Και όπως επισημαίνει ένας αρθρογράφος στο ίντερνετ:
«Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Αλέξης Τσίπρας μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλο και τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων. Με ύφος πρωθυπουργήσιμου, περιστοιχισμένος από αρκετούς στρατηγούς, με πλήθος γαλονιών.
Όσο ζούμε μαθαίνουμε. Τι μάθαμε στις 21 Οκτώβρη που πήγε ο Τσίπρας στο «Πεντάγωνο»; Πως το κράτος θα έχει συνέχεια, ανεξάρτητα από το εάν θα έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς… συγγνώμη σωτηρίας, με κέντρο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δηλαδή δεν τίθεται θέμα σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής του κράτους, που για να μην ξεχνιόμαστε είναι αστικό, αντιδραστικό και σύγχρονα ολοκληρωτικό; Θα έχει συνέχεια απαντά ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα τι αριστερή κυβέρνηση θα είναι αυτή; Κυβέρνηση διαχείρισης μυρίζει και σε αυτό το θέμα.
Ο Α. Τσίπρας μίλησε στον Δ. Αβραμόπουλο για την ανάγκη συνεννόησης στα εθνικά θέματα και την άμυνα της χώρας, θέτοντας την βάση για να ενταχθεί ακλόνητα ο ΣΥΡΙΖΑ στην εθνική ενότητα».
Εδώ όμως αξίζει να γίνουν ορισμένες επιπλέον επισημάνσεις.
1. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει συνέχεια του ΝΑΤΟ και του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ.
Σημαίνει ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι η σημαντικότερη βάση εφόρμησης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και Αφρική, με ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού της ρόλου. Δηλαδή διατηρείται η απειλή αποστολής της 71ης Ταξιαρχίας στο πλαίσιο της Βαλκανικής Ταξιαρχίας για καταστολή της κάθε παρόμοιας κοινωνικής εξέγερσης με αυτή της Βοσνίας. Με ενδυνάμωση του Ευρωπαϊκού Στρατηγείου της Λάρισας για ενίσχυση της γαλλικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία για τα συμφέροντα της TOTΑL και όχι μόνο. Με διατήρηση των ελληνικών στρατευμάτων στο εξωτερικό στο πλαίσιο κατοχικών ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων και ενίσχυση της παρουσίας των μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού σε ζώνες μεγάλου πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος για τον ελληνικό αστικό κόσμο-Μεσόγειο, Σομαλία, Περσικό Κόλπο, Λίβανο κλπ. Στέλνοντας ακόμη και στρατευμένους σε αποστολές εκτός συνόρων, είτε στο πλαίσιο της ΕΛΔΥΚ, είτε στις φρεγάτες του Π.Ν. Εξασφαλίζοντας την συμμετοχή τους είτε με απειλές, είτε με εξαγορά, είτε με ποινές. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η χρονική σύμπτωση αφενός της δίκης της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ επιδιώκοντας την ποινικοποίηση της δράσης στον στρατό, η τιμωρία των φαντάρων που αρνήθηκαν την συμμετοχή τους στο ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ –τιμωρώντας ακόμη και την έκφραση παραπόνων στην Αναφορά-, αφετέρου η υποχώρηση του αντιπολεμικού κινήματος, με σοβαρότατες ευθύνες της Αριστεράς. Επίσης, σημαίνει ότι η Ελλάδα της κρίσης, θα συνεχίσει να είναι η τρίτη χώρα στο ΝΑΤΟ σε ποσοστό του ΑΕΠ που διαθέτει για εξοπλισμούς (2,1%), πίσω μόνο από τις ΗΠΑ και την Βρετανία, που μόνο για την περίοδο 2011-2013 μεταφράζεται σε 16 δις ευρώ!
2. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει συνέχεια της στρατηγικού χαρακτήρα στρατιωτικής συνεργασίας με το Κράτος Δολοφόνο Ισραήλ, που επεκτείνεται και στην καταστολή του εσωτερικού εχθρού, αγωνιζόμενου λαού.
3. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει νέες πολεμικές προμήθειες –με εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών στοχεύσεων, π.χ. ωκεάνιες φρεγάτες που αδυνατούν να δράσουν στο Αιγαίο!-, νέες προσλήψεις Μισθοφόρων –ΟΒΑ αυτή τη φορά, πιο φθηνών από τους ΕΠ.ΟΠ., καλύτερα ανακυκλώσιμους και ποτέ μονιμοποιημένους. Όσον αφορά την αμφισβήτηση του μοντέλου των εξοπλισμών από τον ΣΥΡΙΖΑ να θυμίσουμε ότι και οι προγενέστεροι ΥΕΘΑ Βενιζέλος-Αβραμόπουλος το είχαν πράξει, ακριβώς για να εξυπηρετήσουν τις νέες αστικές ανάγκες, να δικαιολογήσουν τις νέες πανάκριβες αγορές όπλων σε καιρό χρεωκοπίας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι όποιες φιλειρηνικές παρακαταθήκες του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν παρελθόν και πρόταγμα είναι η αναδιοργάνωση της πολεμικής βιομηχανίας –που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συνεργασίες με ξένες πολεμικές βιομηχανίες και τη διεκδίκηση μεριδίου από τη διεθνή πίττα του πολεμικού ολέθρου! Τέλος, την αναγκαιότητα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ για σύνδεση της εκπαίδευσης με τη βιομηχανία του πολέμου…
4. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει όμως «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και εφαρμογή των δογμάτων άμυνας/ασφάλειας, της αντιμετώπισης των «ασύμμετρων απειλών» –των κοινωνικών κινημάτων και των μεταναστών-, με προληπτικούς συχνά πολέμους από την αστυνομία που στρατιωτικοποιείται και τον Στρατό που ήδη έχει αναλάβει επιχειρήσεις Καταστολής Πλήθους, εντός και εκτός συνόρων. Σημαίνει δράση του Στρατού στο εσωτερικό της χώρας σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», όπως την έχουν ψηφίσει ήδη από το 2001, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ, στο νόμο για τους ΕΠ.ΟΠ., την εφάρμοσαν στην Σύνοδο της Ε.Ε. το 2003 και στην ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ το 2004. Επίσης σημαίνει διατήρηση των εθνικιστικών Λεσχών Εφέδρων που ανήκουν στο ΥΠΕΘΑ και τρομοκρατούν τη μειονότητα στη Θράκη. Τέλος, είναι τα νέα τάγματα εθνοφυλακής που ψηφίστηκαν τον Ιούλιο του 2011 κατά τη διάρκεια των κινημάτων των αγανακτισμένων, τα οποία θα ενεργοποιούνται και αυτά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τη μεγάλη συγκέντρωση πλήθους!
5. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει ένταση των ασκήσεων με πραγματικά πυρά που δολοφονούν φαντάρους και στελέχη, Αξιόμαχο και ενίσχυση της Πολεμικής Προετοιμασίας για την ΑΟΖ και τα ενεργειακά κοιτάσματα των Λάτση-Βαρδινογιάννη-Κοπελούζου-εφοπλιστών-Μυτιληναίου, τη νέα Μεγάλη Ιδέα του αστικού κόσμου ρε γαμώτο…
6. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει να νοιάζεσαι να εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ για την επιστροφή των αμοιβών μπάτσων και στρατιωτικών, απόφαση που βασίστηκε στην αντίληψη ότι μόνο αυτοί μαζί με τους δικαστές πρέπει να τα πάρουν πίσω και όχι όλοι οι εργαζόμενοι –των οποίων οι μισθοί συνεχίζουν να μειώνονται- και μάλιστα να τα πάρουν γιατί αποτελούν το ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ, που πρέπει να λειτουργήσει τώρα περισσότερο από ποτέ!
7. Συνέχεια του αστικού κράτους σημαίνει ο φαντάρος να παραμείνει ο άμισθος δούλος των στρατοπέδων και ο αναλώσιμος της πρώτης γραμμής του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Χωρίς δικαιώματα. Χωρίς Ελεύθερο Συνδικαλισμό. Αναλαμβάνοντας και το κόστος της υποχρεωτικής στράτευσης. Σημαίνει διατήρηση των εξοντωτικών προστίμων ανυποταξίας που δεν στοχοποίησαν τους πλούσιους λουφαδόρους, αλλά συγκεκριμένες εκφράσεις του αντιμιλιταριστικού κινήματος και τα παιδιά της εργατικής τάξης που φεύγουν ξανά στην ξενιτιά για να ζήσουν τις οικογένειες τους ή βιώνοντας την πραγματικότητα του 60% της ανεργίας και έχουν να διαλέξουν ή να χάσουν ξανά τη δουλειά –αυτή τη φορά στο εξωτερικό- ή να πληρώσουν 6000 ευρώ πρόστιμο και να φορτωθούν πλήθος φορολογικούς και ποινικούς κατατρεγμούς.
Το αστικό κράτος απαιτείται να έχει συνέχεια για να εξασφαλίζει την συνέχεια του αστικού συστήματος εξουσίας, την συνέχεια της καταπίεσης και της άγριας εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας.
Και αυτή την συνέχεια δε μπορεί να την εξασφαλίσει η Αριστερά. Δε πρέπει να τη διαχειριστεί.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ.
Η ανάγκη επομένως ενός σύγχρονου εργατικού διεθνισμού, μιας ανατρεπτικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αντίπαλο δέος στον σύγχρονο Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό και στην Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου