Οι Νεκροζώντανοι

ΟΙ ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΟΙ

Θυμίζω νεκροζώντανο. Υποφέρω
αξιοπρεπώς, ησύχως, σιωπηλά.
Μου κόβουν το μισθό μου και το ξέρω
πως θα πληρώσω κι άλλη εισφορά.

Πρωί - ακίνητο ποτάμι τροχοφόρα -
μετρό και τραμ, λεωφορεία ν' απεργούν.
Σκουπίδια ατέλειωτα κατέβασε η μπόρα.
Τα καύσιμά μου στο παπάκι δεν αρκούν.

Τα μεσημέρια όλο μετράω τα ψιλά μου
- να φάω κάτι σε φαγάδικο φτηνό.
Δεν βγαίνουν για ένα μήνα τα έξοδά μου.
Πες μου, τον έκτακτο το φόρο που θα βρω;

Απόγευμα και πάω προς το καφενείο
για να περάσει κι η στενάχωρη βραδιά.
Γυρίζουν τώρα οι μαθητές απ' το σχολείο
και λέω: "ευτυχώς - δεν έκανα παιδιά".

Τα βράδια βλέπω σήριαλ στην οθόνη.
Στο σπίτι έχουν μπει κιόλας οι εχθροί.
Η Τράπεζα τ' αρπάζει, με περικυκλώνει,
στο δρόμο με πετάει μες τη σιωπή.

Θυμίζω νεκροζώντανο. Υποφέρω
- με τύλιξε το σοκ και το κενό.
Θ' αντέξουμε; Δεν σκέφτομαι, δεν ξέρω.
Ουρλιάζω. Θα ουρλιάξω: "ως εδώ !"

14/10/2011

Πηγή: http://blog.sofiakolotourou.gr/