Αναδημοσίευση από inclusivedemocracy
Η Περιεκτική Δημοκρατία, όπως και πολλοί άλλοι καλοπροαίρετοι
στον ελευθεριακό και
γενικότερα ριζοσπαστικό χώρο της Αριστεράς, υποδεχτήκαμε με
θετικά σχόλια και ελπίδα τις
«συνελεύσεις των Πλατειών» σαν
ένα βήμα για μια πραγματική ειρηνική εξέγερση
«από τα κάτω»,
παρά την ύποπτη μαζική στήριξη που απολάμβαναν από την αρχή οι συνελεύσεις αυτές από τα ΜΜΕ. Τώρα όμως αποδείχνεται περίτρανα ότι
εξαπατηθήκαμε από μια απόλυτα μεθοδευμένη ψευτο-δημοκρατία που
εξευτελίζει και την ίδια την έννοια της άμεσης δημοκρατίας,
η οποία, αν δεν καταγγελθεί ΑΜΕΣΑ από τους καλοπροαίρετους
μέσα στη συνέλευση, θα οδηγήσει όχι μόνο στην οριστική
υποταγή των λαϊκών στρωμάτων στην κατοχή των ντόπιων και
ξένων ελίτ αλλά και στον ευτελισμό της Άμεσης Δημοκρατίας
πριν ακόμη έχουν την ευκαιρία να δοκιμαστούν στη πράξη. Να
πώς έγινε η μεθόδευση:
1)
Η συνέλευση, τόσο από έλλειψη πείρας σε παρόμοια εγχειρήματα, όσο και από τη
σαφή μεθόδευση συγκεκριμένων συστημικών τάσεων εντός της συνέλευσης με
καθοδηγητικό ρόλο σε αυτήν, οδηγήθηκε από την αρχή να παίρνει συνεχώς αποφάσεις σχεδόν επί παντός επιστητού και όχι για
το μοναδικό θέμα
που μαζεύτηκε ο λαός εκεί να συζητήσει: τα αίτια της κρίσης
και να πάρει αποφάσεις για το πως θα
οργανωθούν τα λαϊκά στρώματα ν’ανατρέψουν τη κατοχική Χούντα που επέβαλαν οι
ντόπιες και ξένες ελίτ και να διώξει την Τρόικα ακυρώνοντας τα Μνημόνια. Γι’
αυτόν το λόγο ήταν και είναι επιτακτικό να ακουστούν
αντισυστημικές απόψεις (τα συστημικά
ψέματα, άπατες και τους υποστηρικτές τους τα ακούμε κάθε μέρα στα κανάλια!) με
σκοπό να οργανωθεί ένα δημοψήφισμα ελεγχόμενο από τις συνελεύσεις στις πλατείες,
τις γειτονιές, τα εργοστάσια, τα γραφεία κ.λπ. και μια γενική απεργία διαρκείας
που θα ανέτρεπε τη Χούντα και θα επέβαλε μια κυβέρνηση Λαϊκής Ενότητας από
εντολοδόχους των συνελεύσεων και όσους βουλευτές θα υιοθετούσαν τις αποφάσεις
τους. Οι αντισυστημικές απόψεις δεν
μπορεί παρά να έχουν ως ελάχιστο παρονομαστή την άμεση ανάγκη εξόδου από την ΕΕ
(και όχι απλά την ΟΝΕ), η οποία επιβάλλει το παγκοσμιοποιημένο σύστημα στη χώρα
μας, που δημιούργησε το Χρέος και την κρίση, ώστε να μπουν τα θεμέλια για μια
πραγματική δημοκρατία των λαών, την οποία ευαγγελίζεται η συνέλευση. Αντ’
αυτού οργανώθηκε μια συνέλευση-χυλός που περνούσε αποφάσεις σχεδόν επί παντός
επιστητού, τις οποίες κατόπιν ειδικές επιτροπές υποτίθεται έβαζαν σε εφαρμογή.
Έτσι διασπάστηκε η Συνέλευση και αποπροσανατολίστηκε από τον μοναδικό στόχο της.
2) Μέσα στη σωρεία των αποφάσεων αυτών, μεθοδεύεται από κάποιους στις 31 Μάη να
παρθεί και μια δήθεν ανώδυνη απόφαση για
«ΗΜΕΡΑ
ΛΑΪΚΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ», η οποία και περνά χωρίς
ουσιαστική συζήτηση, παρά το γεγονός ότι προκαθόριζε τόσο τους στόχους του αγώνα
όσο και τον τρόπο «ανάλυσης» τους. Δηλαδή, ουσιαστικά προκαθόρισε τη μορφή που θα έπαιρνε η
«διαβούλευση» αυτή, ώστε να εκφράσει πιστά τις
συστημικές απόψεις. Έτσι σύμφωνα με την απόφαση: «Πιθανότατα τα δύο μεγαλύτερα
προβλήματα που απασχολούν τη συνέλευση στο Σύνταγμα, αλλά και όλη την κοινωνία
είναι δύο και από αυτά πηγάζουν όλα τα άλλα: πρώτον, αντιμετώπιση του
προβλήματος του δημοσίου χρέους, δεύτερον, η έλλειψη ή και απόλυτη απουσία
δημοκρατικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων σε αυτή τη χώρα (με δυο λέξεις
αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς)». Στην πραγματικότητα, κανένα από αυτά τα
«προβλήματα» δεν είναι αυτά που εκφράζουν τη σημερινή κρίση. Ούτε η οικονομική
κρίση είναι απλά «θέμα δημόσιου χρέους» (όπως υποστηρίζει η συστημική άποψη και
επαναλαμβάνει υιοθετώντας την η Λαϊκή Συνέλευση, αλλά είναι θέμα συνολικής
κρίσης του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος γενικά και του Ελληνικού
μοντέλου «ανάπτυξης» ειδικότερα), ούτε η πολιτική κρίση είναι θέμα «απουσίας
δημοκρατικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων» (άποψη που έμμεσα θεωρεί τη
δημοκρατία σαν ένα σύνολο διαδικασιών και όχι σαν πολίτευμα που εξασφαλίζει την
πολιτική και οικονομική ισότητα μεταξύ όλων των πολιτών).
3) Η ιδία η απόφαση μεθοδεύει και τον τρόπο
«ανάλυσης» της κρίσης όταν δηλώνει «Για να αποκτήσει πλήρη γνώση ο λαός και να μπορεί να
αποφασίσει δημοκρατικά και με καθαρή κρίση αποφασίσαμε: «Το συντομότερο
δυνατό…να οργανώσουμε μία ημέρα λαϊκής διαβούλευσης και ενημέρωσης με 4-5
καλεσμένους ομιλητές που να αναπτύξουν όλες τις αντίστοιχες απόψεις σχετικά με
την αντιμετώπιση του χρέους και τη δανειακή σύμβαση του μνημονίου.».
Και τη μεθοδεύει, γιατί αυστηρά
περιορίζει τη συζήτηση της οικονομικής κρίσης στη συστημική άποψη ότι το χρέος
είναι η αιτία της κρίσης, αποκλείοντας την αντισυστημική άποψη πως το Χρέος
αποτελεί απλά το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της κρίσης.
4) Με βάση τη μεθόδευση αυτή, η ίδια απόφαση προβλέπει τη δημιουργία
«ανοιχτής
ομάδας οργάνωσής για την οποία συμμετοχές μπορούν να κατατίθενται στη
γραμματεία». Και φυσικά αυτοί που μεθόδευσαν την παραπάνω διαδικασία σχημάτισαν
και την Ομάδα αυτή, η οποία «κατά
σύμπτωση» επιλεγεί τους ομιλητές μεταξύ των συστημικών αστέρων της ρεφορμιστικής
«αριστεράς» που μιλούν βέβαια μόνο για Χρέος κάθε μέρα στα κανάλια, χωρίς
ν’ αναφέρουν κουβέντα για έξοδο από ΕΕ, αλλά το πολύ κάποιοι από αυτούς για να
μιλούν έξοδο από το Ευρώ, που βέβαια κάθε άλλο μας βγάζει από την βαθιά κρίση
για γενιές στην οποία μας καταδικάζουν οι ντόπιες και ξένες ελίτ.
5) Έτσι, χωρίς βέβαια να ρωτήσει καμιά συνέλευση η Ομάδα Οργάνωσης, καλεί για τη
Δευτέρα 6/6 γενική συνέλευση όπου θα μιλήσουν οι γνωστοί συστημικοί «ειδικοί»
και αστέρες των καναλιών (καθώς και κομματικά στελέχη κάποιοι από αυτούς) για να
περάσουν μια δήθεν «εναλλακτική» άποψη για την κρίση, η οποία βέβαια δεν θίγει
στο παραμικρό τα πραγματικά συστημικά αίτια της κρίσης και τους αντισυστημικούς
τρόπους εξόδου από αυτή!
Γιάννης Βαρουφάκης:
Οικονομολόγος. Σχολιαστής του γνωστού αντιδραστικού
site
protagon
του πασόκου Θεοδωράκη. Μέλος της Δημοκρατικής (γιαλαντζι) Αριστεράς του Κουβέλη.
Ευκλείδης Τσακαλώτος:
Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και σύμβουλος του Τσίπρα.
Δημήτρης Καζάκης:
Πρώην μέλος της ΣΠΙΘΑΣ, εθνικιστής, υποστηρικτής της πατριωτικής αριστεράς του
κεφαλαίου (ο μόνος από τους συστημικούς
«
ειδικούς» αυτούς που μιλά για έξοδο
από Ευρώ αλλά όχι βέβαια και από ΕΕ!)
Γιώργος Κατρούγκαλος:
Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματολόγος στο πανεπιστήμιο της Θράκης. Μεσολαβητής
του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, δηλαδή μεσολαβητής μεταξύ συνδικάτων
και καπιταλιστών.
6)
Η ίδια μεθόδευση στήνεται και με πολλά αλλά μέσα, τα κυριότερα από τα οποία
είναι να επιτραπεί το στήσιμο περιπτέρου της ΕΛΕ μέσα στη Συνέλευση (προφανώς
γιατί θεωρείται… ακομμάτιστη), ενώ πολλά μέλη της συνέλευσης που διαμαρτύρονται
γι αυτήν την κατάφωρη παραβίαση του δήθεν ακομμάτιστου χαρακτήρα της συνέλευσης
(που δεν επιτρέπει την ανάρτηση ούτε συνδικαλιστικού πανό) αγνοούνται, καθώς
και να επιτραπεί πάνω από την κεντρική πλατφόρμα η ανάρτηση πανό για την
ΕΛΕ που αποτελεί βέβαια βασικό μέσο διαχείρισης της κρίσης και του χρέους,
δηλαδή διαχείρισης του συστήματος!
7) Προφανώς,
ακόμη και να διοργάνωναν εκ των υστέρων (για να ικανοποιήσουν τους αφελείς αντισυστημικούς της συνέλευσης) και
άλλη ημέρα διαβούλευσης όπου τυχόν θα καλούσαν ακόμη και κάποιον/ους εκφράζοντας
αντισυστημικές απόψεις, θα φαίνονταν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, ΑΦΟΥ ΟΛΗ Η
ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΘΑ ΕΙΧΕ ΗΔΗ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΓΝΩΜΗ ΣΤΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ Αντί δηλαδή να καθιερώσει η Συνέλευση τη
δημοκρατική ισηγορία που αποτελεί τη βασική αρχή της άμεσης δημοκρατίας και να
καλέσουν ΤΟ ΠΟΛΥ και ένα εκπρόσωπο των συστημικών απόψεων (κανονικά δεν
χρειαζόταν καν ν’ ακουστούν οι συστημικές απόψεις που τις ακούν όλοι κάθε μέρα
στα κανάλια, ενώ φυσικά ποτέ δεν παρουσιάστηκε η αντισυστημική άποψη για την
κρίση!) για ν’
αντιπαραθέσει την άποψη τους στην αντισυστημική άποψη,
―ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΕΒΑΙΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ―, κάνουν το ακριβώς αντίθετο! Και μάλιστα χειρότερα, αφού σε άλλη
συνέλευση (αν γινόταν) θα έπρεπε κάποιος να αντιπαραθέσει αντισυστημικές απόψεις
στη μαζική προπαγάνδα που γίνεται στο Σύνταγμα για ΕΛΕ (και φυσικά όλη την
αντίστοιχη προπαγάνδα των ΜΜΕ)! Δηλαδή η αντισυστημική άποψη αντί να είναι η
κυρίαρχη άποψη και ο κανόνας σε μια λαϊκή συνέλευση που θέλει να αντιπαλέψει το
σύστημα έχει καταλήξει, χάρη στη μεθόδευση αυτή, να είναι η εξαίρεση!
8) Το δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας καλεί την ύστατη αυτή στιγμή τη γενική
συνέλευση να σταματήσει άμεσα τη μεθόδευση αυτή, ακυρώνοντας την απόφαση για την
πρόσκληση των συστημικών οικονομολόγων και, αντίθετα, να οργανώσει μόνο μια
συζήτηση μεταξύ αντισυστημικών οικονομολόγων για τον καλύτερο τρόπο
αντιμετώπισης της κρίσης. Σε περίπτωση που δεν το κάνει αυτό η συνέλευση θα
θεωρηθεί μια απόπειρα εξαπάτησης του λαϊκού κινήματος και θα καταγγελθεί δημόσια
ως απόπειρα δημιουργίας συναίνεσης «από τα κάτω» για να περάσουν τελικά όλα τα
ληστρικά μέτρα των ελίτ.
4 ΙΟΥΝΗ 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου