Στις 6 Μάη ο λαός έδωσε ηχηρό χαστούκι στους κύριους εκφραστές του συστήματος (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και υπεύθυνους για τα δεινά του. Προς τα δεξιά οι ψήφοι διαμαρτυρίας και αγανάκτησης ενίσχυσαν ακραίες και επικίνδυνες πολιτικές (Καμμένος-Χρυσή Αυγή). Η εξαθλίωση, η ανεργία, η ξενοφοβία, το χαμηλό πολιτικό επίπεδο δίνει τέτοιες δυνατότητες σ’ αυτούς που ψαρεύουν σε θολά νερά. Προς τ’ αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ καρπώθηκε το μεγαλύτερο τμήμα βγαίνοντας δεύτερο κόμμα, αλλά και η ΔΗΜΑΡ. Το ΚΚΕ, απ’ τη συντριβή του δικομματισμού, που τόσα χρόνια επιζητούσε, δεν πήρε τίποτα, γιατί ήταν μακριά και έξω απ’ το λαό, κλεισμένο στα «μοναστήρια» τής «αναχώρησής» του απ’ το κίνημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε νικητής στις εκλογές, γιατί υποσχέθηκε την καταγγελία του Μνημονίου, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση χαρατσιών και φόρων, άμεσα, εδώ και τώρα, την επόμενη των εκλογών. Εκατοντάδες χιλιάδες μικροαστών, κύρια, που βγήκαν στους δρόμους και τις πλατείες και έκφρασαν την οργή και αγανάκτησή τους για την κάθετη υποβάθμιση της ζωής τους και θέσης τους, απαιτώντας άμεσες λύσεις, ανάθεσαν την εκπροσώπησή τους στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πολλοί λαϊκοί άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι, αριστεροί. Η μαζική αντίσταση, οι απεργίες, οι πλατείες, οι πορείες, οι κινήσεις και πρωτοβουλίες γειτονιών και πόλεων και σε χώρους δουλειάς, έδωσαν τη θέση τους στις εκλογικές αυταπάτες και τις εύκολες λύσεις. Μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό φέρνουν το ΚΚΕ, (οι μαζικότερες συγκεντρώσεις του είχαν μοναδικό αίτημα τις εκλογές), ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ μέχρι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό, που δεν μπορούσε να πετύχει το σύστημα, με τόνους χημικών και καταστολή κάθε είδους το πέτυχαν οι αριστεροί εκλογολάγνοι, δηλαδή να διώξουν τον κόσμο απ’ τις μαζικές κινητοποιήσεις και να τον στήσουν μπροστά στην τηλεόραση για τα εκλογικά και το πώς θα γίνει κυβέρνηση και τι χρώματος.
Το σύστημα, όμως, δεν είναι «ακυβέρνητο», έχει και κυβερνήσεις (Παπαδήμος-Πικραμένος) και όλο και πιο αντιδραστικές, έχει μηχανισμούς και προωθεί όλα τα μέτρα, που επέβαλλαν το ΔΝΤ και η ΕΕ (χαράτσια, συλλογικές συμβάσεις, μετενέργεια, φορολογικό κ.λπ.), τρομοκρατεί το λαό (αστυνομία παντού, Χρυσή Αυγή), εκβιάζει το λαό, ότι δεν θα πάρει μισθούς και συντάξεις αν δεν συμμορφωθεί…
ΔΝΤ και ΕΕ είναι σαφέστατοι: Θα τηρήσετε όλες τις δεσμεύσεις σας και μετά θα δούμε τα περί ανάπτυξης, ευρωομολόγων κ.λπ. Και αυτά δεν τα λέει μόνο η Λαγκάρντ και η Μέρκελ. Τα λέει και ο Ολάντ! Που τόσα στήριξαν, ακόμα και ο Τσίπρας, σ’ αυτόν! Είπε ο Ολάντ: «Να μου ‘χουν εμπιστοσύνη οι Ελληνες. Αν τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους θα είμαι στο πλευρό τους»! Σοβαρά; Δηλαδή, αν δεχτούμε την πλήρη εξαθλίωσή μας (αυτό σημαίνουν οι δεσμεύσεις) θα μας κάνει τη χάρη να συζητήσουμε και την …ανάπτυξη. Αλήθεια ποια ανάπτυξη; Είναι αυτή, που ευαγγελίζεται η Μέρκελ, περί «οικονομικών ζωνών». Οταν οι ιμπεριαλιστές μοιράσουν τα φιλέτα της χώρας μας και ολόκληρη τη χώρα «στις οικονομικές τους ζώνες» θα γίνουν επενδύσεις και θα εργαζόμαστε με 150-200 ευρώ το μήνα! Ετσι θα ‘ναι «ανταγωνιστικοί» οι κεφαλαιοκράτες, ξένοι και ντόπιοι…
Το σύστημα προωθεί μια κεντροδεξιά κυβέρνηση για μετά τις εκλογές. Ο Σαμαράς μαζεύει στη ΝΔ τη δεξιά πολυκατοικία, προσχώρησε η Μπακογιάννη, απογυμνώθηκε ο ΛΑΟΣ, καταβάλλεται προσπάθεια να συρρικνωθεί ο Καμμένος και η Χρυσή Αυγή. Μια ΝΔ πιο δεξιά από ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν, σε επίπεδο θέσεων, αλλά και προσώπων (Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης κ.λπ.). Αν κρατηθεί το ΠΑΣΟΚ θα μπορούν να κάνουν κυβέρνηση. Ο Ολάντ τα 6 σημεία του Βενιζέλου πήρε μαζί του στις Βρυξέλλες, το σύστημα δεν έχει κανένα λόγο να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ. Προσθέστε -το πιο πιθανό- και τη ΔΗΜΑΡ, που απομακρύνεται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ. Να μια κυβέρνηση, που θα πάει ως το τέλος τις …δεσμεύσεις.
Η άλλη εκδοχή είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν και προηγείται(;) στα γκάλοπ, αυτοδυναμία δεν φαίνεται. Θα ‘χουμε πάλι τα ίδια; Θα δεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μπει σε κυβέρνηση με άλλους και ποιους; Ως τότε έχουμε χρόνο… Ας έρθουμε στην ουσία. Μόνος του ή με άλλους ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ίδιος με την περίοδο πριν τις 6 Μάη. Εκανε πολλές κωλοτούμπες, μετά τις εκλογές. Η καταγγελία του Μνημονίου έγινε …επαναδιαπραγμάτευση. Ο Τσίπρας πήγε στην Ευρώπη και πήρε μια γεύση του πράγματος. Δεν «έφαγε πόρτα» μόνο από Ολάντ και Μέρκελ, που ήθελε να συναντήσει! Οι «κατσάδες» έρχονται από παντού. Και απ’ τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες και απ’ τους Πράσινους του Κον Μπεντίτ κ.λπ. Δύσκολο να είσαι με την ΕΕ και το Ευρώ και ταυτόχρονα ενάντια στο Μνημόνιο. Γι’ αυτό έβαλε νερό στο κρασί του… Επαναδιαπραγμάτευση, λοιπόν! Μα αυτό λένε και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης. Εντάξει! Να πούμε, ότι ο Τσίπρας θα είναι πιο «δύσκολος» στη διαπραγμάτευση. Αλλά αυτό, που θα συζητάει θα είναι το Μνημόνιο Νο 3!
Το τι ακούμε τις τελευταίες μέρες απ’ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλο πράγμα, είναι βλέπετε και πολλές οι συνιστώσες. Θα φορολογήσουν τα εισοδήματα (κι εσείς;) άλλος από 20 χιλιάδες ευρώ και πάνω, άλλος (μετά το κράξιμο) από τις 60 χιλιάδες ευρώ και πάνω. Υπόσχονται κατώτατο μισθό -ίσως και σύνταξη…- 1300 ευρώ! Λέτε να το δεχτούν οι τροϊκανοί στη νέα διαπραγμάτευση; Ο Δραγασάκης μιλάει για «πολιτική -μόνο- καταγγελία» του Μνημονίου! Ο Σταθάκης για δανεισμό κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ε και; Και με κείνη τη ρημάδα την απλή αναλογική, «πάγια θέση», που τόσο θόρυβο έκανε ο Τσίπρας τι έγινε; Την κάναμε «γαργάρα» για να πάρουμε το μπόνους των 50 εδρών; Αμα ξεχνάμε τόσο εύκολα Αλέξη το «άδικον του πράγματος», πού πάμε! Και μη μας πεις, ότι, επειδή δεν αλλάζει ο νόμος προεκλογικά… Οι θέσεις είναι θέσεις και προ και μετεκλογικά. Τουλάχιστο, ο θόρυβος…
Οσο για τις επενδύσεις «λεφτά υπάρχουν». Είναι οι καταθέσεις των πολιτών! (Το πήραν πίσω. Κωλοτούμπα στην κωλοτούμπα…)
Η επίθεση του συστήματος ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, τελικό αποδέκτη έχει το λαό. Ιμπεριαλιστές και πολιτικοί εκφραστές της άρχουσας τάξης εκβιάζουν, τρομοκρατούν το λαό με μύρια όσα. Χρεωκοπίες, δραχμή ή Ευρώ, κόψιμο μισθών και συντάξεων, με έξοδο από την ΕΕ (μέχρι και το δημοψήφισμα θέλει, τώρα, η Μέρκελ). Βέβαια, κάθε άλλο παρά είναι στις προθέσεις τους να διώξουν την Ελλάδα απ’ την ΕΕ και όχι μόνο για το «κόστος» ή γιατί είναι κι άλλες χώρες στην ίδια θέση, αλλά γιατί δεν σκοτώνει κανείς τη γελάδα που αρμέγει, όταν μάλιστα τα φιλέτα και οι ασιατικοί μισθοί υπόσχονται πολύ περισσότερο γάλα. Αν διαλυθεί η ΕΕ θα φταίνε οι αγεφύρωτες αντιθέσεις των κυρίαρχων ιμπεριαλιστών της Ευρώπης (που όλο και αναβάλλουν τις όποιες αποφάσεις) σε συνδυασμό με τις γενικότερες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις (με ΗΠΑ κ.λπ.).
Ο λαός μας κατανοεί ότι δεν θα τον ωφελήσουν τα «παζάρια» με τους δυνάστες μας. Γιατί σ’ αυτό το αλισβερίσι ο κερδισμένος είναι πάντα ο ισχυρός. Εστω κι αν τον θόλωσαν οι εκλογικές αυταπάτες, για «αντιμνημονιακές» κυβερνήσεις και εύκολες λύσεις, η ζωή τού δείχνει, ότι μόνο με τον αγώνα του μπορεί να αποκρούσει την επίθεση και να βελτιώσει τη θέση του. Αργά ή γρήγορα θα δει στην πράξη ότι στη σχέση της χώρας μας με τους δυνάστες μας, στη σχέση λαού-ιμπεριαλιστών και ντόπιας άρχουσας τάξης δεν πρόκειται για διαπραγμάτευση αλλά για αναμέτρηση. Και θα ξαναβγεί, όπως πάντοτε, στο δρόμο της πάλης και της μαζικής αντίστασης.
Το άσχημο για το λαό είναι να του φορτώσουν το Μνημόνιο Νο 3 με τη συγκατάθεση της «αριστεράς». Είτε κυβέρνησης «αριστερής», είτε με τη συμμετοχή της «αριστεράς» σε όποιο κυβερνητικό σχήμα. Γιατί ξανάζησε τέτοια σχήματα και στην πρόσφατη περίοδο (1989). Και απογοητεύτηκε από την «αριστερά μας». Ούτε, βέβαια, οι λεονταρισμοί απ’ αυτούς που έδιωξαν τον κόσμο απ’ τις κινητοποιήσεις και επέλεξαν τον εκλογικό δρόμο και τις εύκολες λύσεις είναι σ’ όφελος του λαού. Το λαϊκό κίνημα δεν το προωθούν τυχοδιωκτικές κινήσεις, το αντίθετο, μάλιστα! Για το λαό, η λύση είναι η οργανωμένη, μαζική πάλη και αντίσταση.
Ηλίας Καμαρέτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου