Της Γιούλας Γκεσούλη
Τούτες τις μέρες ένα ατέλειωτο αλισβερίσι γίνεται στο υπουργείο Παιδείας με αιχμή τις «τροποποιήσεις» στο σχέδιο «Αθηνά». Το επιβεβαίωσε και ο Αρβανιτόπουλος. Ο οποίος φαίνεται να πέτυχε το στόχο του: να αποδεχθούν δηλαδή όλοι τη συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (από αυτούς που έστησαν τη μεγέθυνση και διασπορά της και μάλιστα με όρους σκληρά μνημονιακούς) και την καρατόμηση των εισακτέων και να παζαρεύουν μόνο κάποιες πλευρές που θίγουν επιμέρους συμφέροντα και καταστάσεις. Στο τέλος, ο Αρβανιτόπουλος θα βγει και θα πανηγυρίζει ότι έκανε έναν εξαντλητικό διάλογο, ότι πήρε σοβαρά υπόψη του τις ενστάσεις και επομένως είναι αναγκαίο να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, που είναι η έκδοση του σχετικού ΠΔ.
Από τη μεριά τους, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, βρήκαν μια ευκαιρία να διαχωριστούν τάχα από την πολιτική της ΝΔ, στην οποία ανήκει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Ειδικά, ο Βενιζέλος έχει μεγάλο ζόρι να ανακάμψει πολιτικά. Οταν, λοιπόν, στις 15 του Φλεβάρη, οι Πρυτάνεις των πέντε Πανεπιστημίων (Οικονομικό, Πάντειο, Χαροκόπειο, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), που τελούν υπό ομοσπονδιοποίηση (υπερ-πανεπιστήμιο «Αδαμάντιος Κοραής») τον επισκέφτηκαν, βρήκε αφορμή να δημαγωγήσει αισχρά δηλώνοντας: «το σχέδιο ‘’Αθηνά’’ πρέπει να σχεδιαστεί εξ αρχής επί τη βάσει γενικών και αντικειμενικών κριτηρίων τα οποία πρέπει να συμφωνηθούν και να νομοθετηθούν και στη συνέχεια να εφαρμοστούν με ενιαίο και αυτόματο τρόπο, χωρίς περιπτωσιολογικές, τοπικιστικές ή αντιφατικές κινήσεις». Κοντολογίς, είπε ότι τα «αντικειμενικά κριτήρια» των συγχωνεύσεων-καταργήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ δεν έχουν ακόμη οριστεί και ότι αυτά πρέπει να «συμφωνηθούν», προφανώς με τη συμμετοχή στο «διάλογο» και της πανεπιστημιακής κοινότητας. Τρεις (3) μόλις μέρες μετά, αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ, αποτελούμενη από τον γραμματέα της ΚΟ Γιάννη Μανιάτη, την κοινοβουλευτική εκπρόσωπο
Από τη μεριά τους, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, βρήκαν μια ευκαιρία να διαχωριστούν τάχα από την πολιτική της ΝΔ, στην οποία ανήκει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Ειδικά, ο Βενιζέλος έχει μεγάλο ζόρι να ανακάμψει πολιτικά. Οταν, λοιπόν, στις 15 του Φλεβάρη, οι Πρυτάνεις των πέντε Πανεπιστημίων (Οικονομικό, Πάντειο, Χαροκόπειο, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), που τελούν υπό ομοσπονδιοποίηση (υπερ-πανεπιστήμιο «Αδαμάντιος Κοραής») τον επισκέφτηκαν, βρήκε αφορμή να δημαγωγήσει αισχρά δηλώνοντας: «το σχέδιο ‘’Αθηνά’’ πρέπει να σχεδιαστεί εξ αρχής επί τη βάσει γενικών και αντικειμενικών κριτηρίων τα οποία πρέπει να συμφωνηθούν και να νομοθετηθούν και στη συνέχεια να εφαρμοστούν με ενιαίο και αυτόματο τρόπο, χωρίς περιπτωσιολογικές, τοπικιστικές ή αντιφατικές κινήσεις». Κοντολογίς, είπε ότι τα «αντικειμενικά κριτήρια» των συγχωνεύσεων-καταργήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ δεν έχουν ακόμη οριστεί και ότι αυτά πρέπει να «συμφωνηθούν», προφανώς με τη συμμετοχή στο «διάλογο» και της πανεπιστημιακής κοινότητας. Τρεις (3) μόλις μέρες μετά, αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ, αποτελούμενη από τον γραμματέα της ΚΟ Γιάννη Μανιάτη, την κοινοβουλευτική εκπρόσωπο
Εύη Χριστοφιλοπούλου, το μέλος της Γραμματείας Παρακολούθησης του κυβερνητικού έργου Χρήστο Πρωτόπαππα και τον γραμματέα του Τομέα Παιδείας Δημήτρη Νικηφόρου συναντήθηκε με τον Αρβανιτόπουλο και στη συνέχεια εξέδωσε δελτίο Τύπου, στο οποίο αναφέρεται: «Συζητήθηκε το Σχέδιο ‘’Αθηνά’’ με στόχο να διασφαλιστεί η υπαγωγή όλων των αλλαγών που περιέχει στα συμφωνηθέντα γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, έτσι ώστε η εφαρμογή του να γίνει με τρόπο που θα αποτραπεί κάθε περιπτωσιολογική ή τοπικιστική λογική». Τι ομολογείται εδώ; Οτι υπάρχουν «συμφωνηθέντα γενικά και αντικειμενικά κριτήρια», μεταξύ των τριών πλευρών της συγκυβέρνησης, τα οποία, προφανώς, παραβίασε σ’ ένα βαθμό η ΝΔ, εξυπηρετώντας ίδιον πολιτικό όφελος.
Από την πλευρά της, η ΔΗΜΑΡ εμφανίζεται βασιλικότερη του βασιλέως. Εχει πάρει τόση φόρα τραβώντας τον κατήφορο της ξεφτίλας, που δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Παρουσιάζοντας τις δικές της «ενστάσεις» και το δικό της «όραμα» για τον Προκρούστη, στον οποίο πρέπει να μπει η τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναφέρει ως μέτρα, τα οποία μπορούν να αρχίσουν να υλοποιούνται ταυτοχρόνως, τα εξής:
1) Εφαρμογή της βάσης του «10» και συγχώνευση ή και κατάργηση των τμημάτων που πάνω από το 50% των σπουδαστών δεν έχουν την βάση του 10 (αυτό δεν τόλμησε να το βάλει σε εφαρμογή άμεσα ούτε ο Αρβανιτόπουλος, φοβούμενος μαζικό πογκρόμ υποψηφίων και ξεσηκωμό).
2) Δημιουργία κοινοπραξιών ανά περιφέρεια που περιλαμβάνουν Πανεπιστήμια, ΑΤΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα στη βάση της συνάφειας γνωστικών αντικειμένων, της γεωγραφικής τοποθεσίας, της συνδιαχείρισης υποδομών και της αποτελεσματικότερης αξιοποίησης του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού (ακόμα περισσότερες συγχωνεύσεις-καταργήσεις δηλαδή ολόκληρων ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά και Ερευνητικών Κέντρων και «εξορθολογισμό» του υπάρχοντος προσωπικού).
3) Εσωτερική αναδιάρθρωση των Ιδρυμάτων σε μεγάλες σχολές και τμήματα που να ανταποκρίνονται στις επιστημονικές και κοινωνικές εξελίξεις (οι «κοινωνικές εξελίξεις», δηλαδή η απόλυτη υποταγή στην αγορά και η εμπορευματοποίηση των πάντων, προφανώς απαιτούν τον εξοστρακισμό των ανθρωπιστικών σπουδών, καθόσον δεν θεωρούνται «ανταγωνιστικές» και μέγιστης «αποτελεσματικότητας») .4) Αξιολόγηση των υποδομών, των διοικητικών Υπηρεσιών, του διδακτικού και Ερευνητικού έργου και παρακολούθηση της επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων (δηλαδή ένταση της πειθάρχησης-υποταγής-κατηγοριοποίησης, με παράλληλο δούλεμα της κοινωνίας για «πτυχία με αξία», τη στιγμή που θερίζει η ανεργία).
Απαντώντας, με τον τρόπο του σε όλες αυτές τις «ενστάσεις», ο υπουργός Παιδείας, έχει σκιστεί να διαβεβαιώνει ότι προηγήθηκε της δημοσιοποίησης του σχεδίου ΠΔ διάλογος με τα κόμματα που μετέχουν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής για τα «κριτήρια» του σχεδίου «Αθηνά» και ότι ακολούθησε νέος γύρος διαλόγου όταν υπήρξε κατάληξη στο σχέδιο νόμου.
Παρόλ’ αυτά, είναι πιθανόν, επειδή δημόσια φαίνεται να μη συγκλίνουν απόλυτα οι εταίροι της συγκυβέρνησης και επειδή πληθαίνουν οι αντιδράσεις κυρίως από τα ΤΕΙ, ο Αρβανιτόπουλος να υποχρεωθεί από τον Σαμαρά να κάνει πίσω. Και να πάει σ’ έναν επανασχεδιασμό του σχεδίου νόμου, με νέο ράβε-ξήλωνε, στο οποίο θα μένει, όμως, ανέπαφη η ουσία και η στόχευση.
Πηγή: Κόντρα
Από την πλευρά της, η ΔΗΜΑΡ εμφανίζεται βασιλικότερη του βασιλέως. Εχει πάρει τόση φόρα τραβώντας τον κατήφορο της ξεφτίλας, που δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Παρουσιάζοντας τις δικές της «ενστάσεις» και το δικό της «όραμα» για τον Προκρούστη, στον οποίο πρέπει να μπει η τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναφέρει ως μέτρα, τα οποία μπορούν να αρχίσουν να υλοποιούνται ταυτοχρόνως, τα εξής:
1) Εφαρμογή της βάσης του «10» και συγχώνευση ή και κατάργηση των τμημάτων που πάνω από το 50% των σπουδαστών δεν έχουν την βάση του 10 (αυτό δεν τόλμησε να το βάλει σε εφαρμογή άμεσα ούτε ο Αρβανιτόπουλος, φοβούμενος μαζικό πογκρόμ υποψηφίων και ξεσηκωμό).
2) Δημιουργία κοινοπραξιών ανά περιφέρεια που περιλαμβάνουν Πανεπιστήμια, ΑΤΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα στη βάση της συνάφειας γνωστικών αντικειμένων, της γεωγραφικής τοποθεσίας, της συνδιαχείρισης υποδομών και της αποτελεσματικότερης αξιοποίησης του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού (ακόμα περισσότερες συγχωνεύσεις-καταργήσεις δηλαδή ολόκληρων ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά και Ερευνητικών Κέντρων και «εξορθολογισμό» του υπάρχοντος προσωπικού).
3) Εσωτερική αναδιάρθρωση των Ιδρυμάτων σε μεγάλες σχολές και τμήματα που να ανταποκρίνονται στις επιστημονικές και κοινωνικές εξελίξεις (οι «κοινωνικές εξελίξεις», δηλαδή η απόλυτη υποταγή στην αγορά και η εμπορευματοποίηση των πάντων, προφανώς απαιτούν τον εξοστρακισμό των ανθρωπιστικών σπουδών, καθόσον δεν θεωρούνται «ανταγωνιστικές» και μέγιστης «αποτελεσματικότητας») .4) Αξιολόγηση των υποδομών, των διοικητικών Υπηρεσιών, του διδακτικού και Ερευνητικού έργου και παρακολούθηση της επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων (δηλαδή ένταση της πειθάρχησης-υποταγής-κατηγοριοποίησης, με παράλληλο δούλεμα της κοινωνίας για «πτυχία με αξία», τη στιγμή που θερίζει η ανεργία).
Απαντώντας, με τον τρόπο του σε όλες αυτές τις «ενστάσεις», ο υπουργός Παιδείας, έχει σκιστεί να διαβεβαιώνει ότι προηγήθηκε της δημοσιοποίησης του σχεδίου ΠΔ διάλογος με τα κόμματα που μετέχουν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής για τα «κριτήρια» του σχεδίου «Αθηνά» και ότι ακολούθησε νέος γύρος διαλόγου όταν υπήρξε κατάληξη στο σχέδιο νόμου.
Παρόλ’ αυτά, είναι πιθανόν, επειδή δημόσια φαίνεται να μη συγκλίνουν απόλυτα οι εταίροι της συγκυβέρνησης και επειδή πληθαίνουν οι αντιδράσεις κυρίως από τα ΤΕΙ, ο Αρβανιτόπουλος να υποχρεωθεί από τον Σαμαρά να κάνει πίσω. Και να πάει σ’ έναν επανασχεδιασμό του σχεδίου νόμου, με νέο ράβε-ξήλωνε, στο οποίο θα μένει, όμως, ανέπαφη η ουσία και η στόχευση.
Πηγή: Κόντρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου