Τα πορτοκάλια της οργής

Από το προσωπικό blog της Μαριάννας Τζιαντζή

Μερικές φορές μια φωτογραφία δεν ισοδυναμεί απλώς με χίλιες λέξεις, αλλά σαρώνει τις ψεύτικες τις λέξεις τις μεγάλες, τα χιλιάδες ψέματα και τις κατασκευασμένες αλήθειες. Αναφέρομαι στα δεκάδες υψωμένα χέρια που τεντώνονται με αγωνία για να πιάσουν μια πλαστική σακούλα με πατάτες έξω από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην πασίγνωστη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον Γκάρντιαν κι έκανε το γύρο του κόσμου. Χέρια χωρίς πρόσωπο. Πορτοκάλια, πατάτες, καρότα, κρεμμύδια. Χέρια, φρούτα και λαχανικά.

Συνήθως τέτοιες εικόνες βλέπουμε κατά τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας σε χώρες που έχουν πληγεί από κάποια μεγάλη φυσική καταστροφή, όπως στο Πακιστάν όπου εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν άστεγοι μετά τις πλημμύρες του 2010 ή στη σεισμόπληκτη Αϊτή πριν τρία χρόνια. Χέρια που εκλιπαρούσαν για ένα πλαστικό μπουκάλι νερό, για ένα σακουλάκι αλεύρι. Και τώρα οι εικόνες αυτές ξεδιπλώνονται δίπλα μας, μπροστά μας.

Δεκαετία του ’60, Καρναβάλι της Πάτρας. Στο τέλος της παρέλασης, ο σοκολατοπόλεμος. Τότε περνούσαν τα άρματα, δηλαδή στολισμένα φορτηγάκια εταιρειών. Στην καρότσα στέκονταν μασκοφόροι πιερότοι που πετούσαν μικρές σοκολάτες γάλακτος στα πλήθη. Και τότε χέρια υψώνονταν και τότε φωνές εκλιπαρούσαν: «Εδώ, εδώ!» Όμως ήταν ένας συνωστισμός χαράς, ένα παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους, ενώ κανείς δεν ένιωθε ταπεινωμένος. Άλλο όμως να κάνεις άλμα εις ύψος για μια σοκολάτα και άλλο για μια σακούλα κολοκύθια.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σχηματίζονται ουρές για τρόφιμα. Το ίδιο έχει συμβεί και στο Πεδίο του Άρεως, όταν παραγωγοί πρόσφεραν αγροτικά προϊόντα σε αθηναίους συμπατριώτες τους, το ίδιο συνέβη και την περυσινή Τσικνοπέμπτη με τα κοψίδια που μοίραζαν οι κρεοπώλες στη Βαρβάκειο Αγορά.

Ποιος ξέρει, ίσως την άνοιξη του 2011 κάποια από αυτά τα χέρια να υψώνονταν τεντωμένα προς τη Βουλή, ενώ τα συνόδευε η κραυγή «προδότες, προδότες!» Ο λαϊκισμός των Αγανακτισμένων ηττήθηκε, θριαμβολογούν κάποιοι, όμως παιδιά της ίδιας μήτρας είναι και η εκτόνωση και η ικεσία. Περίπου 70 χρόνια μετά τα Σταφύλια της οργής, έρχονται τα πορτοκάλια της καταπνιγμένης αλλά όχι ξεθυμασμένης οργής, έρχονται οι πατάτες της οργής που έγινε παραίτηση, μοιρολατρία και απελπισμένη ατομική πάλη για επιβίωση.