Το ότι ο «Ριζοσπάστης», όπως και όλα τα εργατικά, αλλά και συλλογικά έντυπα, υφίσταται τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης στη χρηματοδότησή τους είναι προφανές. Και έχει δίκιο η εφημερίδα, σε σημερινό της άρθρο, να επισημαίνει ότι «οι δυσκολίες της οικονομικής κρίσης δε θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο το ΚΚΕ και το Ριζοσπάστη», ακόμα περισσότερο που στα διακυβεύματα του καπιταλισμού είναι να χτυπηθούν ή να πνιγούν αυτές οι φωνές -ακόμα και οικονομικά!
Έχει ωστόσο απολύτως άδικο να αντιλαμβάνεται τους εργαζομένους, και ιδιαίτερα τους εργαζομένους «της» ως απλώς «άτομα», γιατί θα έπρεπε να συγκρατήσει τις αναλύσεις των «κλασικών» για το ότι ο εργαζόμενος είναι πάντα «συλλογικός» -όπως λέει ο Μαρξ- και η ατομικοποίησή του είναι ο τρόπος με τον οποίο ο «επιχειρηματίας» προσπαθεί να τον διασπάσει.
Έτσι, ασφαλώς είναι «μόνο» 14 οι υπογραφές των εργαζομένων στο Ριζοσπάστη που προσέφυγαν στο σωματείο τους για υποστήριξη. Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι όλοι αυτοί που ζήτησαν συλλογική αντιμετώπιση του προβλήματος χρηματοδότησης της εφημερίδας καθόλου «άτομα» δεν είναι: ως συλλογικός εργαζόμενος ζήτησαν να έχουν μια φωνή. Δυστυχώς, απ’ό,τι φαίνεται η εφημερίδα, όχι ως εφημερίδα του εργατικού κινήματος, αλλά απλώς ως «επιχείρηση», αρνήθηκε αυτή τους την ύπαρξη -να έχουν λόγο ως εργαζόμενοι.
Και ακόμα χειρότερα: αποφάσισε να τους «κρεμάσει στα μανταλάκια»! Γιατί τι άλλο νόημα έχει η δημοσιοποίηση των ονομάτων τους από το να «δειχτεί» ο εχθρός, ο «προδότης»; Η λίστα ασφαλώς ήταν γνωστή -και στο σωματείο και στον «εργοδότη» (το Ριζοσπάστη). Η μη δημοσιοποίησή της ήταν απλώς η αναγνώριση μιας συλλογικής ύπαρξης ή τουλάχιστον ενός προβλήματος. Τα «μανταλάκια» τι φιλοδοξούν άραγε; Και πάντως σίγουρα συμβάλλουν στο να επεκταθεί ο κανιβαλισμός που υπάρχει στα «αστικά ΜΜΕ» και μέσα στο Ριζοσπάστη!
Παραθέτουμε επίσης την νέα Επιστολή δημοσιογράφων του Ριζοσπάστη προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, (σήμερα, 14/2/2013):
Έχει ωστόσο απολύτως άδικο να αντιλαμβάνεται τους εργαζομένους, και ιδιαίτερα τους εργαζομένους «της» ως απλώς «άτομα», γιατί θα έπρεπε να συγκρατήσει τις αναλύσεις των «κλασικών» για το ότι ο εργαζόμενος είναι πάντα «συλλογικός» -όπως λέει ο Μαρξ- και η ατομικοποίησή του είναι ο τρόπος με τον οποίο ο «επιχειρηματίας» προσπαθεί να τον διασπάσει.
Έτσι, ασφαλώς είναι «μόνο» 14 οι υπογραφές των εργαζομένων στο Ριζοσπάστη που προσέφυγαν στο σωματείο τους για υποστήριξη. Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι όλοι αυτοί που ζήτησαν συλλογική αντιμετώπιση του προβλήματος χρηματοδότησης της εφημερίδας καθόλου «άτομα» δεν είναι: ως συλλογικός εργαζόμενος ζήτησαν να έχουν μια φωνή. Δυστυχώς, απ’ό,τι φαίνεται η εφημερίδα, όχι ως εφημερίδα του εργατικού κινήματος, αλλά απλώς ως «επιχείρηση», αρνήθηκε αυτή τους την ύπαρξη -να έχουν λόγο ως εργαζόμενοι.
Και ακόμα χειρότερα: αποφάσισε να τους «κρεμάσει στα μανταλάκια»! Γιατί τι άλλο νόημα έχει η δημοσιοποίηση των ονομάτων τους από το να «δειχτεί» ο εχθρός, ο «προδότης»; Η λίστα ασφαλώς ήταν γνωστή -και στο σωματείο και στον «εργοδότη» (το Ριζοσπάστη). Η μη δημοσιοποίησή της ήταν απλώς η αναγνώριση μιας συλλογικής ύπαρξης ή τουλάχιστον ενός προβλήματος. Τα «μανταλάκια» τι φιλοδοξούν άραγε; Και πάντως σίγουρα συμβάλλουν στο να επεκταθεί ο κανιβαλισμός που υπάρχει στα «αστικά ΜΜΕ» και μέσα στο Ριζοσπάστη!
Όσο για την ΕΣΗΕΑ, στην οποία προσέφυγαν οι εργαζόμενοι του «Ριζοσπάστη», το ΔΣ αποφάσισε να οργανώσει μια γενική τους Συνέλευση, να υποστηριχτούν στο να έχουν όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την (κουτσουρεμένη) εργατική νομοθεσία (αποζημιώσεις απόλυσης) με όλα τα νόμιμα μέσα (έλεγχοι, τρίτον, να καλεστεί ο διευθυντής στο σωματείο και, τέταρτον, να βγει μια ανακοίνωση.
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ έχει ως εξής:
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ έχει ως εξής:
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ”
|
14 Φεβρουαρίου 2013
Με αφορμή το σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», όπου δημοσιοποιούνται 14 ονοματεπώνυμα δημοσιογράφων του, γιατί προσέτρεξαν στο συνδικαλιστικό Σωματείο τους, το Διοικητικό Συμβούλιο έχει να παρατηρήσει τα ακόλουθα: Οι δεκατέσσερις δημοσιογράφοι, οι οποίοι απέστειλαν την επιστολή στην ΕΣΗΕΑ ζητώντας να αναλάβει πρωτοβουλίες ενόψει απολύσεων και καταβολής δεδουλευμένων έως και έξι μήνες, εξάντλησαν προηγουμένως κάθε μέσο, ώστε να λυθούν τα εργασιακά τους προβλήματα εσωτερικά. Η διεύθυνση της εφημερίδας αποφεύγει να απαντήσει στα ερωτήματα των εργαζομένων και απαγορεύει ακόμα και τη σύγκληση συνέλευσης των συντακτών! Μάλιστα, από τη στιγμή της αποστολής της επιστολής στην ΕΣΗΕΑ έχει ξεκινήσει ένας γύρος πιέσεων, απομόνωσης και απαξίωσης των συντακτών οι οποίοι απέστειλαν την επιστολή, που ερμηνεύεται ως «αγώνας κατά του ΚΚΕ». Το Διοικητικό Συμβούλιο, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση, έχει επανειλλημμένα καλέσει τον εκπρόσωπο των συντακτών στην ΕΣΗΕΑ, ο οποίος όμως δεν έχει ανταποκριθεί στις προσκλήσεις μας. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι θα προστατέψουμε τους συναδέλφους μας με κάθε τρόπο και θα αγωνιστούμε μαζί τους για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, που εργάζονται στην εφημ. «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» και δεν πρέπει να αποστερηθούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα και ό,τι η Εργατική Νομοθεσία τους επιτρέπει. Για το λόγο αυτό, καλούμε όλους τους συναδέλφους της εφημερίδας «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» σε συνέλευση τη Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου 2013 στις 14.30 στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1 ος όροφος).
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
|
Παραθέτουμε επίσης την νέα Επιστολή δημοσιογράφων του Ριζοσπάστη προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, (σήμερα, 14/2/2013):
Συνάδελφοι,
Απευθυνόμαστε εκ νέου σε σας, πρώτον για να καταγγείλουμε ότι δεν έχετε συζητήσει το θέμα με τις απολύσεις και τη μη καταβολή δεδουλευμένων έξι μηνών στο «Ριζοσπάστη», παρά τις περί του αντιθέτου προφορικές διαβεβαιώσεις σας.
Δεύτερον, θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι από την ημέρα που σας παραδώσαμε την προηγούμενη επιστολή, άνοιξε ένας γύρος πιέσεων, απομόνωσης και απαξίωσής μας από την διεύθυνση της εφημερίδας, η οποία ερμήνευσε την επιστολή προς το σωματείο ως «αγώνα κατά του ΚΚΕ»(!).
Στις διαδοχικές συναντήσεις που είχε μαζί μας αξίωσε μάλιστα να «αποχωρήσουμε μόνοι μας», να παραιτηθούμε δηλαδή από τα νόμιμα δικαιώματά μας (αποζημίωση, δεδουλευμένα, κ.α.)(!).
Ως «τιμωρία»(;) για την απόφασή μας να στείλουμε επιστολή στην ΕΗΕΑ προχώρησε σήμερα Πέμπτη στη δημοσιοποίηση των ονομάτων μας, επειδή …δεν δημοσιεύτηκαν στα αστικά ΜΜΕ. Η αλήθεια είναι ότι πέρα από ορισμένα ιντερνετικά μέσα κανένα αστικό ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα) Δεν ανέφερε το παραμικρό για την επιστολή μας…
Είναι ολοφάνερο ότι στο στόχαστρο είναι το ίδιο το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και το συνδικαλίζεσθαι, η άσκηση του οποίου πράγματι δεν θα είχε κανένα νόημα στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο αν το Κόμμα ήταν συνεπές με τις υποχρεώσεις του ως εργοδότη απέναντι στους εργαζόμενους.
Καλούμε ξανά την ΕΣΗΕΑ να πράξει τα δέοντα ώστε να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Πηγή:syspeirosi.wordpress.com
ΣΣ. Περιττό να βάλουμε τις υπογραφές μας. Για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχουν σήμερα στον «Ρ» και είναι τιμή μας.
Όταν κρεμάς στα 'μανταλάκια' εργαζόμενους που παλεύουν για το ψωμί τους,απλά λέγεσαι και είσαι καταδότης.Διαφέρεις δε απο τους καταδότες της κατοχής στο ότι αυτοί φορούσαν κουκούλα.Σήμερα είναι πιό εύκολα αναγνωρίσιμοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί καταδότες; Ενυπόγραφη δεν ήταν η επιστολή;
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ξερουμε τους πρωδοτες δυο χρονια ανεργος και τρεχω σα μαλακας με τα κουπωνια για να υπαρχη καθημερινα ο ριζοσπαστης κοπροι τροσκιστες
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είσαι καθόλου μαλάκας που τρέχεις με τα κουπόνια. Μαλάκας είσαι που νομίζεις ότι η συσπείρωση (συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) αποτελείται από τροτσκιστές
Διαγραφή