Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Φαήλος Κρανιδιώτης: Ο αγαπημένος της Χρυσής Αυγής και σύμβουλος του Α. Σαμαρά. ΝΔ-Χρυσή Αυγή: Συγκοινωνούντα δοχεία στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα, στην καταστολή των λαϊκών αγώνων, στην εφαρμογή της ταξικής πολιτικής και των μνημονίων


image



Ο δικηγόρος και μέλος της πολιτικής επιτροπής της Ν.Δ., Φαήλος Κρανιδιώτης, έδωσε συμβουλές τηλεοπτικής συμπεριφοράς προς τον βουλευτή και εκπρόσωπο Τύπου της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος της αποδέχθηκε χωρίς αντίρρηση, κουνώντας καταφατικά το κεφάλι και λέγοντας «το σέβομαι αυτό που λέτε». Προηγήθηκε το τηλεοπτικό λάθος του καναλιού που έδωσε την ταυτότητα του Κασιδιάρη στον Κρανιδιώτη.

Το μέλος της πολιτικής επιτροπής ΝΔ ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι είναι σοβαρή η Χρυσή Αυγή και απάντησε «εγώ πιστεύω ότι Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να αλλάξει. Θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρή γιατί πιστεύει πραγματικά αυτά που λέει». Ο κ. Κρανιδιώτης διαφώνησε με την όποια προσπάθεια απαγόρευσης του κόμματος της Χρυσής Αυγής, λέγοντας πως δεν είναι προς το συμφέρον της κυβέρνησης αφού ό,τι απαγορεύεις το κάνεις πιο «γοητευτικό και το δυναμώνεις». Είπε επίσης ότι η «Χρυσή Αυγή έχει πολιτική ευθύνη γιατί καλλιέργησε την ένταση», αλλά υπαινίχθη ότι δεν φέρει πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.


Ο Ηλίας Κασιδιάρης χαρακτήρισε «καταδικαστέο» τον Γιώργο Ρουπακιά, ο οποίος με την πράξη του ωθεί στον «επικοινωνιακό θάνατο της Χρυσής Αυγής». Παράλληλα θυμήθηκε παλιές ιστορίες από Τεμπονέρα έως Ζίμενς για να χαρακτηρίσει εμμέσως τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ «εγκληματικές οργανώσεις».




 Λ.Χ. 






























































Τι κάνει η Χρυσή Αυγή; Του Φαήλου Κρανιδιώτη (28 Σεπ 2013)





 «Η Χρυσή Αυγή, στη χειρότερη περίπτωση, κάνει αντιποίηση αρχής, ενίοτε πέφτει και καμιά ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες.
Οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της «προοδευτικιάς» δημοσιογραφίας και στις παρεμβάσεις της Κλάραμπελ και λοιπών φωταδιστών κοινοβουλευτικών του ΣΥΡΙΖΑ / ΕΚΜ / «Βίλα Αμαλία». Τιμωρητέα η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να χωθεί στα κενά του κράτους, αλλά είναι ανόμοιο μέγεθος με την πλημμύρα της λαθροεισβολής και την εξ αυτής εγκληματικότητα».(Φαήλος Κρανιδιώτης στην εφημερίδα «Δημοκρατία» στις 30/12/2012)


Ασπίδα στη Χρυσή Αυγή για τα συσσίτια μίσους ο φίλος του πρωθυπουργού Φαήλος Κρανιδιώτης (2/5/2013)
Αναπάντεχη (;) συνηγορία
Σε συνέχεια των εκκλήσεων για συσπείρωση της Δεξιάς, που είχε απευθύνει προ μηνών από την εφημερίδα “Δημοκρατία” προς τη “λαϊκή βάση” της Χρυσής Αυγής, ο φίλος του πρωθυπουργού Αντώνης Σαμαράς υπερασπίστηκε σήμερα, με τηλεφωνική παρέμβαση στον ΣΚΑΪ, τα συσσίτια νεοναζιστικής ελεημοσύνης, απέναντι στον “ακραίο”, όπως είπε, δήμαρχο Αθηναίων.

Με επιχειρηματολογία εκπροσώπου Τύπου της Χρυσής Αυγής, ο σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά, Φαήλος Κρανιδιώτης, παρενέβη τηλεφωνικά στη μεσημεριανή τηλεοπτική εκπομπή “Life”, των Ε. Αντωνοπούλου και Κ. Μπογδάνου, καταγγέλλοντας ως “ακραίο αντιρατσιστή” τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη (ακούστε εδώ το απόσπασμα από το 28:40).

Προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί η παρέμβαση Καμίνη ευνοεί ουσιαστικά τη Χρυσή Αυγή, είπε χαρακτηριστικά: “Έχουμε δύο αλληλοτροφοδοτούμενα άκρα. Και τι εννοώ; Εγώ θεωρώ ότι και ο κύριος Καμίνης, με τις ιδιόρρυθμες απόψεις τις οποίες έχει, που θέλει όχι μόνο ένα μεγάλο τζαμί, θέλει και δύο τζαμιά ανά δημοτικό διαμέρισμα, εκπροσωπεί μία ακραία άποψη”.

Χρησιμοποιώντας δε το ακροδεξιό κλισέ περί ρατσισμού κατά των Ελλήνων, ο κ. Κρανιδιώτης κατέληξε: “Υπάρχουν οργανώσεις και σωματεία και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που κάνουν αλληλεγγύη μόνο στους μετανάστες. Δεν άκουσα κανέναν να τους καταγγείλει ως ρατσιστές σε βάρος των Ελλήνων και να στείλει την αστυνομία”.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην προσπάθειά του να αποστιγματίσει την πρωτοβουλία της Χρυσής Αυγής, ο στενός φίλος του πρωθυπουργού απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά στην απόπειρα επίθεσης εναντίον του δημάρχου, από τον οπλισμένο βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γιώργο Γερμενή, ο οποίος σύμφωνα με μαρτυρία, χτύπησε σήμερα ένα 12χρονο κορίτσι στο πρόσωπο.

Στην εύλογη παρατήρηση της παρουσιάστριας της εκπομπής, ότι σε αντίθεση με τη Χρυσή Αυγή, καμιά από τις αντιρατσιστικές οργανώσεις δεν κάνει διαχωρισμούς ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους, ο Κρανιδιώτης επέμεινε στην εξίσωση ρατσισμού και αντιρατσιστικής αλληλεγγύης: “Υπάρχουνε κοιτώνες, καταφύγια, δομές, οι οποίες παρέχουν [βοήθεια] μόνο προς αλλοδαπούς. Το πολιτικό αποτέλεσμα (σ.σ.: της παρέμβασης Καμίνη) είναι κακό”.

ΟΤΑΝ ΑΝΑΡΩΤΙΟΤΑΝ: Γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή; (18/09/2012




Απανωτές συσκέψεις επιτελών στη ΝΔ, λόγω ανησυχίας από τη συνεχή άνοδο της Χρυσής Αυγής, διάβασα στις Κυριακάτικες εφημερίδες . Συνεχείς συσκέψεις επιτελών της Συγγρού, λένε οι πληροφορίες, για να δούνε τι θα κάνουν με τα ανησυχητικά γκάλοπ που δείχνουν άνοδο της ΧΑ. Έντονοι οι προβληματισμοί και στους άλλους χώρους. Φαντάζομαι κι εκεί οι «επιτελείς» θα ξύνουν την κάρα τους μπροστά στην αμμοδόχο της πολιτικής.


Γιατί να κουράζονται, αδέρφια; Ας ρωτήσουν εμάς εδώ στο Antinews, που ζούμε 24 ώρες το 24ωρο μέσα στους κανονικούς ανθρώπους. Ας βγούμε λοιπόν από τα κλισέ της ωχράς σπειροχαίτης του δημόσιου λόγου, την «πολιτική ορθότητα», και να δούμε κατάματα την αλήθεια. Αλλιώς, φοβάμαι, πως μας περιμένουν νέα δεινά, σαν εκείνο το 18% …


Καταρχήν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή με τα εύσημα του “αντισυστημικού”. Και να ‘θελε αλλιώς, το «σύστημα» δεν την έπαιζε. Για χρόνια κινήθηκε στο περιθώριο, τα στελέχη της, απόβλητοι της πολιτικής ζωής, σπανίως καλούνταν στα πάνελ των μπετατζήδων και λοιπών ευγενών προμηθευτών, παρά μόνο για να δώσουν τηλεθέαση μέσα από την εκτράχυνση των από τηλοψίας συγκρούσεων. Θυμάστε την μέρα με τις φάπες και τα μπουγελώματα στο κανάλι του Σουλεϋμάν; Τα στελέχια σίγουρα θα δάκρυσαν μαθαίνοντας ότι τα «μηχανάκια» των νοικοκυραίων χτύπησαν κόκκινο. Ο Ν. Μιχαλολιάκος, λοιπόν, μπήκε στη Βουλή χωρίς να κάνει νταραβέρια. Έτσι κι αλλιώς δεν του μίλαγε κανείς. Και τώρα ένας τσαμπουκάς ελέφαντας είναι μέσα στο σαλόνι της μπατιρημένης «δημοκρατίας των κολλητών».


Αυτά που ως πριν από καιρό ήταν τα χαρακτηριστικά που τους κρατούσαν στο περιθώριο, ήτοι ο σκληροπυρηνικός εθνικοσοσιαλιστικός λόγος, ο τσαμπουκάς στο πεζοδρόμιο, η αντικοινοβουλευτική στάση, το όλο αντισυστημικό του πράγματος, έγινε το πλεονέκτημα τους.


Η οργισμένη πιτσιρικαρία, οι νεόπτωχοι, οι τσαντισμένοι συνταξιούχοι, άνεργοι, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, οι κάτοικοι περιοχών που έγιναν απόπατος της Ασίας και της Αφρικής, ψήφισαν τους τύπους με τα μαύρα σε ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, που με την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών, παίρνει την ανιούσα δημοσκοπικά.


Η πολιτική αντιμετώπιση με χαρακτηρισμούς περί ναζιστών, τραμπούκων, τα σχόλια για κακομούτσουνους που είναι μπράβοι, δεν εξηγούν τα δεδομένα, απλά ρίχνουν άφθονο καύσιμο στην μηχανή τους. Αν το ποσοστό τους γίνει και εκλογικά διψήφιο, τότε τι θα λέμε; Πως το 12, 13, 15% των Ελλήνων είναι ναζί, μπράβοι κλπ;


Ε, λοιπόν, μέρος του αληθινού λαού, όχι μετεμψυχώσεις Ταγματασφαλιτών, δεν δίνει δεκάρα για όλα αυτά. Τους ψηφίζει ακριβώς γι’ αυτά που τους κατηγορούν. Τους γουστάρουν γιατί τα σπάνε, γιατί δεν παίζουν με τους κανόνες των αστικών κομμάτων. Κι ανεβαίνουν συνεχώς, διότι αντί να τους εξημερώσει η γραβάτα κι ο κοινοβουλευτικός βίος, αυτοί ριζοσπαστικοποιούνται κάθε μέρα και περισσότερο. Παραβιάζουν τους νόμους αυτοδικώντας, αντιποιούμενοι δημόσια αρχή κι αυτή η αυτοδικία βρίσκει ενθουσιώδες ακροατήριο, πολίτες που είδαν την ηγέτιδα τάξη, πολιτικούς κι «επιχειρηματίες», να ανασκολοπίζουν επί δεκαετίες την νομιμότητα και το εθνικό συμφέρον.


Όσοι ανέχτηκαν την αριστερή βία στα πανεπιστήμια, στους εργασιακούς χώρους, στους δρόμους και τις πλατείες, τώρα εμβρόντητοι βλέπουν την άλλη βία να κερδίζει αποδοχή και ψήφους. Η βαριά διανόηση και η «προοδευτικιά» δημοσιογραφία επί δεκαετίες ήταν φτηνοί στα πίτουρα στους αριστερούς τραμπουκισμούς και τώρα τρώνε βρώμικο αλεύρι στα μούτρα.


Και βέβαια ο μεγάλος στρατολόγος της Χρυσής Αυγής, εκτός από την Αριστερά και τις παρακμιακές πολιτικές της, εκτός από την επί μακρόν ενοχική στάση της Κεντροδεξιάς, είναι η ατιμωρησία των ενόχων για το οικονομικό 1922 που ζούμε.


Τι κάνει η Χρυσή Αυγή εδώ και πολύ καιρό στις γειτονιές; Αλληλεγγύη Ελλήνων προς Έλληνες. Με τρόπο ενίοτε χοντροκομμένο και βάρβαρο, υπό την έννοια του ΜΗ ελληνικού. Διότι το όχι για ένα πιάτο φαγητό στην ξεδοντιασμένη αλλοδαπή γριούλα απέχει μακράν του Ελληνικού Τρόπου. Όμως για πολλούς αυτά είναι ψιλά γράμματα. Οι Χρυσαυγίτες περιπολούν στις γειτονιές. Σε περιπτώσεις δύστροπων αλλοδαπών μισθωτών, που μετατρέπουν τα διαμερίσματα σε λαϊκά υπνωτήρια – χρυσωρυχεία, καλούμενοι από τους Έλληνες ιδιοκτήτες, σε δυο μέρες παραδίδουν το μίσθιο καθαρισμένο και με αλλαγμένη κλειδαριά! Προφανώς ψιθυρίζουν μερικά πειστικά φωνήεντα που καθιστούν περιττή την διαδικασία των μισθωτικών διαφορών. Συσσίτια, αιμοδοσίες, μοίρασμα τροφίμων, άμεση συνδρομή Ελλήνων σε προβλήματα με αλλοδαπούς. Κι αυτά τα κάνουν καιρό τώρα, όχι προεκλογικά.


Γιατί; Γιατί η πολιτεία, τα ΜΜΕ της παραπληροφόρησης και της εθνικής αποδόμησης τους έκαναν χώρο. Όταν φώναζαν οι κάτοικοι στον Άγιο Παντελεήμονα για τα χάλια μας, οι προοδευτικάριοι έκαναν πολιτικό τουρισμό στις γειτονιές των απλών ανθρώπων και τους καθύβριζαν ως ρατσιστές και φασίστες, γιατί διαμαρτύρονταν που η ζωή τους έγινε Καμπούλ. Κι η ενοχική δεξιά είχε τον φόβο μην την πουν …δεξιά! Κι επειδή ο λαός ενίοτε έχει πικρόχολο κι εκδικητικό χιούμορ, κάποιοι είπαν, «φασίστες μας λέτε; Ε, πάρτε να ‘χετε».


Γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή; Γιατί η αληθινή Δημοκρατία, που δεν είναι δημοκρατία αν δεν είναι Πατριωτική, έκανε στην άκρη. Προσκύνησε τα σκουπίδια της Αριστεράς, τα κουρέλια μιας ψευτοδιεθνιστικής «προοδευτικότητας», λαθρολάγνας και μισελληνικής. Καθαίρεσε τις ελληνικές ιδέες και αξίες. Ανακυκλωμένοι θαυμαστές του Χότζα και του Στάλιν, πήραν παραμάζωμα την ενοχική δεξιά, επί χρόνια έκαναν σκουπιδότοπο την παιδεία, εγκαθίδρυσαν δικτατορία στα αμφιθέατρα, αποθήκευαν μολότωφ σε δημόσια κτίρια, ενίοτε τα έκαιγαν, μαζί με ανθρώπους. Οι υπερασπιστές των «δικαιωμάτων» των λαθρεμπόρων, νταβατζήδων, επαγγελματιών επαιτών, του μπάστε σκύλοι αλέστε στα σύνορα μας, άσκησαν κι εξουσία, έφτιαξαν νόμο κράχτη των κατσαπλιάδων κι άφησαν την χώρα να πλημμυρίσει σουνίτες μουσουλμάνους. Αναφομοίωτους, χωρίς δεξιότητες, απρόσκλητους.


Από χαρακτήρα και παιδεία μισώ την αταξία και την αναρχία. Αρκετή έχουμε εντός μας. Στην κοινωνία όμως χρειάζεται τάξη και ειρήνη. Ασφάλεια. Κι αυτό δεν είναι αριστερό ή δεξιό. Είναι λογικό και αναγκαίο. Και είναι δουλειά του κράτους, όχι ενός κόμματος, παρεών, αυτόκλητων τιμωρών. Διότι το χάος το πληρώνουν πάντα οι αδύναμοι, οι πολλοί.


Η απάντηση λοιπόν στην δράση της Χρυσής Αυγής είναι το να κάνει το κράτος την δουλειά του. Στις λαϊκές αγορές, στις πλατείες, στα παράνομα υπνωτήρια των δουλεμπόρων. Παντού. Να υπερασπιστεί παντί τρόπω τους Έλληνες και την νομιμότητα. Αυτό που ξεκίνησε ο Δένδιας για την λαθρομετανάστευση, με κάποια ήδη μετρήσιμα θετικά αποτελέσματα, να γίνει επί δέκα! Πιο δυνατά, πιο ριζοσπαστικά. Το ίδιο στην εγκληματικότητα. Οι άγριοι καιροί που ζούμε απαιτούν ριζοσπαστικές λύσεις. Έξω από το κουτί.  Χωρίς μη μου άπτου. Να μην  χρειάζεται ο κόσμος άλλους προστάτες. Αλλιώς, τα «Τάγματα Εφόδου» δεν θα αντιποιούνται πλέον την Αρχή. Θα γίνουν Αρχή…


Άνοιγμα της ΝΔ στη βάση της Χρυσής Αυγής προτείνει ο Φαήλος Κρανιδιώτης


Άνοιγμα της Νέας Δημοκρατίας στη βάση της Χρυσής Αυγής προτείνει ο στενός συνεργάτης του Σαμαρά Φαήλος Κρανιδιώτης. Σε άρθρο του στην εφημερίδα Δημοκρατία που τιτλοφορείται«Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τη βάση της παράταξης» το στέλεχος της ΝΔ σημειώνει ότι η βάση της Χρυσής Αυγής και των ΑΝ.ΕΛ είναι κυρίως «δικοί μας άνθρωποι» που θέλουν «δυναμικότερη στάση στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας».


«Είναι λοιπόν καιρός για άνοιγμα προς τη βάση των ΑΝ.ΕΛ. και της Χρυσής Αυγής, χωρίς προσβολές ή συγκρουσιακά συνθήματα αλλά με πρακτικές πολιτικές» σημειώνει μεταξύ άλλων, ο Φαήλος Κρανιδιώτης προτείνοντας «καταπολέμηση λαθρομετανάστευσης κι εγκληματικότητας, στιβαρή εξωτερική πολιτική, αποκατάσταση της αμυντικής μας ισχύς, όχι μόνο σε υλικό αλλά και με αξιοπρεπείς αποδοχές του προσωπικού, γερό χτύπημα της ανεργίας με άμεση εκκίνηση των μεγάλων έργων, επανελλήνιση της Παιδείας».  
Ολόκληρο το άρθρο Κρανιδιώτη


Τα κόμματα δεν γίνονται από τσαντίλα ή πίκα. Δεν γίνονται μονοθεματικά, επειδή απλά διαφωνείς σ’ ένα μεγάλο ζήτημα, π.χ. το Μνημόνιο. Ούτε αρκεί η αγανάκτηση του κόσμου για κάποιο πρόβλημα. Οι εισπράξεις που κάνεις μόνο λόγω του θυμού των πολιτών είναι ανεμομαζώματα. Και ξέρετε τι λέει ο λαός γι’ αυτά.

Δεν μπορείς να στηρίξεις τη δημιουργία και την εξέλιξη ενός πολιτικού οργανισμού, χωρίς ιδεολογία, χωρίς ρίζες στην Ιστορία και στη λαϊκή συνείδηση. Χωρίς σχέδιο, σοβαρότητα και κυρίως χωρίς ταυτότητα.

Ποτέ δεν έχω γράψει με ειρωνείες και επιθετικούς χαρακτηρισμούς για τους Ανεξάρτητους Έλληνες, παρότι συχνά συμπεριφορές ορισμένων δίνουν λαβές για να γραφτεί από δράμα έως επιθεώρηση. Ανάμεσά τους υπάρχουν και κάποιοι καλοί φίλοι. Ορισμένοι δε εξ αυτών γνωρίζουν καλά πόσο προσπάθησα εκατέρωθεν εκείνο το κρίσιμο Σαββατοκύριακο του Μεσοπρόθεσμου, με τις ταπεινές μου δυνάμεις, ώστε να αποφευχθούν η σύγκρουση και η διαγραφή.

Ο κύριος λόγος της στάσης μου είναι ότι η βάση των ΑΝ.ΕΛ. όπως και της Χρυσής Αυγής είναι κυρίως δικοί μας άνθρωποι. Τσαντισμένοι κεντρώοι, δεξιοί, που απηύδησαν από την παρακμή και τη φτωχοποίηση, που δεν δέχτηκαν την υποτιθέμενη real politik της Ν.Δ. απέναντι στο Μνημόνιο. Ανθρωποι της διπλανής πόρτας, που θέλουν δυναμικότερη στάση στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας, στα εθνικά θέματα. Υπάρχουν στις τάξεις τους ακόμη και προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ ή την Αριστερά, πατριώτες, που μπούχτισαν με την πολιτική ορθότητα του ΠΑΣΟΚ και της μηδενιστικής, λαθρολάγνας Αριστεράς. Η συντριπτική πλειονότητά τους δεν είναι εραστές της δραχμής ή του… δολαρίου ούτε ναζιστές.

Είναι απλά οργισμένοι, απελπισμένοι κι αυτό τους οδηγεί σε επιλογές που θεωρούν πιο ριζοσπαστικές. Εκδικούνται το πολιτικό σύστημα. Ούτε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ διανοούνται οι μεν ούτε, φυσικά, οι δε έγιναν ξαφνικά λάτρεις του Αλφρεντ Ρόζεμπεργκ και μάλιστα με ποσοστά που αγγίζουν διψήφιο νούμερο. Απλά αναζητούν έκφραση κι εκφράζουν τιμωρητικά τη δυσαρέσκειά τους.

Είπα πρόσφατα σε συνέντευξη ότι ηγετικά στελέχη των ΑΝ.ΕΛ. λένε μεταξύ τους «ρε, πού μπλέξαμε» και πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις άρχισαν τα όργανα.

Θυμόμαστε όλοι την ιστορία με το περίφημο non paper του Πάνου προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα περί διεκδικούμενων υπουργείων και τις ιστορίες για αγρίους περί... πλαστογραφίας. Ηταν η πρώτη κρυάδα των ψηφοφόρων, που εδώ και καιρό παρακολουθούν και το πολιτικό φλερτ του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιος επιπόλαιος θα έλεγε ότι θα ήταν φυσικό να συνεργαστούν οι «αντιμνημονιακές» δυνάμεις. Προσπαθώ όμως να φανταστώ π.χ. τον Ζώη, τον Μανώλη, τον Μαρκόπουλο, τον Αναγνωστάκο αλλά κυρίως τους ανώνυμους ψηφοφόρους να χειροκροτούν τη Ρένα του Άκη για τα «ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας μεταναστών», τις χατζηαβάτικες θέσεις των συριζαίων για τα ελληνοτουρκικά, το Σκοπιανό και τον αναθεωρητισμό τους για την Ιστορία ή τις σοβιετικές αντιλήψεις τους για το Δημόσιο και την ανάπτυξη. Πιο πιθανό είναι να δω την «Κλάραμπελ» Κωνσταντοπούλου σε περιπτύξεις με τον Κασιδιάρη παρά την πλειονότητα των ψηφοφόρων και στελεχών των ΑΝ.ΕΛ. να αγκαλιάζει τον διαταραγμένο αριστερισμό της Κουμουνδούρου.

Δεν αρκεί λοιπόν το «αντιμνημόνιο» για την επιβίωση ενός κόμματος. Κι έρχεται αβίαστα το ερώτημα: Για να γίνει βουλευτής ο «Πενήντα - Πενήντα» στερήθηκε η παράταξη την αυτοδυναμία και οδηγήθηκε στην αναγκαστική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ.; Σίγουρα υπάρχουν ένθεν κακείθεν ευθύνες για τη διάσπαση. Όμως αυτοί που έφυγαν ή «εκβίασαν» τη διαγραφή τους θα έπρεπε να κρατήσουν τις δυνάμεις της Λαϊκής Δεξιάς που επηρεάζουν μέσα στην ευρύτερη παράταξη. Να έχουν το στομάχι και την υπομονή να καταγράψουν τη διαφωνία τους αλλά να μείνουν στον φυσικό τους χώρο, να αγωνιστούν να τον μεταρρυθμίσουν στην κατεύθυνση ενός εθνικού λαϊκού κόμματος, θεματοφύλακα του πατριωτισμού, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ελεύθερης οικονομίας αλλά και του παρεμβατικού κράτους. Όχι να κάνουν στην μπάντα για τους νεοφιλελεύθερους.

Κι εγώ διαφώνησα με πολλά κι ακόμη διαφωνώ σε κάποια μικρά ή μεγάλα. Η πολυδιάσπαση όμως δεν ωφελεί την πατρίδα και δευτερευόντως την παράταξη. Οι κορόνες του μίσους, οι τυχοδιωκτικοί ακροβατισμοί δεν αποτελούν αληθινή πολιτική. Είναι πυροτεχνήματα για τα δελτία.

Είναι λοιπόν καιρός για άνοιγμα προς τη βάση των ΑΝ.ΕΛ. και της Χρυσής Αυγής, χωρίς προσβολές ή συγκρουσιακά συνθήματα αλλά με πρακτικές πολιτικές: καταπολέμηση λαθρομετανάστευσης κι εγκληματικότητας, στιβαρή εξωτερική πολιτική, αποκατάσταση της αμυντικής μας ισχύς, όχι μόνο σε υλικό αλλά και με αξιοπρεπείς αποδοχές του προσωπικού, γερό χτύπημα της ανεργίας με άμεση εκκίνηση των μεγάλων έργων, επανελλήνιση της Παιδείας.

Στον χρόνο που κέρδισε η πατρίδα με τόσο πολιτικό και κυρίως κοινωνικό κόστος, ας ανασυγκροτήσουμε και την παράταξη, ενώνοντας πρώτα τη βάση της με την ικανοποίηση βασικών αιτημάτων των λαϊκών ανθρώπων. Άλλωστε αυτοί είναι το πραγματικό κόμμα.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου