Άνοιξη

Τέλος Εποχής, ναί. Αλλά όχι του “οικοδομήματος της Μεταπολίτευσης” όπως βολικά υποστηρίζουν οι συντεταγμένοι αρθρογράφοι που πάντα, μα πάντα αφήνουν απ’ ΄έξω απ’ τις αναλυσάρες τους ένα ασήμαντο γεγονός όπως μια σφοδρή παγκόσμια κρίση.

Αυτό που τελειώνει, που τελείωσε είναι η εποχή της “Νέας Τάξης Πραγμ… ώπα, παληκάρι, θα μας αρχίσεις τώρα τα συνωμοσιολογικά για μασόνους κυβερνήτες του κόσμου και τους απαραίτητους εβραίους πίσω απ’ όλα; -Όχι ρε θείο, κάτσε, μη βιάζεσαι, και κυρίως μην κρίνεις τις λέξεις από τα ψευδοφορτία που τους έχουν φερμάρει ποικίλοι ιδιοτελείς, ξαναζήτα το νόημά τους πίσω, θα το χρειαστούμε οσονούπω.

“Νέα Τάξη Πραγμάτων” ξαναλέω, και μη με ξαναδιακόπτεις αγενή κυνικέ αναγνώστα, είναι εκείνη η εποχή που ξεκίνησε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανάδυση του μονοπολικού κόσμου της Αμερικάνικης επικυριαρχίας και…ώπα ρε μεγάλε, που τη θυμήθηκες την αμερικάνικη επικυριαρχία, να ζήσουμε να τη θυμόμαστε, την είδα πρόσφατα την καημένη, με ψεύτικο πόδι στη θέση του ανατιναγμένου,και ψυχοφάρμακα.

-Α γειά σου, αγαπητέ αναγνώστη, μα τι χαρά να έχει κανείς τέτοιους αναγνώστες με βαθύ ιστορικό βλέμμα, αλλά αν με ξαναδιακόψεις θα δείς πόσο βαθιά μπορώ να στο βάλω το βλέμμα.

Ωραία, που είχαμε μείνει; στην αμερικάνικη επικυριαρχία. Γιατί είχαμε μείνει εκεί εφ’ όσον η Ιστορία προχώρησε; Ακριβώς για να θυμηθούμε. Να θυμηθούμε μια εποχή όπου οποιαδήποτε εναλακτική φαινόταν ανύπαρκτη, η μονοκρατορία αναμφισβήτητη, η μαζική εναντίωση του κόσμου αδιάφορη για τους κυβερνώντες, και η οργουελιανή στρέβλωση του “θα σας σώσουμε είτε το θέλετε είτε όχι” στην ημερησία διάταξη.

Σας θυμίζει τίποτα;

Έξοχα. (σκάσε αναγνώστη).

Πρωτη μέρα της άνοιξης σήμερα, προσπαθείστε να δείτε μπροστά. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, πόσο μάλλον ένα εξαμβλωματικο συνοθύλευμα εξουσιομανών ελίτ που σαν τέτοιες, πολύ πιο γρήγορα απ΄ ό,τι φαντάζεστε θα αλληλοεξουδετερωθούν.

Προσπάθησε να δείς το μέλλον. Είναι εύκολο, και ταυτόχρονα το πιό δύσκολο πράγμα του κόσμου για αυτό το λαό, σε αυτή τη συγκυρία.

Ο τρόπος να προβλέψεις το μέλλον, είναι να το δημιουργήσεις. Ο κόσμος γύρω σου δεν ήταν πάντα έτσι και δεν θα είναι για πάντα εδώ. Το αυτοκίνητό σου κάποιος το σχεδίασε, το τηλέφωνό σου κάποιος το οραματίστηκε, το φυτο στο μπαλκόνι σου κάποιος το φύτεψε, αν θυμάσαι εσύ.

Η μεγαλύτερη απώλεια της χώρας είναι ότι κλέψανε από τον κόσμο της τη δυνατότητα να οραματιστεί. Έχουμε χιλιοκαταγγείλει το πώς, έχουμε χιλιοκατακράξει το ποιοί, έχουμε αποδομήσει όσο δεν παίρνει την στρατηγική της συλλογικής ενοχής, της δικτατορίας του κέρδους, της διάφανης newspeak. “Το Μάτριξ είναι ο κόσμος με τον οποίο δέσανε τα μάτια σου για να μη βλέπεις την αλήθεια.”

οι Μηχανές θα διαλυθούνε. Απ’το δικό τους χέρι ή απ’ τη δική σου πέτρα, δεν έχει σημασία. Εκείνη η στιγμή, θα είναι η στιγμή σου. Εκείνη τη στιγμή που θα είσαι ελεύθερος θα έχεις μια μοναδική ευκαιρία να φτιάξεις το μέλλον που ονειρεύεσαι.

Έχεις μέχρι τοτε να (ξανα)μάθεις να ονειρεύεσαι.

Καλή Άνοιξη.

Πηγή:ΕΚΤΟΣ ΚΑΡΕ