ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Αυταπάτες και κούφιες "προσδοκίες" - Υπόκλιση στις κάλπες - "αριστερή" πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ

Κατήφεια και αμηχανία δημιούργησε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως αποτυπώνεται τόσο από την επίσημη ανακοίνωση του σχήματος για τα αποτελέσματα, όσο και από τις ανακοινώσεις των επιμέρους οργανώσεων, ιδιαίτερα του ΝΑΡ, που την εξέδωσε από το ίδιο το βράδυ κιόλας των εκλογών (άραγε για να προκαταλάβουν τις εξελίξεις;)

Αναφέρει η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

«Ωστόσο, και παρά την αύξηση του ποσοστού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε σχέση με τον Ιούνη του 2012 και τις ευρωεκλογές του 2009, το αποτέλεσμα είναι πίσω από τις δυνατότητες και τις προσδοκίες μας. Φάνηκε ότι σε εκλογές με έντονα πολιτικά διλήμματα δεν κατορθώνουμε να πείσουμε το υπαρκτό δυναμικό που εκτιμά και συμφωνεί με τις απόψεις μας να μας ακολουθήσει και εκλογικά. Αυτό αποτυπώνει και δικές μας αδυναμίες που πρέπει να κάνουμε σημαντικά βήματα υπέρβασής τους, όπως στην αποσαφήνιση και το βάθεμα της πολιτικής πρότασης και του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, στην πολιτική των συμμαχιών και την μετωπική συμπόρευση, στην συγκρότηση και ενωτική επανεκκίνηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

Ενώ και στην ανακοίνωση του ΝΑΡ αναφέρεται ότι:

«το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι κάτω από τις δυνατότητες και τις προσδοκίες, γεγονός που οφείλεται στην αδύνατη ακόμα πολιτική συγκρότηση του αντικαπιταλιστικού ρεύματος και στο ότι είναι ευάλωτο στα εκβιαστικά εκλογικά διλήμματα».

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει σε ένα σημείο και η τοποθέτηση της ΟΚΔΕ – Σπάρτακος που αναφέρει ότι:

«η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρά την άνοδο σε σχέση με τις τελευταίες ευρωεκλογές και τις εθνικές του Ιούνη 2012, δεν μπόρεσε παρά να εκφράσει μια μειοψηφία του σημαντικού ποσοστού που πήρε στις περιφερειακές εκλογές. Η πίεση του ΣΥΡΙΖΑ και η προβληματική εσωτερική κατάσταση, που επηρέασε και την προεκλογική της δουλειά, συνέτειναν σε αυτό».

Παρά το γεγονός ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αύξησε σημαντικά τις ψήφους της και τα ποσοστά της, σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του Ιούνη του 2012, οι υπερβολικές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί, ειδικά μετά και τα αποτελέσματα των  δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα υπεραισιοδοξίας (έως απογείωσης) με αποτέλεσμα να υπάρξει απότομη προσγείωση.

Έφταναν μέχρι το σημείο να μιλούν για την εκλογή ενός «αντικαπιταλιστή» ευρωβουλευτή, ο οποίος μάλιστα «θα έπαιζε ρόλο στην αριστερά της Ευρώπης» γιατί «θα έθετε νέα ερωτήματα στο σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς της Ευρώπης» (ΠΡΙΝ 25/4), αφού το όριο του 3% ήταν ορατό με βάση το, τελικά όπως αποδείχτηκε αυθαίρετο, δεδομένο του 2,3% που πήραν τα ψηφοδέλτια που στήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές εκλογές.

Το κλίμα αυτών των προσδοκιών είχε αποτυπωθεί στην ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών: «Η αντοχή και η άνοδος του αντικαπιταλιστικού ρεύματος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έδειξε ότι είναι υπαρκτό ένα ρεύμα που μπορεί να σπάει εκβιαστικά διλήμματα και εκλογικά όρια διεκδικώντας έναν άλλο πολύ πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην αριστερά και την κοινωνία. Ότι είναι ρεαλιστικό το να σπάσει και το αντιδημοκρατικό εκλογικό όριο του 3%, ώστε να υπάρξει εκπροσώπηση στην ευρωβουλή» και είχε καλλιεργηθεί και με έντονη αρθρογραφία στο ΠΡΙΝ.

Γράφει ο Γ. Δελαστίκ στο άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τρέχουμε για ψήφους!» (ΠΡΙΝ της 4/5). «Δελτίο θυέλλης: Κατακλυσμός ψήφων προς όλα τα πολιτικά κόμματα πλην ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, και ΔΗΜΑΡ θα λάβει χώρα στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου. Προσοχή, σύντροφοι, μη βρεθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κρατάει ομπρέλα! Πέτρα πάνω στην πέτρα από το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό δεν θα αφήσει το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης. Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος με την κατανομή των ευρωβουλευτικών εδρών. Από 8+8 έδρες που είχαν πάρει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το 2009, τώρα με το ζόρι θα πάρουν… 5-6 και τα δύο κυβερνητικά κόμματα μαζί! Θα μείνουν… 15-16 έδρες για τα άλλα κόμματα πλην ΝΔ και ΠΑΣΟΚ! Δεν έχει ξαναγίνει!».

Στο ίδιο άρθρο οριοθετείται και ο ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ως αριστερού δεκανικιού του ΣΥΡΙΖΑ, στο υποτιθέμενο νέο πολιτικό σκηνικό. «Η εκλογική εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ ανοίγει το δρόμο για τον σύντομο σχηματισμό κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία η ισχυρή παρουσία μιας συνεπούς ανατρεπτικής και αντικαπιταλιστικής δύναμης σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να πιέζει από αριστερά όσο θα της επιτρέπουν οι δυνάμεις της με στόχο να παίρνει μια υποθετική κυβέρνηση Τσίπρα και κανένα φιλεργατικό μέτρο... Η εκλογική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές είναι μια από τις προϋποθέσεις ύπαρξης αριστερής πίεσης».

Αυτά έγραφε ο Γ. Δελαστίκ στο ΠΡΙΝ, 20 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές καλλιεργώντας προσδοκίες για χαμηλό εκλογικό βαρομετρικό, που θα βρέξει ψήφους στην αριστερά.

Επανέρχεται το ΠΡΙΝ της 24/5 παραμονές των ευρωεκλογών και μετά το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών, με σειρά άρθρων για να επιτείνει το κλίμα υπεραισιοδοξίας, ότι η εκλογή ευρωβουλευτή είναι προ των πυλών, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις και εκλογικές αυταπάτες για την «ψήφο ανατροπής στην ευρωκάλπη».

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

-  Γ. Ελαφρός: «κάθε ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την μεγάλη πολιτική προσπάθεια για να σπάσει ο αντιδημοκρατικός φραγμός του 3%. Την προηγουμένη Κυριακή τα ευρύτερα αριστερά αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια στις περιφέρειες συγκέντρωσαν 128.000 ψήφους (2,4% σε πανελλαδικό επίπεδο), κάνοντας για πρώτη φορά ρεαλιστικό το στόχο του 3%. Καλούμε σήμερα όσους εργαζόμενους, νέους και αριστερούς θεωρούν θετική την παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσους δημοκράτες θέλουν να συμβάλλουν στην ακύρωση του αντιδραστικού εκλογικού νόμου από μια αριστερή δύναμη, όσους εκτιμούν πως ένας ευρωβουλευτής της αντιΕΕ και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς από την Ελλάδα θα «μετρήσει» για την μαχόμενη Αριστερά σε όλη την Ευρώπη, να κάνουν το βήμα και να ψηφίσουν ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

- Γ. Δελαστίκ: «Όλα τα κόµµατα της Αριστεράς θα σημειώσουν αύριο αποτελέσματα πολύ καλύτερα από εκείνα των αυτοδιοικητικών, αυτό είναι βέβαιο. Το ζήτημα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αν θα κατορθώσει να οδηγήσει το 2,3% που πήρε στις περιφερειακές εκλογές να το αυξήσει τόσο ώστε να υπερβεί το φράγµα του 3%, πράγµα που θα της διασφαλίσει την εκλογή ευρωβουλευτή από τη δεύτερη κατανομή. Παρόλο που το μέτρο είναι 3,76% είναι εντελώς απίθανο τα υπόλοιπα όλων των άλλων κοµµάτων να είναι μεγαλύτερα του 3%. Μαθηματικά η απόσταση του 2,4% από το 3% είναι πολύ μικρή. Πολιτικά όμως το ένα ποσοστό µε το άλλο διαφέρουν όσο η µέρα µε τη νύχτα – γι’ αυτό και έχει τεράστια σημασία για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει αυτό το πολιτικό «κβαντικό άλµα». Αν το πετύχει, η παρέμβαση της ριζοσπαστικής πτέρυγας του εργατικού κινήματος θα περάσει σε πολύ ανώτερο πολιτικό επίπεδο».

- Γ. Σκινδίλιας: «η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές, η οργανωτική της ενίσχυση, η διάδοση του μηνύματός της ακόμα παραπέρα, ο στόχος να σπάσει το αντιδημοκρατικό όριο της εκλογής ευρωβουλευτή δεν είναι μια φλυαρία ή ένα δεύτερο σενάριο….Η εκλογή ενός αντικαπιταλιστή ευρωβουλευτή θα έπαιζε ρόλο σήμερα στην Αριστερά της Ευρώπης; Κατά τη γνώμη μας ναι. Γιατί αυτή η κατάκτηση θα έθετε νέα ερωτήματα στο σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς στην Ευρώπη που γίνονται δυστυχώς ουρά στην κυρίαρχη αφήγηση».

Όταν λοιπόν καλλιεργούνται τέτοιες προσδοκίες και κολυμπούν σε τέτοιο πέλαγος εκλογικών αυταπατών, είναι επόμενο το εκλογικό αποτέλεσμα να δημιουργήσει κλίμα απογοήτευσης στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Προσπαθούν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να εξηγήσουν πώς έχουν μετατραπεί σε εκλογικό ακορντεόν του ΣΥΡΙΖΑ και να δώσουν πολιτική απάντηση θεωρώντας ότι η λύση  είναι «στην αποσαφήνιση και το βάθεμα της πολιτικής πρότασης και του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, στην πολιτική των συμμαχιών και την μετωπική συμπόρευση». Όταν είναι προφανές ότι απεναντίας, ακριβώς αυτή η πολιτική του «μεταβατικού» προγράμματος και η πολιτική συμμαχιών που εκφράστηκε με τη στήριξη των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο γύρω των αυτοδιοικητικών εκλογών ή ακόμη και η αλληλοϋποστήριξη μεταξύ δημοτικών σχημάτων του ΣΥΡΙΖΑ και περιφερειακών που στήριζε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι που επιτρέπει την άλωση ενός σημαντικού δυναμικού της αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν το βασικό σύνθημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το «Κάτω η Κυβέρνηση», όταν το ΠΡΙΝ κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο τίτλο «Ψήφο Ανατροπής», όταν όλη η αρθρογραφία και οι αναλύσεις επικεντρώνονται στην ανατροπή που θα έρθει μέσα από την κάλπη των ευρωεκλογών, είναι επόμενο να διατηρούνται ανοιχτές θύρες προς στον ΣΥΡΙΖΑ, που χρησιμοποιεί αυτά ακριβώς τα συνθήματα.

Όταν η διαγραφή του χρέους, οι εθνικοποιήσεις των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, ο εργατικός έλεγχος, του μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι τα βασικά συνθήματα και της «αριστερής» πτέρυγας του Λαφαζάνη, όταν για μια ολόκληρη περίοδο συνευρίσκονται ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ), στα συνδικάτα και στις δημοτικές κινήσεις, είναι επόμενο να υπάρχει εκλογική αφαίμαξη του αδύναμου από τον ισχυρότερο.

Όταν απαλείφεται κάθε αναφορά στην εξάρτηση της χώρας μας από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ε.Ε. και στον αγώνα για το σπάσιμο της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, όταν το καθαρό σύνθημα της εξόδου από την Ε.Ε. νοθεύεται με το σύνθημα «έξω από το ευρώ» (δηλαδή έξω από το ευρώ και μέσα στην ΕΕ) που υπό προϋποθέσεις λέει και ο Λαφαζάνης, τότε είναι επόμενο να λιπαίνεται το έδαφος για την εκλογική άλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η καιροσκοπική πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο 2ο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών

Στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακολούθησε μια πολιτική ανοιχτής στήριξης των υποψηφίων του Σύριζα που πέρασαν στο δεύτερο γύρο, ενώ παράλληλα προτάθηκε οι δυνάμεις της «με ειδικό τρόπο να μπουν μπροστά ενάντια σε «πειράματα» άμεσης παρέμβασης του κεφαλαίου στους Δήμους (περιπτώσεις Πειραιά, Βόλου).» (ανακοίνωση ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον 2ο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών). Δηλαδή της ανοιχτής στήριξης στον Πειραιά του δεξιού Μιχαλολιάκου κόντρα στον «επιχειρηματικό εκπρόσωπο» Μώραλη και του Πατσιαντά κόντρα στον Μπέο, στο Βόλο.

Έτσι με βάση την κεντρική θέση της ανακοίνωσης της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον δεύτερο γύρο σύμφωνα με την οποία «Σε εκείνες τις  περιπτώσεις που έχουν περάσει στον δεύτερο γύρο συνδυασμοί που με βάση το πρόγραμμά τους, την αγωνιστική στάση και πρακτική τους, κινούνται –έστω με όρια και αντιφάσεις- στο χαράκωμα των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, σε κόντρα με τις κυρίαρχες δυνάμεις, η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τις Τοπικές Επιτροπές να δουν με θετικό τρόπο την στήριξή τους.», η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στήριξε υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΚΕ σε μια σειρά περιοχές.

Για τον δήμο Αθήνας ο υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Π. Κωνσταντίνου, εκπρόσωπος του ΣΕΚ, προκατέλαβε τις εξελίξεις και έδειξε Σακελλαρίδη για τον 2ο γύρο, χωρίς να περιμένει την κεντρική απόφαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ εμφανής ήταν και η στήριξη της Δούρου για την Περιφέρεια Αττικής.

Μια ακόμη ιδιαίτερη περίπτωση είναι το Χαλάνδρι όπου συμμετείχαν σε κοινό σχήμα με τον ΣΥΡΙΖΑ από τον πρώτο γύρο, το οποίο εξέλεξε και δήμαρχο και εκλέχτηκαν 3 μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημοτικοί σύμβουλοι.

Με αυτή την αλλοπρόσαλλη και καιροσκοπική πολιτική είναι να απορεί κανείς πώς ακόμη ψάχνουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ την αιτία για την εκλογική άλωσή τους από το ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά δεν άργησε να επιβεβαιωθεί (αν και ελαφρώς παραφρασμένη) η πρόβλεψη του προηγούμενου Λαϊκού Δρόμου ότι «Μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κομπάζει για τους χιλιάδες ψηφοφόρους της, όμως  το θέμα είναι σε ποιον δρόμο τούς περπατάει....στο δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ».

Αντί επιλόγου παραθέτουμε ένα κομμάτι από το κείμενο του Κώστα Παπαδάκη (μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που κατέθεσε στο διάλογο που ξεκίνησε την επόμενη κιόλας των ευρωεκλογών για το εκλογικό αποτέλεσμα (είναι αναρτημένο στον ιστότοπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ενδεικτικό της οππορτουνιστικής τακτικής συνεργασιών που ακολούθησαν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις δημοτικές εκλογές:

«Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερόμουν σε ένα άλλο «σημαδιακό» αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών. Στο β΄ γύρο των δημοτικών εκλογών στο Χαλάνδρι, η «Αντίσταση» νίκησε και ο Σίμος Ρούσσος είναι πια Δήμαρχος. Με ποσοστό 52%, 20% μεγαλύτερο από όσο είχαν αθροιστικά οι δυνάμεις της αριστεράς στον α΄ γύρο. Φαίνεται ότι η ιστορία, όταν καμιά φορά αποφασίζει να ασχοληθεί μαζί μας, μας κάνει πλάκες και μας δοκιμάζει. Ανάμεσα στους 24 εκλεγέντες δημοτικούς του συμβούλους, υπάρχουν και τρία μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Εκλεγμένα με ένα ψηφοδέλτιο προς το οποίο μόνο στον β΄ γύρο και μόνο από την Τοπική Επιτροπή της εκφράστηκε υποστήριξη. Ο αδιαπραγμάτευτος προσανατολισμός του επικεφαλής του στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συνέβαλε στην μη συμμετοχή σημαντικών συνιστωσών της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στο ψηφοδέλτιο και την παράλειψη υποστήριξής του στον α΄ γύρο. Άλλοι σ. προέκριναν τη στήριξη λόγω της ιστορικότητας και του κινηματικού του χαρακτήρα και εντάχθηκαν. Τώρα αυτό το ψηφοδέλτιο - μαζί και οι τρεις δικοί μας, πρώτη φορά σε πλειοψηφικό Δ.Σ, - καλείται να διοικήσει έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας, τον μόνο μάλιστα μεγάλο Δήμο, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ηττήθηκε. Με τα δεδομένα του χρέους, του Καλλικράτη, των περικοπών, των ΕΣΠΑ, του ΣΕΣ, του παρατηρητήριου, των μνημονίων, της Ε.Ε, την απειλή της ποινικοποίησης που καραδοκεί για κάθε «κακή διαχείριση». Αναζητείται και εδώ η απάντηση στο πώς θα τα καταφέρουν. Για την ώρα ας έχουν τις ευχές και τη συμπαράστασή μας. Ο καθένας μας θα μπορούσε – και διακηρυκτικά θα ήθελε – να βρίσκεται στη θέση τους».

m-lkke.gr