πως όλοι όσοι έχουν μια διαδρομή στο κίνημα, ο απλός εργαζόμενος κόσμος, δεν έχει συμφέρον από την ανατροπή του καπιταλισμού. Μπορεί για σένα το πρόβλημα να είναι "ευρώ ή δραχμή", "επιστροφή στην προ του 2008 κατάσταση". Πρόβλημα σου. Στην τελική το ρεφορμιστής δεν είναι και καμιά βρυσιά για να το ξορκίζεις. Το κείμενο των συναγωνιστών μεταρρυθμίσεις προτείνει, αναμορφώσεις του (καπιταλιστικού) χρηματοπιστωτικού συστήματος, γιατί πολύ απλά αντιλαμβάνεται σε τελευταία ανάλυση την παρούσα κρίση ως χρηματοπιστωτική και όχι ως δομική κρίση του καπιταλισμού.

      Γι' αυτό σου λέω...μην τσιτώνεις, δέξου το "ρεφορμισμός" σαν να έναν πολιτικό όρο, που απλά θα οδηγήσει για μια ακόμα φορά σε ενσωμάτωση την εργατική τάξη.

      Συντροφικά (πάντα)!

      Διαγραφή
    2. To ερώτημα για μια αριστερή κυβέρνηση προφανώς και είναι υπαρκτό. Θα έλεγα ότι συγκεντρώνει και πάρα πολλά βλέμματα αλλά και συμπάθειες. Αλλές είναι φανερές δια μέσου κειμένων υπογραφών. Αλλες πάλι ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί.

      Όμως!

      Η απαντηση αυτή απαντά πάνω στη πολιτική κουβέντα που εντέχνως έχει προωθηθεί από κεφάλιο, μμε και ρεφορμιστική αριστερά. Είναι η κουβέντα που έχει να κάνει με τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης ΕΠΟΜΕΝΩΣ και της μετέπειτα καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε αυτή τη κουβέντα δε μπορούμε να μπούμε γιατί πολύ απλά είναι ανεδαφική και αδιέξοδη. Αλλά και γιατί το πραγματικό ερώτημα είναι ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ Ή ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ...

      Ας θυμηθούμε τα κεντροαριστερά σενάρια στην ιταλία και που κατέληξαν. Ας θυμηθούμε τις minimum ενότητες στη γαλλία που ως συνέπεια είχαν την σαρωτική νίκη του σαρκοζί. Αλλά και πολλά άλλα παραδείγματα που μας χαρίζει απλόχερα η ιστορία.

      Σε αυτό το σύστημα δεν υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Είτε με τη διαχείριση του είτε με την ανατροπή του. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή μάλλον περιγράφεται αλλά ποτέ του δεν έφερε αποτελέσματα γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτα στο ίδιο το κίνημα αλλά πρωτίστως, δε μπορεί να προσφέρει ένα καλύτερο αύριο για την ίδια την εργατική τάξη.

      Η άλλη κοινωνία δε μπορεί να είναι προιόν το οποίο να βγαίνει μεσα από μια εκλογική διαδικασία. Γιατί πολύ απλά αυτή η κοινωνία ή θα είναι αποτέλεσμα της συλλογικής επαναστατικής διαδικασίας της ίδιας της εργατικής τάξης ή δε θα υπάρξει καθόλου. Με λογικές ανάθεσης δημιουργείς απλά κλακαδόρους και οπαδούς...Δε μπορείς όμως να δημιουργήσεις άλλες συνειδήσεις. Αν δεν βάλεις στην "ημερίσια διάταξη" το ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτούς. Το ότι η κομμουνιστική κοινωνία δεν εξοραίζεται κάπου στο μακρινό μέλλον αλλά πηγάζει μέσα από το τώρα, από το σήμερα.

      Η ιστορία θα μας κρίνει όλους.

      Διαγραφή