Την Τρίτη 6 Δεκέμβρη,συμπληρώνονται 3 χρόνια από την δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου εξαιτίας ενός "εξοστρακισμού" σφαίρας από το όπλο του ειδικού φρουρού Κορκονέα. Ο ανήλικος μαθητής προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων της αστυνομικής αυθαιρεσίας,της κρατικής βίας και καταστολής.
Κι αν πριν 3 Δεκέμβρηδες αχνοφαίνονταν οι συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που μόλις είχε ξεσπάσει,σήμερα το τοπίο είναι εξαιρετικά διαφοροποιημένο.O ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας έχει δείξει το πραγματικό του αποκρουστικό πρόσωπο:Κοινωνική εξαθλίωση,ευέλικτη εργασία,εργασιακή εφεδρεία (μαζικές απολύσεις),στέρηση δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα,μνημόνια χωρίς τέλος,μεσοπρόθεσμο,κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας,πρωτοφανής επίθεση στο επίπεδο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών,άμεσοι και έμμεσοι φόροι,χαράτσια,συνθέτουν ένα τρομακτικό σκηνικό για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία και τη νεολαία.
Πολλά γράφτηκαν για την εξέγερση της νεολαίας τον Δεκέμβρη του 2008,πολλοί ήταν αυτοί που επιχείρησαν να αμαυρώσουν το μεγαλύτερο εξεγερτικό γεγονός από το Πολυτεχνείο και ύστερα.Κι αν κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο για το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό,εκείνο που προξένησε την μεγαλύτερη εντύπωση(;) ήταν η στάση που κράτησε από την μία η καθεστωτική αριστερά με την Αλέκα Παπαρήγα να δηλώνει πως "στην πραγματική επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι" (αναγνωρίζοντας το μονοπώλιο της βίας στο κράτος) και με το μυθιστόρημα του Ριζοσπάστη να τείνει χείρα βοηθείας στην καταρρέουσα τότε κυβέρνηση (δολοφόνων) του Καραμανλή.Αλλά και η αντικαπιταλιστική αριστερά επιχείρησε την εκλογική αξιοποίηση της εξέγερσης του Δεκέμβρη μέσω της σύνθεσης μετώπων από τα παλιά και συνεννοήσεις κορυφών δήθεν για να βρει χώρο έκφρασης το δυναμικό του Δεκέμβρη(ΑΝΤΑΡΣΥΑ).Η εκκωφαντική απουσία καθ' όλη τη διάρκεια της δίκης στην Άμφισσα των δυνάμεων της αριστεράς(πλην εξαιρέσεων) για την στήριξη των αυτοπτών μαρτύρων που βάλλονταν από την υπεράσπιση των δολοφόνων (βλ. δημοσιεύματα της περιόδου) και σε τελευταία ανάλυση για την υπεράσπιση του κινήματος,αποτελεί ένα επίσης σημαντικό στοιχείο της πολιτικής απαξίωσης του Δεκέμβρη από την αριστερά.
Ωστόσο,οι χειραφετητικοί δρόμοι που άνοιξε ο Δεκέμβρης για τους εργαζόμενους και τη νεολαία δεν έχουν περπατηθεί ακόμα.Κάθε μέρα που περνά, η ανοχή και αντοχή της κοινωνίας μειώνεται,ολοένα και περισσότεροι κατανοούν πως είναι πολλά αυτά που έχουν ακόμα να χάσουν αν δεν ανατραπεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και οι συνεργάτες της στην Ε.Ε και στο ΔΝΤ.
Το ρήγμα του Δεκέμβρη πρέπει να βαθύνει.Χρέος της επαναστατικής κομμουνιστικής αριστεράς είναι να πυροδοτήσει και να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στις κοινωνικές εκρήξεις που ούτως ή άλλως θα ξεσπάσουν στο επόμενο διάστημα.Πρώτα απ' όλα είναι αναγκαίο να συγκροτηθεί αυτοτελώς πολιτικά και οργανωτικά.
Τον τόνο για τις εξεγέρσεις του επόμενου διαστήματος δίνουν οι ανυποχώρητοι εργατικοί αγώνες που είχαμε καιρό να δούμε να ξεσπούν,με πρωτοπόρους τους χαλυβουργούς απεργούς.Οι εργατικοί Δεκέμβρηδες είναι εν δυνάμει μπροστά μας.Θα ανταποκριθούμε;
kokkinostupos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου