Του Δημήτρη Αργυρού
Καθήκον και όχι δικαίωμα στην αντίσταση και όποιος δεν το κατανοεί
βρίσκεται αντικειμενικά στην άλλη πλευρά της όχθης έστω και αν είναι η
τελευταία τρύπα της φλογέρας…. Η μάχη των απεργών της χαλυβουργίας, το
κίνημα «δεν πληρώνω», η κατάληψη της ΔΕΗ από τους αγωνιζόμενους εργάτες
της και ο,τιδήποτε ασυντόνιστο και συντονιζόμενο υπήρχε και θα ξεσπάσει
είναι η μια ελπιδοφόρα εικόνα που διαρκώς προβάλει και θα πάψει να
προβάλει και θα σηκώνει τείχος αντίστασης και ελπίδας..
Όχι δεν θα παραδώσουμε εύκολα τα όπλα, όχι δεν θα γίνουμε εύκολα οι
δουλοπάροικοι της δικτατορίας των αγορών, του ΔΝΤ, της ΕΕ και των
ντόπιων και ξένων ελίτ. Όχι δεν θα υπογράψουμε εύκολα δηλώσεις
νομιμοφροσύνης όπως έκαμαν οι αστικές δυνάμεις της Ελλάδας, όπως έκαμαν
πάντα οι αστικές δυνάμεις της Ελλάδας…όταν τα κεφάλια τους
δεν στεκότανε καλά στους ωμούς τους…. Θα σώσουμε οτι,δήποτε και αν
σώζεται και ιδιαιτέρα θα σώσουμε την αξιοπρέπεια μας, την λαϊκή, εθνική,
ταξική αξιοπρέπεια μας…
Φυσικά θα υπάρχουν και αυτοί, πάντα υπήρχαν δηλαδή , που
θα συμβάλουν συνειδητα, ασυνείδητα ανόητα και φοβικά, στην υποτίμηση της
εργατικής τάξης, στην υποδούλωση του λαού, των λαών….
Οι αριστερές δυνάμεις ενωτικά, μαχόμενα και ταξικά δεν έχουν παρά
το καθήκον να οργανώσουν, να συντονίσουν τους αγώνες που υπάρχουν και θα
συνεχίσουν να υπάρχουν.. καθήκον μας λοιπόν ο δρόμος η αντίσταση, η
ανατροπή…ας μην λείψει κανείς.. ε αν είναι να πέσουμε ας πέσουμε με
το όπλο στο χέρι και την καρδιά να φτερουγάει….το μέλλον το δικό μας και
των παιδιών μας ανήκει σε μας…Όλοι στο δρόμο..όλοι στην Μεσογείων 190
να πέσει η χούντα των τραπεζών και των πρώην τσεκουράτων
φασιστών…οι λαοί της μεσογείου δείχνουν το δρόμο… έρχονται υπέροχες
μέρες…με το λαό στο προσκήνιο όλα είναι δυνατά…Αν είναι να σωθεί ο τόπος
θα σωθεί μόνο από εμάς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου