Μαζική εκδήλωση για Ουκρανία. Αλληλεγγύη στην εξέγερση, πάλη ενάντια σε ολιγάρχες, ΕΕ-ΝΑΤΟ

Μεγάλη επιτυχία είχαν οι δράσεις που πραγματοποίησε αυτή την εβδομάδα η «αντιφασιστική καμπάνια αλληλεγγύης στην Ουκρανία». Αρχικά, την Τετάρτη 10/9, με την μεγάλη διαδήλωση από το σταθμό μετρό Πανόρμου προς την Ουκρανική Πρεσβεία, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες νέοι και εργαζόμενοι. Η διαδήλωση ήταν μια από τις μεγαλύτερες για ζητήματα αλληλεγγύης και διεθνιστικής στήριξης σε κινήματα άλλων χωρών τα τελευταία χρόνια, είχε παλμό και συμμετείχαν ένα μεγάλο φάσμα οργανώσεων της Αριστεράς και συλλογικότητες του αγώνα.

Οι δράσεις συνεχίστηκαν με τις δυο εκδηλώσεις, μία την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη, με μαζική συμμετοχή, και η κεντρική εκδήλωση της καμπάνιας την Παρασκευή 12 Σεπτέμβρη στην Αθήνα, στο Πολυτεχνείο. Στο κατάμεστο αμφιθέατρο Γκίνη, μίλησε ο Σεργκέι Κιριτσούκ, στέλεχος της αριστερής επαναστατικής οργάνωσης της Ουκρανίας «Μποροτμπά» (borotba-αγώνας), αναλύοντας την κατάσταση στην Ουκρανία, τις τελευταίες εξελίξεις και τις θέσεις της οργάνωσής του.

Στην μαζικότατη εκδήλωση, διαβάστηκε χαιρετισμός κομμουνιστών πολιτοφυλάκων από το Ντόνιετσκ της νοτιανατολικής Ουκρανίας. Στη συνέχεια χαιρέτησαν αριστεροί αγωνιστές από το Καζαχστάν, ενώ ομιλία-τοποθέτηση έγινε και από πλευράς της ελληνικής «αντιφασιστικής καμπάνιας» που διοργάνωσε την εκδήλωση.

Ο Σεργκέι Κιριτσούκ στην ομιλία του τόνισε, ότι η κρίση στην Ουκρανία είναι κρίση της ίδιας της Ε.Ε., κρίση που αποτυπώνει τον ανταγωνισμό, τις βίαιες προσπάθειες διεισδύσεις σε αγορές και εδάφη της ανατολικής Ευρώπης. Σε αυτή την κρίση, στον πόλεμο οδήγησε η πολιτική της ίδιας της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις, τις πολιτικές κινήσεις των αστικών δυνάμεων και τους ανταγωνισμούς τους, ανεξάρτητα από τις προθέσεις ηγεσιών και διάφορων πλευρών, αντικειμενικά διεξάγεται σήμερα στην Ουκρανία μια πάλη, που έχει πάρει και τη μορφή ένοπλης πολεμικής σύρραξης, ανάμεσα στις συνασπισμένες αστικές δυνάμεις, τους νεοφιλελεύθερους, την ακροδεξιά, τους ολιγάρχες του πλούτου μαζί με όλες τις φιλο-ΕΕ και φιλο-ΗΠΑ πολιτικές δυνάμεις της άρχουσας τάξης από τη μία, με άμεση δύναμη κρούσης τους φασίστες και τα ναζιστικά τάγματα, ενώ από την άλλη, ο λαός της νοτιοανατολικής Ουκρανίας δίνει τον αγώνα για ελευθερίες, για τα δικαιώματά του στη γλώσσα, τη δουλειά, την ζωή του απέναντι στη χούντα του Κιέβου. Η στήριξη του αντιφασιστικού αγώνα στην νοτιοανατολική Ουκρανία, δεν σημαίνει ταύτιση με τη Ρωσία και την πολιτική Πούτιν, γιατί ούτε η άρχουσα τάξη της Ρωσίας και το πολιτικό της προσωπικό ούτε οι ολιγάρχες της νοτιοανατολικής Ουκρανίας  θέλουν μια εξεγερμένη εργατική τάξη που εθνικοποιεί τα εργοστάσια και τα ορυχεία, ανακηρύσσει Λαϊκές Δημοκρατίες με συντάγματα, λαό που συγκρούεται με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, που διώχνει τους ολιγάρχες. Γι΄ αυτό, σε μια κρίσιμη στιγμή για την αντιπαράθεση, όταν προέλαυναν οι δυνάμεις των εξεγερμένων φτάνοντας έξω από τη Μαριούπολη, ο Πούτιν υπέγραφε στις πλάτες των μαχητών του Ντονμπάς την εκεχειρία με την κυβέρνηση του Κιέβου.»

Ο ομιλητής περιέγραψε το κλίμα και στις μεγάλες πόλεις της δυτικής και κεντρικής Ουκρανίας, το Κίεβο, το Χάρκοβο κ.α., όπου οι κομμουνιστές δέχονται τις επιθέσεις των ναζιστών, επιδρομές στα γραφεία τους, απαγόρευση της δράσης τους. Κάθε φωνή που μιλάει ενάντια στην ολιγαρχία, ενάντια στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, για δικαιώματα, χαρακτηρίζεται εθνικά προδοτική και σοβιετική προπαγάνδα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι υπό διωγμό και απαγόρευση, το ίδιο μια σειρά αριστερές οργανώσεις και κοινωνικές οργανώσεις του κινήματος. Ο αντικομμουνισμός έχει γίνει κυρίαρχη προπαγάνδα στα ΜΜΕ και την πολιτική σκηνή.

«Σήμερα, τόνισε ο Σ. Κιριστούκ, ιδιαίτερα με την απόφαση του ΝΑΤΟ να σταλούν στρατεύματα ταχείας επέμβασης στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη για μια γενίκευση της πολεμικής σύρραξης. Μην ξεχνάμε ότι και ο Πρώτος και ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος με μια έννοια είχε ξεσπάσματα και συρράξεις με αρχή στην Ουκρανία. Ο λαός του Ντονμπάς, οι εργαζόμενοι του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ αγωνίζονται ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στο φασισμό, ενάντια στη χούντα του Κιέβου, δηλαδή ενάντια στην Ε.Ε. τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που τη στηρίζουν, την εξοπλίζουν, την καθοδηγούν. Και είναι καθήκον κάθε αριστερού, κάθε οργάνωσης, κάθε κινήματος και προοδευτικού ανθρώπου να πάρει θέση. Να πάρει στάση αλληλεγγύης στο λαό της νοτιανατολικής Ουκρανίας. Είναι ακατανόητη η στάση κάποιων δυνάμεων, που κρατούν δήθεν ίσες αποστάσεις. Στον πόλεμο υπάρχουν επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι, καταπιεστές και καταπιεζόμενοι, υπάρχουν πολιτικές συγκρούσεις, ταξικά και άλλα συμφέροντα. Φασισμός και νεοφιλελευθερισμός μαζί με Ε.Ε. και ΝΑΤΟ από τη μία, εξεγερμένος λαός από την άλλη. Το ότι υπάρχει και ο τρίτος «παίκτης», η Ρωσία, η οποία προσπαθεί να διασφαλίσει τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή ως καπιταλιστική χώρα και δύναμη, καθόλου δεν ακυρώνει το καθήκον της στήριξης του λαού της νοτιανατολικής Ουκρανίας και της εξέγερσης. Μια τέτοια στάση θα ήταν καταστροφική για τους κομμουνιστές και την αριστερά, τόσο στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όσο και στην πρόσφατη ιστορία, όπως στη Γιουγκοσλαβία»

 Αναφερόμενος στις θέσεις της οργάνωσης Borotba, ο Σ. Κιριτσούκ ανέφερε ότι «στο κίνημα της Ουκρανίας, στην ίδια την εξέγερση στην νοτιοανατολική Ουκρανία, υπάρχουν πολλές και διαφορετικές πολιτικές γραμμές και κατευθύνσεις. Δεν πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα μονόπλευρα, στατικά. Για μας η λύση δεν είναι ο πόλεμος που θα δημιουργήσει δυο αστικά κράτη με δυο ολιγαρχίες του πλούτου. Αλλά μια διαδικασία, μια εξέγερση, που τώρα καίει και φουντώνει στις περιοχές της νοτιοανατολικής Ουκρανίας, η οποία θα πάρει αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά, θα ανάψει τη φλόγα σε όλη την εργατική τάξη, ενάντια στους ολιγάρχες συνολικά, όποια γλώσσα κι αν μιλάνε. Μια εξέγερση που θα βάλει το ζήτημα μιας Ουκρανίας ανεξάρτητης από Ε.Ε. και ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, κυρίαρχη και δημοκρατική, χωρίς φασίστες, χούντα και καταπίεση. Σε μια τέτοια Ουκρανία, ο λαός, οι περιοχές, θα αποφασίσουν ελεύθερα και μόνοι τους πως θα ζήσουν μαζί, θα έχουν ίσα δικαιώματα, θα έχουν ζωή και ελευθερία. Αυτή η γραμμή φυσικά δυσκολεύει μέρα με τη μέρα, όσο ο πόλεμος αφήνει νεκρούς και ερείπια. Γιατί το ρήγμα βαθαίνει πολύ, το τραύμα μεγαλώνει απελπιστικά. Ο πόλεμος, ειδικά ο βομβαρδισμός άμαχων και πόλεων από τον Ουκρανικό στρατό στη νοτιοανατολική Ουκρανία οδηγεί αυθόρμητα την πλειοψηφία του λαού στη  λύση της διάσπασης και απόσχισης.»

 

Πηγή:  http://narnet.gr