Το ζήτημα του φασισμού και της ανόδου του σε περιόδους μεγάλων κρίσεων
είναι ενα ζήτημα πρώτης γραμμής.
Ο φασισμός είναι μια κατασκευή που χρησιμεύει απόλυτα στο σύστημα αφου ο
στόχος του είναι το άγριο χτύπημα του λαικού κινήματος και της
πρωτοπορίας του.
Τα μηνύματα τον τελευταίο καιρό ειναι πολλά και δεν πρέπει να τα
υποτιμήσουμε. Τα χτυπήματα σε γειτονιές όπου ζουν πολλοί μεταναστες, η
οργανωμένη διείσδυση φασιστικών οργανώσεων στα σχολεία, η όλο και
μεγαλύτερη παρουσία τους σε διαδηλώσεις, η "φιλολαϊκή" συνθηματολογία
που μπερδεύει ακόμη και ανθρώπους με εμπειρία, η άνοδος της Χρ.Αυγής
στις δημοσκοπήσεις που κατά τη γνώμη μου είναι ακόμη μεγαλύτερη, οι
διάφορες "πρωτοβουλίες αυτοάμυνας" του λαού που εξοπλίζονται και
εκπαιδεύονται για τις "κρίσιμες στιγμές", αλλά κυρίως η απελπισία του
κόσμου που ψάχνει κάπου να πιαστεί (καθοδηγούμενος ταυτόχρονα από την
τηλεόραση εναντίον της Αριστεράς και των κομμουνιστών) ειναι στοιχεία
που πρέπει να σκεφτούμε καλά και να πάρουμε στα σοβαρά τη φασιστική
απειλή που βρίσκει έδαφος να αναπτυχθεί.
Η ιστορία έχει να μας πει πολλά και ενδιαφέροντα γι' αυτό το φαινόμενο
και γι' αυτό και το μικρό σημερινό αφιέρωμα, ή μάλλον αυτή η μικρή
συλλογή άρθρων που έχουμε δημοσιεύσει τελεταία στο εδώ και τώρα.
«Η κρίση μπορεί να φέρει και το φασισμό» (άρθρο-συνέντευξη που ξεκαθαρίζει αρκετά σημεία γύρω από το τί είναι ο φασισμός)
Εχει ενδιαφέρον το πόσο γρήγορα, από το 1928 μέχρι το 1933, το ναζιστικό
κόμμα του Χίτλερ βρέθηκε από το 2,5% στο 43% και αιματοκύλησε τον
πλανήτη με ένα Παγκόσμιο πόλεμο λίγο μετά το ξέσπασμα της κρίσης του
1929. Κι όλα αυτά τη στιγμή που πολλοί πίστευαν οτι η Γερμανία βάδιζε προς μια γνήσια λαική εξέγερση ...
Βεβαια τότε ο κόσμος δεν είχε γευτεί την αγριότητα του φασισμού, όμως πολλές φορές η μνήμη έχει πιο κοντά πόδια κι από το ψέμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου