Στις 16/12 “η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψαν συμφωνία επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών που εισέρχονται στην Ευρώπη μέσω του τουρκικού εδάφους, η οποία «οδηγεί» στην άρση, το 2017, της υποχρέωσης για βίζα που έχουν επιβάλει οι Βρυξέλλες στους Τούρκους υπηκόους… σε αντάλλαγμα η Ε.Ε. θα διευκολύνει την έκδοση βίζας για τους Τούρκους καθώς η Τουρκία να παραμένει η μόνη υποψήφια προς ένταξη χώρα, οι πολίτες της οποίας χρειάζονται βίζα για να ταξιδέψουν στις χώρες-μέλη της Ε.Ε.”. Η είδηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και των ηλεκτρονικών τους εκδόσεων, μιλώντας όλες ανεξαιρέτως για “λαθρομετανάστες”, όπως και στο συγκεκριμένο απόσπασμα που αναδημοσιεύουμε από την προοδευτική Ελευθεροτυπία.
Η φωτό από το σχετικό δημοσίευμα της Ισκρα. Αυτό κατάλαβε η Ισκρα από την αντιμεταναστευτική συμφωνία ΕΕ.-Τουρκίας
Η είδηση πέρασε όμως στα ψιλά και από τα αριστερά ΜΜΕ. Ο Σύριζα ούτε που σκέφτηκε να βγάλει μια ανακοίνωση, ενώ η ιστοσελίδα Ισκρα (που πρόσκειται στο Αριστερό Ρεύμα του Π. Λαφαζάνη), ασχολήθηκε με το ζήτημα σε ένα σχόλιο μόνο και μόνο για να τονίσει ότι η “Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΛΑΒΕ ΓΕΝΝΑΙΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΖΑΣ ΓΙΑ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΕ… ποία για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνει το status μεγάλης δύναμης, η οποία μπορεί να παραμένει εκτός ΕΕ, αποσπώντας, όμως, ένα-ένα τα σημαντικά πλεονεκτήματα που θα είχε από την ενδεχόμενη συμμετοχή της, χωρίς, όμως και τα μεγάλα μειονεκτήματά της ένταξής της στην ΕΕ.” Το σημαντικό λοιπόν για την Ίσκρα δεν είναι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για μαζικές απελάσεις-επαναπροωθήσεις μεταναστών ή προσφύγων προς την Τουρκία, αλλά ότι η Τουρκία κερδίζει ανταλλάγματα (κατάργηση βίζας).
Δηλαδή σύντροφοι της Ισκρα, αν η Τουρκία δεν ελάμβανε αυτό το “πλεονέκτημα” θα είχε κάτι μεμπτό αυτή τη συμφωνία, ή όλα θα ήταν ok;
Και ενώ η αριστερά έκανε την πάπια για την ουσία της συμφωνίας, ξαφνικά λίγες μέρες αργότερα αποφάσισε να εξεγερθεί, όχι βεβαίως κατά της συμφωνίας, αλλά… για την άρνηση της Τουρκίας να την εφαρμόσει στην περίπτωση της Κύπρου. Μια άρνηση άλλωστε που ήταν αναμενόμενη αφού η Τουρκία ως γνωστόν δεν αναγνωρίζει την κρατική υπόσταση της “Κυπριακής Δημοκρατίας”, αφού θεωρεί ότι μετά το 1974 (πραξικόπημα εθνοφρουράς υπό την καθοδήγηση της ελληνικής χούντας, τούρκικη επέμβαση) και τις μετακινήσεις πληθυσμών που ακολούθησαν, η Κύπρος δεν έχει μια ενιαία κρατική εκπροσώπηση. Για το θέμα αυτό αναδημοσιεύουμε στο τέλος ένα μικρό ιστορικό για την Κύπρο που ουδεμία σχέση έχει με την αναπαραγωγή των γνωστών σοβινιστικών μύθων του ελληνικού εθνικισμού. Όμως πριν απ’ αυτό έχει μια σημασία να σχολιαστούν οι αντιδράσεις του Συριζα δια μέσω της Δούρου για τη στάση της Τουρκίας αναφορικά με την εφαρμογή της συμφωνίας επαναπροώθησης μεταναστών στην περίπτωση της Κύπρου. Η κ Δούρου λοιπόν επιχείρησε να πουλήσει πατριωτισμό στην κυβέρνηση Σαμαρα, υπερθεματίζοντας, όχι φυσικά για τα δικαιώματα των μεταναστών ή των προσφύγων που θα απελαύνονται με συνοπτικές διαδικασίες στην Τουρκία, αλλά για το ότι αυτή η επαίσχυντη συμφωνία δεν θα εφαρμόζεται από την πλευρά της Τουρκίας για την Κύπρο: “Για άλλη μία φορά η Τουρκία δείχνει το πώς αντιλαμβάνεται την εφαρμογή των διεθνών της υποχρεώσεων: όπως τη συμφέρει και αγνοώντας προκλητικά το διεθνές και στη συγκεκριμένη περίπτωση το κοινοτικό δίκαιο. Αποφάσισε έτσι αυθαίρετα να… αποκλείσει την Κυπριακή Δημοκρατία από την εφαρμογή της συμφωνίας σχετικά με την επανεισδοχή μεταναστών, την οποία υπέγραψε μόλις στις 16/12 με την ΕΕ.”… “Εκείνο που εκκρεμεί -σύμφωνα πάντα με την κ Δούρου- είναι το ποια θα είναι, στην πράξη και όχι στις δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου, η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αναλαμβάνει από την 1η Ιανουαρίου την ευθύνη της προεδρίας της Ε.Ε., αναφορικά με το άνοιγμα προενταξιακών κεφαλαίων, που επιδιώκει η Τουρκία. Θα δεχθεί να προχωρήσει η ΕΕ σε κάτι τέτοιο έναντι μιας χώρας που δεν αναγνωρίζει ένα κράτος – μέλος της; Η έλλειψη άμεσης αντίδρασης από την αρμόδια επίτροπο για θέματα μετανάστευσης αποτελεί εξαιρετικά ανησυχητικό οιωνό”. Πηγή: left.gr
Αυτό λοιπόν ανησυχεί την υπεύθυνη διεθνών σχέσεων του Συριζα; Η έλλειψη άμεσης αντίδρασης της αρμόδιας επιτρόπου για θέματα μετανάστευσης; Τι ακριβώς ζητάει η κ Δούρου τελικά; Να εφαρμοστεί εδώ και τώρα το κοινοτικό δίκαιο, που σημαίνει μαζικές απελάσεις μεταναστών; Και εξ αφορμής της εφαρμογής του “χωρίς αποκλεισμούς” να επιβληθεί στην Τουρκία με de facto αναγνώριση της -ελληνο-Κυπριακής Δημοκρατίας; Ας μας εξηγήσει κάποιος στο Σύριζα γιατί πραγματικά έχουμε μπερδευτεί με τις πατριωτικές ευαισθησίες αυτού του είδους, που στον οίστρο τους ζητάνε ακόμα και την εφαρμογή μιας ελεεινής αντιμεταναστευτικής νομοθεσίας στα πλαίσια μιας Ευρώπης φρούριο με εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν σε καθεστώς εξαίρεσης, άλλοι στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, άλλοι χωρίς χαρτιά έρμαια της εκμετάλλευσης κρατικών και παρακρατικών κυκλωμάτων και άλλοι να πνίγονται στη μεσόγειο ύστερα από τα σχετικά τζαρτζαρίσματα των κατά τόπους λιμενικών αρχών, μιας Ευρώπης που κλαίγεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Συρία και το Ιράν, αλλά τα τσαλαπατάει στην ίδια της την αυλή. Για την ιστορία να πούμε ότι οι δηλώσεις της Δούρου ήρθαν μια μέρα μετά τα αυστηρά διαβήματα της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης (Κύπρος: Διάβημα στην Ε.Ε. για την τουρκική πρόκληση), και λίγη ώρα μετά τις ανάλογες δηλώσεις του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών (Υπ. Εξ: Καμία ευρωπαϊκή προοπτική για Τουρκία αν δεν αναγνωρίζει την Κύπρο). Ας μην βιάζεται ο Συριζα να μπει επικεφαλής της υπεράσπισης των “εθνικών δικαίων”, δηλαδή των ενδοκαπιταλιστκών ανταγωνισμών της Ελλάδας με την Τουρκία. Υπάρχουν ήδη άξιοι υπερασπιστές αυτών των συμφερόντων: Η ελληνική αστική τάξη, μαζί και η ελληνοκυπριακή και σύσσωμο το πολιτικό τους προσωπικό γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν και δεν περιμένουν κανένα Σύριζα για να πάρουν μαθήματα εθνικού τσαμπουκά. Εκτός και αν μια “σκληρή στάση” της ελληνικής κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση γα την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, πράγμα που άλλωστε απαιτεί η κ Δούρου, θα είναι και ένας λόγος για να πραγματοποιηθεί ένα είδος εθνικής ενότητας, έστω αρχίζοντας από την Τουρκία ακόμα και με το κόστος μερικών χιλιάδων απελάσεων “λαθρομεταναστών”. Ένας ακόμα λόγος δηλαδή, για να γίνει ο Σύριζα κ..λος και βρακί με την άρχουσα τάξη.
Δηλαδή σύντροφοι της Ισκρα, αν η Τουρκία δεν ελάμβανε αυτό το “πλεονέκτημα” θα είχε κάτι μεμπτό αυτή τη συμφωνία, ή όλα θα ήταν ok;
Και ενώ η αριστερά έκανε την πάπια για την ουσία της συμφωνίας, ξαφνικά λίγες μέρες αργότερα αποφάσισε να εξεγερθεί, όχι βεβαίως κατά της συμφωνίας, αλλά… για την άρνηση της Τουρκίας να την εφαρμόσει στην περίπτωση της Κύπρου. Μια άρνηση άλλωστε που ήταν αναμενόμενη αφού η Τουρκία ως γνωστόν δεν αναγνωρίζει την κρατική υπόσταση της “Κυπριακής Δημοκρατίας”, αφού θεωρεί ότι μετά το 1974 (πραξικόπημα εθνοφρουράς υπό την καθοδήγηση της ελληνικής χούντας, τούρκικη επέμβαση) και τις μετακινήσεις πληθυσμών που ακολούθησαν, η Κύπρος δεν έχει μια ενιαία κρατική εκπροσώπηση. Για το θέμα αυτό αναδημοσιεύουμε στο τέλος ένα μικρό ιστορικό για την Κύπρο που ουδεμία σχέση έχει με την αναπαραγωγή των γνωστών σοβινιστικών μύθων του ελληνικού εθνικισμού. Όμως πριν απ’ αυτό έχει μια σημασία να σχολιαστούν οι αντιδράσεις του Συριζα δια μέσω της Δούρου για τη στάση της Τουρκίας αναφορικά με την εφαρμογή της συμφωνίας επαναπροώθησης μεταναστών στην περίπτωση της Κύπρου. Η κ Δούρου λοιπόν επιχείρησε να πουλήσει πατριωτισμό στην κυβέρνηση Σαμαρα, υπερθεματίζοντας, όχι φυσικά για τα δικαιώματα των μεταναστών ή των προσφύγων που θα απελαύνονται με συνοπτικές διαδικασίες στην Τουρκία, αλλά για το ότι αυτή η επαίσχυντη συμφωνία δεν θα εφαρμόζεται από την πλευρά της Τουρκίας για την Κύπρο: “Για άλλη μία φορά η Τουρκία δείχνει το πώς αντιλαμβάνεται την εφαρμογή των διεθνών της υποχρεώσεων: όπως τη συμφέρει και αγνοώντας προκλητικά το διεθνές και στη συγκεκριμένη περίπτωση το κοινοτικό δίκαιο. Αποφάσισε έτσι αυθαίρετα να… αποκλείσει την Κυπριακή Δημοκρατία από την εφαρμογή της συμφωνίας σχετικά με την επανεισδοχή μεταναστών, την οποία υπέγραψε μόλις στις 16/12 με την ΕΕ.”… “Εκείνο που εκκρεμεί -σύμφωνα πάντα με την κ Δούρου- είναι το ποια θα είναι, στην πράξη και όχι στις δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου, η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αναλαμβάνει από την 1η Ιανουαρίου την ευθύνη της προεδρίας της Ε.Ε., αναφορικά με το άνοιγμα προενταξιακών κεφαλαίων, που επιδιώκει η Τουρκία. Θα δεχθεί να προχωρήσει η ΕΕ σε κάτι τέτοιο έναντι μιας χώρας που δεν αναγνωρίζει ένα κράτος – μέλος της; Η έλλειψη άμεσης αντίδρασης από την αρμόδια επίτροπο για θέματα μετανάστευσης αποτελεί εξαιρετικά ανησυχητικό οιωνό”. Πηγή: left.gr
Αυτό λοιπόν ανησυχεί την υπεύθυνη διεθνών σχέσεων του Συριζα; Η έλλειψη άμεσης αντίδρασης της αρμόδιας επιτρόπου για θέματα μετανάστευσης; Τι ακριβώς ζητάει η κ Δούρου τελικά; Να εφαρμοστεί εδώ και τώρα το κοινοτικό δίκαιο, που σημαίνει μαζικές απελάσεις μεταναστών; Και εξ αφορμής της εφαρμογής του “χωρίς αποκλεισμούς” να επιβληθεί στην Τουρκία με de facto αναγνώριση της -ελληνο-Κυπριακής Δημοκρατίας; Ας μας εξηγήσει κάποιος στο Σύριζα γιατί πραγματικά έχουμε μπερδευτεί με τις πατριωτικές ευαισθησίες αυτού του είδους, που στον οίστρο τους ζητάνε ακόμα και την εφαρμογή μιας ελεεινής αντιμεταναστευτικής νομοθεσίας στα πλαίσια μιας Ευρώπης φρούριο με εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν σε καθεστώς εξαίρεσης, άλλοι στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, άλλοι χωρίς χαρτιά έρμαια της εκμετάλλευσης κρατικών και παρακρατικών κυκλωμάτων και άλλοι να πνίγονται στη μεσόγειο ύστερα από τα σχετικά τζαρτζαρίσματα των κατά τόπους λιμενικών αρχών, μιας Ευρώπης που κλαίγεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Συρία και το Ιράν, αλλά τα τσαλαπατάει στην ίδια της την αυλή. Για την ιστορία να πούμε ότι οι δηλώσεις της Δούρου ήρθαν μια μέρα μετά τα αυστηρά διαβήματα της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης (Κύπρος: Διάβημα στην Ε.Ε. για την τουρκική πρόκληση), και λίγη ώρα μετά τις ανάλογες δηλώσεις του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών (Υπ. Εξ: Καμία ευρωπαϊκή προοπτική για Τουρκία αν δεν αναγνωρίζει την Κύπρο). Ας μην βιάζεται ο Συριζα να μπει επικεφαλής της υπεράσπισης των “εθνικών δικαίων”, δηλαδή των ενδοκαπιταλιστκών ανταγωνισμών της Ελλάδας με την Τουρκία. Υπάρχουν ήδη άξιοι υπερασπιστές αυτών των συμφερόντων: Η ελληνική αστική τάξη, μαζί και η ελληνοκυπριακή και σύσσωμο το πολιτικό τους προσωπικό γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν και δεν περιμένουν κανένα Σύριζα για να πάρουν μαθήματα εθνικού τσαμπουκά. Εκτός και αν μια “σκληρή στάση” της ελληνικής κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση γα την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, πράγμα που άλλωστε απαιτεί η κ Δούρου, θα είναι και ένας λόγος για να πραγματοποιηθεί ένα είδος εθνικής ενότητας, έστω αρχίζοντας από την Τουρκία ακόμα και με το κόστος μερικών χιλιάδων απελάσεων “λαθρομεταναστών”. Ένας ακόμα λόγος δηλαδή, για να γίνει ο Σύριζα κ..λος και βρακί με την άρχουσα τάξη.
Κ. Μαραγκός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου