Ευθεία επίθεση στους δημοσίους υπαλλήλους - στους οποίους καταλόγισε την
ευθύνη για τα σημερινά αδιέξοδα - εξαπέλυσε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας
Λοβέρδος.
«Το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων που ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια πολίτες με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασε εδώ που μας έφτασε», ανέφερε χαρακτηριστικά στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.
Μάλιστα, δεν δίστασε να «αποδομήσει» το σημερινό συνταγματικό πλαίσιο, καθώς υποστήριξε ότι «το ισχύον Σύνταγμα αποτελεί την πρώτη "γραμμή Μαζινό" υπέρ της γραφειοκρατίας». «Οποιος πιστεύει ότι μπορεί να ασκήσει πολιτικές χωρίς να νικήσει το Ελληνικό Δημόσιο, αυταπατάται», πρόσθεσε ο κ. Λοβέρδος, προκαλώντας έντονα ερωτηματικά μεταξύ των βουλευτών για τους λόγους που τον ώθησαν «να ρίξει λάδι στη φωτιά», μία ημέρα μετά την ανακοίνωση των οδυνηρών διαρθρωτικών μέτρων της κυβέρνησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Κατά της Αριστεράς. Λίγο αργότερα, ο υπουργός Υγείας, αν και δεν προκλήθηκε, εξαπέλυσε πυρά κατά της Αριστεράς και επικαλούμενος τους νεκρούς της Marfin είπε: «Σας θυμίζω τον τραγικό θάνατο των τριών προσώπων στη Marfin. Σας θυμίζω ότι με το που πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, σαν να μην ήταν άνθρωποι, επειδή δεν ανήκαν στην Αριστερά, το θέμα "ξεπετάχτηκε" σε δέκα λεπτά, άντε σε ένα βραδινό δελτίο ή στις κηδείες τους! Διότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο ημέρες. Ο,τι γινόταν μετά τον Εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη Μεταπολίτευση»!
--------------------------------------------------------------------
Είναι πολλά τα αυτονόητα που μπορεί κανείς να πει γι’ αυτές τις κατάπτυστες γελοιότητες. Για παράδειγμα, είναι πασίγνωστο ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του «ενός εκατομμυρίου» (στην πραγματικότητα λιγότεροι –πλέον- από 400 χιλιάδες, κάτω από τον μέσο όρο των χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης) «δημοσίων υπαλλήλων» είναι υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί, που είναι οι πιο άθλια αμειβόμενοι εργαζόμενοι αυτών των κλάδων σε όλη την ευρωζώνη. Ένα άλλο πολύ μεγάλο μέρος είναι οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί. Με άλλα λόγια, ο κ. Λοβέρδος ισχυρίζεται ότι η χώρα «καταδυναστεύεται» από τους νοσηλευτές, τους δασκάλους κλπ. Επίσης από τους αστυνομικούς (αυτό μπορούμε να το συζητήσουμε …). Από την άλλη είναι γνωστό ότι για τις –όποιες- στρεβλώσεις στην κορυφή της ιεραρχίας του λεγόμενου «στενού» δημόσιου τομέα, δηλαδή στους διοικητικούς υπαλλήλους υπουργείων και οργανισμών που αποτελούν μικρή μειοψηφία αριθμητικά μέσα στο σύνολο, την πλήρη και αποκλειστική σχεδόν ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις Σημίτη την αμαρτωλή περίοδο 1993 – 2004 (που το φαγοπότι πήγαινε σύννεφο) στις οποίες συμμετείχαν πάνω από τους μισούς υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, με επικεφαλής τον ίδιο τον κ. πρωθυπουργό. Παραπέρα, είναι απορίας άξιον το πώς κατάφερε ο κ. Λοβέρδος να αποκρυπτογραφήσει την … κομματική ταυτότητα (!) των τραγικών θυμάτων – εργαζομένων της Marfin. Απ’ ότι ξέρουμε η ιατροδικαστική επιστήμη δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ διεθνώς…Αλλά να φτάνει ο κ. Λοβέρδος, ο πιο καθημερινός «μαϊντανός» όλων των δελτίων ειδήσεων και όλων των ενημερωτικών εκπομπών, να «ξεφωνίζει» τα ΜΜΕ για τον τρόπο κάλυψης θεμάτων, αποτελεί ένδειξη απύθμενου θράσους … Καλά να πάθουν τα «παπαγαλάκια» που τον χαϊδεύουν συστηματικά (δώσε θάρρος στον χωριάτη, να σου ανέβει στο κρεβάτι). Η τελευταία δε φράση «Διότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο ημέρες. Ο,τι γινόταν μετά τον Εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη Μεταπολίτευση» θα πρέπει να υιοθετηθεί και να διδάσκεται από εδώ και πέρα στα σεμινάρια που κάνουν για τους προπαγανδιστές τους το ΛΑΟΣ και η Χρυσή Αυγή. Α ρε φουκαράδες Άδωνι και Μιχαλολιάκο … Σας έβαλε τα γυαλιά ο Ανδρέας.
Αναμενόμενη ήταν η αμηχανία και η παγωμάρα που προκάλεσαν σε κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης οι παραπάνω ακαθαρσίες όταν εκστομώθηκαν από τον κ. Λοβέρδο. Αγαπητοί κ.κ. Σκανδαλίδη και Πρωτόπαπα καλά να πάθετε και εσείς… αυτά τα πράγματα (όπως είναι η πολιτική ανέλιξη μέσα σε κόμμα εξουσίας τέτοιου είδους «πολιτικών» υποκειμένων) τα προσέχεις όταν είναι μικρά, γιατί όταν μεγαλώσουν άντε μάζευτα. Για παράδειγμα, πριν λίγα χρόνια όταν ο κ. Λοβέρδος προκειμένου να καλοπιάσει τον κ. Γ.Α.Παπανδρέου –αλλά και κάποιους ξένους «προστάτες»- και να ανελιχτεί μέσα στον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ συνέτασσε απίστευτες «συνταγματολογικές» γνωμοδοτήσεις, όπως π.χ. ότι «βουλευτής κυβερνώντος κόμματος δεν δικαιούται να διαφωνεί με τον πρωθυπουργό» (!) ή ότι «η θανατική ποινή είναι εντός Συνταγματικών πλαισίων» (!!), τότε εσείς και όλοι οι άλλοι «παλαιοκομματικοί» κάνατε τις πάπιες… Λουστείτε τα τώρα …
Και όλα αυτά τα απίστευτα λέγονται από έναν συνεπή εκπρόσωπο μιας από τις πιο άθλιες μειοψηφικές κλίκες ιδιοτελών συμφερόντων μέσα στο δημόσιο: του μεγαλοκαθηγητικού πανεπιστημιακού κατεστημένου (εξορμώμενος εκ των «σκληρά εργαζόμενων» καθηγητάδων συνταγματικού δικαίου της Παντείου, βεβαίως βεβαίως), του οποίου κάνει ό,τι μπορεί σαν υπουργός υγείας να διατηρήσει και να διευρύνει τα σκανδαλώδη προνόμια: ιδιωτικά ιατρεία, ισοβιότητα, απόλυτη εξουσία, αδιαφάνεια.
Για να σοβαρευτούμε, η πολιτική κατάντια τέτοιων παραγόντων του αστικού πολιτικού κατεστημένου που από «φερέλπιδες» και «ανανεωτές» καταλήγουν αποκρουστικότεροι του Πάγκαλου, δείχνει τα στενότατα όρια που επιτρέπει η καπιταλιστική κρίση στους πολιτικούς διαχειριστές. Δείχνει ότι η σαπίλα και η κατηφόρα του αστικού πολιτικού συστήματος είναι ταχύτατη και μη αναστρέψιμη. Σε καμία χώρα (και πολύ περισσότερο στην καταχρεωμένη και υπόδουλη Ελλάδα) δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για το κεφάλαιο να επιτρέπει στο πολιτικό προσωπικό του ελιγμούς, πολιτικαντισμούς κλπ. Η διατήρηση και αύξηση των ποσοστών κέρδους κάτω από την αμείλικτη σιδερένια φτέρνα των διεθνών χρηματοπιστωτικών τραστ χρειάζεται την επείγουσα και καταιγιστική αφαίρεση των πιο στοιχειωδών εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, την πλήρη «κινεζοποίηση» των κοινωνιών. Ο αποφασιστικός ρόλος των υπερεθνικών κέντρων, της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ κλπ αναβαθμίζεται στη σημερινή «νέου τύπου» παγκόσμια δικτατορία των τραπεζών, ενώ αντίθεται υποβαθμίζεται μέχρι εξευτελισμού ο ρόλος των ντόπιων πολιτικάντηδων κάθε χώρας. Οι «εποχές» χρειάζονται Φύρερ, όχι Μαυρογιαλούρους. Αυτό αποτελεί τραγωδία ειδικά για τη σοσιαλδημοκρατία, που κυριολεκτικά χάνει κάθε είδους έδαφος κάτω από τα πόδια της. Αποτελεί επίσης μεγάλο κίνδυνο για ό,τι έχει απομείνει και από την ίδια την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σαν πολίτευμα. Χαρακτηριστικά μέσα στο χθεσινό παραλήρημα Λοβέρδου (πρώην … συνταγματολόγου !!!) υπάρχει και πονηρότατη εμβόλιμη αναφορά ενάντια στο ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο χαρακτηρίζεται σαν «την πρώτη γραμμή Μαζινό υπέρ της γραφειοκρατίας». Με την ευκαιρία, προσέξτε συνειρμός: 1. η γραφειοκρατία είναι κακό πράγμα. 2. Άρα οι «γραμμές Μαζινό» που την προφυλάσσουν είναι κι’αυτές κακά πράγματα. 3. Άρα οι επιθέσεις γενικά απέναντι σε γραμμές Μαζινό είναι καλό πράγμα … Πού είστε Αδόλφε και Γκουντέριαν να τον … καμαρώσετε μετά από 62 χρόνια, που θέλει να νικήσει την γραμμή Μαζινό του συντάγματος γκρεμίζοντάς την με τις θωρακισμένες μεραρχίες του νεοφιλελευθερισμού … Ανδρέα, μην χρησιμοποιείς τέτοια άτυχα παραδείγματα, γιατί θα θυμώσουν οι … Γάλλοι δανειστές.
Οι πιο καιροσκόποι και αριβίστες παράγοντες και παραγοντίσκοι του πολιτικού συστήματος ήδη «ξετσουτσουρώνουν» για να εξασφαλίσουν με τις ευλογίες των ξένων δανειστών και των ντόπιων νταβατζήδων νέους ρόλους στο αντιδραστικότατο πολιτικό σκηνικό που ετοιμάζεται πάνω στην «καμένη γη» των αντιλαϊκών μέτρων, της κοινωνικής καταστροφής. Δεν διστάζουν να εκθέτουν και τα ίδια τους τα κόμματα που τα θεωρούν ήδη «καμένα χαρτιά» και απλά οχήματα παραπέρα ανέλιξης Αυτό ισχύει φυσικά και για την ΝΔ (Άρης Σπηλιωτόπουλος, Γιαννόπουλος, Κυριάκος Μητσοτάκης κλπ) έστω και αν ο Σαμαράς τελευταία υιοθετεί όλο και περισσότερο τις επιταγές της τρόϊκας σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να πάρει το χρίσμα της αυτοδυναμίας από τα γνωστά κέντρα αποφάσεων.
Ο συλλογικός αγώνας των εργαζόμενων και της νεολαίας στις σημερινές νέες συνθήκες δεν αφορά μόνο το οικονομικό μέρος, τις αποδοχές, την ανεργία, τις κοινωνικές παροχές, την περίθαλψη, την παιδεία κλπ. Αφορά την ίδια την ουσία κάθε αξίας που συνιστά τον σύγχρονο πολιτισμένο άνθρωπο. Ελπίδα, αξιοπρέπεια, περηφάνια, στοιχειώδης δημοκρατία. Αφορά την πρωτόλεια ανάγκη του εργαζόμενου δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να ζει την κάθε μέρα έστω και μες τη φτώχεια χωρίς να ακούει από το πρωί μέχρι το βράδυ διάφορους … «δουλευταράδες» και «έντιμους» Λοβέρδους, Πάγκαλους, Πρετεντέρηδες, Αλαφούζους, Καψήδες κλπ να τον καθυβρίζουν σαν τεμπέλη, σαν απατεώνα, σαν καταστροφέα της χώρας κλπ. Αφορά την πρωτόλεια ανάγκη του νεολαίου να βλέπει μπροστά του μία ελπίδα στο μέλλον και όχι τα ξινά μούτρα της Διαμαντοπούλου. Αφορά το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι, της συλλογικής διεκδίκησης, της διαμαρτυρίας απέναντι στους κυβερνώντες ένα δικαίωμα που στο κάτω – κάτω αυτός ο τόπος το δίδαξε στον κόσμο πριν διόμισυ χιλιάδες χρόνια … ένα δικαίωμα που τσαλαπατούν βάναυσα ο Παπουτσής και οι πραιτωριανοί του. Αφορά την περηφάνεια της άρνησης ενός λαού να συνεχίζει να κατασυκοφαντείται συλλήβδην όχι μόνο από κάθε λογής πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες του εξωτερικού – Γερμανούς, Ολλανδούς, Φινλανδούς, Τσέχους κ.ά.- αλλά ακόμα και από τον ίδιο του τον πρωθυπουργό («διεφθαρμένοι», «Τιτανικός» κλπ) καθώς και από διαβόητα εγχώρια αρχιλαμόγια και κρατικοδίαιτους καιροσκόπους , όπως π.χ. ο πρώην βιομήχανος πρόεδρος των ελλήνων βιομηχάνων.
Η κατάσταση βράζει, η θύελλα έρχεται. Η ρωγμή στην ιστορία που ετοιμάζεται να ανοίξει θα είναι σημαντικότερη και από τον Μάη του ’68 και από τον Νοέμβρη του ‘ 73. Τα νέα ελπιδοφόρα πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα που θα ξεπηδήσουν από την ρωγμή αυτή θα αποτελούν την ελπίδα για κατάργηση της εκμετάλλευσης και της δυστυχίας, και θα στείλουν πολιτικούς …«κολοσσούς» σαν τον Α. Λοβέρδο και τον Γ.Α.Παπανδρέου εκεί που τους αρμόζει: στα σκουπίδια της ιστορικής λήθης.
«Το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων που ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια πολίτες με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασε εδώ που μας έφτασε», ανέφερε χαρακτηριστικά στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.
Μάλιστα, δεν δίστασε να «αποδομήσει» το σημερινό συνταγματικό πλαίσιο, καθώς υποστήριξε ότι «το ισχύον Σύνταγμα αποτελεί την πρώτη "γραμμή Μαζινό" υπέρ της γραφειοκρατίας». «Οποιος πιστεύει ότι μπορεί να ασκήσει πολιτικές χωρίς να νικήσει το Ελληνικό Δημόσιο, αυταπατάται», πρόσθεσε ο κ. Λοβέρδος, προκαλώντας έντονα ερωτηματικά μεταξύ των βουλευτών για τους λόγους που τον ώθησαν «να ρίξει λάδι στη φωτιά», μία ημέρα μετά την ανακοίνωση των οδυνηρών διαρθρωτικών μέτρων της κυβέρνησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Κατά της Αριστεράς. Λίγο αργότερα, ο υπουργός Υγείας, αν και δεν προκλήθηκε, εξαπέλυσε πυρά κατά της Αριστεράς και επικαλούμενος τους νεκρούς της Marfin είπε: «Σας θυμίζω τον τραγικό θάνατο των τριών προσώπων στη Marfin. Σας θυμίζω ότι με το που πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, σαν να μην ήταν άνθρωποι, επειδή δεν ανήκαν στην Αριστερά, το θέμα "ξεπετάχτηκε" σε δέκα λεπτά, άντε σε ένα βραδινό δελτίο ή στις κηδείες τους! Διότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο ημέρες. Ο,τι γινόταν μετά τον Εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη Μεταπολίτευση»!
--------------------------------------------------------------------
Είναι πολλά τα αυτονόητα που μπορεί κανείς να πει γι’ αυτές τις κατάπτυστες γελοιότητες. Για παράδειγμα, είναι πασίγνωστο ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του «ενός εκατομμυρίου» (στην πραγματικότητα λιγότεροι –πλέον- από 400 χιλιάδες, κάτω από τον μέσο όρο των χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης) «δημοσίων υπαλλήλων» είναι υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί, που είναι οι πιο άθλια αμειβόμενοι εργαζόμενοι αυτών των κλάδων σε όλη την ευρωζώνη. Ένα άλλο πολύ μεγάλο μέρος είναι οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί. Με άλλα λόγια, ο κ. Λοβέρδος ισχυρίζεται ότι η χώρα «καταδυναστεύεται» από τους νοσηλευτές, τους δασκάλους κλπ. Επίσης από τους αστυνομικούς (αυτό μπορούμε να το συζητήσουμε …). Από την άλλη είναι γνωστό ότι για τις –όποιες- στρεβλώσεις στην κορυφή της ιεραρχίας του λεγόμενου «στενού» δημόσιου τομέα, δηλαδή στους διοικητικούς υπαλλήλους υπουργείων και οργανισμών που αποτελούν μικρή μειοψηφία αριθμητικά μέσα στο σύνολο, την πλήρη και αποκλειστική σχεδόν ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις Σημίτη την αμαρτωλή περίοδο 1993 – 2004 (που το φαγοπότι πήγαινε σύννεφο) στις οποίες συμμετείχαν πάνω από τους μισούς υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, με επικεφαλής τον ίδιο τον κ. πρωθυπουργό. Παραπέρα, είναι απορίας άξιον το πώς κατάφερε ο κ. Λοβέρδος να αποκρυπτογραφήσει την … κομματική ταυτότητα (!) των τραγικών θυμάτων – εργαζομένων της Marfin. Απ’ ότι ξέρουμε η ιατροδικαστική επιστήμη δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ διεθνώς…Αλλά να φτάνει ο κ. Λοβέρδος, ο πιο καθημερινός «μαϊντανός» όλων των δελτίων ειδήσεων και όλων των ενημερωτικών εκπομπών, να «ξεφωνίζει» τα ΜΜΕ για τον τρόπο κάλυψης θεμάτων, αποτελεί ένδειξη απύθμενου θράσους … Καλά να πάθουν τα «παπαγαλάκια» που τον χαϊδεύουν συστηματικά (δώσε θάρρος στον χωριάτη, να σου ανέβει στο κρεβάτι). Η τελευταία δε φράση «Διότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο ημέρες. Ο,τι γινόταν μετά τον Εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη Μεταπολίτευση» θα πρέπει να υιοθετηθεί και να διδάσκεται από εδώ και πέρα στα σεμινάρια που κάνουν για τους προπαγανδιστές τους το ΛΑΟΣ και η Χρυσή Αυγή. Α ρε φουκαράδες Άδωνι και Μιχαλολιάκο … Σας έβαλε τα γυαλιά ο Ανδρέας.
Αναμενόμενη ήταν η αμηχανία και η παγωμάρα που προκάλεσαν σε κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης οι παραπάνω ακαθαρσίες όταν εκστομώθηκαν από τον κ. Λοβέρδο. Αγαπητοί κ.κ. Σκανδαλίδη και Πρωτόπαπα καλά να πάθετε και εσείς… αυτά τα πράγματα (όπως είναι η πολιτική ανέλιξη μέσα σε κόμμα εξουσίας τέτοιου είδους «πολιτικών» υποκειμένων) τα προσέχεις όταν είναι μικρά, γιατί όταν μεγαλώσουν άντε μάζευτα. Για παράδειγμα, πριν λίγα χρόνια όταν ο κ. Λοβέρδος προκειμένου να καλοπιάσει τον κ. Γ.Α.Παπανδρέου –αλλά και κάποιους ξένους «προστάτες»- και να ανελιχτεί μέσα στον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ συνέτασσε απίστευτες «συνταγματολογικές» γνωμοδοτήσεις, όπως π.χ. ότι «βουλευτής κυβερνώντος κόμματος δεν δικαιούται να διαφωνεί με τον πρωθυπουργό» (!) ή ότι «η θανατική ποινή είναι εντός Συνταγματικών πλαισίων» (!!), τότε εσείς και όλοι οι άλλοι «παλαιοκομματικοί» κάνατε τις πάπιες… Λουστείτε τα τώρα …
Και όλα αυτά τα απίστευτα λέγονται από έναν συνεπή εκπρόσωπο μιας από τις πιο άθλιες μειοψηφικές κλίκες ιδιοτελών συμφερόντων μέσα στο δημόσιο: του μεγαλοκαθηγητικού πανεπιστημιακού κατεστημένου (εξορμώμενος εκ των «σκληρά εργαζόμενων» καθηγητάδων συνταγματικού δικαίου της Παντείου, βεβαίως βεβαίως), του οποίου κάνει ό,τι μπορεί σαν υπουργός υγείας να διατηρήσει και να διευρύνει τα σκανδαλώδη προνόμια: ιδιωτικά ιατρεία, ισοβιότητα, απόλυτη εξουσία, αδιαφάνεια.
Για να σοβαρευτούμε, η πολιτική κατάντια τέτοιων παραγόντων του αστικού πολιτικού κατεστημένου που από «φερέλπιδες» και «ανανεωτές» καταλήγουν αποκρουστικότεροι του Πάγκαλου, δείχνει τα στενότατα όρια που επιτρέπει η καπιταλιστική κρίση στους πολιτικούς διαχειριστές. Δείχνει ότι η σαπίλα και η κατηφόρα του αστικού πολιτικού συστήματος είναι ταχύτατη και μη αναστρέψιμη. Σε καμία χώρα (και πολύ περισσότερο στην καταχρεωμένη και υπόδουλη Ελλάδα) δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για το κεφάλαιο να επιτρέπει στο πολιτικό προσωπικό του ελιγμούς, πολιτικαντισμούς κλπ. Η διατήρηση και αύξηση των ποσοστών κέρδους κάτω από την αμείλικτη σιδερένια φτέρνα των διεθνών χρηματοπιστωτικών τραστ χρειάζεται την επείγουσα και καταιγιστική αφαίρεση των πιο στοιχειωδών εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, την πλήρη «κινεζοποίηση» των κοινωνιών. Ο αποφασιστικός ρόλος των υπερεθνικών κέντρων, της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ κλπ αναβαθμίζεται στη σημερινή «νέου τύπου» παγκόσμια δικτατορία των τραπεζών, ενώ αντίθεται υποβαθμίζεται μέχρι εξευτελισμού ο ρόλος των ντόπιων πολιτικάντηδων κάθε χώρας. Οι «εποχές» χρειάζονται Φύρερ, όχι Μαυρογιαλούρους. Αυτό αποτελεί τραγωδία ειδικά για τη σοσιαλδημοκρατία, που κυριολεκτικά χάνει κάθε είδους έδαφος κάτω από τα πόδια της. Αποτελεί επίσης μεγάλο κίνδυνο για ό,τι έχει απομείνει και από την ίδια την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σαν πολίτευμα. Χαρακτηριστικά μέσα στο χθεσινό παραλήρημα Λοβέρδου (πρώην … συνταγματολόγου !!!) υπάρχει και πονηρότατη εμβόλιμη αναφορά ενάντια στο ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο χαρακτηρίζεται σαν «την πρώτη γραμμή Μαζινό υπέρ της γραφειοκρατίας». Με την ευκαιρία, προσέξτε συνειρμός: 1. η γραφειοκρατία είναι κακό πράγμα. 2. Άρα οι «γραμμές Μαζινό» που την προφυλάσσουν είναι κι’αυτές κακά πράγματα. 3. Άρα οι επιθέσεις γενικά απέναντι σε γραμμές Μαζινό είναι καλό πράγμα … Πού είστε Αδόλφε και Γκουντέριαν να τον … καμαρώσετε μετά από 62 χρόνια, που θέλει να νικήσει την γραμμή Μαζινό του συντάγματος γκρεμίζοντάς την με τις θωρακισμένες μεραρχίες του νεοφιλελευθερισμού … Ανδρέα, μην χρησιμοποιείς τέτοια άτυχα παραδείγματα, γιατί θα θυμώσουν οι … Γάλλοι δανειστές.
Οι πιο καιροσκόποι και αριβίστες παράγοντες και παραγοντίσκοι του πολιτικού συστήματος ήδη «ξετσουτσουρώνουν» για να εξασφαλίσουν με τις ευλογίες των ξένων δανειστών και των ντόπιων νταβατζήδων νέους ρόλους στο αντιδραστικότατο πολιτικό σκηνικό που ετοιμάζεται πάνω στην «καμένη γη» των αντιλαϊκών μέτρων, της κοινωνικής καταστροφής. Δεν διστάζουν να εκθέτουν και τα ίδια τους τα κόμματα που τα θεωρούν ήδη «καμένα χαρτιά» και απλά οχήματα παραπέρα ανέλιξης Αυτό ισχύει φυσικά και για την ΝΔ (Άρης Σπηλιωτόπουλος, Γιαννόπουλος, Κυριάκος Μητσοτάκης κλπ) έστω και αν ο Σαμαράς τελευταία υιοθετεί όλο και περισσότερο τις επιταγές της τρόϊκας σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να πάρει το χρίσμα της αυτοδυναμίας από τα γνωστά κέντρα αποφάσεων.
Ο συλλογικός αγώνας των εργαζόμενων και της νεολαίας στις σημερινές νέες συνθήκες δεν αφορά μόνο το οικονομικό μέρος, τις αποδοχές, την ανεργία, τις κοινωνικές παροχές, την περίθαλψη, την παιδεία κλπ. Αφορά την ίδια την ουσία κάθε αξίας που συνιστά τον σύγχρονο πολιτισμένο άνθρωπο. Ελπίδα, αξιοπρέπεια, περηφάνια, στοιχειώδης δημοκρατία. Αφορά την πρωτόλεια ανάγκη του εργαζόμενου δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να ζει την κάθε μέρα έστω και μες τη φτώχεια χωρίς να ακούει από το πρωί μέχρι το βράδυ διάφορους … «δουλευταράδες» και «έντιμους» Λοβέρδους, Πάγκαλους, Πρετεντέρηδες, Αλαφούζους, Καψήδες κλπ να τον καθυβρίζουν σαν τεμπέλη, σαν απατεώνα, σαν καταστροφέα της χώρας κλπ. Αφορά την πρωτόλεια ανάγκη του νεολαίου να βλέπει μπροστά του μία ελπίδα στο μέλλον και όχι τα ξινά μούτρα της Διαμαντοπούλου. Αφορά το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι, της συλλογικής διεκδίκησης, της διαμαρτυρίας απέναντι στους κυβερνώντες ένα δικαίωμα που στο κάτω – κάτω αυτός ο τόπος το δίδαξε στον κόσμο πριν διόμισυ χιλιάδες χρόνια … ένα δικαίωμα που τσαλαπατούν βάναυσα ο Παπουτσής και οι πραιτωριανοί του. Αφορά την περηφάνεια της άρνησης ενός λαού να συνεχίζει να κατασυκοφαντείται συλλήβδην όχι μόνο από κάθε λογής πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες του εξωτερικού – Γερμανούς, Ολλανδούς, Φινλανδούς, Τσέχους κ.ά.- αλλά ακόμα και από τον ίδιο του τον πρωθυπουργό («διεφθαρμένοι», «Τιτανικός» κλπ) καθώς και από διαβόητα εγχώρια αρχιλαμόγια και κρατικοδίαιτους καιροσκόπους , όπως π.χ. ο πρώην βιομήχανος πρόεδρος των ελλήνων βιομηχάνων.
Η κατάσταση βράζει, η θύελλα έρχεται. Η ρωγμή στην ιστορία που ετοιμάζεται να ανοίξει θα είναι σημαντικότερη και από τον Μάη του ’68 και από τον Νοέμβρη του ‘ 73. Τα νέα ελπιδοφόρα πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα που θα ξεπηδήσουν από την ρωγμή αυτή θα αποτελούν την ελπίδα για κατάργηση της εκμετάλλευσης και της δυστυχίας, και θα στείλουν πολιτικούς …«κολοσσούς» σαν τον Α. Λοβέρδο και τον Γ.Α.Παπανδρέου εκεί που τους αρμόζει: στα σκουπίδια της ιστορικής λήθης.
Α.Ρ.Σ.Ι. 8-9-11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου