ΚΟΕ: Οι διακοσμητές της μετάλλαξης

Του Παναγιώτη Κάτσικα

Λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές σε άρθρο με τίτλο «Παρακολουθώντας τη μετάλλαξη: ΣΥΡΙΖΑ-ΚΟΕ» πραγματεύτηκα προφητικά θα λέγαν κάποιοι, με «βαθειά εμπάθεια» κάποιοι άλλοι, αντιλαμβανόμενος την πραγματικότητα θα έλεγα εγώ, την  οβιδιακή μεταβολή της πρώην Α/συνέχειας και την ενσωμάτωση της σε «αριστερά κυβερνητικά σχέδια».

Όπως είχαμε γράψει τότε πως η ιστορία και τα διδάγματα της είναι επίμονα θα έρθουμε τώρα, όχι πλέον σαν προφήτες, ούτε σαν γίγαντες της σκέψης κατά τον κύριο Γ. Τσίπρα, αλλά απλώς καταγράφοντας  γεγονότα  να πλειοδοτήσουμε στα προηγούμενα συμπεράσματα.

Με βάση την πρόσφατη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ η ηγεσία της ΚΟΕ έχει γίνει πιο «Τσιπρική» από τους «Τσιπρικούς» , ουσιαστικά  αναπόσπαστο κομμάτι  της τοποθέτησης που υπερίσχυσε σε αυτήν, κόβοντας με συνέπεια κάθε σχέση με τις πιο αριστερές αντι-Ε.Ε. τοποθετήσεις (Λαφαζάνης) εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Υιοθετώντας λοιπόν την κεντρική γραμμή της ηγεσίας του  Συνασπισμού η ΚΟΕ κατοχυρώνει και με την βούλα την μετάβαση της  στο στρατόπεδο της διαχείρισης και του φιλοευρωπαϊσμού κλείνοντας το μάτι  ακόμα και σε προτάσεις συνεργασίας με κόμματα όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Στα πλαίσια πάντα της συγκρότησης ενός «λαϊκού δημοκρατικού» μετώπου ενάντια στην κρίση.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε σημερινή του συνέντευξη μπορεί να μας διευκολύνει.

«Μας  θλίβει το γεγονός ότι  στην Ελλάδα τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας δεν εκφράζουν αυτό που στην Ευρώπη θα έλεγε κάποιος υγιή σοσιαλδημοκρατικό  χώρο  και αυτό μας στερεί από ανάσες συμμαχιών στο μέλλον». Προσθέτοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις θα συγκροτήσει το κέντρο ενός αντιμνημονιακού πόλου συνεργαζόμενος και με δυνάμεις  που δεν εντάσσονται στο φάσμα της αριστεράς (Βλ.ΑΝ.ΕΛ)

Με βάση τα παραπάνω δεν μας κάνει εντύπωση και η συνέντευξη  του βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Νότη Μαριά,  στην ιστοσελίδα της εφημερίδας της ΚΟΕ.

Επιβεβαιώνεται πλήρως πως αν δεν αντιμετωπίζεις το τέρας και απλώς το κοιτάζεις θα γίνεις ίδιο με αυτό, και για την αριστερά αυτό είναι μια πονεμένη ιστορία.

Στο «μετατροϊκανό ξέφωτο» που θέλει να τρέξει ο Ρούντι Ρινάλντι, δεν θα έχει παρέα την σκέψη Μάο Τσετουνγκ (αν και θα ήταν ιεροσυλία να λέγαμε ότι είχε εν τέλει ποτέ σχέση), τον Λένιν ή τον Μαρξ, αλλά μια ακίνδυνη «αριστερή» κυβερνητική εμπειρία κομμένη και ραμμένη από τον πατέρα της οικογένειας Συνασπισμό.



Πηγή:alfavita