ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 28 & 29 ΙΟΥΝΗ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 28 ΙΟΥΝΗ 10 :30
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Σε ένα τοπίο κοινοβουλευτικής χούντας, με την κοινωνικά
έκπτωτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ και το
ΔΝΤ να καταργούν κάθε δικαίωμα
στην εργασία και σε μια αξιοπρεπή ζωή γίνεται όλο και πιο φανερό πως ο μόνος δρόμος η μόνη ρεαλιστική επιλογή για
τον κόσμο της δουλειάς και την νεολαία είναι η ανατροπή της κυβέρνησης του
ΠΑΣΟΚ η συντριβή του παλιού πολιτικού συστήματος με τα κόμματά του, τους
έμμισθους συνδικαλιστές του, και την άγρια κοινωνική εκμετάλλευση.
Ούτε τα ψευδοδημοκρατικά δημοψηφίσματα που εξαγγέλλει η
κυβέρνηση, ούτε η αλλαγή «μείγματος πολιτικής» που προτείνει η ΝΔ μπορούν να
βγάλουν από το αδιέξοδο τους εργαζόμενους . Όλα αυτά δεν αποτελούν παρά
προσπάθειες του καθεστωτικού πολιτικού συστήματος να κερδίσει χρόνο και να βρει
τρόπους επιβίωσης τόσο για το ίδιο όσο
και για τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου που υπηρετεί. Το ενδεχόμενο της συνολικής ανατροπής τους
είναι που τους τρομάζει , η πιθανότητα να τους πετάξει στα αζήτητα της ιστορίας
ένα ανατρεπτικό εργατικό
κίνημα είναι που φοβούνται και αυτό θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία.
Την ίδια στιγμή η αριστερά είτε ζητάει εκλογές για να
μετατρέψει την κοινωνική αγανάκτηση σε ψήφους και βουλευτικές έδρες είτε τα
μέλη της μεταμφιέζονται σε “ανένταχτους αγανακτισμένους “προσπαθώντας να
ψαρέψουν ψήφους στα θολά νερά της κοινωνική οργής. Ταυτόχρονα τρομάζουν ακόμη και στο ενδεχόμενο να
ζητήσουν τώρα έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ (παρά τα διάφορα λεκτικά
σχήματα) , επιμένοντας σε μια λογική
λογιστικού ελέγχου του χρέους και επιστροφής σε μια προηγούμενη φάση του
καπιταλισμού. Είναι μια αριστερά που
στην πράξη ψάχνει τρόπους ομαλής
επιστροφής σε ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο της δεκαετίας του 80.
Η λύση για την κοινωνική πλειοψηφία, δεν βρίσκεται σε ένα «αναμορφωμένο» ή ανασχηματισμένο
αστικό πολιτικό σύστημα που θα βγάλουν οι κάλπες, ούτε στις καρέκλες των «αριστερών
κυβερνήσεων» παρά μόνο στον αγώνα για να φύγουν όλοι και να κυβερνήσουν οι
εργαζόμενοι με τα δικά τους όργανα πάλης, τις συνελεύσεις και τις επιτροπές
τους στους χώρους δουλειάς και στις
γειτονιές
Η διέξοδος βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων,
στην δύναμη ενός εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος που είναι ανάγκη να
συναντηθεί με την κοινωνική αγανάκτηση και να απαιτήσει την ανατροπή της χούντας ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ θέτοντας τις βάσεις για
την συνολική επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.
Αυτή η ανάγκη προκύπτει μέσα και από την εμφάνιση του
κινήματος των πλατειών, ένα πολύμορφο κίνημα που ηγεμονεύεται σε ένα μεγάλο μέρος του από αντιλήψεις εθνοκεντρικές - διαταξικές , δήθεν «ακομμάτιστες»,
και εκτόνωσης της κοινωνικής οργής στα πλυντήρια της «διαφθορολογίας» τα οποία θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν για
αντιδραστικές λύσεις . Ωστόσο, η εμφάνιση αυτού του κινήματος, παρά
τις αντιφάσεις του, υποδεικνύει με σαφήνεια την κρίση νομιμοποίησης του αστικού
πολιτικού συστήματος.
Η πραγματική συμβολή του εργατικού κινήματος δεν βρίσκεται στην απαξίωση της κοινωνικής οργής ούτε στην καιροσκοπική «παραίτηση» από την πολιτική
και ταξική ταυτότητα που επιλέγουν ρεύματα για να «επικοινωνήσουν» με το
ευρύτερο ρεύμα αμφισβήτησης που αναπτύσσεται, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να
καταργήσουν την εργατική πορεία σε μέρα Γενικής Απεργίας. Βρίσκεται στην
ενίσχυση των αυτοτελών πρωτοβουλιών του εργατικού κινήματος στους δρόμους και
στους χώρους δουλειάς για να γίνει η
αγανάκτηση πραγματική δύναμη ανατροπής και όχι καύσιμη ύλη για τις εκλογές και
τα δημοψηφίσματα που έρχονται.
Η λύση βρίσκεται στην
εμφάνιση ενός πλειοψηφικού κοινωνικού κινήματος εργατών που σε διαχωρισμό με
τον εργοδοτικό, ξεπουλημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και σε σύγκρουση με το
καθεστωτικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα θα επιλέξει να ζήσει χωρίς
εκμετάλλευση σε μια κοινωνία απελευθερωμένη από τα δεσμά του κράτους και του
κεφαλαίου.
Μια τέτοια προοπτική περνά μέσα από την ανεξάρτητη από την
αστική πολική και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό οργάνωση του κόσμου της
εργασίας, μέσα από ένα Ανεξάρτητο Κέντρο
Αγώνα των εργατών που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία θα
παράγουν πολιτική, ιδεολογία, πολιτισμό στην βάση της εργατικής δημοκρατίας και
της ισότιμης έκφρασης όλων των απόψεων και θέσεων.
Γιατί η εργατική δημοκρατία διαχωρίζεται
με όσους βρίσκονται στο πλευρό του
κεφαλαίου και του κράτους, με όσους
καπηλεύονται την κοινωνική δυστυχία και οργή καπελώνοντάς τις με φασισμό
και εθνικισμό, με όσους πίσω από τις ακομμάτιστες διακηρύξεις θέλουν να
καταργήσουν το δικαίωμα των εργατών να οργανώνονται για να μείνει άθικτο το
μεγάλο κόμμα του κεφαλαίου, το κράτος και οι μηχανισμοί του.
Για όλους αυτούς λόγους συμπορευόμαστε και καλούμε
εργαζόμενους, νεολαία , σωματεία , επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες να
συμβάλλουν στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από την Πρωτοβουλία για την δημιουργία
Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα των εργατών που στοχεύει να αποτελέσει ελάχιστη
συμβολή στην ανάγκη να υπάρξει ένα εργατικό κίνημα που θα παλέψει μέχρι την τελική ανατροπή.
Η 48ωρη απεργία που έχουμε μπροστά μας μπορεί να κάνει πράξη
την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος ως βασική και αναγκαία προϋπόθεση για να
γυρίσουμε σελίδα, να αλλάξουμε ολοκληρωτικά τον τρόπο που δρούμε, ζούμε και
δουλεύουμε. Για να γίνει η 48ωρη
απεργία ένα αποφασιστικό βήμα, για να
νικήσουν οι ανάγκες και τα δικαιώματα μας, πετώντας την κυβέρνηση του κεφαλαίου,
την ΕΕ και το ΔΝΤ στο περιθώριο της κοινωνικής ιστορίας.
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΥ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΗΝ ΟΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ
ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ -ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΚΕΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου