Η πρώτη μεγάλη επένδυση της κυβέρνησης Σαμαρά είναι η συμφωνία HP (Hewlett Packard) – COSCO – ΤΡΑΙΝΟΣΕ με την οποία παραδίδεται προς εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο, η σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει τον Πειραιά με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και από εκεί με την κεντρική Ευρώπη. Προαπαιτούμενο της συμφωνίας ήταν η απόσχιση από τον ΟΣΕ και στη συνέχεια η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αφού είχε προηγηθεί η οργανική αναδιάρθρωση της εταιρείας δηλαδή η απαλλαγή της από το “πλεονάζον” προσωπικό και η καθιέρωση συμβάσεων εργασίας με όρους Κίνας, στα πρότυπα που χάραξε η COSCO με την αγορά του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά. Όμως η διάλυση του ΟΣΕ δεν θα σταματήσει εκεί. Τις επόμενες ημέρες ξεκινά από το ΤΑΙΠΕΔ ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση και της ROSCO θυγατρικής του ΟΣΕ με αντικείμενο την συντήρηση του τροχαίου υλικού αφού προηγουμένως απορροφήσει τα αντίστοιχα τμήματα της ΣΤΑΣΥ (ΜΕΤΡΟ –ΗΣΑΠ -ΤΡΑΜ).
Το Αυτόνομο Ενωτικό Σχήμα από το επιχειρησιακό σωματείο του Μετρό (ΣΕΛΜΑ) καταγγέλλει τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ και διαμέσου της ROSCO την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας, γεγονός που θα έχει τραγικές συνέπειες σε εργαζόμενους και επιβάτες.
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ
Πριν λίγες ημέρες, επικυρώθηκε στην βουλή με πράξη νομοθετικού περιεχομένου αυτό που είχε ανακοινώσει ήδη από τις αρχές Αυγούστου ο υπουργός ανάπτυξης Χατζηδάκης. Την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ROSCO (εταιρεία συντήρησης τροχαίου υλικού). Καταρχήν η επικύρωση νόμων με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου δηλαδή με διατάγματα, επικυρώνει στην πραγματικότητα και επισήμως την κατάργηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας από τους υποτιθέμενους υπερασπιστές της, την κυβέρνηση και τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Όταν πρόκειται για το ταξικό συμφέρον των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων, οι δημοκράτες πολιτικοί είναι πάντα πρόθυμοι να πετάξουν την δημοκρατική προβιά. Ο νόμος για την επικύρωση της ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ROSCO, έρχεται λίγες ημέρες μετά την διαβόητη συμφωνία HP – COSCO – ΤΡΑΙΝΟΣΕ που χαιρετίστηκε με τυμπανοκρουσίες από την κυβέρνηση σαν την(ως η) πρώτη μεγάλη επιβεβαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης για την ανάπτυξη της χώρας. Ασφαλώς καμιά ιδιωτικοποίηση ή συμφωνία δεν θα ήταν δυνατή χωρίς να προηγηθεί η απαιτούμενη ορθολογική αναδιάρθρωση. Δηλαδή τον σφαγιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, τις περικοπές μισθών, τις απολύσεις, τις υποχρεωτικές μετατάξεις την έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας. Η κυβερνητική συμμαχία ξεπουλάει όσο όσο την δημόσια περιουσία και βάζει εγγύηση για τα κέρδη των αγοραστών τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων.
Σύμφωνα λοιπόν με τον νέο νόμο, η ROSCO (ή ΕΣΣΤΥ – Ελληνικά Συστήματα Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού) μετατρέπεται σε εταιρεία “ειδικού σκοπού με την δυνατότητα να παρέχει σε τρίτους υπηρεσίες συντήρησης, επισκευής και ανακατασκευής τροχαίου σιδηροδρομικού υλικού”. Με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου επικυρώνεται η απόσχιση της εταιρείας από τον ΟΣΕ, και τα περιουσιακά της στοιχεία -όπως και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ- θα μεταβιβαστούν στο ΤΑΙΠΕΔ που θα αναλάβει την διενέργεια διαγωνισμών αποκρατικοποίησης. Πριν την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας ο νόμος προβλέπει την συγχώνευσή της με το τμήμα συντήρησης τροχαίου υλικού της ΣΤΑΣΥ!!! Από την συγχώνευση θα προκύψει η νέα εταιρεία με προσωπικό 700 περίπου εργαζόμενων. Οι 500 περίπου από αυτούς θα απορροφηθούν από τον ΟΣΕ και 150 με 200 από το τεχνικό προσωπικό της ΣΤΑΣΥ. Εννοείται ότι οι εργαζόμενοι της νέας εταιρείας θα προσληφθούν με μισθούς που θα καθοριστούν από την ευσπλαχνία του νέου αφέντη ιδιοκτήτη. Εννοείται επίσης ότι το τεχνικό προσωπικό του ΟΣΕ και της ΣΤΑΣΥ που περισσεύει, θα πάρει τον δρόμο της υποχρεωτικής μετάταξης ή εφεδρείας με… “αντικειμενικά κριτήρια”!
Όμως τα σχέδια της κυβέρνησης και του υπουργείου ανάπτυξης αναδεικνύουν ταυτόχρονα την γελοιότητα (και ηλιθιότητα) των εργατοπατέρων συνδικαλιστών τόσο του ΟΣΕ όσο και της ΣΤΑΣΥ. Σωματεία όπως το ΣΗΕΚ και το ΣΕΚΕΛΜΑ από το Μετρό, πρότειναν την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου μόνο στους διοικητικούς υπαλλήλους με αντάλλαγμα την εξαίρεση των δικών τους μελών. Ακόμη χειρότερα προτείνουν ωράριο λειτουργίας δημοσίου (7.00 – 15.00) στις συγκοινωνίες σαν μέσο αντίδρασης στην εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου με καταφανή διάθεση υποτίμησης και ειρωνείας προς τους δημόσιους υπάλληλους. Τους θυμίζουμε ότι σχεδόν όλες οι εταιρείες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και της κοινής ωφέλειας (νοσοκομεία, πανεπιστήμια, ΔΕΗ, ΟΤΑ κλπ) δουλεύουν με βάρδιες και ότι παράγουν τουλάχιστον(!) αντίστοιχο κοινωνικό έργο με τις συγκοινωνίες.
Τους θυμίζουμε επίσης ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους κλάδους βρίσκονται αυτή την στιγμή σε κινητοποιήσεις και ότι οι προτάσεις και οι δηλώσεις τους, ευθυγραμμίζονται πλήρως με την δυσφημιστική καμπάνια κυβερνητικών στελεχών και πληρωμένων δημοσιογράφων εναντίον τους. Αυτό που χρειάζεται είναι να παλέψουμε για την ενότητα των αγώνων όλων των εργαζόμενων, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, των διοικητικών και των τεχνικών κλάδων, των εργαζόμενων στην υγεία και την παιδεία, των απολυμένων και των ανέργων και όχι ευκαιριακοί και συντεχνιακοί τυχοδιωκτισμοί.
Νέα Προοπτική τεύχος#541# Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου