Ο αγώνας της εκπαίδευσης είναι και δικός μας αγώνας

" Η παιδεία, η υγεία, το ρεύμα, το νερό εμπόρευμα δεν είναι , ανήκουν στον λαό" Το μεγάλο πανό που σκέπασε την πρόσοψη του κτηρίου της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη αναρτήθηκε από το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων της πόλης κατά τη διάρκεια της πορείας της 8ης Σεπτεμβρίου.

Απόφαση Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών ΔΠΜΣ «Αρχιτεκτονική – Σχεδιασμός του χώρου», Αρχιτεκτονική σχολή Ε.Μ.Π.

Μετά από γενική συνέλευση του συλλόγου μας αποφασίσαμε να στηρίξουμε και να συμμετέχουμε ενεργά στην κατάληψη της σχολής και να αναστείλουμε τη λειτουργία του μεταπτυχιακού προγράμματος και την έναρξη της εξεταστικής. Πήραμε αυτή την απόφαση όχι μόνο από αλληλεγγύη προς τους προπτυχιακούς φοιτητές που έχουν λάβει αγωνιστικές αποφάσεις, αλλά κυρίως εκτιμώντας ότι  αγώνας που δίνεται αυτή τη στιγμή στα ελληνικά πανεπιστήμια μας αφορά άμεσα. Γιατί;

Αγωνιζόμαστε γιατί είμαστε κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας:

Η μάχη στην εκπαίδευση είναι μάχη ολόκληρης της κοινωνίας. Είναι μια μάχη ενάντια στην επιχειρηματικοποίηση της εκπαίδευσης, ενάντια στο πέταγμα έξω από την ανώτατη εκπαίδευση των φτωχότερων στρωμάτων, ενάντια στη διάλυση των συλλογικών εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων. Είναι μια μάχη ενάντια στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στην διάλυση κάθε κοινωνικής κατάκτησης και την υποθήκευση των ζωών μας στις τράπεζες και τους τοκογλύφους. Είναι μια μάχη για την ελεύθερη σκέψη και τους κοινωνικούς αγώνες στους οποίους επιτίθεται η κατάργηση του ασύλου και το φασιστικό παραλήρημα που κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο.

Αγωνιζόμαστε γιατί είμαστε κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας:

Γιατί οι μεταπτυχιακοί φοιτητές όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των σπουδαστών και των εργαζόμενων εντός των πανεπιστημίων πλήττονται από το νέο νόμο και την κυβερνητική πολιτική. Γιατί η τρομακτική μείωση της χρηματοδότησης, η εισαγωγή διδάκτρων, η προσάρτηση της γνώσης και της έρευνας στα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι περικοπές και απολύσεις διδασκόντων και η αυταρχική διοίκηση των ιδρυμάτων θα κάνει τις σπουδές προνόμιο λίγων στην υπηρεσία της αγοράς.

Αγωνιζόμαστε γιατί είμαστε εργαζόμενοι:

Ο νόμος για τα πανεπιστήμια δεν πλήττει μόνο τους σημερινούς και αυριανούς φοιτητές αλλά το σύνολο των εργαζομένων. Γιατί η εκπαίδευση πολλών ταχυτήτων και ο ατομικό φάκελος προσόντων συντρίβει τα εργασιακά μας κεκτημένα, εισάγει έναν εξατομικευμένο εμφύλιο στη νεολαία και τους εργαζόμενους που θα οδηγήσει στην υποβάθμιση όλων. Είναι κομμάτι μιας ενιαίας πολιτικής που ειδικά με το μνημόνιο οδηγεί στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Γιατί ο νόμος δεν είναι αποκομμένος από μια ενιαία στρατηγική που θέλει τους εργαζόμενους να ζουν και να εργάζονται σε ένα σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα.

Αγωνιζόμαστε γιατί περάσαμε και εμείς από τα φοιτητικά αμφιθέατρα:

Και μάθαμε να υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις των προηγούμενων χρόνων. Δε στηρίζουμε τη διαπλοκή και τα συμφέροντα, όπως μας κατηγορεί η κυβέρνηση. Στηρίζουμε τα στοιχεία που διατηρούν το διάλογο, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, αυτά που στην πραγματικότητα βάλλονται από τα νέα μέτρα.

Ο αγώνας της εκπαίδευσης είναι και δικός μας αγώνας.

Για όλους αυτούς τους λόγους μπαίνουμε και εμείς με τη σειρά μας στον κοινό αγώνα. Καλούμε όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές της χώρας να συντονιστούμε και να συμμαχήσουμε και με τους προπτυχιακούς για μια νικηφόρα έκβαση. Η μάχη χρειάζεται τη μέγιστη συσπείρωση και εντός των πανεπιστημίων αλλά και ευρύτερα σε όλους τους χώρους της εκπαίδευσης και της εργασίας.

Θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας για τη στήριξη του αγώνα. Για την ενίσχυση των καταλήψεων και ως χώρους δημιουργίας, συζήτησης και συλλογικής αναζήτησης.