Αφιέρωμα της NEW STAR
στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX
Από 14/03 έως 20/03
1. SOUTH OF THE BOARDER
2. REVOLUTION: ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ
ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ
3. Ο ΤΣΑΒΕΣ, Η ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΚΙ Η ΝΕΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
4. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΑΔΟΘΕΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ
5. ΜΠΟΛΙΒΑΡΙΑΝΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ.Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
6. ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
7. ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ ΣΗΜΕΡΑ
8. ΜΠΟΛΙΒΑΡ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΚΑΙ
9. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ (ΕΞΑΝΤΑΣ)
1. SOUTH OF THE BORDER
Ντοκιμαντέρ, ΗΠΑ, 2009, Έγχρωμο, 88’
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: OLIVER STONE
ΣΕΝΑΡΙΟ: MARK WEISBROT, TARIQ ALI
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: FERNANDO SULICHIN, ROBERT S. WILSON, JOSE IBANEZ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ADAM PETERS
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: ALBERT MAYSLES, LUCAS FUICA, CARLOS
MARCOVICH
ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ: TARIQ ALI, RAUL CASTRO, HUGO CHAVEZ, RAFAEL
CORREA, CRISTINA KIRCHNER, NESTOR KIRCHNER, FERNANDO
LUGO, LULA, EVO MORALES
Σύνοψη
Ετοιμάζεται μια επανάσταση στη Νότια Αμερική, αλλά ο περισσότερος κόσμος δεν το ξέρει
ακόμα! Ο Όλιβερ Στόουν, ταξιδεύει στη Λατινική Αμερική και παίρνει συνέντευξη από τον
πρόεδρο της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες. Πλησιάζοντας τον πολιτικό όσο και τον άνθρωπο,
ο Στόουν προσπαθεί να αποδείξει πόσο παραπληροφορημένοι για τον Τσάβες είναι οι
Αμερικανοί από τα μεγάλα αμερικανικά κανάλια, όπως Fox News και CNN, τα οποία έχουν
κηρύξει ανελέητο τηλεοπτικό πόλεμο εναντίον του ίδιου και της πολιτικής κατάστασης στη
χώρα του. Ο Στόουν στη Βενεζουέλα βλέπει μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική, πολύ
καλύτερη, και, για να πειστεί, με παραίνεση του ίδιου του Τσάβες, ξεκινά ένα οδοιπορικό σε
πέντε χώρες της Νότιας Αμερικής, για να ακούσει και τη γνώμη άλλων προέδρων για αυτόν
αλλά και για να μάθει περισσότερα για την κατάσταση στις δικές τους χώρες. Έτσι, συναντά
τον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, τον πρόεδρο της Βραζιλίας, Λούλα Ντα Σίλβα, την
πρόεδρο της Αργεντινής, Κριστίνα Κίρτσνερ -όπως και τον πρώην πρόεδρο και σύζυγό της,
Νέστορ Κίρτσνερ- τον πρόεδρο του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα, και τον πρόεδρο της Κούβας,
Ραούλ Κάστρο. Έτσι, το ντοκιμαντέρ, με ένα μικρό συνεργείο, με λίγο εξοπλισμό αλλά πολύ
κέφι, εξελίσσεται σε ένα αποκαλυπτικό ταξίδι-πορτραίτο της σύγχρονης Λατινικής Αμερικής,
όπου συμβαίνουν πολλές και ενδιαφέρουσες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, καθώς, για
πρώτη φορά, οι χώρες αυτές ενώνονται δυναμικά σε έναν κοινό αγώνα: να ξεφύγουν από
την αμερικανική πολιτική επιρροή που τους καταδυναστεύει και να διεκδικήσουν το δικαίωμα
να διαχειρίζονται οι ίδιες τους φυσικούς τους πόρους, χωρίς να παρεμβαίνουν αμερικανικά
συμφέροντα και πολυεθνικές εταιρείες. Και όλα αυτά, πολεμώντας ταυτόχρονα ενάντια
στη «λάσπη» που δέχεται ο αγώνας τους από τα αμερικανικά ΜΜΕ. Συμβαίνει αυτή τη στιγμή,
δείτε το! Γίνετε μάρτυρες ιστορικών γεγονότων….
«Πιστεύω ότι ο Ούγκο Τσάβες είναι μια εξαιρετικά δυναμική και χαρισματική φιγούρα.
Είναι ανοιχτός και ζεστός, με έναν μεγαλοπρεπή, συναρπαστικό χαρακτήρα. Αλλά
όταν επιστρέφω πίσω στις ΗΠΑ, ακούω συνέχεια αυτές τις απαίσιες ιστορίες ότι
είναι «δικτάτορας», «κακός», «απειλή για την αμερικανική κοινωνία». Νομίζω ότι αυτή η
ταινία ξεκίνησε ως ένα ντοκιμαντέρ για το πώς τα αμερικανικά media δαιμονοποιούν Λατίνους
ηγέτες. Και τελικά έγινε κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό, όσο πιο πολύ ασχολούμασταν. Ο
Τύπος στην Αμερική, νομίζω ξέρετε, έχει χωρίσει τη λατινική ήπειρο σε «καλή αριστερά»
και «κακή αριστερά». Τώρα έχουν κατατάξει τον Κορέα στην «κακή αριστερά», μαζί με τον
Μοράλες και τον Τσάβες. Και αποκαλούν τον Λούλα, «καλή αριστερά». Δεν ξέρω πού θα
κατατάξουν την Κίρτσνερ, γιατί όλο αλλάζουν γνώμη, αλλά νομίζω ότι στρέφονται εναντίον
της όλο και περισσότερο. Κάνουν λοιπόν μια διάκριση και νομίζω ότι είναι μια εσφαλμένη
διάκριση»
2. REVOLUTION:ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ
¿¡ Revolución !?
Credits
Σενάριο / Σκηνοθεσία: Charles Gervais
Αφήγηση: Luis de Cespedes
Φωτογραφία: Sylvestre Guido Μοντάζ: Etienne Gagnon
Ήχος: Pierre Bertrand, Sylvain Bellemare
Παραγωγή: Embryo Productions
Έτος: 2006 Είδος: Ντοκιμαντέρ
Γλώσσα: Γαλλικά/Ισπανικά Διάρκεια: 85’
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Hot Docs 2007, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Charleroi (Βέλγιο) 2007 και στη Διεθνή Συνάντηση Ντοκιμαντέρ Μόντρεαλ 2006.
Σύνοψη
Από το 1998 μια μικρή χώρα με άφθονα αποθέματα πετρελαίου, αλλά φτωχό
πληθυσμό, ακολούθησε το αποφασιστικό μονοπάτι της επανάστασης. Ο αρχηγός
της αρνείται την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων και οδηγεί το λαό σε μια πάλη για
την αλλαγή του κόσμου. Οι ήρωες του παρελθόντος παρέχουν έμπνευση: όχι μόνο
οι επαναστάτες, όπως ο Σιμόν Μπολιβάρ και ο Τσε Γκουεβάρα, αλλά και ο Δον
Κιχώτης, ο μυθικός αναζητητής της δικαιοσύνης. Άραγε είναι ένας μαχητής της
ελευθερίας ή ένας επικίνδυνος τρελός; Στην καρδιά του επαναστατικού αγώνα, οι
έννοιες της μεγαλοσύνης και της τρέλας δύσκολα διαχωρίζονται.
Ο Σαρλ Zερβαί συνθέτει ένα πρωτότυπο πορτρέτο του Τσάβες,
αντιπαραβάλλοντας την πορεία του με αυτήν του Θερβαντικού ήρωα, ακρογωνιαίου
λίθου της Ισπανόφωνης κουλτούρας, ενώ συγχρόνως παραθέτει κάποια απλά
μαθήματα επαναστατικής πρακτικής. Το αποτέλεσμα, μια κινηματογραφική σύνθεση
πολύ μακριά από ρουτινιέρικα τηλεοπτικά ρεπορτάζ, μια πρόκληση για σκέψη
πάνω σε ένα φαινόμενο που εξακολουθεί να συνταράζει τις παγκόσμιες πολιτικές
ισορροπίες.
3. Ο ΤΣΑΒΕΣ, Η ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
ΚΙ Η ΝΕΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Chávez, Venezuela and the new Latin America
Συνέντευξη με τον Ούγο Τσάβες από την Αλέιδα Γκουεβάρα
Σκηνοθεσία: Alexandra Keeble
Παραγωγή: Oceanfilm
Έτος: 2004
Είδος: Nτοκιμαντέρ
Χώρα: Βενεζουέλα
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 55’
Σύνοψη
Υπάρχει μια διαφορετική Βενεζουέλα, μια διαφορετική Λατινική Αμερική,
όπου όλοι οι κατατρεγμένοι της γης γνωρίζουν ότι μπορούν να ελευθερωθούν
από το παρελθόν τους.
Το Φεβρουάριο του 2004, η Αλέιδα Γκουεβάρα διεξήγαγε μια φιλική και εκτεταμένη
συνέντευξη με τον Ούγο Τσάβες, εξερευνώντας το εκρηκτικά επαναστατικό έδαφος
της χώρας, μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Απριλίου του 2002, που
υποκινήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει συνεντεύξεις Κουβανών γιατρών που εργάζονται σε
περιθωριακές κοινότητες του Καράκας και συνεντεύξεις στο δρόμο σχετικά με τα
κοινωνικά προγράμματα του Τσάβες. Το ντοκιμαντέρ – και παρά τη λογοκρισία
πληροφοριών από τις ΗΠΑ - μας προσφέρει τη σπάνια ευκαιρία να δούμε την
πραγματική Βενεζουέλα, μια χώρα πλούσια σε ελπίδες, όνειρα και…πετρέλαιο.
Η Αλέιδα Γκουεβάρα είναι η μεγαλύτερη κόρη του Τσε Γκουεβάρα και της Αλέιδα
Μαρτς. Εργάζεται ως παιδίατρος στην Αβάνα και είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα
στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης.
4. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΑΔΟΘΕΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ
Chavez: Inside the Coup
The Revolution Will Not Be Televised
Σκηνοθεσία: Kim Bartley, Donnacha O'Briain
Εμφανίζονται οι: Hugo Chávez, Pedro Carmona, Jesse Helms, Colin Powell
Φωτογραφία: Kim Bartley, Donnacha O'Briain
Μοντάζ: Ángel Hernández Zoido
Ήχος: Lockie Butler
Κάμερα: Ross Bartley, Philip Graham
Παραγωγός: Sara Falvey
Έτος: 2003
Είδος: Nτοκιμαντέρ
Χώρα: Βενεζουέλα
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 74’
Βραβείο Prix Italia και Βραβείο SIGNIS Καλύτερου Τηλεοπτικού Ντοκιμαντέρ
2003
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ Σιάτλ 2003
Βραβείο Silver Hugo Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ Σικάγο 2003
Βραβείο IDA Καλύτερου Ντοκιμαντέρ 2003
Βραβείο Κοινού, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Leeds 2003
Σύνοψη
Ο Ούγο Τσάβες, που εκλέχτηκε πρόεδρος της Βενεζουέλα το 1998, είναι ένας
απρόβλεπτος λαϊκός ήρωας, ένας σύγχρονος Δον Κιχώτης, πολυαγαπημένος
από την εργατική τάξη της χώρας του, αλλά κι ένας σκληρός αντίπαλος των
ισχυρών του πλανήτη, που θα ήθελαν να τον δουν καθαιρεμένο. Δύο ανεξάρτητοι
κινηματογραφιστές ήταν μέσα στο προεδρικό μέγαρο στις 11 Απριλίου 2002, τη
στιγμή που έγινε το πραξικόπημα και με τη βία, ο Τσάβες απομακρύνθηκε από το
γραφείο του. 48 ώρες αργότερα, ήταν επίσης παρόντες, όταν ο Τσάβες επέστρεψε
ξανά στην εξουσία εν μέσω επευφημιών και χειροκροτημάτων. Το ντοκιμαντέρ
τους καταγράφει, αυτό που έχει θεωρηθεί ως το πιο βραχύβιο πραξικόπημα στην
ιστορία. Είναι ένα μοναδικό έργο για την πολιτική ισχύ κι ένα εξαιρετικό πορτρέτο
του ανθρώπου, που η εφημερίδα The Wall Street Journal αναφέρει ότι έκανε τη
Βενεζουέλα «το μεγαλύτερο πονοκέφαλο από τη Λατινική Αμερική μετά την
Κούβα».
5. ΜΠΟΛΙΒΑΡΙΑΝΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ.
Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Venezuela bolivariana: pueblo y lucha de la IV guerra mundial
Σκηνοθεσία: Marcelo Andrade Arreaza
Σενάριο: Marcelo Andrade Arreaza
Design: Salvador Compagnone
Μοντάζ: Marcelo Andrade Arreaza
Ήχος: Robert Todd
Μουσική: Manu Chao, Fabulosos Cadillacs, Victor Java, Ali Primera, Trece
Παραγωγός: Lino Andrade, Felipe Garcia
Παραγωγή: Calle y Media
Είδος; Ντοκιμαντέρ
Έτος: 2004
Χώρα: Βενεζουέλα
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 76’
Σύνοψη
Με τη μουσική, αλλά και την αισθητική των βίνετο-κλιπ του Manu Chao, ο Marcelo
Andrade Arreaza χτίζει ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τους Τσαβίστας και το
κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης. Μέσα από συνεντεύξεις και φιλμικό υλικό από
τα ανεξάρτητα μίντια της Βενεζουέλα, αλλά και τα αμερικάνικα μίντια, αφηγείται
τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα της χώρας, από την επανάσταση του 1989 έως το
πραξικόπημα του 2002. Το γρήγορο μοντάζ της ταινίας είναι εξαιρετικό, καθώς
ενισχύει την ιδέα του σκηνοθέτη ότι ο 4ος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ο πόλεμος του
νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού ενάντια στην ανθρωπότητα, που σηματοδοτεί το
τέλος του κόσμου, της ιστορίας και των ουτοπιών.
6. ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Tocar y luchar
Σκηνοθεσία: Alberto Arvelo Mendoza
Σενάριο: Alberto Arvelo Mendoza, Carlos Díaz
Εμφανίζονται οι: Claudio Abbado, Jose Antonio Abreu, Mark Churchill,
Φωτογραφία: Cezary Jaworski, John Marquez
Μοντάζ: Nascuy Linares, Juan Carlos López Duran
Ήχος: Stefano Gramitto
Κάμερα: Elias Fattal, John Marquez, Mauricio Siso
Μουσική: Nascuy Linares
Παραγωγός: Pedro Mezquita Arcaya
Έτος: 2006
Είδος: Nτοκιμαντέρ
Χώρα: Βενεζουέλα
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 70’
Βραβείο Κοινού Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μαϊάμι 2007
Σύνοψη
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τη συναρπαστική ιστορία του Νεανικού Συστήματος
Ορχηστρών (Youth Orchestra System) – ενός απίστευτου δικτύου εκατοντάδων
ορχηστρών, που σχηματίστηκαν στις περισσότερες πόλεις και χωριά της Βενεζουέλα.
Όταν εφαρμόστηκε αυτό το λιτό πρόγραμμα με σκοπό να φέρει σε επαφή τα παιδιά
των αγροτικών περιοχών με το θαύμα της μουσικής, μετατράπηκε αμέσως σε ένα
από τα πιο σημαντικά και όμορφα κοινωνικά φαινόμενα της σύγχρονης ιστορίας.
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις ιστορίες παγκοσμίου φήμης μουσικών, που
εκπαιδεύτηκαν από το Νεανικό Σύστημα Ορχηστρών της Βενεζουέλα. Ανάμεσά τους
ο νεαρότερος μουσικός της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Βερολίνου, Edicson Ruiz,
και ο μαέστρος Gustavo Dudamel. Επίσης, παρουσιάζει συνεντεύξεις με πολλούς
διάσημος μουσικούς, όπως οι Placido Domingo, Claudio Abbado, Sir Simon Rattle,
Guiseppe Sinopoli και Eduardo Mata. Με μια εξαιρετική αφήγηση για τη δύναμη
της θέλησης, τη φιλοδοξία και την αγάπη, η ταινία αποδεικνύει ότι μόνο αυτοί που
ονειρεύονται μπορούν να κατορθώσουν το ακατόρθωτο.
7. ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ ΣΗΜΕΡΑ
No volverán
The Venezuelan Revolution now
Ταξίδι στην καρδιά της επανάστασης
Credits
Σκηνοθεσία: Melanie McDonald, William Roche
Έρευνα: Megan Hise
Μουσική: Patrick Roche, Pat West
Παραγωγός: Jorge Martin, Espe Espigares
Παραγωγή: Altered State Films
Φιλμικό υλικό: COTRAIN, Radio Libre Negro Primera, VIVE TV, CATIA TV,
Venezuela Television, Calle y Media, KANAL B, Libby Powell
Με τη συνεργασία του Hands off Venezuela
Είδος: Ντοκιμαντέρ
Χώρα: Βενεζουέλα
Γλώσσα: Ισπανικά, Αγγλικά
Διάρκεια: 87’
Σύνοψη
Πίσω από την τολμηρή πολιτική του Ούγο Τσάβες, υπάρχει ένα επαναστατικό κίνημα
που λέει ΟΧΙ στον καπιταλισμό και είναι αποφασισμένο να αλλάξει τη ροή της
λατινοαμερικάνικης ιστορίας. Η ταινία «Δεν θα επιστρέψουν» είναι ένα ταξίδι στην
καρδιά της ίδιας της επανάστασης, στο κέντρο των «barrios» και των εργοστασίων,
με στόχο να εξερευνήσει τι είναι αυτό που ωθεί εκατομμύρια Βενεζουελάνους στον
αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας. Μέσα από συνεντεύξεις απλών ανθρώπων
που αγωνίζονται να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο των κοινοτήτων τους και
εργατών που δίνουν μάχη για την εθνικοποίηση των εργοστασίων, εξιστορούνται
και τα πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν το πρόσφατο παρελθόν της χώρας (από
την εξέγερση ενάντια στον πρόεδρο Pérez και το πραξικόπημα του 2002, μέχρι τις
εθνικές εκλογές το Δεκέμβρη του 2006). Επιπλέον, το ντοκιμαντέρ καλύπτει τη
δραστηριότητα των εναλλακτικών ΜΜΕ της χώρας, όπως η CatiaTV και το Radio
Negro Primero, δείχνοντας πώς η Βενεζουέλα έχει μετατραπεί σε σύμβολο της
ελευθερίας για όσους αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση.
8. ΜΠΟΛΙΒΑΡ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Bolívar eterno Ciudadano de la libertad
Σκηνοθεσία: Efterpi Charalambidis, Beto Benites
Εμφανίζονται οι: Amado Zambrano, Loly Sanchez, Hans Christopher, Jose Vieira
Φωτογραφία: Frank Toledo
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Aureliano Alfonzo
Κοστούμια: Antonio Alfonzo
Ήχος: Frank Gonzales
Μουσική: Francisco Gabrujas
Διεύθυνση παραγωγής: Alejandro Medina
Έτος: 2006
Χώρα: Βενεζουέλα
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 35’
Σύνοψη
Στις 30 Μαΐου 2007 και ώρα 1.50 π.μ. ξεκίνησε το πρόγραμμά του το νέο δημόσιο
τηλεοπτικό κανάλι της Βενεζουέλα Tves με μία ιστορική σειρά με τίτλο «Μπολιβάρ
για πάντα», ένα τιτάνιο έργο για τον απελευθερωτή της Λατινικής Αμερικής.
Η παραγωγή της σειράς ολοκληρώθηκε το 2006 από το ίδρυμα Villa del Cine
foundation, ενώ η αρχική ιδέα ανήκει στον Ούγο Τσάβες, που θέλησε μ’ αυτόν τον
τρόπο να πολεμήσει τη «δικτατορία του Χόλλυγουντ».
Συνσκηνοθέτης της σειράς είναι η Ευτέρπη Χαραλαμπίδη, ομογενής από
τη Βενεζουέλα, η οποία το 2004 είχε γυρίσει τη μικρού μήκους ταινία Εl
Chancecito (Μία μικρή ευκαιρία) που έλαβε τιμητική διάκριση σεναρίου στο 27ο
Φεστιβάλ.Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους στη Δράμα.
9. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
(El senor presidente)
Το ντοκιμαντέρ του Εξάντα για τον Ούγκο Τσάβεζ, το 2006
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος
Σενάριο: Γιώργος Αυγερόπουλος
Επιτόπια Έρευνα: Γιώργος Αυγερόπουλος ,
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος
Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή
Επιμέλεια Συντονισμός Έρευνας: Αποστόλης Καπαρουδάκης
Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης, Κώστας Γεωργιάδης
Μοντάζ: Δημήτρης Νικολόπουλος, Μελέτης Πόγκας, Νότης Μπένος
Από τη σελίδα του Εξάντα:
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες είναι μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες του 21ου αιώνα. Δεν έχει διστάσει να αποκαλέσει τον Μπους «κ. Κίνδυνο», τον Μπλέρ «γαϊδούρι», την Κοντολίζα Ράις «τσίκα» (μικρούλα), να κάνει κινήσεις καράτε στον Πούτιν, να χορέψει σάλσα και να τραγουδήσει μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Μαραντόνα. Επίσης, δεν δίστασε να βάλει χέρι στις περιουσίες των μεγαλοκτηματιών παίρνοντας κομμάτια γης από τις τεράστιες εκτάσεις τους που μοίρασε σε φτωχούς ακτήμονες αγρότες. Τόσο στην Βενεζουέλα όσο και στο εξωτερικό, τον Τσάβες, ή τον λατρεύουν σα Θεό ή τον μισούν θανάσιμα. Ή τον θεωρούν επαναστάτη, έναν νέο Μπολίβαρ, ή έναν στυγνό δικτάτορα, στα όρια της τρέλας...
«Ναι, είναι τρελός, αλλά με την παραδοσιακή, όχι με την ψυχιατρική έννοια, έχει δηλαδή τα χαρακτηριστικά του ηγέτη...», λέει ο Εδμούνδο Τσιρίνος, ο ψυχίατρος του Προέδρου. «Είναι προσωπικότητα μια πολύ ισχυρή που έχει ασυνήθιστη μνήμη και μια δυνατότητα επικοινωνίας ξεχωριστή, ειδικά με τους φτωχούς απλούς ανθρώπους»
Ο κ. Πρόεδρος, είναι ο μοναδικός πρόεδρος στον κόσμο που έχει δική του τηλεοπτική εκπομπή. Λέγεται Αλό Πρεσιντέντε (Γεια σου Πρόεδρε) και μεταδίδεται από το κρατικό κανάλι κάθε Κυριακή από τις 11 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα. Πρόκειται για μια κανονική παραγωγή με 80 άτομα προσωπικό που, μαζί με τον πρόεδρο, ταξιδεύουν σε όλη την Βενεζουέλα για να βγάλουν την εκπομπή live από οπουδήποτε. Ο «Εξάντας» ήταν προσκεκλημένος του «Αλό» και το συνεργείο μας μεταφέρθηκε στον τόπο διεξαγωγής του με στρατιωτικό αεροσκάφος.
Πολύ καλός παρουσιαστής, «πάσαρε» τα βίντεο ακολουθώντας τις οδηγίες του σκηνοθέτη, «μπάλωνε» με άνεση τα τεχνικά προβλήματα, μιλούσε για το πολιτικό του πρόγραμμα κάνοντας το κοινό του να ξεσπά σε χειροκροτήματα και έβγαζε γραμμές πολιτών στον αέρα.
- Γεια σου πρόεδρε! Θέλω να βάλεις τα παιδιά μου στην στρατιωτική ακαδημία!
- Να τους πεις να δώσουν εξετάσεις. Θα σου δώσω το τηλέφωνο του διευθυντή της Σχολής.
Ο πρώην στρατιωτικός που το 1992 επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία με ένα αποτυχημένο πραξικόπημα, γνωρίζει πλέον αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες με μοναδικά ποσοστά αποδοχής. Γεννήθηκε σε μία μικρή επαρχιακή πόλη, την Σαμπανέτα στους πρόποδες των Άνδεων. «Ζούσαμε σε μια παράγκα από φοινικόκλαδα» λέει ο πατέρας του Τσάβες στον Γ. Αυγερόπουλο. «Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως το παιδί μας, μια μέρα, θα γινόταν πρόεδρος της χώρας».
Ο αδελφός του Τσάβες ο Ανίβαλ περιγράφει πως ο σημερινός πρόεδρος της χώρας πουλούσε στον δρόμο καραμελωμένα γλυκά για να φέρει χρήματα στο σπίτι. «Διάβαζε πολύ, τον συνέπαιρναν οι ιστορίες για τον απελευθερωτή Μπολίβαρ, θεωρούσε τον Χριστό επαναστάτη... Όνειρό του ήταν να γίνει παίχτης του μπέιζμπολ.»
Ο Εξάντας περιπλανήθηκε στις γειτονιές του Καράκας και κατέγραψε τη ζωή των πάμφτωχων κατοίκων των παραγκουπόλεων που, πρώτη φορά στη ζωή τους, βλέπουν το κράτος να ασχολείται μαζί τους. Ο Τσάβες τους δίνει φαγητό με λαϊκά συσσίτια, τους μεταστεγάζει σε νεόχτιστα αξιοπρεπή σπίτια που κατασκευάζει το κράτος. Έχει, επίσης, ιδρύσει μέσα στις κοινότητες λαϊκά ιατρεία και σχολεία, όπου για πρώτη φορά οι φτωχοί έχουν άμεση και δωρεάν πρόσβαση.
Οι επικριτές του όμως λένε πως δεν έχει καταφέρει ακόμα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την φτώχεια, την ανεργία και την εγκληματικότητα.
«Καλά είναι τα δωρεάν μικρά ιατρεία στις φτωχογειτονιές, αλλά δες και τα νοσοκομεία της χώρας σου που καταστρέφονται!» λέει στην κάμερα του Εξάντα, ο AntonioParis, Πρύτανης του Κεντρικού Πανεπιστημίου Βενεζουέλας (UCV). «Το να δώσεις ένα πιάτο φαί στους φτωχούς, δεν είναι λύση. Λύση είναι να τους δώσεις δουλειά κι εδώ η ανεργία αγγίζει το 22%», λέει ο Γουλιέλμο Ζουλοάγκα, Πρόεδρος της Γκλομποβιζιόν μιας από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τηλεοράσεις της χώρας. «Ζούμε έναν αυταρχισμό με επικάλυψη δημοκρατίας» λέει ο Λεοπόλδο Λόπεζ, δήμαρχος του Τσακάο, ενός από τους πλουσιότερους Δήμους της Βενεζουέλας. «Όποιος δεν εναρμονίζεται με την κομματική γραμμή είναι εκτός των δωρεών που προσφέρει η κυβέρνηση»
Η Βενεζουέλα είναι μια από τις πέντε μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του κόσμου. Κι ο Ούγο Τσάβες, με τη δύναμη που του δίνουν τα χρήματα του πετρελαίου ασκεί τόσο την εσωτερική, όσο και την εξωτερική του πολιτική.
Ονόμασε τη χώρα του «Μπολιβαριανή Δημοκρατία» και άλλαξε το εθνικό της σύμβολο: Ενώ στον θυρεό, μέχρι πρότινος, εμφανίζονταν ένα λευκό άλογο που κινούνταν ήρεμα προς τα δεξιά, τώρα το άλογο καλπάζει προς τα αριστερά!
Θα πετύχει το πείραμα του Τσάβες; Είναι πιθανό η Βενεζουέλα να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει όλη τη Νότιο Αμερική, αλλάζοντας τις γεωπολιτικές ισορροπίες στον παγκόσμιο χάρτη;
Ο ίδιος ο Τσάβες, παραδέχεται πως η επανάσταση στην Βενεζουέλα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, όμως βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Και δηλώνει πως έχει τρεις εχθρούς: τον Ιμπεριαλισμό, τη Γραφειοκρατία και τη Διαφθορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου