ΟΙ ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΟΙ - ΙΙI
της Σοφίας Κολοτούρου
Θυμίζω νεκροζώντανο. Η δόση
στις φλέβες στάζει, μέσα στον ορό.
Θεέ μου, η αγωνία πια θα τελειώσει,
θ' αντέξω, δεν θ' αντέξω, θα χαθώ;
στις φλέβες στάζει, μέσα στον ορό.
Θεέ μου, η αγωνία πια θα τελειώσει,
θ' αντέξω, δεν θ' αντέξω, θα χαθώ;
Σαν 'μαι σ' ένα ακίνητο κρεβάτι
νοσοκομείου, μ' όνειρα κραυγές -
δεν γίνεται, θα βλέπω εφιάλτη,
του τοίχου ψηλαφίζοντας γωνιές.
Η δόση, η δόση, η δόση, μες τη φλέβα -
να κλείνει η κάνουλα, να μένω στο κενό.
Τρενάκι τρόμου, ανέβαινε-κατέβα,
μου ψαλιδίζουν κι άλλο το μισθό.
Θυμίζω νεκροζώντανο. Μετράω
νούμερα, χρόνια, ένσημα, εισφορές -
να φύγω από τη χώρα; που να πάω;
Μεγάλωσα, μακρύναν οι σκιές.
Στο δρόμο θα ορμήσω και στα χάη,
το ζόφος να γλυτώσω το βαθύ.
Η χώρα δεν πεθαίνει, αγκομαχάει
και τρέμει την επόμενη στροφή.
3/11/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου