Ανθρωποκτονία, ανθρωποφαγία, ανθρωποθυσία.

Του Alice in Victimland

Την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια αντιμετωπίζει η 54χρονη ΑΝΕΡΓΗ, η 13χρονη κόρη της οποίας πέθανε από αναθυμιάσεις στο διαμέρισμα, όπου διέμεναν, στην Ξηροκρήνη Θεσσαλονίκης.

Η 54χρονη το βράδυ της Κυριακής είχε ανάψει ένα μαγκάλι, ώστε να ζεσταθούν στο χωρίς ηλεκτροδότηση διαμέρισμά της η ίδια και η κόρη της. Από τις αναθυμιάσεις έχασε τις αισθήσεις της και, όταν τις ανέκτησε, διαπίστωσε πως η κόρη της ήταν νεκρή. Πλέον, αντιμετωπίζει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Διερωτώμαι, αν η κόρη της ΑΝΕΡΓΗΣ μάνας πέθαινε στο χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα σπίτι τους, θα αποδιδόταν στην 54χρονη η ίδια κατηγορία ή θα αναζητούνταν αλλού οι ευθύνες;

Κι επειδή κανείς εισαγγελέας δεν θα μπορούσε να απαγγείλει κατηγορίες στη...βαρυχειμωνιά, θα αναζητούνταν ο ένοχος στη διοίκηση της ΔΕΗ, για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους... καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος (κι όχι τους πολίτες) ή στην κυβέρνηση, για την αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθεί και την όξυνση της επίθεσης σε στοιχειώδη και βασικά δικαιώματα των πολιτών, όπως την πρόσβαση σε τροφή, ρεύμα, νερό, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη;

Τον περασμένο Μάρτη δυο φοιτητές είχαν χάσει τη ζωή τους στη Λάρισα κάτω από παρόμοιες συνθήκες και, τότε, ο υπ. διάλυσης των Νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ και απολύσεων των γιατρών είχε σχολιάσει ειρωνικά τις ελλιπείς γνώσεις φυσικής των τριών φοιτητών, ενώ οι δύο εξ αυτών είχαν αποβιώσει και ο τρίτος χαροπάλευε! Από χθες μετράμε τον τρίτο θάνατο από αναθυμιάσεις στην Ελλάδα του 2013, όπου η ζωή μας μοιάζει σαν να 'ναι βγαλμένη από μυθιστόρημα του Ντίκενς. Κράτος και κεφάλαιο μας θέλουν εξαθλιωμένους, πεινασμένους και διατεθειμένους να πουλήσουμε όλο και πιο φθηνά την εργατική μας δύναμη. Μας θέλουν ταπεινωμένους, να παρακαλάμε για την πρόσληψή μας σε ένα 5μηνο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ, να δουλεύουμε για 600 ευρώ σπαστά 8ωρα, χωρίς δώρα, επιδόματα αδείας, υπερωρίες, να παρακαλάμε τα αφεντικά μας να μας πληρώσουν τα χρωστούμενα μηνών εν είδει προκαταβολής, να βολεύουμε το μήνα με «έναντι» και δανεικά.

Η τάξη μας -εργάτες, εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και άνεργοι- είναι καιρός να σηκώσει το ανάστημά της απέναντι στα αφεντικά και το κράτος. Να πάρει ό,τι της στερούν, να οργανώσει την άμυνα -και την επίθεσή της- απέναντι στην κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την Ε.Ε. Όσο αργούμε εμείς να επανασυνδέσουμε το ρεύμα του γείτονα, να κάνουμε δωρεάν μαθήματα σε παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, να φτιάξουμε συλλογικές κουζίνες, να βρούμε κοινό βηματισμό για να απαγορεύσουμε τις εξώσεις, να καταλάβουμε τα άδεια κι εγκαταλελειμμένα κτίρια, τόσο οι άστεγοι θα πεθαίνουν στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, τόσο ο τόπος μας θα δίνεται βορά στα μεγάλα συμφέροντα, ντόπια και ευρωπαϊκά, για επενδύσεις τύπου Χαλκιδικής, τόσο θα μετράμε ήττες, πληγές και φυσικές απώλειες.