Η Διαχρονική Αξία των Ληγμένων

 

Από τον Παραναγνώστη

Αναδημοσιεύουμε από το Inprecor ένα άρθρο ενός αστού τεχνοκράτη για το ζήτημα της πτώσης της αξίας της εργατικής δύναμης, όπως αυτή εκφράζεται με την πτώση της ποιότητας των ειδών διατροφής, των ειδών δηλ για την αναπαραγωγή της, θέμα κρίσιμο για την αναπαραγωγή του ίδιου του κεφαλαίου. Αν το κεφάλαιο βλέπει την εργατική δύναμη σαν ένα μέρος του - ένα εμπόρευμα που αγοράζει - τότε η βροντερή προσταγή της κρίσης: «καταστρέψτε τα πλεονάζοντα κεφάλαια» δεν αφορά μόνο την εγκατάλειψη των παγίων κεφαλαίων στη σκουριά αλλά και την καταστροφή των εμπορευμάτων μεταξύ αυτών βεβαίως, και εξαιρετικώς, της εργατικής δύναμης. Η συντριβή των μισθών, το κόψιμο της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας, το ξήλωμα των δομών υγείας και εκπαίδευσης και το τάισμα με τα ληγμένα σημαίνουν ακριβώς αυτό που ξεστόμισε τις προάλλες ο υπουργός: Όποιος δεν έχει να φάει και να γιατρευτεί καλά θα κάνει να πεθάνει! Έτσι η προτροπή του «αμερόληπτου» τεχνοκράτη Ν. Κατσαρού να μην ριχθούν τα ληγμένα επί των κεφαλών όλων των εργατών αλλά μόνο επί των άχρηστων μελλοντικά εργατών δηλ των γερόντων των περιθωριακών κλπ κλπ είναι απολύτως κατανοητή. «Όσον αφορά τα ληγμένα τρόφιμα αυτά κατόπιν ελέγχων μπορούν να διατεθούν για κοινωνικούς σκοπούς» μας λέει. Αν και «αμερόληπτος» καταλαβαίνει πολύ καλά την ανάγκη των αφεντικών να ξεκάνουν ένα ικανό μέρος των εργατών και απλώς φροντίζει να τους είναι ο ίδιος απαραίτητος για τους «υγειονομικούς ελέγχους». Στο σημείο αυτό τερματίζεται η κοινωνική ευαισθησία και εξαντλούνται οι ηθικές αντιστάσεις του καλού μας τεχνοκράτη.

Το ότι το ζήτημα είναι πράγματι κρίσιμο επιβεβαιώνουν η υποσημείωση του Μαρξ (Το κεφάλαιο τόμος 1 σελ 187 Σύγχρονη Εποχή 1978) που ακολουθεί το κείμενο του Κατσαρού με ένα πλήθος κρατικές αναφορές που μελέτησε επί του θέματος όσο και μια παλιότερη ανάρτησή μας, όταν πρωτοεμφανίστηκε το ζήτημα των ληγμένων, ένα άρθρο του Λένιν για τον αντίστοιχο ΕΦΕΤ του Τσάρου. Από το 1860 λοιπόν στο 1913 και στο 2013.....



«Πόσο επικίνδυνα είναι τα ληγμένα τρόφιμα;»

του Νίκου Κατσαρού, πρώην προέδρου του ΕΦΕΤ


Αναστάτωση και ανησυχία έχει προκληθεί στο καταναλωτικό κοινό από την αγορανομική διάταξη που κυκλοφόρησε αυτήν την εβδομάδα σύμφωνα με την οποία τρόφιμα περασμένης διαθεσιμότητας {δηλαδή ληγμένα} θα βρίσκονται στα καταστήματα τροφίμων σε ειδικά ράφια με την ένδειξη «τρόφιμα περασμένης διαθεσιμότητας» και θα πωλούνται σε χαμηλότερη τιμή.

Τα τρόφιμα αυτά είναι μακράς διαρκείας όπως ρύζι,μακαρόνια,κριθαράκι,ζυμαρικά,φασόλια,φακές , ρεβίθια,κάθε είδους κονσέρβες κλπ και όχι ευαλλοίωτα τρόφιμα όπως γάλα,γιαούρτι,κρέας.

Τα ληγμένα αυτά τρόφιμα προορίζονται για τις οικονομικά αδύνατες τάξεις του πληθυσμού πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι η κατανάλωση των τροφίμων αυτών εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία τους.Τα ληγμένα τρόφιμα εάν η συσκευασία τους έχει διατρηθεί έστω και ελάχιστα μπορεί να προκληθούν αλλοιώσεις από μικρόβια και να προκαλέσουν στον καταναλωτή γαστρεντερικές διαταραχές, εμετούς κλπ αλλά και σοβαρότερες επιπτώσεις που θα φανούν αργότερα.Ακόμη εάν δεν έχουν διατηρηθεί σωστά π.χ. σε χώρους ζεστούς και υγρούς, μπορούν πέραν από την αλλοίωση των γευστικών χαρακτηριστικών να έχουν υποστεί και άλλες σοβαρότερες αλλοιώσεις με απροσδιόριστες επιπτώσεις στην υγεία των καταναλωτών..Μέχρι σήμερα οι καταναλωτές γνώριζαν και παρατηρούσαν προσεκτικά την ημερομηνία λήξης και δεν αγόραζαν ούτε τρόφιμα πού ήταν κοντά στην ημερομηνία λήξης,σήμερα όμως έρχεται η κυβέρνηση και ανεβάζει στα ράφια τα ήδη ληγμένα τρόφιμα.Είναι γνωστό ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που είναι ήδη ασθενικοί έως ανύπαρκτοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν επί πλέον και στον έλεγχο των ληγμένων τροφίμων .Επιπλέον σύμφωνα με έρευνα της Eurostat το 75% των Ελλήνων καταναλωτών δεν εμπιστεύονται ότι τα τρόφιμα που καταναλώνουν είναι ασφαλή.Η αγορανομική αυτή διάταξη θα επιτείνει ακόμα περισσότερο την αγωνία τους.Ο ΕΦΕΤ με Δελτίο Τύπου που είχε εκδώσει στις 23/10/2012 βεβαίωνε ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της χώρας δεν είναι δυνατόν να διασφαλίσουν την ασφάλεια και την ποιότητα των περασμένης διαθεσιμότητας τροφίμων δηλαδή των ληγμένων τροφίμων.

Σοβαρό όμως είναι και το γεγονός ότι εστιατόρια,ταβέρνες,καταστήματα έτοιμου και πρόχειρου φαγητού θα εκμεταλλευτούν την διάταξη αυτή και στον βωμό του κέρδους θα σερβίρουν τα ληγμένα προϊόντα στους πελάτες.Η αγορανομική διάταξη αναφέρει ότι τα τρόφιμα αυτά δεν προορίζονται για
εστιατόρια και απαγορεύεται στους εστιάτορες κλπ να αγοράζουν την κατηγορία αυτή των τροφίμων,ποιος όμως θα μπορεί να ελέγξει κάτι τέτοιο. Έτσι κάποιοι ασυνείδητοι θα κερδοσκοπούν εις βάρος αυτών των εστιατορίων και των κέντρων μαζικής εστίασης που τηρούν την αγορανομική αυτή διάταξη .Επιπλέον υπάρχει και ο κίνδυνος με αυτήν την διάταξη να γεμίσει η αγορά με τρόφιμα κακής ποιότητας.

Τέλος θα υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί αθέμιτος ανταγωνισμός με τις επιχειρήσεις που θα διαθέτουν τα ληγμένα τρόφιμα. Στον καταναλωτή είναι γνωστές οι εικόνεςαπελπισμένων που αναζητούν ότι ληγμένα τρόφιμα στα σκουπίδια ή οι εικόνες επιδρομών από περιθωριακούς στις χωματερές για ληγμένες κονσέρβες και αλλά τρόφιμα.Όλα αυτά έρχεται να νομιμοποιήσει η κυβέρνηση ανεβάζοντας στα ράφια ληγμένα τρόφιμα χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί και την ασφάλεια τους.Με αυτήν την ενέργεια η κυβέρνηση βάζει την σφραγίδα της στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ελλήνων στον καιρό του μνημονίου.Είναι λάθος ο διαχωρισμός των πολιτών σε δυο κατηγορίες:αυτούς που θα έχουν την οικονομική ευχέρεια και θα αγοράζουν τα υγιεινά, ποιοτικά καλά και ασφαλή τρόφιμο και εκείνους που δεν θα έχουν την οικονομική ευχέρεια και θα αγοράζουν τα ληγμένα,ποιοτικά υποβαθμισμένα και πιθανόν μη ασφαλή τρόφιμα.

Η Ε.Ε δεν έχει εκδώσει ποτέ Οδηγία όπου είναι υποχρεωτικό τα τρόφιμα περασμένης διαθεσιμότητας δηλ. τα ληγμένα να μπαίνουν στα ράφια των καταστημάτων για καμία χώρα-μέλος της ΕΕ. Στην χώρα μας είχε εκδοθεί μία αγορανομική διάταξη το 1989 για το θέμα αυτό , χωρίς ποτέ να ενεργοποιηθεί. Παράλληλα τα βιολογικά προϊόντα θα υποστούν μεγάλη υποβάθμιση και η ζήτηση τους θα περιορισθεί σημαντικά αφού κανείς πια δεν θα τα εμπιστεύεται. Ιδιαίτερα τα τρόφιμα ιδιωτικής ετικέτας θα υποστούν μεγάλη καθίζηση στις πωλήσεις παρά την πολύ σημαντική αύξηση των πωλήσεων που έχουν γνωρίσει τα τελευταία χρόνια.

 

Μέχρι σήμερα πάντως κανένα πολυκατάστημα ή σουπερμάρκετ δεν προτίθεται να εφαρμόσει αυτήν την αγορανομική διάταξη και δικαιολογημένα αφού φοβούνται οτι ληγμένα προϊόντα στα ράφια τους θα δράσουν αρνητικά στα μάτια των καταναλωτών και και θα υποβαθμίσουν το καλό όνομα του καταστήματος τους.

Προτείνω να τροποποιηθεί η αγορανομική αυτή διάταξη και να μπαίνουν στα ειδικά ράφια των καταστημάτων τα τρόφιμα που πρόκειται να λήξουν στον επόμενο μήνα με ειδική καθορισμένη τιμή και όχι αυτά που έχουν ήδη λήξει.Όσον αφορά τα ληγμένα τρόφιμα αυτά κατόπιν ελέγχων μπορούν να διατεθούν για κοινωνικούς σκοπούς.Αυτό γίνεται στην Αγγλία αλλά και σε άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ. Μάλιστα στην Αγγλία ακόμα και στα ευαλλοίωτα τρόφιμα π.χ. γάλα την ημέρα λήξεως προσφέρονται σε χαμηλότερη τιμή.Η κυβέρνηση είχε μία σειρά από ευνοϊκότερες λύσεις πού και τους καταναλωτές με οικονομικές δυσχέρειες να ενισχύσει αλλά και την αγορά να προστατεύσει. Αντ' αυτού επέλεξε αυτό που επισημαίνει το Δελτίο Τύπου του ΕΦΕΤ ότι: η συγκεκριμένη αγορανομική διάταξη θα μετατρέψει την χώρα μας σε χωματερή τροφίμων περασμένης διατηρησιμότητας και τους καταναλωτές σε πολίτες με τσαλακωμένη αξιοπρέπεια.Η κύρια ωφελημένη από την αγορανομική αυτή διάταξη είναι η βιομηχανία τροφίμων που μέχρι τώρα τα ληγμένα τρόφιμα ή πήγαιναν για ζωοτροφές ή στις χωματερές κλπ.Τέλος η αγορανομική διάταξη καθιστά τον πωλητή υπεύθυνο για την ασφάλεια των ληγμένων τροφίμων ,αυτό όμως είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει διότι το κόστος για τον έλεγχο της ασφάλειας αυτών των τροφίμων θα υπερέβαινε κατά πολύ την αξία τους.








K. Marx Το Κεφάλαιο τόμος Ι σελ 187 υποσημείωση 51 στην παράγραφο «Αγορά και πούληση της εργατικής δύναμης» του 4ου κεφαλαίου :«Μετατροπή του χρήματος σε κεφάλαιο»

 Στο Λονδίνο υπάρχουν δυο ειδών αρτοποιοί, οι «full priced», που πουλάνε το ψωμί σ' ολόκληρη την τιμή του, και οι «under-sellers», που το πουλάνε κάτω απ' αυτή την τιμή. Η τελευταία αυτή κατηγορία αποτελείται από τα ¾ και πάνω του συνολικού αριθμού των αρτοποιών. (Σελ.ΧΧΧΠ της «Report» [έκθεσης] του κυβερνητικού επιτρόπου Χ. Σ . Tρέμενχηρ σχετικά με τα «Grievances complained of by the journeymen bakers etc.».London 1862). Οι αρτοποιοί αυτοί, σχεδόν χωρίς καμία εξαίρεση, πουλάνε ψωμί νοθευμένο αναμιγνύοντας στύψη, σαπούνι, ποτάσα, ασβέστη, σκόνη από πέτρα του Ντέρμπυσηρ και άλλα παρόμοια ευχάριστα, θρεπτικά και υγιεινά συστατικά. (βλ. τη Γαλανή Βίβλο που αναφέραμε πιο πάνω, καθώς και την έκθεση της «Committee of 1855 on the Adulteration of Bread» και το έργο τού δρ Χασσσελ: «Adulterations Detected », 2η εκδ., London 1861). Ο σερ Τζον Γκόρντον κατάθεσε στην Επιτροπή του 1855 ότι εξαιτίας αυτών των νοθειών ο φτωχός, που ζει με δυο λίβρες ψωμί την ημέρα, δεν παίρνει στην πραγματικότητα ούτε το ένα τέταρτο της θρεφτικής ουσίας, χώρια οι επιβλαβείς συνέπειες που 'χει για την υγεία του. Σαν λόγο, γιατί ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης πληρώνει και παίρνει ψωμί με στύψη, σκόνη από πέτρα κλπ., μ' όλο που είναι πολύ καλά πληροφορημένο για τις νοθείες, ο Τρέμενχηρ (στο ίδιο , σελ. ΧΙΥΠΙ) αναφέρει ότι οι εργάτες «υποχρεώνονται να παίρνουν το ψωμί αυτό από τον ψωμά ή το «chandler's shop» [μπακάλικο] όπως τους το δίνουν. Επειδή πληρώνονται μόνο στο τέλος της εβδομάδας μπορούν και πληρώνουν μόνο στο τέλος της εβδομάδας το ψωμί που κατανάλωσε ή οικογένειά τους » , και, προσθέτει ο Τρέμενχηρ αναφέροντας τις καταθέσεις μαρτύρων, «είναι πασίγνωστο, ότι το ψωμί που φτιάχνεται με τέτοια μίγματα γίνεται ειδικά γι' αυτού του είδους τούς πελάτες» («It is notorious that bread composed of those mixtures, is made expressly for sale in this manner».) Σε πολλές αγγλικές γεωργικές περιοχές (ακόμα περισσότερο όμως σε Σκωτσέζικες) ο μισθός της εργασίας πληρώνεται κάθε δεκαπέντε μέρες, ακόμα και κάθε μήνα. Μ' αυτές τις μεγάλες προθεσμίες πληρωμής ο εργάτης γης είναι υποχρεωμένος ν' αγοράζει επί πιστώσει τά εμπορεύματα που χρειάζεται... Είναι υποχρεωμένος να πληρώνει μεγαλύτερες τιμές και είναι πραγματικά δεμένος στο μπακάλικο που τον απομυζάει. 

Έτσι λχ. στο Χόρνικγσχαμ του Ουίλτς, όπου οι εργάτες πληρώνονται κάθε μήνα, το αλεύρι τους κοστίζει 2 σελίνια και 4 πένες το στον [= 14 λίβρες], τη στιγμή που το ίδιο αλεύρι αλλού το πληρώνουν 1 σελίνι και 10 πένες». («Sixth Report» on «Public Health » by «The Medical Officer of the Privy Council etc», 1864, σελ . 264) «Οι εργάτες που δουλεύουν με το χέρι και σταμπάρουν τσίτια στο Παίηζλυ και στο Κίλμαρνοκ (Δυτική Σκωτία) πέτυχαν το 1853 με απεργία να πληρώνονται κάθε δεκαπέντε μέρες αντί κάθε μήνα» (.Reports of the lηsρectors of Factories for 31st October 1853., σελ. 34). Σαν μια παραπέρα χαριτωμένη, εξέλιξη της πίστωσης που δίνει ο εργάτης στον καπιταλιστή μπορούμε να θεωρήσουμε τη μέθοδο πολλών ιδιοκτητών ανθρακωρυχείων, σύμφωνα με την οποία ο εργάτης πληρώνεται μόλις στο τέλος του μήνα, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα παίρνει προκαταβολές από τον καπιταλιστή, συχνά με τη μορφή εμπορευμάτων που είναι υποχρεωμένος να τα πληρώνει πάνω από την τιμή της αγοράς (Trucksystem). «Επικρατεί γενική συνήθεια στους επιχειρηματίες ανθρακωρυχείων (coal masters) να πληρώνουν μια φορά το μήνα και να δίνουν προκαταβολή στους εργάτες τους στο τέλος κάθε βδομάδας. Η προκαταβολή αυτή καταβάλλεται στο μαγαζί (δηλ. στο tommy-shop ή στο μπακάλικο που ανήκει στον ίδιο τον επιχειρηματία). Ο άνθρωπος παίρνει την προκαταβολή με το ένα χέρι και την δίνει με το άλλο.» («Childrens employment Commission, 3rd, Report». London 1864,. σελ. 38 Αριθ. 192),

Ο Λένιν για τα Ληγμένα !

Αναδημοσίευση από το REDNotebook 


Τι εντυπωσιακό Νέο! Ποια ζωτική ανάγκη των εργατών βρίσκει την ικανοποίησή της! Φτηνό κρέας για το Λαό - πού; τι; πώς;

Στα δημοτικά σφαγεία της Μόσχας άνοιξε ένα "φράιμπανκ", δηλαδή ένα μαγαζί για την πώληση φτηνού, ακίνδυνου, σχετικά κατάλληλου κρέατος. Αυτά έγραψε η "Ρούσκογε Σλόβο".

Φτηνό κρέας, πάει καλά. Τι σημαίνει όμως αυτό το "ακίνδυνο", το "σχετικά κατάλληλο" (επομένως, μπορεί να πει κανείς: "σχετικά ακατάλληλο!") κρέας;

Να τι σημαίνει:


Όταν το ζώο πηγαίνει για πώληση, το εξετάζει η κτηνιατρική υπηρεσία. Το άρρωστο ζώο ξεσκαρτάρεται. Δεν επιτρέπεται το σφάξιμό του, επειδή με την χρησιμοποίησή του για τροφή υπάρχει κίνδυνος να κολλήσουν οι άνθρωποι διάφορες αρρώστιες. Πάρα πολύ συχνά ξεσκαρτάρονται τα φυματικά ζώα (τα χτικιασμένα), και τα ζώα που έχουν παράσιτα. Από τον συνολικό αριθμό των 450.000 ζώων που περνούν από τα σφαγεία της Μόσχας ξεσκαρτάρονται σαν ύποπτα κάπου 30.000.

Έτσι λοιπόν, αυτά τα ζώα, που είναι ύποπτα για παράσιτα και φυματίωση, τα καθιστούν ακίνδυνα, βράζοντάς τα επί τρεις ώρες περίπου σε ειδικό κλίβανο κάτω από την επίβλεψη του κτηνίατρου. Τα παράσιτα και τα μικρόβια της φυματίωσης εξοντώνονται με το βράσιμο. Ίσως, λοιπόν, όλα, ή σχεδόν όλα, να εξοντώνονται εντελώς ή να εξοντώνονται σχεδόν εντελώς! Κι έτσι έχουμε ένα ακίνδυνο, βρασμένο και φτηνό κρέας.

"Για να πεθάνεις από αυτό - λέει ο λαός, σύμφωνα με το σχόλιο της "Ρούσκογε Σλόβο" - φυσικά δεν πεθαίνεις, αλλά μπορείς ωστόσο ν΄αρπάξεις χτικιό ή να χαλάσεις το στομάχι σου, γιατί το ζώο, όπως ξέρουμε, ήταν άρρωστο".

Οι αγοραστές είναι πάρα πολλοί. Ακόμα κι΄από την Μόσχα έρχονται εργάτες. Οι ουρές περιμένουν ώρες ολόκληρες. Στην πρωινή ουρά οι πιο πολλοί είναι γυναίκες-νοικοκυρές, στην απογευματινή εργάτες, κυρίως οικοδόμοι.

Το βρασμένο, ακίνδυνο κρέας, από το οποίο δεν πεθαίνεις, αλλά χαλάς το στομάχι σου, είναι ακριβώς για το λαό. Το πραγματικό κρέας δεν είναι για την τσέπη του λαού.
Λένε ότι όσο πιο προσεκτική είναι η κτηνιατρική υπηρεσία, τόσο περισσότερα κρέατα ξεσκαρτάρονται.

"Έτσι", - συμπεραίνει η "Ρούσκογε Σλόβο" - ο πληθυσμός ενδιαφέρεται από δύο πλευρές για την προσεκτική επίβλεψη: οι μεσαίες τάξεις ενδιαφέρονται να φτάνει από τα σφαγεία στην αγορά υγιεινό κρέας, η φτωχολογιά να ξεσκαρτάρονται όσο το δυνατό περισσότερα ζώα, και το "φράιμπανκ" να έχει αρκετό κρέας".

Να σε ποια πολιτισμένη και φιλάνθρωπη εποχή ζούμε: μάθαμε να κινούμε το ενδιαφέρον του κόσμου "από δυο πλευρές". Και πόση "ελευθερία" για το φτηνό κρέας! Γιατί "φράιμπανκ" στα γερμανικά σημαίνει "ελεύθερο μαγαζί".

Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προϊόντων, αναζωογόνηση του εμπορίου, όλα για το λαό! Μόλις δείτε την αγγελία: "εταιρία λαϊκών διαμερισμάτων" θα ξέρετε ότι το υπόγειο, ή η σοφίτα, θα είναι φτηνά και κάτω από ιατρική εποπτεία: για να πεθάνεις, φυσικά δεν θα πεθάνεις, αλλά από φυματίωση θα αρρωστήσεις.

Μόλις δείτε την επιγραφή: "λαϊκό εστιατόριο", μπείτε μέσα άφοβα. Θα έχει φτηνό, βρασμένο κρέας, που πέρασε με έλεγχο από το σφαγείο, και κρέας που πέρασε χωρίς έλεγχο από το σφαγείο. Μόλις δείτε την επιγραφή: "λαϊκή βιβλιοθήκη", μπορείτε να πανηγυρίζετε. Θα βρείτε εκεί φτηνή, ή και δωρεάν μπροσούρα, που εκδόθηκε από την "Ένωση του Ρώσικου Λαού" [1] ή από την πανρώσικη λέσχη των εθνικιστών, κάτω από την ιατρική εποπτεία της πνευματικής λογοκρισίας.

Λένε πως γρήγορα θ΄ανοίξουν "φράιμπανκ" για "λαϊκό" ψωμί... από χόρτο, ακίνδυνο, βρασμένο, κατασκευασμένο κάτω από κτηνιατρική- συγγνώμη, από ιατρική εποπτεία ήθελα να πω.

Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προϊόντων, όλα για το λαό! Και ο πληθυσμός θα αρχίσει όλο και περισσότερο να ενδιαφέρεται από δυο πλευρές: οι πλούσιοι να είναι το κρέας τους υγιεινό και η φτωχολογιά να έχει το "φράιμπανκ" με το σχετικά-κατάλληλο κρέας.

Σημείωση


1. "Ένωση του Ρώσικου Λαού": αντιδραστική οργάνωση των άκρων μοναρχικών. Το σύνθημά της ήταν "ορθοδοξία, απολυταρχία, λαικότητα". Κύριες πρακτικές της ήταν η διοργάνωση πογκρόμ και οι πολιτικές δολοφονίες.

Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε από τον Λένιν στις 8 Ιούνη του 1913 και δημοσιεύτηκε μια εβδομάδα μετά στην "Πράβντα", με την υπογραφή "Β."