Επικινδύνως ακατάλληλο: το πρώτο μυθιστόρημα της Μαίρης Ευαγγελοπούλου

 

Πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα της Μαίρης Ευαγγελοπούλου με τίτλο Επικινδύνως ακατάλληλο από τις εκδόσεις Άγκυρα. To παρουσιάζουν οι Κώστας Λαλούκης, ιστορικός, και Νίκος Κουνενής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας.

Η Παρουσίαση του βιλίου θα γίνει την Παρασκευή 27 Μαΐου στα γραφεία του "Κινήματος στην Πόλη", Καλλιστράτου 28-30 και Τραυλαντώνη στις 20:30.

Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα ΕΠΟΧΗ σχετικό άρθρο:

Η Μαίρη Ευαγγελοπούλου είναι δημοσιογράφος και τη γνωρίζουμε για τις διεισδυτικές και μεστές της αναλύσεις στα εργασιακά θέματα για πολλά χρόνια στο «Ριζοσπάστη» αλλά και στην ΕΠΟΧΗ. Το βιβλίο που κυκλοφόρησε, όμως, πολύ πρόσφατα από τις εκδόσεις «Άγκυρα» δραπετεύει, όπως ονειρεύεται σχεδόν κάθε δημοσιογράφος, από την ύλη που ορίζει το ως τώρα «τετράδιο της γραφής» της και ανοίγεται στη λογοτεχνία. Το μυθιστόρημά της «Επικινδύνως ακατάλληλο» είναι βέβαια μυθοπλασία, ζωντανή και ‘διαβαστερή’, όμως τροφοδοτείται από εμπειρίες, προβληματισμούς, όνειρα και παθήματα από μια διαδρομή και της ίδιας μέσα στην αριστερή υπόθεση.

Η Άννα, η ηρωίδα του «επικινδύνως ακατάλληλο» κινείται ανάμεσα σε δυο σεισμούς – παρά το ότι οι μηχανικοί με μια ταχεία αυτοψία χρησιμοποιούν όρους όπως «Ακατάλληλο! Επικίνδυνο» - έναν ισχυρό εσωτερικό, ρήξεων και ανατροπών με καταστάσεις και ανθρώπους που μαζί τους την έδεναν χιλιάδες νήματα και έναν τεκτονικό 6,1 ρίχτερ που, συγκλόνισε τον τόπο καταγωγής της και έκανε ανεπανόρθωτη βλάβη στο πατρικό της. Η επιστροφή στην ιδιαίτερη πατρίδα της, να δει και η ίδια την πραγματικότητα, αποτελεί και την αφορμή στην ηρωίδα για ένα ταξίδι, μία περιπλάνηση μέσα στα ερείπια και τα ρήγματα των δύο σεισμών που συνιστά και τη δική της «ταχεία αυτοψία» σε όσα σημάδεψαν τη ζωή της: θύμησες, συναισθήματα, σχέσεις, δεσμούς, καταστάσεις. Η Άννα, βέβαια, δεν περιορίζεται σε «χώρους», οι σεισμοί, ιδίως οι εσωτερικοί, δεν γνωρίζουν σύνορα και καταγωγές. Παρ’ όλα αυτά η ηρωίδα σε ένα «χώρο» όπου και εμείς ζήσαμε, ο τίτλος μπορεί να λειτουργεί και προειδοποιητικά. Γιατί ωθεί στον αναστοχασμό, κάποτε οδυνηρό για τα οικεία κακά. Επειδή συμπεριλαμβάνουν πάντα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Και τότε είναι που δεν αποφεύγεις τη μελαγχολία. Όπως, εξάλλου, και η Άννα. Το εξώφυλλο είναι του Ευθύμη Δημουλά.