Ποιοί κλείνουν τα σχολεία, «Αγαπητοί» Γονείς;
Και να που η οργάνωση σφραγίδα, η Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Νομού Αχαϊας, επιτέλους εμφανίστηκε. Όχι όμως για να απαιτήσει βιβλία, δασκάλους και καθηγητές που το υπουργείο δεν διορίζει, ούτε χρήματα για τις σχολικές επιτροπές, ούτε αίθουσες στην θέση των εκατοντάδων «αιθουσών»- container που λειτουργούν στον νομό μας. Με ανακοίνωση της με τίτλο «Ναι στα Ανοικτά Σχολεία» ζητά την λήξη όλων των καταλήψεων και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι δεν μπορούμε να τις δεχτούμε σαν μέτρο διεκδίκησης.
Θα είχαμε κάθε διάθεση να μην αμφιβάλλουμε για την καλή τους πρόθεση και να συμφωνήσουμε μαζί τους, αν ανέφεραν έστω και έναν εναλλακτικό τρόπο διεκδίκησης. Στην μακροσκελή ανακοίνωση τους όμως δεν έχουν να πουν μια κουβέντα για την υποχρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου. Ζητούν από την πολιτεία «αποδοτική αξιοποίηση» των δημοσίων πόρων την στιγμη που σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης έχουμε μειώσεις της τάξης του 70%. Φοβούνται έστω και για τα μάτια του κόσμου να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ τα χρήματα που τόση ανάγκη έχει τούτη την ώρα το Δημόσιο Σχολείο για την λειτουργία του.
Ζητούν την αναπλήρωση των χαμένων ωρών από τις καταλήψεις (σωστά), όταν όμως δεν το κάνουν και για τις άπειρες ώρες που χάνονται από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών.
Κατηγορούν τους μαθητές για μεταφορά στο σχολείο εκφυλιστικών φαινομένων, κακών νοοτροπιών και κομματισμό (ίσως βλέπουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη) και προβοκατορολογούν μιλώντας για φαινόμενα βίας στα πανεπιστήμια που όμως δεν υπήρξαν.
Η κατάληψη δεν είναι και για μας ο προσφορότερος τρόπος διεκδίκησης και είναι δεδομένο ότι και κόμματα θα προσπαθήσουν να εκμεταλευτούν την τραγική κατάσταση στα σχολεία. Όμως η κατάληψη είναι η απόγνωση και η κραυγή των μαθητών για το σήμερα και το αύριο του σχολείου, για την ανεργία που τους περιμένει, για ενα αύριο που δείχνει πιο ζοφερό απο ποτέ. Οι μαθητές είναι κομμάτι της κοινωνίας, νοιώθουν τις αγωνίες των γονιών τους, αναπνέουν την απελπισία των φίλων, την απογοήτευση...
Για να αντιμετωπίσεις τις αγωνίες και την απόγνωση των παιδιών θέλει να είσαι πάντα στα δύσκολα κοντά τους. Θέλει να ξέρουν ότι έχουν απέναντί τους έναν αξιόπιστο συνομιλητή που αγωνίστηκε για τα προβλήματα τους, που έτρεξε και στάθηκε αρωγός στις δυσκολίες τους. Όταν δεν έχεις κάνει τίποτα από όλα αυτά το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να ΣΙΩΠΑΣ.
Είμαστε βέβαιοι οτι η εν λόγω ανακοίνωση εντάσεται στην συντονισμένη δράση της κυβέρνησης για δυσφήμιση όλων όσων αγωνίζονται για να μην ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία, για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική αλληλεγγύη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Σε μια πόλη που έχει θρηνήσει τον Νίκο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ από «αγανακτισμένους πολίτες» η προτροπή να πηγαίνουν οι γονείς έξω απο τα σχολεία και να «εξηγούν» στα παιδιά το «ζωτικό» τους συμφέρον μόνο τρόμο μπορεί να προκαλέσει. Οι γονείς έχουν όλη την μέρα να μιλάνε με τα παιδιά τους. Έχουν επίσης οργανωμένους συλλόγους γονέων που θα μπορούσαν να ζητήσουν κοινές συνελεύσεις με τους μαθητές για ουσιαστικές συζητήσεις για τα προβλήματα της παιδείας. Όλα τα άλλα είναι επικίνδυνα και μπορούν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγχτες καταστάσεις. Αν τα πράγματα ξεφύγουν θα γνωρίζουμε τους ΗΘΙΚΟΥΣ αυτουργούς.
Τούτη την δύσκολη στιγμή απαιτείται κοινή δράση όλων μας. Δεν δικαιούμαστε να σιωπήσουμε όσο και αν αυτό θέλουν η κυβέρνηση και τα φερέφωνα της.
«Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει»
Μ.Μπρεχτ
Ένωση Γονέων Δυτικής Πάτρας (Μεσσάτιδα-Παραλία -Βραχνέικα)
Κίνηση Γονέων Πάτρας για την Υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου
Και να που η οργάνωση σφραγίδα, η Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Νομού Αχαϊας, επιτέλους εμφανίστηκε. Όχι όμως για να απαιτήσει βιβλία, δασκάλους και καθηγητές που το υπουργείο δεν διορίζει, ούτε χρήματα για τις σχολικές επιτροπές, ούτε αίθουσες στην θέση των εκατοντάδων «αιθουσών»- container που λειτουργούν στον νομό μας. Με ανακοίνωση της με τίτλο «Ναι στα Ανοικτά Σχολεία» ζητά την λήξη όλων των καταλήψεων και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι δεν μπορούμε να τις δεχτούμε σαν μέτρο διεκδίκησης.
Θα είχαμε κάθε διάθεση να μην αμφιβάλλουμε για την καλή τους πρόθεση και να συμφωνήσουμε μαζί τους, αν ανέφεραν έστω και έναν εναλλακτικό τρόπο διεκδίκησης. Στην μακροσκελή ανακοίνωση τους όμως δεν έχουν να πουν μια κουβέντα για την υποχρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου. Ζητούν από την πολιτεία «αποδοτική αξιοποίηση» των δημοσίων πόρων την στιγμη που σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης έχουμε μειώσεις της τάξης του 70%. Φοβούνται έστω και για τα μάτια του κόσμου να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ τα χρήματα που τόση ανάγκη έχει τούτη την ώρα το Δημόσιο Σχολείο για την λειτουργία του.
Ζητούν την αναπλήρωση των χαμένων ωρών από τις καταλήψεις (σωστά), όταν όμως δεν το κάνουν και για τις άπειρες ώρες που χάνονται από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών.
Κατηγορούν τους μαθητές για μεταφορά στο σχολείο εκφυλιστικών φαινομένων, κακών νοοτροπιών και κομματισμό (ίσως βλέπουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη) και προβοκατορολογούν μιλώντας για φαινόμενα βίας στα πανεπιστήμια που όμως δεν υπήρξαν.
Η κατάληψη δεν είναι και για μας ο προσφορότερος τρόπος διεκδίκησης και είναι δεδομένο ότι και κόμματα θα προσπαθήσουν να εκμεταλευτούν την τραγική κατάσταση στα σχολεία. Όμως η κατάληψη είναι η απόγνωση και η κραυγή των μαθητών για το σήμερα και το αύριο του σχολείου, για την ανεργία που τους περιμένει, για ενα αύριο που δείχνει πιο ζοφερό απο ποτέ. Οι μαθητές είναι κομμάτι της κοινωνίας, νοιώθουν τις αγωνίες των γονιών τους, αναπνέουν την απελπισία των φίλων, την απογοήτευση...
Για να αντιμετωπίσεις τις αγωνίες και την απόγνωση των παιδιών θέλει να είσαι πάντα στα δύσκολα κοντά τους. Θέλει να ξέρουν ότι έχουν απέναντί τους έναν αξιόπιστο συνομιλητή που αγωνίστηκε για τα προβλήματα τους, που έτρεξε και στάθηκε αρωγός στις δυσκολίες τους. Όταν δεν έχεις κάνει τίποτα από όλα αυτά το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να ΣΙΩΠΑΣ.
Είμαστε βέβαιοι οτι η εν λόγω ανακοίνωση εντάσεται στην συντονισμένη δράση της κυβέρνησης για δυσφήμιση όλων όσων αγωνίζονται για να μην ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία, για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική αλληλεγγύη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Σε μια πόλη που έχει θρηνήσει τον Νίκο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ από «αγανακτισμένους πολίτες» η προτροπή να πηγαίνουν οι γονείς έξω απο τα σχολεία και να «εξηγούν» στα παιδιά το «ζωτικό» τους συμφέρον μόνο τρόμο μπορεί να προκαλέσει. Οι γονείς έχουν όλη την μέρα να μιλάνε με τα παιδιά τους. Έχουν επίσης οργανωμένους συλλόγους γονέων που θα μπορούσαν να ζητήσουν κοινές συνελεύσεις με τους μαθητές για ουσιαστικές συζητήσεις για τα προβλήματα της παιδείας. Όλα τα άλλα είναι επικίνδυνα και μπορούν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγχτες καταστάσεις. Αν τα πράγματα ξεφύγουν θα γνωρίζουμε τους ΗΘΙΚΟΥΣ αυτουργούς.
Τούτη την δύσκολη στιγμή απαιτείται κοινή δράση όλων μας. Δεν δικαιούμαστε να σιωπήσουμε όσο και αν αυτό θέλουν η κυβέρνηση και τα φερέφωνα της.
«Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει»
Μ.Μπρεχτ
Ένωση Γονέων Δυτικής Πάτρας (Μεσσάτιδα-Παραλία -Βραχνέικα)
Κίνηση Γονέων Πάτρας για την Υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου
Πάνω που έλεγα να το αντιγράψω πρόσεξα αυτό το "σωστά" για την αναπλήρωση των χαμένων ωρών λόγω των καταλήψεων και μου το χάλασε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε μπορεί κάποιος να δηλώνει με το μέρος των παιδιών και να θεωρεί σωστή την αναπλήρωση των ωρών που αποτελεί βασικό επιχείρημα εκβιασμού των μαθητών!
@ antigeitonies
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και κατανοώ το σκεπτικό, νομίζω πως είναι άδικη η κριτική σας για ένα κείμενο - ίσως το μοναδικό μεχρί τώρα από ενώσεις γονέων - που στέκεται δίπλα στις καταλήψεις των μαθητών, τις αναγνωρίζει, τις θεωρεί απολύτως δίκαιες, βάλει κατά όσων θέλουν να ενεργοποιήσουν έναν "κοινωνικό αυτοματισμό" ενάντια στα ίδια τα παιδιά μας. Το "σωστά" είναι κατά τη γνώμη μου μια διατύπωση που στην καλύτερη είναι καλοπροαίρετη και επιδιώκει να "καλύψει" τους μαθητές που δεν πηγαίνουν φροντιστήρια και αντικειμενικά για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του απάνθρωπου ανταγωνισμού των εξετάσεων θα πρέπει με κάποιο τρόπο να καλύψουν κενά και στη χειρότερη είναι απλά μια άστοχη φράση. Εγώ δεν θα το έγραφα γιατί απλά το διακύβευμα δεν είναι αυτό σε αυτήν τη φάση του αγώνα των μαθητών.