Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Eκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής: η πρόταση της ΑΡΑΝ και η απάντηση μελών του ΜΑΑ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ

Εκλογική συνεργασία σε ανατρεπτική κατεύθυνση: μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί!

Εδώ και δύο χρόνια η ελληνική κοινωνία είναι αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή επίθεση, μια απόπειρα να αλλάξει άρδην το κοινωνικό υπόδειγμα και να δοκιμαστεί συνθήκη ακραίου νεοφιλελευθερισμού, κοινωνικής βαρβαρότητας και μειωμένης εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Σε αυτό συγκλίνει τόσο η επιτροπεία από την Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ όσο και η επιλογή των μνημονιακών κομμάτων και των δυνάμεων του κεφαλαίου στον τόπο μας. Κανείς πια δεν μπορεί να έχει αμφιβολία για το ρόλο του χρέους ως έκφραση της επιθετικότητας του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, για τον ταξικό ρόλο του ευρώ, για το δομικά αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Η στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης» είναι η στρατηγική μιας κοινωνίας ηττημένης και ταπεινωμένης, μιας χώρας που μετατρέπεται σε μια τεράστια «Ειδική Οικονομική Ζώνη» πλήρως παραδομένη στους «επενδυτές».


Όμως, αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ο πρωτόγνωρος και παρατεταμένος λαϊκός ξεσηκωμός της τελευταίας διετίας, όλες οι μικρές και μεγάλες αποκοτιές ενός αγωνιζόμενου λαού, όλες οι σελίδες αποφασιστικότητας, αγωνιστικότητας και αλληλεγγύης που καθημερινά γράφονται. Είναι αυτά τα σχεδόν εξεγερσιακά χαρακτηριστικά που σε συνδυασμό με τη βαθιά κοινωνική κρίση έχουν οδηγήσει στη σημερινή πολιτική κρίση, έκφραση της οποίας είναι και η δημοσκοπική κατάρρευση των κομμάτων του δικομματισμού. Γι’ αυτό και οι κυρίαρχες δυνάμεις απεργάζονται ένταση του αυταρχισμού και μια ιδιότυπη «μεταδημοκρατία» με κυβερνήσεις που απλώς θα υλοποιούν  τον «αυτόματο πιλότο» των πιο αντιλαϊκών πολιτικών.

Σε αυτό το τοπίο οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις της Αριστεράς δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Η δημοσκοπική ευφορία δεν μπορεί να συγκαλύψει τη βαθιά στρατηγική ανεπάρκειά τους. Η προοδευτική διακυβέρνηση που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως στόχο της «αντιμνημονιακής ενότητας», πάντα εντός ΕΕ και ευρώ, θα οδηγούσε σε διαχείριση και όχι ανατροπή της κρίσης. Η παραπομπή των πάντων στο αβέβαιο μέλλον της λαϊκής εξουσίας από το ΚΚΕ ισοδυναμεί με παραδοχή ότι τώρα τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ενώ η άρνηση της κοινής δράσης υπονομεύει τη δυναμική του λαϊκού ξεσηκωμού.

Αντίθετα,  ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπάθησε να χαράξει μια διαφορετική κατεύθυνση. Έγκαιρα και με σαφήνεια πρόβαλε βασικές πλευρές ενός αναγκαίου αριστερού προγράμματος πάλης που ανοίγει την προοπτική ενός άλλου δρόμου για την ελληνική κοινωνία, με άξονες τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από ευρώ και ΕΕ, τις εθνικοποιήσεις και την ριζική αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων. Συμμετείχε ολόψυχα και ενωτικά σε όλες τις φάσεις και τις πλευρές του λαϊκού ξεσηκωμού και υπερασπίστηκε το δικαίωμα του λαού να εξεγείρεται. Έκανε σημαντικό προχώρημα στη συνδιάσκεψή της με την απόφαση για δημοκρατική συγκρότηση και με τη στράτευση γύρω από το στόχο του Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και Ανατροπής και της αναγκαίας σήμερα Μετωπικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. 

Είναι σαφές ότι η δυναμική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στην απλή ενίσχυσή της. Το πραγματικό όριο και η αναγκαία φιλοδοξία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αφορά τη συνολικότερη αλλαγή συσχετισμών μέσα στην Αριστερά, την αναγκαία ανασύνθεσή της σε ανατρεπτική κατεύθυνση, τη διαμόρφωση ενός αριστερού μετώπου σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση που να λειτουργήσει ως η πολιτική ραχοκοκαλιά του λαϊκού ξεσηκωμού.

Άλλωστε, είναι σαφές ότι τα στοιχήματα σήμερα είναι μεγάλα. Ή θα εμπεδωθεί η συνθήκη ταπείνωσης και βαρβαρότητας ή θα ανοίξουν δρόμοι ανατρεπτικοί. Αυτό σίγουρα απαιτεί όρους προγραμματικούς, τη συγκέντρωσης γνώσης και εμπειρίας από τους αγώνες για τη διατύπωση απαντήσεων για το πώς μπορούν τα πράγματα να πάνε αλλιώς, να υπάρξει άλλος δρόμος πέρα από το ευρώ, την ΕΕ και τον «υπαρκτό καπιταλισμό». Όμως, υπάρχουν και όροι πολιτικοί, η συσπείρωση και συμπόρευση σήμερα όλων των δυνάμεων που διαλέγουν το δρόμο της ρήξης με το κεφάλαιο, το χρέος, το ευρώ και την ΕΕ, που στηρίζουν το λαϊκό ξεσηκωμό, που πιστεύουν στη δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης σε σοσιαλιστική κατεύθυνση, που θέλουν μια αριστερά ενωτική και ανατρεπτική.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολύ σημαντικό ότι σήμερα υπάρχουν και άλλες φωνές μέσα στην Αριστερά, αλλά και αγωνιστές του κινήματος, που έχουν ανάλογες αναζητήσεις. Τόσο με γραπτές προτάσεις όσο και πολιτικές τοποθετήσεις σύντροφοι από το χώρο του Μετώπου Αλληλεγγύης Ανατροπής, εκπροσωπώντας σημαντικό αριθμό αγωνιστών,  το τελευταίο διάστημα όχι μόνο έχουν πάρει σαφή θέση κατά του ευρώ και της ΕΕ, αλλά και έχουν διατυπώσει προτάσεις για εκλογική συνεργασία σε αγωνιστική και ανατρεπτική κατεύθυνση. Αυτές οι δυνατότητες επιβεβαιώθηκαν και στις δύο συναντήσεις που έγιναν ανάμεσα σε αντιπροσωπείες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συντρόφων του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, με την πιο πρόσφατη στις 9 Απρίλη.

Απέναντι σε αυτό ορθά η απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την Πέμπτη 5 Απρίλη έβαλε όρους πολιτικούς και αναγκαίους για μια συνεργασία και τόνισε ότι προφανώς και δεν θέλουμε ευκαιριακή σύμπραξη αλλά πολιτική και εκλογική συνεργασία με όρους και προοπτική.

Ως Αριστερή Ανασύνθεση εκτιμούμε ότι με βάση τα δεδομένα, τα κείμενα, τις τοποθετήσεις και το συντροφικό κλίμα στις συναντήσεις ότι σήμερα υπάρχουν όροι για μια εκλογική συνεργασία ανάμεσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συντρόφους του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Ειδικότερα για εμάς είναι σήμερα εφικτό, αναγκαίο και ικανό να δημιουργήσει δυναμική

-          Ένα κοινό ψηφοδέλτιο, που να αποτυπώνει τη συνεργασία, χωρίς να αποσιωπά την ιδιαίτερη πολιτική παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη βαρύτητα της πολιτικής επιρροής. Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι χρειάζεται ένας τίτλος της μορφής «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Μέτωπο κατά του ευρώ και της ΕΕ»

-          Μια κοινή πολιτική τοποθέτηση – πέραν των όσων αυτοτελώς θα δουλέψει ούτως ή άλλως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με βάση το δικό της προγραμματικό κεκτημένο –στους άξονες που θέτει – και ορθά – η απόφαση της ΚΣΕ.

-          Μια ενωτική και συντροφική κοινή προεκλογική δουλειά

-          Ένα πλατύ κάλεσμα συσπείρωσης και συμπόρευσης (και συμμετοχής στα ψηφοδέλτια) σε αγωνιστές, διανοουμένους, συνδικαλιστές που σήμερα  στρέφονται σε δρόμους ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική και την ΕΕ

Παρότι ο χρόνος είναι λίγος, ζούμε σε μέρες μεγάλων ανακατατάξεων και υπάρχει πλήθος ανθρώπων που κινηματικά, αγωνιστικά και πολιτικά αναζητούν μια άλλη διέξοδο. Ένα πρώτο τέτοιο ενωτικό εγχείρημα, ένα πρώτο τέτοιο ρήγμα προς τα αριστερά, ιδίως εάν ενισχύσει τις δυνατότητες εκλογικής καταγραφής, ανοίγει δρόμος για ευρύτερες ανασυνθέσεις, ρήξεις και ανατροπές στο τοπίο της Αριστεράς. Για να αλλάξουμε τα πράγματα στην Αριστερά, για να έχουμε μια άλλη Αριστερά της ρήξης και της ανατροπής. Ήδη τα μηνύματα που υπάρχουν είναι θετικά και υπάρχει προσδοκία και προσμονή, την ίδια ώρα που τα επιτελεία της «Αριστεράς της ήττας» εύχονται να μην υπάρξει τέτοια συνεργασία.

Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πάρει απόφαση υπέρ της εκλογικής συνεργασίας και να προχωρήσουν όλες οι αναγκαίες κινήσεις. Και μπορεί να το κάνει αυτό αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες δημοκρατικής συζήτησης και απόφασης που το καταστατικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει σε όλα τα επίπεδα. Δεν χωρούν ούτε ταλαντεύσεις, ούτε αναζήτηση εμποδίων ή προβλημάτων, ούτε η επίκληση της έλλειψης χρόνου. Αντίθετα, απαιτείται τόλμη και διάθεση να γίνουν τώρα τα βήματα που θα μας φέρουν σε καλύτερη θέση την επόμενη μέρα των μεγάλων προκλήσεων αλλά και των μεγάλων ευκαιριών ανατροπής. Η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.

Αθήνα 10 Απρίλη 2012
Το Πανελλαδικό Γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης
-------------------------------------------------------------------------
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ

Αγαπητοί σύντροφοι,

Σε συνέχεια της επιστολής-απάντησης που μας στείλατε και σε συνέχεια της διαδικασίας, της συζήτησης και των αποφάσεων της έκτακτης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, θα θέλαμε να δηλώσουμε τα ακόλουθα:

  1. Σε ό,τι αφορά τα σημεία των κύριων πολιτικών αξόνων, εκτιμήσεων, κατευθύνσεων που αναφέρονται στην επιστολή σας, θεωρούμε ότι υπάρχει η απαραίτητη συναντίληψη για μια πολιτική και εκλογική συνεργασία.
  2. Πέρα από μας τους τρεις που συνυπογράφουμε, οι θέσεις αυτές εκφράζουν ένα σημαντικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικού του  Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Είναι γνωστό ότι το σύνολο του Μ.Α.Α. στην πρόσφατη συνδιάσκεψή του υιοθέτησε και τη θέση για αποχώρηση από την ευρωζώνη με σοσιαλιστική προοπτική. Η ιστορία του Μ.Α.Α., η εκφώνηση θέσεων και διακριτά από τον Αλέκο Αλαβάνο, εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, για τη βασική διαχωριστική γραμμή στην ελληνική αριστερά και κοινωνία, για το εκβιαστικό δίλημμα που θέτει το ευρωκίνητο καθεστώς, ευρώ ή καταστροφή, ναι ή όχι στην Ε.Ε., δίλημμα που θα κυριαρχήσει και στις εκλογές, καταδεικνύει τους παράλληλους δρόμους που βαδίζουμε και με το ρεύμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς και με μια σειρά δυνάμεις που βρίσκονται είτε «εγκλωβισμένες» σε άλλους κομματικούς σχηματισμούς της αριστεράς είτε είναι διάσπαρτες και χωρίς πολιτική στέγη. Θέσεις δε πέραν του ευρωπαϊκού ζητήματος, για την ανάδειξη της δύναμης του λαϊκού παράγοντα (βλ. θέση μας για πλατεία Ταχρίρ), για το πολιτικό μέτωπο, για το συνδικαλιστικό κίνημα, για τη στάση των βουλευτών της αριστεράς σε κρίσιμες στιγμές καθώς και για το σύνολο των ζητημάτων της προοπτικής του κινήματος, σηματοδοτούν ένα ορισμένο πολιτικό παρελθόν, μια τοποθέτηση και μια δυναμική, που είναι αναγκαίο να βρει πολιτική και κοινωνική συνέκφραση με πολλούς τρόπους. Προσπάθειες που ως Μ.Α.Α. έχουμε κάνει με πολλές πρωτοβουλίες. Έχουμε σαφή επίγνωση ότι, μπροστά στην τεράστια πολιτική-κοινωνική-οικονομική ανατροπή που έχει ανάγκη ο τόπος, μπροστά στη σφοδρότητα της παρατεταμένης σύγκρουσης με τους εκτός και τους εντός, δεν είμαστε από μόνοι μας επαρκείς – και ούτε θέλουμε - να παίξουμε το ρόλο του πολιτικού μεσσία, το ρόλο του αυτοτελούς πολιτικού υποκειμένου. Έχουμε επίσης επίγνωση του πολιτικού τοπίου της αριστεράς που απαιτεί ευρείες υπερβάσεις και ανασυνθέσεις.
  3. Θέλουμε να τονίσουμε ότι απέναντι στο μαύρο μέτωπο του ευρώ και του ευρωμονόδρομου που προσπαθεί να επιβάλλει, ακόμη και με έκτακτες πολιτικές, δίνοντας μέσα από τις συνέπειες των πολιτικών του τη δυνατότητα στην ακροδεξιά να γίνει πραγματικά επικίνδυνη, είναι απαραίτητο να οικοδομήσουμε ένα πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο, ένα μαζικό διακριτό ρεύμα, που να μην φοβηθεί αλλά να διεξάγει τη συνολική αντιπαράθεση και σύγκρουση μαζί του, να δώσει συνολικές απαντήσεις για την επόμενη μέρα που θα φύγει η τρόικα από την Ελλάδα και να αποτελέσει το υποστύλωμα του λαϊκού κινήματος.
  4. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματικά ιστορική πρόκληση, την ίδια στιγμή που μπροστά μας είναι οι επικείμενες εκλογές. Ακόμη κι αν η επιθυμητή συνεργασία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί  ευκαιριακή – αν και δεν το πιστεύουμε, γιατί το παρελθόν αποδεικνύει το αντίθετο και το παρόν ζητάει απαντήσεις σε πολιτικό χρόνο που δεν περισσεύει – θεωρούμε ότι αυτό είναι δευτερεύον, γιατί το πρωτεύον είναι να απαντήσουμε άμεσα και από κοινού στην κοινωνική αναγκαιότητα, στην αγωνία χιλιάδων αριστερών, χιλιάδων αγωνιστών, χιλιάδων λαϊκών ανθρώπων, συμβάλλοντας θετικά και στο στρατηγικό ζήτημα για την προγραμματική και πολιτική ανασύνθεση της αριστεράς, με κεντρικό σκοπό την έξοδο από την κρίση από την πλευρά των δυνάμεων της εργασίας και της δημοκρατίας.
  5. Σας καλούμε λοιπόν σε εκλογική συνεργασία, γνωρίζοντας ότι και σεις συμφωνείτε ότι την επομένη των εκλογών θα έχουν αυξηθεί έτσι οι δυνατότητες ευρύτερων πολιτικών συσπειρώσεων, θα έχουν ενισχυθεί τα ακροατήρια και οι διαθεσιμότητες για την κατεύθυνση της ρήξης και της ανατροπής.

ΑΣ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ.

Βαγγέλης Αντωνίου, Νίκος Γαλάνης, Κώστας Παπουλής

10 σχόλια:

  1. Ένας Αλαβάνος δεν φέρνει το τρίποντο ή μήπως όχι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα του κάνει σκριν ο Π.Σωτήρης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ΝΑΡ τί λέει?
    Τα πούλησαν πάλι για τα ψηφαλάκια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Η "αντικαπιταλιστική" πτέρυγα της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 2 τινά για το ΝΑΡ:
    ή ο Αλαβάνος λέει το μεγάλο ναι, οπότε το ΝΑΡ λέει:
    "ναι ρε συ ηγεμονεύουμε ακόμη και σε "πρωην" καθεστωτικούς της αριστεράς. Μη μασατε αδέρφια, έρχεται η δική μας εποχή"
    ή ο Αλαβάνος λέει το πικρό όχι, όποτε το ΝΑΡ λεεί:
    "εγγυητής του αντικαπιταλιστικού προσανατολισμού είμαστε εμείς, καμιά σχέση με τον οπορτουνισμό της πάλαι ποτέ "τρισκατάρατης" ΑΡΑΝ. Μη μασάτε αδέρφια, δαγκωτό Γ.Δελαστίκ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σιγά μην έχει πρόβλημα το ΝΑΡ, εδώ στήριξε επισήμως στις δημοτικές ΚΚΕ και ΣΥΝ στο δεύτερο γύρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το ζήτημα στις εκλογές είναι αν απευθύνεσαι στον εαυτό σου ή στην κοινωνία.
    Αν απευθύνεσαι στον εαυτό σου, έχεις την άνεση να λες οτι θες και μετά να μετανιώνεις και να λες κάτι διαφορετικό.
    Αν απευθύνεσαι στην κοινωνία, πρέπει να το κάνεις με τρόπο που η κοινωνία να το αναγνωρίζει σαν υπαρκτή πρόταση.
    Οι εργαζόμενοι δεν θα ψηφίσουν για το αύριο , αλλά για το σήμερα.
    Αύριο δεν ξέρουν αν θα ξαναγίνουν εκλογές και πως θα έχουν καταντήσει μέχρι τότε.
    Σήμερα θέλουν να ρίξουν μια ψήφο που να έχει ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα, να εκλέξει τουλάχιστον κάποιο βουλευτή, να αφαιρέσει κάποιες έδρες απο το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ και να μην τους προσφέρει δώρο τα αδιάθετα υπόλοιπα ψήφων που δεν εξέλεξαν βουλευτή.
    Το σύστημα σήμερα δεν μπορεί να υποχωρήσει ούτε ένα πόντο, δεν αντέχει ούτε έναν αντιμνημονιακό Σαμαρά να πάρει την εξουσία.
    Σε αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενοι ζητούν ενωτικές λύσεις αντίστασης, έτσι είτε μπορείς να τις προσφέρεις με κάποια αποτελέσματα, είτε πηγαίνεις και δένεσαι και ενισχύσεις κάποιους άλλους που έχουν αυτήν την δυνατότητα.
    Αν δεν το κάνεις θα συνεχίσεις να μιλάς έξω απο την διάθεση του κόσμου, για μελλοντικές αβέβαιες συγκροτήσεις πρωτοποριών και όχι για το σημερινό τους πρόβλημα και πως θα αντισταθούν στην επερχόμενη λαίλαπα.
    Δεν υπάρχει χρόνος για προπαγάνδες μελλοντικών συγκροτήσεων έξω από τις μάχες που θα δώσουν οι εργαζόμενοι.
    Τώρα έρχεται το τσουνάμι και τώρα θα πρέπει με όσες δυνάμεις έχεις να δεθείς με τον κόσμο που θα προσπαθήσει να επιβιώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ταξικότατη ανάλυση. μαρξιστικα μιλώντας ο κόσμος χρειάζεται μια χειροπιαστή ψήφο να βγάλει έναν βουλευτή γιατί αύριο, ποιος ξέρει, αν θα ξανάγίνουν εκλογές κ έτσι χάσει ο λαός αυτή την ιστορική ευκαιρία να κατατρόπωσει το κεφαλαίο μέσα στη βουλή... φτάσαμε στο βυθό της επαναστατικότητας της ανταρσία ή έχει κ άλλο ακόμη; η εθνικόπατριωτική αριστερά της κόε χέρι χέρι με τους τροτσκιστες κολαουζους της γσεε να μιμούνται στο λόγο το κκε κ να πράττουν σαν μικρό σύριζα είνα αρκετός πάτος για να βαρεσει καμπανάκι ή μάλλον κουδούνά συναγερμού για όποιον σκεπτόμενο αριστερό άνθρωπο βρίσκεται ακόμη σ'αυτούς τους χώρους; πόσο πια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Κόσμος δεν χρειάζεται μια χειροπιαστή ψήφο, αναζητά μια χειροπιαστή ψήφο.
      Δεν θέλει να βγάλει ένα βουλευτή, θέλει να μην βγάλει βουλευτές η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και θέλει να ψηφίσει αριστερά..
      Η ψήφος στα μικρά λεγόμενα κόμματα γίνονται βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

      Οι εκλογές είναι ξένο γήπεδο, ή θα παίξεις με τους όρους που παίζεται το παιχνίδι στο μυαλό της κοινωνίας ή θα συνεχίσεις να απευθύνεσαι στον εαυτό σου.
      Συνέχισε να νομίζεις οτι θα κατατροπώσεις το κεφάλαιο χωρίς να δεθείς με την κοινωνία και τις μάχες που αυτή δίνει, ακόμα και τις εκλογικές.
      Ο μικρόκοσμός σου δεν αποτελεί καταφύγιο για κανένα εργαζόμενο, η ενότητα της δράσης καταστρέφει όλους αυτούς τους μικρόκοσμους. Καιρός να το καταλάβεις να το εκμεταλλευτείς και να ανοιχτείς μαζί με τους χιλιάδες εργαζόμενους στην μάχη που δίνουν, εξηγώντας τους ταυτόχρονα την διαφορετικότητα της δικής σου άποψης..

      Διαγραφή
    2. Ωπα ιτεανέτ, πραγματικά συγκινήθηκα από τους υπερδεκαετείς κοινοβουλευτικούς αγώνες..μιλάμε αν δεν ήταν αυτοί μπορεί να μην είχα βασικό μισθό σήμερα. Ή μήπως το ανάποδο;

      Το να παρακαλάς την τηλεπερσόνα του ΣΥΝ για κοινή κάθοδο 4 βδομάδες πριν τη κάλπη το βρίσκεις αρκετό δέσιμο με την κοινωνία; Ή μηπως να βάλουμε και οι υπόλοιποι ένα χεράκι στα δεσμά;
      Στο χωριό μου αυτό το λένε ψηφοθηρία.

      Σταμάτα λοιπόν να πετάς τη μπάλα στα σκουπίδια, και να βάζεις λόγια στο στόμα μου. Ο δικός μου "μικρόκοσμος" ίσως να μη χωρά ζάπλουτους προέδρους με επιρροή και "μέσα" ή δημοσιογράφους της αριστερής δεκάρας, αλλά θα το παλέψει όπως ξέρει και μπορεί. Να φτιάξει μια κοινωνία ανατινάζοντας τα ταξικά, οικονομικά, κοινωνικά και κοινοβουλευτικά αναχώματα που χτίζουν όλοι τους σήμερα γύρω μας.

      Διαγραφή