Το όργιο καταστολής στις 6 Δεκέμβρη του 2013 (τρομοκρατία κατά μαθητών, χημικά, εισβολή στα Εξάρχεια, προσαγωγές και συλλήψεις), είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί από μια δήλωση κι ένα γεγονός: ο Κεδίκογλου-πρώην αποτυχημένο προϊόν του θεάματος και νυν υπουργός προπαγάνδας-με ανακοίνωση στις 5-12 είχε καταστήσει υπεύθυνο το Σύριζα για τυχόν επεισόδια. Μια μέρα πριν οι αμερόληπτοι δικαστές μας, είχαν αθωώσει την ένστολη ορδή των Δελτα για την επίθεση στο Δίκτυο στις 5-5-2010, δίνοντας στην ουσία πλήρη νομική κάλυψη στις “παράνομες” πρακτικές της αστυνομίας που αποτελούν εξάλλου τον μόνιμο τρόπο επιβολής του νόμου κι αναπαραγωγής της κρατικής-αστικής εξουσίας.
Νομίζουμε πως όποιος επιμένει να ισχυρίζεται πως μια άλλη αστυνομία είναι εφικτή, όπως ακριβώς και μια άλλη δικαιοσύνη ή ένα αλλο τραπεζικό σύστημα είναι εφικτό εκτός από το να κλείνει τα μάτια μπροστά στα αμείλικτα γεγονότα, εκτός από το να ξεφτιλίζεται από την κρατική νομιμότητα και τους ταγούς της, έχει εγκαταλείψει ολοσχερώς ακόμα και το ρεφορμιστικό όραμα της αλλαγής αυτού του ειρηνικού-λόγω της θεσμικής βίας-κόσμου.
Για το Δένδια
(θερμές ευχές από τη Guardian) που ψευδώς ισχυρίστηκε πως στην πρωινή διαδήλωση της Παρασκευής έπεσαν μολότωφ για να καλύψει τα αίσχη των ένστολων χρυσαυγιτών, αφού ακριβώς δεν υπάρχει διάκριση σε βίαιους κι ειρηνικούς διαδηλωτές, δεν υπάρχει και υπερβολική αστυνομική βία. Κι από τη σκοπιά της υπαρξιακής ταξικής συγκρουσης είναι όντως έτσι, ανεξάρτητα με την πολιτική στάση του καθενός απέναντι στην αποτελεσματικότητα ή όχι της αντίβίας. Οι μόνοι που επιμένουν σε τέτοιες βλακώδεις διαχωρισμούς είναι οι νεόκοποι σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι διαγωνίζονται με την κυβέρνηση στην υποστήριξη των σκληρά εργαζόμενων αστυνομικών(!). Κι όταν ο Σαμαράς τάζει το πρωτογενές του πλεόνασμα στους ένστολους, αναρωτιόμαστε ο Σύριζα εντάσσει αυτή την υπόσχεση στο σχέδιο του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;
(θερμές ευχές από τη Guardian) που ψευδώς ισχυρίστηκε πως στην πρωινή διαδήλωση της Παρασκευής έπεσαν μολότωφ για να καλύψει τα αίσχη των ένστολων χρυσαυγιτών, αφού ακριβώς δεν υπάρχει διάκριση σε βίαιους κι ειρηνικούς διαδηλωτές, δεν υπάρχει και υπερβολική αστυνομική βία. Κι από τη σκοπιά της υπαρξιακής ταξικής συγκρουσης είναι όντως έτσι, ανεξάρτητα με την πολιτική στάση του καθενός απέναντι στην αποτελεσματικότητα ή όχι της αντίβίας. Οι μόνοι που επιμένουν σε τέτοιες βλακώδεις διαχωρισμούς είναι οι νεόκοποι σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι διαγωνίζονται με την κυβέρνηση στην υποστήριξη των σκληρά εργαζόμενων αστυνομικών(!). Κι όταν ο Σαμαράς τάζει το πρωτογενές του πλεόνασμα στους ένστολους, αναρωτιόμαστε ο Σύριζα εντάσσει αυτή την υπόσχεση στο σχέδιο του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;
Πλάι στους πολιτικούς του κράτους έκτακτης ανάγκης και τα παρακρατικά ναζίδια από τη μια και το Σύριζα και τους συμμάχους του από την άλλη, φύονται και τα κεντροαριστερά ρετάλια ως οι δήθεν κληρονόμοι του πολιτικού φιλελευθερισμού αλά γκρέκα. Αυτή η φιλελεύθερη διανόηση-δημοσιογράφοι, καθηγητές κτλ έχει την εξής πρωτοτυπία: αντί να ελέγχει την κρατική ασυδοσία(sic), καταδικάζει τη βία ακόμα και τη συμβολική αυτών που διαμαρτύρονται και φετιχοποιεί την κρατική, ενώ εκστασιάζεται σαν τους κοινούς φασίστες με την ένστολη πυγμή, την οποία θεωρεί κορωνίδα της δημοκρατίας.
Την ίδια στιγμή που η αστυνομία αναβαθμίζεται κι αποκτά κι ιδεολογικό ρόλο, την ίδια στιγμή που κάθε σοβαρή κριτική της ως θεσμού κι όχι μόνο ως “κακές παρεκλίνουσες πρακτικές” σχεδόν εκλαμβάνεται ως βία, την ίδια στιγμή που ο κρατικός συρφετός προσπαθεί να πείσει πως οι μπάτσοι δεν έχουν σχέση με τον οργανωμένο υπόκοσμο και τη χα αλλά υπήρχαν μόνο σταγονίδια, τα νέα στοιχεία της δικογραφίας για τη χα αποκαλύπτουν περίεργα πράγματα. Μαθαίνουμε λοιπόν πως πολλά όπλα που εμφανίζονται ως χρυσαυγίτικο οπλοστάσιο προέρχονται λέει από κατασχέσεις της Ελας. Δηλαδή η αστυνομία τροφοδοτούσε με όπλα τους ναζί; Δεν πέφτουμε φυσικά από τα σύννεφα, απλά αυτό το γεγονός κάνει τους “αριστερούς” υπερασπιστές της αστυνομίας ακόμα πιο γελοίους. Εκτός κι αν θεωρεί κανείς πως μπορούν τα όπλα από τις αποθήκες της Ελας να φεύγουν χωρίς να υπάρχει κεντρική κάλυψη ή ανοχή. Δεν τίθεται -ακόμα και κοινοβουλευτικά- ζήτημα για την ηγεσία της αστυνομίας; Εκτός κι αν θεωρεί κανείς πως απέναντι στα όπλα και τη βία, κρατική ή ναζιστική, η επίκληση της νομιμότητας έχει αλεξίσφαιρες κι αφοπλιστικές ιδιότητες.
Άκης Τζάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου