Μια καταγγελία για τράφικινγκ και η εκδίκηση του κράτους

Από το ιστολόγιο του Παναγιώτη Βήχου

"Με λένε Ζωή. Είμαι χορεύτρια από την Ουκρανία και ήλθα στην Ελλάδα πριν λίγους μήνες να εργαστώ με το μπαλέτο μου στο "Βαρελάδικο" εδώ στη Σαντορίνη. Ο ιμπρεσάριος που μας έφερε στην Ελλάδα μας είπε ότι θα χορεύουμε χορούς της πατρίδας μου, θα κάνουμε τρεις εμφανίσεις στο κέντρο και μετά θα πηγαίνουμε στο ξενοδοχείο που
θα μας έχει κλείσει ο καταστηματάρχης και θα ξεκουραζόμαστε. Το αντίτιμο γι΄ αυτή τη δουλειά θα ήταν 15.000 τη βραδιά. Κλείσαμε συμβόλαιο για έξι μήνες. Τα πράγματα όμως, δεν πήγαν καλά από την αρχή. Ο άνθρωπος που ανέλαβε να μας φέρει από την Ουκρανία στην Ελλάδα δεν μας έδωσε ποτέ στα χέρια μας τα διαβατήριά μας λέγοντάς μας να μην ανησυχούμε κι όλα θα πάνε καλά. Στα σύνορα
της Ελλάδας ο άνθρωπος αυτός μας παρέδωσε σε έναν Έλληνα ο οποίος πλήρωσε 50.000 για κάθε μία από εμάς στους αστυνομικούς του τελωνείου!!! Αυτοί μας άφησαν να περάσουμε στην Ελλάδα με τη συνοδεία του Έλληνα που είχε στείλει ο ιμπρεσάριος ο οποίος είναι και αυτός Έλληνας. Από εκεί και πέρα αρχίζει ο Γολγοθάς".

Η Ζωή που μου αφηγείται όλα αυτά είναι γύρω στα 20 χρονών, ψηλή, μελαχρινή που χορεύει υπέροχα. Μαζί της είναι άλλες επτά
κοπέλες που η ηλικία τους είναι μεταξύ 17 και 20 χρόνων. Όλες πανέμορφες που χορεύουν με τη χάρη που έχουν οι χορεύτριες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Έμεινα κι εγώ στη "Βίλα Αργύρη" έναν ολόκληρο μήνα, αφού εκεί με έβαλαν να μείνω πηγαίνοντας να εργαστώ σαν μουσικός στη Σαντορίνη. Έγινα μάρτυρας φοβερών σκηνών που εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια μου. Κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη της Ζωής η οποία μου άνοιξε την καρδιά της, ζητώντας μου
βοήθεια:

"Θέλουμε να πάμε πίσω στην πατρίδα μας. Εδώ μας θέλουν πόρνες. Τρείς κοπέλες από εμάς λίγο πριν έρθεις στην Σαντορίνη τις πούλησαν για 2.000.000 δραχμές».

Έτσι άρχιζε ένα άρθρο που έγραψα το 1998 μετά από τα γεγονότα που έζησα στο όμορφο νησί της Σαντορίνης όπου είχα πάει να εργαστώ σαν μουσικός. Εκεί ανακάλυψα ότι στη «Βίλα Αργύρη» είχαν κλειδωμένες ανήλικες κοπέλες από την Ουκρανία τις οποίες εξέδιδαν, τις
χτυπούσαν και τις εκμεταλλεύονταν. Επικεφαλής αυτής της συμμορίας των Σωματεμπόρων ήταν ο αστυνομικός διοικητής του νησιού!!!

Η δημοσίευση της καταγγελίας

Όλα αυτά που έμαθα, τις φωτογραφίες που έβγαλα καθώς και τις μαρτυρίες που συγκέντρωσα τις πήγα στον εισαγγελέα του νησιού ο οποίος αρνήθηκε να έρθει στη «Βίλα Αργύρη» που εκείνη την ώρα βρισκόταν εκεί ο διοικητής!!! Αναγκάστηκα να φύγω αμέσως από το νησί γιατί υπήρχε κίνδυνος και για τη ζωή μου. Στο τέλος
του άρθρου που δημοσίευσα το 1998 έγραφα: «Υπάρχει κάποιος αδιάφθορος να βάλει το νυστέρι;».

Μετά τη δημοσίευση της καταγγελίας μου ο Εισαγγελέας του κράτους με έστειλε στη Νάξο να παραδώσω ό,τι στοιχεία είχα στον εισαγγελέα και ανακριτή του νησιού. Αυτό και έκανα και από αυτούς έμαθα ότι τις ίδιες καταγγελίες είχε κάνει και ο Δεσπότης του νησιού που συγκέντρωσε και 330 υπογραφές από ένα μόνο χωριό, το Βόθωνα! Αντί να
γίνουν έρευνες για αυτές τις καταγγελίες μετατέθηκε ο Δεσπότης σε άλλο νησί!!!

Η εισαγγελέας και η Ανακρίτρια πάντως παρέπεμψαν τον διοικητή με βούλευμα, μαζί με άλλους δύο αστυνομικούς κατηγορώντας τους για σωματεμπορία. Ξεκίνησαν οι δίκες στη Σύρο που εντωμεταξύ είχε μετατεθεί ο διοικητής ο οποίος πήρε βαθμό και έγινε αστυνόμος!!! Σήμερα είναι Ταξίαρχος!!!

Εκδικητική και άδικη δίωξη

Στις τρεις πρώτες δίκες ο διοικητής δεν ήρθε προφασιζόμενος φόρτο εργασίας!!! Πέντε ημέρες πριν γίνει η τέταρτη δίκη ήρθε σπίτι μου κλιμάκιο της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος με επικεφαλής τον κ. Σφακιανάκη, δύο αστυνομικούς και μία εισαγγελέα, λέγοντάς μου ότι υπάρχει καταγγελία ότι από τον υπολογιστή μου γίνεται διακίνηση
παιδικής πορνογραφίας (!!!) και ότι οι «Ράμπο» της ΓΑΔΑ ανακάλυψαν την ΙΡ μου σε μήνυμα που είχε γραφτεί σε πορνοσελίδα με το τηλέφωνο μιας δικηγόρου από το Ηράκλειο της Κρήτης!!!

Λόγω συντομίας να αναφέρω ότι όπως αποκαλύφθηκε αργότερα το τηλέφωνο της δικηγόρου το είχε βάλλει μία πρώην φίλη του φίλου της η οποία καταδικάστηκε!!! Όμως μία ημέρα πριν το δικαστήριο στη Σύρο κυκλοφόρησε η ESPRESSO η οποία έγραφε «Κύκλωμα σωματεμπορίας σε ολόκληρη την Ελλάδα» και κατονόμαζε εμένα σαν «αρχηγό» του κυκλώματος, δημοσιεύοντας και δύο φωτογραφίες μου, στην
μία από αυτές κρατούσα την Κόκκινη Σημαία!!!

Στο δικαστήριο λοιπόν οι δικηγόροι του διοικητή έδειχναν στην
ESPRESSO λέγοντας «Να ποιος είναι ο Βήχος». Ο δε εισαγγελέας με ρωτούσε ποια είναι τα κίνητρά μου, αν ανήκω σε «εξτρεμιστική οργάνωση» κλπ!!! Παρ’ ότι ακόμα και αστυνομικός από το τμήμα του διοικητή κατέθεσε εναντίον του, ο διοικητής ΑΘΩΩΘΗΚΕ!!! Έγινε διαδήλωση στη Σύρο από Φενιμιστικές οργανώσεις που
κατήγγειλαν το διοικητή και το δικαστήριο που τον αθώωσε.

Δίκες επί δικών

Από εκεί και πέρα άρχισε ο Γολγοθάς μου. Με κυνηγούν 14 χρόνια, έχω αθωωθεί δύο φορές από το πλημμελειοδικείο, με άφησε ελεύθερο και ο Ανακριτής που με ανέκρινε λέγοντάς μου ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον μου. Κάποιες «φωτογραφίες» που παρουσίασαν στα δικαστήρια δεν βρέθηκαν σε φάκελο στον υπολογιστή μου και δεν
ήταν καν φωτογραφίες αλλά Ίχνη, σκιές που υπάρχουν σε όλους όσους κατέχουν υπολογιστές και μπαίνουν στο διαδίκτυο.

Προσπάθησαν να με κατηγορήσουν ότι έβγαζα χρήματα εκμεταλλευόμενος ανήλικα κοριτσάκια(!!!) αλλά όλες οι γελοίες και αισχρές κατηγορίες των ασφαλιτών της ΓΑΔΑ και των εισαγγελέων που συνεργάζονται μαζί τους κατέρρευσαν στα δικαστήρια στην Ελλάδα αλλά και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όπου πήγε την υπόθεση το ΕΠΣΕ. (ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ
ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ), το οποίο καταδίκασε την Ελλάδα!

Παρ’ όλα αυτά με παρέπεμψαν να δικαστώ στο Κακουργιοδικείο στη Λουκάρεως με την κατηγορία της παιδικής πορνογραφίας!!! Είναι απίστευτοι οι άνθρωποι. Την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου λοιπόν
πήγα στο δικαστήριο με δεκάδες μάρτυρες υπεράσπισης από όλο το χώρο της Αριστεράς, από καθηγητές Πανεπιστημίων που ήρθαν από την Κρήτη, τη Θεσσαλονίκη και από την Αθήνα, από Φεμινιστικές Οργανώσεις γυναικών που μου συμπαραστέκονται σε όλα τα δικαστήρια, Μουσικούς, καλλιτέχνες, διάφορα κινήματα και απλό κόσμο. Δυστυχώς η δίκη ανεβλήθη λόγω παρέλευσης της ώρας και θα διεξαχθεί στις 7/12 στον 1ο Όροφο του Εφετείου, αίθουσα Δ.70^Α.
Ελπίζω να τελειώσει ο Γολγοθάς μου που είναι η «επιβράβευση» από το κράτος της καταγγελίας για Τράφικινγκ που έκανα και της πολιτικής μου δράσης σε όλη μου τη ζωή αλλά και σήμερα, ακόμα και από το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, αποδεικνύοντας ότι ζούμε στην καπιταλιστική κοινωνία όπου το χρήμα είναι Θεός και ταυτόχρονα η κατ΄ εξοχήν πορνεία. Δεν το ΄χει πει, με αθάνατα λόγια, ο Σαίξπηρ; Χρυσάφι γυαλιστερό...ορατή θεότητα ...εσύ πόρνη κοινή του
γένους των ανθρώπων. (Τίμων ο Αθηναίος). Στα λόγια αυτά στηρίχτηκε ο
Μαρξ για να σηκώσει το πέπλο μυστηρίου της αστικής πολιτικής οικονομίας και ν΄ αποκαλύψει το μυστικό του χρήματος: "Καθολική πόρνη και καθολική μαστρωπός" (Χειρόγραφα του 1844).Το Κράτος που περιφρουρεί την κυριαρχία του χρήματος είναι το Κράτος όπου οι μαστροποί βρίσκονται φύσει και θέσει στην εξουσία!

Ο Βήχος Παναγιώτης είναι
υπεύθυνος ύλης της Συντακτικής Επιτροπής στην ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης
Πολιτικό Καφενείο. 

 

Κουράγιο σύντροφε,είμαστε μαζί σου!