Λέγεται Παύλος Φύσσας. 34 χρονών, ράπερ καλλιτέχνης, αντιφασίστας, και εργατόπαιδο. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ με επαγγελματικό χτύπημα, αφού πρώτα πάλεψε παλικαρίσια με δεκάδες θρασύδειλους φασίστες που έστησαν καρτέρι σ’ αυτόν και την παρέα του. Μαχαιρώθηκε κατάσαρκα, μία φορά στην καρδιά και μία στην κοιλιά από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, παρουσία των δυνάμεων της αστυνομίας, οι οποίες ως συνήθως έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε.
Από τις περσινές εκλογές μέχρι και μία ημέρα πριν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στήθηκε ένα εξαιρετικό ευνοϊκό κλίμα για την φασιστική συμμορία. Η ανθρώπινη σκόνη που γεννάει η κρίση, από μέχρι πρότινος συγκαλυμμένους ακροδεξιούς νοσταλγούς της χούντας μέχρι εξαθλιωμένους μικροαστούς, λουμπενοποιημένους άνεργους και καθυστερημένους εργαζόμενους με κανιβαλικές συμπεριφορές, βρίσκει καταφύγιο στις γραμμές της. Η υιοθέτηση της χρυσαυγίτικης ατζέντας από την ακροδεξιά κλίκα του Σαμαρά και το αβαντάρισμα από τους τηλεγκεμπελίσκους κάθε είδους, την αποθρασύνει εντελώς. Το κόμμα των ναζί καρφωμένο σταθερά στην τρίτη θέση σε όλες τις δημοσκοπήσεις, εμφανίζεται πλέον να διεκδικεί την διοίκηση κεντρικών δήμων της χώρας. Οι ναζί ως νομιμοποιημένη πλέον κοινοβουλευτική πολιτική δύναμη υπεράσπιζε χωρίς ντροπή την φοροαπαλλαγή των εφοπλιστών και μεροκάματο 18 ευρώ αρκεί να είναι “μόνο για έλληνες”. Ωστόσο δεν σκόπευε ούτε σκοπεύει να περιοριστεί στην υπεράσπιση των συμφερόντων κάποιων ειδικών τμημάτων της αστικής τάξης, αλλά να εδραιώσει συνολικά και εν κατακλείδι συλλογικά την ταξική κυριαρχία με μια νέου τύπου, σκληρή, απάνθρωπη και κανιβαλική, ταξική συνεργασία. Τα ναζιστικά αποβράσματα με την ανακοίνωση δημιουργίας του εργοδοτικού τους σωματείου στην ζώνη και με το χτύπημα των μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα, αποθρασύνθηκαν. Η δίψα τους για αίμα όχι πια μεταναστών αλλά και ελλήνων που απεχθάνονται τις αηδιαστικές ιδέες τους έγινε ακόρεστη…
Αποδεικνύεται, με αιματηρές αποδείξεις κάθε φορά, ότι η αστυνομία λειτουργεί σε αγαστή συνεργασία με την Χρυσή Αυγή. Τα καθάρματα των ναζί το παίζουν παλικαράδες μόνο όταν είναι εξασφαλισμένες οι πλάτες από την αστυνομία. Από το πρωί της επόμενης μέρας στις 18/9 με το πρόσχημα της έρευνας στα γραφεία της Χρυσής Αυγής έδρασε προστατευτικά για τους ναζί. Έπνιξε στα χημικά τις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις που ακολούθησαν, έριξε φωτοβολίδες κρότου λάμψης με αποτέλεσμα ένας διαδηλωτής να χάσει το μάτι του, χτύπησε με γκλοπ τους διαδηλωτές και έκανε μαζικές προσαγωγές και συλλήψεις με κατασκευασμένα κατηγορητήρια. Προστάτεψε σε όλες τις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις τα γραφεία της Χρυσής Αυγής με αρκετές διμοιρίες ματατζήδων έξω από αυτά. Προσπαθεί να σπείρει τον φόβο με ισχυρή παρουσία στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και προκλητική στάση απέναντι στους διαδηλωτές. Η απαγόρευση της αστυνομίας να πραγματοποιηθεί το μοίρασμα τροφίμων που είχαν αναγγείλει οι χρυσαυγίτες λειτούργησε προστατευτικά για τους ναζί. Οι πραιτοριανοί του Δένδια δεν σεβάστηκαν το νεκρό όταν ακόμα το αίμα είναι νωπό και τίμησαν στα δύσκολα την ψήφο που δίνουν στους ναζί.
Είναι υποκριτική η όψιμη αντιχρυσαυγίτικη στάση της ΝΔ του δόγματος Νόμος και Τάξη και της εμφυλιοπολεμικής αντικομμουνιστικής ρητορικής. Μέχρι πριν μία βδομάδα ως επίσημη θέση της είχε την καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ ως ένα ακραίο πολιτικό κόμμα που δεν άνηκε στο συνταγματικό τόξο. Η όψιμη αλλαγή της τηλεοπτικής της στάσης της εντάσσεται σε ένα επικοινωνιακό σχέδιο αποκλιμάκωσης της έντασης. Μέχρι την ημέρα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα κεντρικά στελέχη της και σύμβουλοι του Σαμαρά δήλωναν την επιθυμία τους για συγκυβέρνηση με τους ναζί. Ακόμα και μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα στελέχη και σύμβουλοι της ακροδεξιάς ΝΔ, όπως ο Λαζαρίδης και ο επενίτης τσεκουροφόρος Βορίδης, δεν δίστασαν να αναπαράγουν ξανά την θεωρία των δύο άκρων, δηλώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είναι εκτός συνταγματικού τόξου κατατάσσοντας στο άλλο άκρο όλο το φάσμα της αριστεράς από την πιο ρεφορμιστική και μετριοπαθή εκδοχή της μέχρι το πιο δυναμικό της κομμάτι και την αναρχία. Πρέπει να πάσχει κανείς από βαριά μορφή ανίας για να θεωρεί ότι ο Δένδιας, εμβληματική φυσιογνωμία του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης και ιδεολογικός εκφραστής της φασιστικοποίησης της αστυνομίας, έχει ως πραγματικό στόχο του την Χρυσή Αυγή, όταν δηλώνει ότι θα βγάλει από το συρτάρι ξεχασμένες υποθέσεις, αλλά όχι την επίθεση στο ΚΚΕ στο Πέραμα, που αφορούν την εγκληματική δράση των ναζί.
Το υπό κατάρρευση καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ και η μνημονιακή κεντροαριστερά του Κουβέλη βρίσκουν μία ευκαιρία να ξεπλύνουν την αντικοινωνική, συστημική, μνημονιακή πολιτική τους. Ο Βενιζέλος τονίζει ότι ανάμεσα στον αντιμνημονιακό χώρο μπορεί να συναντηθεί η Χρυσή Αυγή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αναπαράγει ο ίδιος την λογική των δύο άκρων, και βουτηγμένος σε μία σειρά σκάνδαλα δεν διστάζει να κρατήσει την πιο ξεφτιλισμένη στάση συνδέοντας την επιβίωσή του ως συνιστώσα της ΝΔ. Η μνημονιακή κεντροαριστερά του Κουβέλη προτάσσει τη θεσμική αντιμετώπιση του φασισμού (από το Κράτος έκτακτης Ανάγκης;), μόνο και μόνο για να καταδικάσει την οργή κατά των συμμοριτών στους δρόμους.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι αρκετά για να αντιληφθεί ο καθένας ότι το αντιμνημονιακό υποκείμενο έχει ήδη φάει τα ψωμιά του. Αντιμνημονιακός μπορεί να είναι και ο φασίστας, και ο ρατσιστής, και ο ελληναράς, το αφεντικό, ακόμα και ο Σαμαράς. Είναι μια ταυτότητα ευκαιρίας που κρύβει κάτω από το χαλί το ταξικό υπόβαθρό της κρίσης και της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη. Η χρυσή αυγή δεν είναι μόνο προϊόν της κρίσης, της εξαθλίωσης και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Είναι ταυτόχρονα και το πολιτικό προϊόν της εθνικής αφήγησης της κρίσης. Οι παρανοϊκές ερμηνείες της (γερμανοί, μασόνοι, προδότες, πολιτικοί, 300 της βουλής, τζέφριδες, Εβραίοι κοκ) και οι διέξοδοι (τεχνοκράτες, συνταγματάρχες, μια χούντα θέλουμε, ένα γουδί, κρεμάλα στους πολιτικούς) που βρήκαν μαζικά ακροατήρια στην πάνω πλατεία και στη σούπα των αγανακτισμένων. Εκεί νομιμοποίησε την παρουσία του ο φασιστικός λόγος αφού πρώτα είχε περάσει από το δοκιμαστικό σωλήνα του Αγ. Παντελεήμονα. Η αριστερά που άφησε αυτά τα μπουμπούκια να ανθήσουν, στο όνομα της ενότητας του αντιμνημονιακού μετώπου τώρα λούζεται τα αποτελέσματα της αδράνειάς της. Η λογική της στρουθοκαμήλου απέδωσε τα δέοντα.
Οι φασίστες και μαζί τους σύσσωμο το πατριδομάνι ενώ δήθεν ξορκίζει το μνημόνιο, ταυτόχρονα υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια την ατομική ιδιοκτησία, την αγία οικογένεια, το νόμο, την τάξη και σε τελευταία ανάλυση το καπιταλιστικό σύστημα. Με τη διαφορά ότι επιδιώκουν να είναι αυτοί πια οι εγγυητές της νέας κοινωνικής ισορροπίας ανάμεσα σε αφεντικά και εργάτες. Τσακίζοντας την αριστερά και τα συνδικάτα που “μας έφεραν μέχρι εδώ, που έδιωξαν τις δουλειές από το Πέραμα με τις παράλογες απαιτήσεις τους και που έφεραν τους μετανάστες εδώ και δεν μας αφήνουν να τους διώξουμε”. Αυτή είναι η διέξοδος των φασιστών και σ’ αυτό το σχέδιο ένα μεγάλο τμήμα της αστικής τάξης μαζί φυσικά και ο Σαμαράς κλείνει το μάτι.
Η αριστερά αφού αδιαφόρησε κατ’ εξακολούθηση να αντιμετωπίσει το φασιστικό φίδι όσο ήταν νωρίς, τώρα σε κατάσταση πανικού ετοιμάζεται να χωθεί στο μόρφωμα που λέγεται συνταγματικό τόξο. Είμαστε ξεκάθαροι: όποιος ψάχνει τη σωτηρία μέσω της αστικής νομιμότητας, ας ξέρει ότι αυτή θα στραφεί εναντίον του. Την εποχή της πιο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης δεν μπορεί να εθελοτυφλεί για την ταξική φύση αυτής της νομιμότητας. Το «δημοκρατικό έλλειμμα» της σαπισμένης αστικής δημοκρατίας, δεν είναι προϊόν πολιτικών επιλογών, αλλά πυρήνας του κράτους έκτακτης ανάγκης, μια στρατηγική επιβίωσης σε συνθήκες κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Η απορύθμιση της προηγούμενης ισορροπίας συνοδεύεται και από το τέλος του κοινωνικού συμβολαίου. Ο φασισμός, η σκλήρυνση του κράτους, ο βοναπαρτισμός, η απαξίωση της νομοθετικής έναντι της εκτελεστικής εξουσίας, είναι μέρος αυτής της διαδικασίας. Από πού κι ως πού λοιπόν εναποθέτει αυτή η αριστερά τις ελπίδες της σε κάποιο συνταγματικό τόξο; Τι ακριβώς επιδιώκει να σώσει; Τον εαυτό της μέσω της διάσωσης της αστικής δημοκρατίας; Ας ζητήσουν λοιπόν την προστασία τους από τον Δένδια, τον Άδωνι, τον Χρύσανθο και τον Φαήλο. Αλλά μην αρχίσουν ξανά την κλάψα όταν “τα μαντρόσκυλα του συστήματος” πέσουν ξανά πάνω τους. Το τονίζουμε για ακόμα μια φορά: Οποιοσδήποτε αντιρατσιστικός νόμος που περιορίζει την ελευθερία του λόγου, και η πρόταση να τεθεί εκτός νόμου η ΧΑ θα στραφεί μελλοντικά εναντίον του δικού μας ταξικού στρατοπέδου. Η επικοινωνιακή καταδίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής από τις πολιτικές δυνάμεις του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης και από τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν θα κρατήσουν πολύ και σκοπεύουν συνειδητά στην εκτόνωση της αντιφασιστικής οργής. Παράλληλα σκοπεύουν στην ενίσχυση του μονοπωλίου της κρατική βίας-καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται- και άρα στην υπεράσπιση της αστυνομίας από κάθε απόπειρα σύνδεσης της με τη ΧΑ.
Οι ναζί διψάνε για αίμα και ο τρόπος της δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, μπροστά στην αδιάφορη και συνένοχη ομάδα Δίας που ήταν εκεί από την αρχή, αποδεικνύει και στον πιο καλόπιστο ότι οι έμμισθοι φρουροί του κράτους με χρυσαυγίτικη ψυχή, όχι μόνο είναι αναξιόπιστοι για να προστατέψουν την ζωή και την σωματική ακεραιότητα των αγωνιστών του εργατικού, αντιφασιστικού και του πολιτικού κινήματος των ταξικά καταπιεσμένων, αλλά είναι ξεκάθαρα στο πλευρό των ναζί. Κάθε αυταπάτη ότι το φονικό στην Αμφιάλη θα αποκαλύψει τον πραγματικό ρόλο της συμμορίας, είναι ανάλογη με τις σχετικές περσινές προβλέψεις περί εκλογικής κατάρρευσης του “μορφώματος” ύστερα από την βιαιοπραγία του κασιδιάρη κατά των βουλευτίνων Κανέλλη και Δουρου σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι η ΧΑ έχει συγκροτήσει τάγματα εφόδου προκειμένου “να καθαρίσει ο τόπος από τα μιάσματα”. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τους ψήφισαν έχουν πλήρη γνώση όλων αυτών. Το ίδιο και οι άλλοι τόσοι που ετοιμάζονται να το κάνουν για πρώτη φορά. Η ΧΑ οργανώνει τον κοινωνικό κανιβαλισμό και οι πράξεις της δεν έρχονται σε καμία αντίθεση με τις διαθέσεις του κοινωνικού της περίγυρου. Όποιος μπροστά στη δράση της ΧΑ, τα τάγματα εφόδου και τους 400 χιλ ξεφτίλες που τους ψηφίζουν, το πρώτο που σκέφτεται είναι να εξηγήσει το “γιατί”, αντί να τους τσακίσει τα κόκαλα, είναι άξιος της μοίρας του. Το “γιατί” θα το συζητήσουμε όταν οι συμμορίτες θα έχουν γίνει σκόνη, με τον ίδιο τρόπο που και οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται γιατί έρχονται εδώ οι μετανάστες, ή γιατί αν μας απολύουν δεν ζητάμε να απολυθούν και οι υπόλοιποι. Τα “γιατί” έχουν τελειώσει. Αυτοί που ήθελαν εξηγήσεις ας τις έψαχναν όσο ήταν καιρός. Αλλά τότε δεν το έκαναν γιατί δήθεν δεν υπήρχε πρόβλημα ή γιατί δε έπρεπε να αποπροσανατολιστούμε από τα “πραγματικά προβλήματα” (ανεργία, μνημόνιο, λιτότητα…). Η αντιπαράθεση με τους φασίστες είχε καταδικαστεί απ’ αυτή την αριστερά σαν συμμοριτοπόλεμος. Ακόμα και τώρα μας ζητάει να παλέψουμε τις αιτίες που γεννούν το φασισμό και όχι τον ίδιο το φασισμό.
Ε λοιπόν, όχι! Δεν σκοπεύουμε να θρηνήσουμε άλλον νεκρό! Δεν αρκεί η απομόνωση των ναζιστών από τους χώρους δουλειάς, τα εργατικά σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους, ούτε η λεκτική καταδίκη. Η Ενιαία Αντιφασιστική Δράση των δυνάμεων του εργατικού κινήματος, της αριστεράς, των antifa και της αναρχίας πρέπει απαραίτητα να συνδυαστεί άμεσα με την δημιουργία Αντιφασιστικών Πολιτοφυλακών σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε πανεπιστήμιο και σε κάθε σχολείο. Οι οποίες θα αναλαμβάνουν όχι μόνο την περιφρούρηση των κοινωνικών αγώνων, αλλά κυρίως με συχνές περιπολίες θα περιφρουρούν τις γειτονιές, δίνοντας ένα σαφές μήνυμα στις φασιστικές συμμορίες ότι η δράση τους θα τσακίζεται επί τόπου χωρίς κανένα έλεος. Πρόκειται για τη νόμιμη αυτοάμυνα του κινήματος, πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφεθεί στους ένστολους συνεργάτες των ναζίδων. Και μόνο έτσι μπορεί να τσακιστεί ο φασισμός!Τσακίστε τους φασίστες
Κανένα έλεος στον χρυσαυγίτη δολοφόνο της Αμφιάλης
Να συντρίψουμε το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης
Ενιαίο Αντιφασιστικό Μέτωπο των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της εργατικής τάξης
Αντιφασιστικές πολιτοφυλακές Παντού
Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου