Τα περιεχόμενα του τεύχους 7:
- Editorial: Κι όμως υπάρχει διέξοδος
- Εν Δράσει... Σχόλια
- Παραγωγή και παραγωγοί χωρίς αφεντικά, του Θοδωρή Θεοδωρόπουλου
---------------------------
ΦΑΚΕΛΛΟΣ: ΚΡΙΣΗ, ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΕΣ
- Μισθωτοί – απλήρωτοι – άνεργοι: ενωμένοι και αλληλέγγυοι για τη χειραφετημένη ζωή που μας ανήκει, των Ηλία Φωτιάδη και Βασίλη Διαμάντη, ανέργων από το Περιστέρι
- Συμπεράσματα και προβληματισμοί για τον αγώνα στον τ/σ ALTER, του Μάκη Γεωργιάδη, δημοσιογράφου, εργαζόμενου στο Άλτερ
- Κρίση της “Εθνικής Οικονομίας”: Η μεγάλη απάτη, της Μαρίας Γερογιάννη
- Σκέψεις με αφορμή τους εργοστασιακούς αγώνες της περιόδου, του Ν.Π., εργαζόμενου στο Θριάσιο
- Εργασιακός μεσαίωνας στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, της Έφης Πανοτοπούλου, εργαζόμενης στην Interlingua
- Τράπεζες: Για τη διασωσή μας, άμεση κατάργηση των Δ.Σ.!, της Δήμητρας Κωσταγιώργου, εργαζόμενης σε τράπεζα
- ΦΟΥΡΛΗΣ: Ο εργοδοτικός εκβιασμός δε θα περάσει!
----------------------------
- Λαϊκές Συνελεύσεις: Μία συνάντηση που περιμέναμε καιρό, της Μαριάννας Χούσου
- Συνεταιρισμός Αλληλέγγυας Οικονομίας “Συν-Αλλοις”, του Ηλία Ζιώγα, μέλους του συνεταιρισμού
- Η αναδυόμενη νέα χειραφετική πολιτική – Οι πλατείες και η πρόκληση της αντι-εξουσίας, του Κώστα Χαριτάκη
- Εκδήλωση αλληλεγγύης της εφημερίδας ΔΡΑΣΗ και του ελεύθερου κοινωνικού χώρου “Βοτανικός Κήπος” στους απεργούς χαλυβουργούς
- Εν Ηπείρω..., του Γ.Π.
- Πανευρωπαϊκή Ημέρα Δράσης ενάντια στον καπιταλισμό
- Αντιδραστικές τομές στο στρατό: Ο πόλεμος στοχεύει τους νέους..., Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση
- Ζούμε τον κόσμο που θέλουμε να δημιουργήσουμε, του Τζον Χόλογουεη
Το πρωτοσέλιδο του 7ου τεύχους:
Άμεση συλλογική αντεπίθεση τώρα!
Απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία, μη καταβολή
δεδουλευμένων, καταστρατήγηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών και
συντάξεων, περικοπή των επικουρικών και του εφάπαξ, ανύπαρκτη
υγειονομική περίθαλψη, περικοπές στα φάρμακα, χαράτσια επί χαρατσιών,
καθημερινή κρατική τρομοκρατία, αποτελούν την παρατεταμένη επίθεση
κράτους-κεφαλαίου-κυβέρνησης απέναντι στον κόσμο της εργασίας. Το
αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης είναι βαθιά χαραγμένο στα απεγνωσμένα
τραχιά πρόσωπα και στις πύλες της κολάσεως των εργοστασίων, στους
πεινασμένους μαθητές που λιποθυμούν στα σχολεία, στους σακατεμένους
εργάτες, σε αυτούς που παθαίνουν κατάθλιψη και μελαγχολία, στους
άστεγους και στους φτωχούς.
Την ίδια στιγμή, η πολιτική αλητεία των κρατούντων
έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Συναγωνίζονται ποιος θα προτείνει τις
ακόμα περισσότερο καταστροφικές πολιτικές για τους εργαζόμενους δημόσιου
και ιδιωτικού τομέα και την κοινωνία, αποφασίζοντας από την ασφάλεια
που τους παρέχουν η κοινοβουλευτική ασυλία, τα υπουργεία τους, οι
μπάτσοι φύλακές τους, οι δικαστές και η ζεστασιά των χλιδάτων παλατιών
τους. Γελιούνται όμως, αν νομίζουν ότι θα συνεχίσουν να τη βγάζουν
καθαρή στις δημόσιες εμφανίσεις τους, αυτοί που δημιούργησαν τις
συνθήκες της κοινωνικής βαρβαρότητας που ζούμε και που είναι οι
κατεξοχήν κύριοι υπεύθυνοι για τον εφιάλτη της φτώχειας και της
εξαθλίωσης που ζουν μεγάλα κοινωνικά στρώματα, και για τα χιλιάδες
οικογενειακά δράματα που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
Είναι όλοι τους στο κοινωνικό στόχαστρο, καθώς επίσης
και τα πάσης φύσεως αφεντικά και τεχνοκράτες, που με αντανακλαστικές
κινήσεις πλήρως εναρμονισμένες με αυτές του Παπαδήμου, κάνουν πάρτυ
μαζικών απολύσεων, εκβιάζουν και λοιδορούν τους εργαζόμενους για ένα
κομμάτι ψωμί, και για ολόκληρους μήνες δεν καταβάλλουν τα δεδουλευμένα.
Αλλά και οι προστάτες τους. Μπάτσοι και δικαστικός μηχανισμός, που σε
δεδηλωμένη δημόσια ταύτιση, χωρίς προσχήματα, χτυπούν ανελέητα,
διασπείρουν το φόβο και ποινικοποιούν τη μαχητική αγωνιστική δράση
νεολαίων, διαδηλωτών, απεργών, καταληψιών.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, στα χέρια των εργαζομένων
είναι, ο φόβος και η απειλή να αλλάξουν στρατόπεδο. Κι αυτό θα γίνει αν
πάρουμε θαρρετά πρωτοβουλίες, συντονιστούμε και οργανώσουμε τις δικές
μας μορφές εργατικής και κοινωνικής αντεπίθεσης και απειλής απέναντι σε
όλο τον κόσμο της εξουσίας. Ανταποδίδοντας τα χτυπήματα του κράτους και
των αφεντικών, με τη δημιουργία μαχητικών επιτροπών δράσεων σε
εργοστάσια, γειτονιές, περιοχές και καταλαμβάνοντας την παραγωγή,
επανακτώντας τον κοινωνικό πλούτο, που η ίδια η κοινωνία θα υπερασπιστεί
με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο.
http://efimeridadrasi.blogspot.com/
http://efimeridadrasi.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου