Η επίθεση στον Τάσο Τέλογλου: ήταν όντως επίθεση;;;

Από τον παραλληλόγραφο

Από όλον το χθεσινό τραμπουκισμό αστυνομίας και “κουκουλοφόρων”, όπως ήταν φυσικό, τα ΜΜΕ ανέδειξαν περισσότερο το χτύπημα στο “συνάδελφο” Τάσο Τέλλογλου. Ο δημοσιογράφος ενώ περπατούσε με φιλική παρέα στην Καραγιώργη Σερβίας δέχτηκε τη φραστική επίθεση από μία ομάδα ανθρώπων και απ’ όσο φαίνεται από το βίντεο, επιχείρησε να απαντήσει με έντονο τόνο. Τελικά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τόσο οι αντιδράσεις όσο και οι αντιδρώντες να αυξηθούν, και ο Τέλλογλου να αναγκαστεί να τραπεί σε φυγή. Λίγη ώρα αργότερα διακρίνεται να πέφτει στο δρόμο μετά από χτύπημα που δέχτηκε (που δεν φαίνεται από ποιον και πώς).

Ο δημοσιογράφος μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο για να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες. Σύμφωνα με τους γιατρούς του Ερυθρού Σταυρού, παρουσίασε μετατραυματική αμνησία.

Αντί σχολίου, πέραν του προφανούς ότι “η βία φέρνει βία“, παραθέτω την πρόσφατη άποψη του ίδιου του Τέλλογλου περί “αποτελεσματικής διακυβέρνησης” στους χρόνους της κρίσης, όπως δημοσιεύτηκε στο Protagon.gr.

«Κατ αρχήν γραφω “βασικό κορμό” το ΠΑΣΟΚ, αρα δέν θα είναι μόνο ΠΑΣΟΚ .Το ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε τον Οκτώβριο για να εφαρμόσει μία αλλη πολιτική απο αυτή που τώρα χρειάζεται ο τόπος. Το ΠΑΣΟΚ δέν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα. Να κάνουμε εκλογές; Δέν είμαστε αυτόχειρες. Αρα τι μένει; Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, απο όλους τους πολιτκούς χώρους .Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να εχει εκτακτες εξουσίες, για να το πώ πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση εκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα αρθρα του συνταγματος πρέπει να βγούν “εκτός” η να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου, πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς (π.χ. πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας, απεργία εκπαιδευτικών μέσα στις εξετάσεις). Στο Βέλγιο πρίν μερικά χρόνια μία τετοια κυβέρνηση συναπισμού προχώρησε σε αναστολή ορισμένων συνταγματικών διατάξεων για ενα διάστημα. Ο κ Παπανδρέου είναι ακατάλληλος για να ηγηθεί μιας τετοιας κυβέρνησης “εθνικής ανάγκης”, μπορεί να είναι αντιπρόεδρος της και υπουργός των Εξωτερικών αλλά επικεφαλής πρέπει να είναι κάποιος που να μην διστάζει μπροστά σε οποιο κόστος»