Φουκαρά τηλεθεατή μου...

Μήπως μπορείς να μου πεις, καλέ μου τηλεθεατή, τί ακριβώς κατάλαβες για την απεργία που έχουν προκηρύξει οι εκπαιδευτικοί;

Αν παρακολούθησες όσα "ανέλυσε" ο Πορτοσάλτε, πρέπει να κατάλαβες ότι έχουμε να κάνουμε με μια "πολιτική απεργία". Έτσι εκριβώς την χαρακτήρισε ο πολυπράγμων και δοκησίσοφος Αρούλης τού Σκάι: πολιτική απεργία. Δηλαδή, έχουμε να κάνουμε με μια απεργία η οποία έχει ως κύριο -αν όχι μοναδικό- στόχο της να ρίξει την κυβέρνηση.

Αν εμβάθυνες σε όσα παρουσίασε ο Αρβανιτόπουλος (ο υπουργός παιδείας, ντε!), πρέπει να κατέληξες ότι οι εκπαιδευτικοί εξανίστανται επειδή είχαν καλομάθει στο αραλίκι και τώρα έρχεται η ευνομούμενη πολιτεία να τους χαλάσει το βόλεμα. Εν τάξει, μπορεί να διώχτηκαν από τις θέσεις τους ("κινητοποιήθηκαν" είναι η βλακώδης λέξη που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση) μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικοί αλλά δεν πρόκειται να μείνει κανένας άνεργος μιας και, σύμφωνα με τον υπουργό, "για τους συναδέλφους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, έχει -όπως γνωρίζετε ήδη- ληφθεί μέριμνα, ώστε αυτοί που έχουν να κάνουν με επαγγέλματα υγείας, και αυτό είναι περίπου το 60% του αριθμού, να απορροφηθούν από Οργανισμούς του Υπουργείου Υγείας. Αλλά γίνεται μεγάλη προσπάθεια, ούτως ώστε και οι υπόλοιποι να απορροφηθούν από άλλους Οργανισμούς του Δημοσίου, αλλά και υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας που σχετίζονται με την κατάρτιση".

Αν βρέθηκες σε συζητήσεις καφενιακού επιπέδου (σαν αυτές στις οποίες ειδικεύονται κανάλια τύπου Κόντρα, Έξτρα κλπ), μάλλον έχεις σιγουρευτεί ότι οι εκπαιδευτικοί απεργούν επειδή αβγάτισε το εβδομαδιαίο ωράριό τους κατά 2 μόλις ώρες. Και, φυσικά, τους σιχάθηκες, έτσι; Λογικόν. Πώς τολμούν να διαμαρτύρονται για 18 ώρες δουλειά την εβδομάδα ενώ έχουν και 3 μήνες καθησιό τον χρόνο;


Αν πάλι ανήκεις σ' εκείνους που εμβαθύνουν στην μελέτη των εφημερίδων, έχεις ήδη σχηματίσει την άποψη ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αποτελούν παρά μια κλειστή κάστα βολεμένων, οι οποίοι δεν διστάζουν να παίξουν με την μόρφωση και το μέλλον των παιδιών σου προκειμένου να μη βάλουν ούτε στο παραμικρό πλάτη σε όσα βάσανα περνάει ο υπόλοιπος λαός.


Φουκαρά μου...

Προφανώς, οι ενισχυμένες δόσεις τηλεαποβλακωτικού έχουν αμβλύνει την κριτική σου ικανότητα. Αλήθεια, σκέφτηκες ποτέ την χοντροπαπαριά τού Πορτοσάλτε περί "πολιτικής απεργίας"; Φυσικά και η απεργία είναι πολιτική. Όπως πολιτική είναι κάθε απεργία. Όπως πολιτική είναι κάθε πράξη τής καθημερινότητας. Βλέπεις, η τηλεφλόμωση σε έκανε να ξεχάσεις τον αφορισμό τού Αριστοτέλη, τον οποίο είχες μάθει στο σχολείο: "φύσει μεν έστιν άνθρωπος ζώον πολιτικόν" (= ο άνθρωπος εκ φύσεως υπάρχει ως πολιτικό ον). Είναι, λοιπόν, φυσικό κάθε ενέργεια αυτού του "πολιτικού όντος" να είναι πολιτική. Ακριβώς όπως όλες οι απεργίες του.

Επίσης, αδυνατείς να καταλάβεις ότι ο Αρβανιτόπουλος σε δουλεύει, υποτιμώντας την νοημοσύνη σου. Αν απλώς έστελνε τους εκπαιδευτικούς στα σπίτια τους, θα μπορούσες να σκεφτείς ότι έτσι το κράτος θα εξοικονομούσε χρήματα. Όταν, όμως, σου λέει ότι θα τους στείλει για δουλειά στο υπουργείο υγείας ή σε άλλους φορείς του δημοσίου, τί καταλαβαίνεις; Προφανώς ότι υπάρχει επάρκεια εκπαιδευτικών, οπότε καλά τους κάνουν και τους στέλνουν να δουλέψουν ως νοσοκόμες.

Αν έχεις παιδιά ή αν δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που τελείωσες το σχολείο, θα έπρεπε να ήξερες ότι όχι απλώς δεν υπήρχε επάρκεια εκπαιδευτικών αλλ', αντιθέτως, υπήρχαν μεγάλες ελλείψεις σε διδάσκοντες. Αλλά κι αν ακόμη δεν έχεις καμμιά σχέση με τα σχολεία, σίγουρα θα έχεις ακούσει κάτι για "αναπληρωτές" ή για "ωρομίσθιους" καθηγητές, δηλαδή για εκπαιδευτικούς που δεν είχαν προσληφθεί ως μόνιμοι αλλά καλούνταν να συμπληρώσουν τσάτρα-πάτρα τα όποια κενά. Τώρα πώς διάβολο γίνεται να συμπληρώθηκαν όλα τα κενά ως διά μαγείας ώστε να υπάρχει πλέον περίσσευμα μόνιμου διδακτικού προσωπικού, αυτό μόνο ο Αρβανιτόπουλος μπορεί να το εξηγήσει.

Πάμε παρακάτω. Αλήθεια, πιστεύεις ότι οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν 18 ώρες την εβδομάδα; Πιστεύεις, δηλαδή, ότι η δουλειά τους αρχίζει και τελειώνει στο μάθημα που κάνουν μέσα στην τάξη; Δεν καταλαβαίνεις ότι για να ανεβεί στην έδρα οποιοσδήποτε καθηγητής, έχει ξοδέψει αμέτρητες ώρες για διάβασμα στο σπίτι του; Δεν καταλαβαίνεις ότι χρειάζεται ολόκληρο απόγευμα για να ετοιμάσει το πρόχειρο διαγώνισμα που θα βάλει την επόμενη μέρα ή για να διορθώσει τα γραπτά των μαθητών του από το διαγώνισμα που έβαλε χτες; Δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να κάνει κι ένα σωρό δουλειές εκτός διδασκαλίας, από το να πάει στην επιθεώρηση για την αλληλογραφία μέχρι να ενημερώσει το πρωτόκολλο του σχολείου κι από το να συμπληρώσει τις καρτέλλες των μαθητών μέχρι να πάει στην τράπεζα να πληρώσει το ΙΚΑ της καθαρίστριας;

Αλλά κι αυτά να μη καταλαβαίνεις (ίσως επειδή απλώς δεν στα είχε πει ποτέ κανείς και δεν τα ήξερες), γιατί είσαι έτοιμος να φτύσεις στα μούτρα έναν ολόκληρο κλάδο πως τάχα απεργεί για να μη δουλέψει δυο ώρες παραπάνω; Στο κάτω-κάτω, από πότε είναι δεδομένο πως πρέπει να δουλέψω δυο ώρες παραπάνω με τα ίδια λεφτά; Μήπως πρέπει να σκεφτείς πως, μετά το παραπανίσιο δίωρο των εκπαιδευτικών, θα ακολουθήσουν παραπανίσια δίωρα και για τους γιατρούς ή για τους τελωνειακούς ή για τις πωλήτριες του μπακάλικου της γειτονιάς σου;


Είπα πολλά και πρέπει να σταματήσω. Θα κλείσω με κάτι που έγραψα και τις προάλλες: αν επί ζητημάτων παιδείας διαφωνούν οι εκπαιδευτικοί με το κράτος και την κυβέρνηση, δεν μπορεί να έχουν άδικο οι εκπαιδευτικοί! Τουλάχιστον, αυτό υποδεικνύει η απλή λογική.


Άσκηση για το μυαλό: Κάποτε, φουκαρά τηλεθεατή μου, σε τούτον τον τόπο γίνονταν πορείες και διαδηλώσεις με αίτημα την δαπάνη ενός ποσοστού τού ΑΕΠ για την Παιδεία. Ψάξε να μάθεις ποιο ήταν εκείνο το ποσοστό και σύγκρινέ το με το 1% που έχει βάλει ως στόχο η κυβέρνηση μερικές δεκαετίες αργότερα. Έτσι, ίσως καταλάβεις γιατί η απεργία των εκπαιδευτικών όχι απλώς ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ αλλά χρειάζεται και την δική σου στήριξη.




Πηγή:Cogito ergo sum