H συνέντευξη που ακολουθεί έδωσε ο Σεργκέι Κιριτσούκ στον Αντρέι Χούνκο (βουλευτή του Die Linke) στις 9 Ιούλη 2014 και είναι μια απάντηση στις συκοφαντίες που διαδίδονται από “αναρχικές” και “αριστερές” φιλοκιεβικές οργανώσεις εναντίον του Μπόροτμπα και του αντιφασιστικού κινήματος στη ν/α Ουκρανία. Ορισμένα από αυτά τα κείμενα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά (Δήλωση αναρχικών και αριστερών οργανώσεων της Ουκρανίας για την ομάδα “Borotba”, Ακυρώθηκε φασιστική εκδήλωση διαμεσολαβημένη από το Μπορότμπα. Σε αυτές τις κατηγορίες απαντάει ο Σεργκει Κιριτσούκ. Να υπενθυμίσουμε σε όσους βλέπουν φασίστες στο Ντονμπάς και τώρα τελευταία (επιτέλους το πήραν χαμπάρι) και στο Κίεβο, ότι πριν λίγες μέρες επέστρεψαν από το Ντονμπας οι σύντροφοι της Αντιφασιστικής καμπάνιας για την Ουκρανία χωρίς και πουθενά δεν ένιωσαν να κινδυνεύουν από κάποιους “Ρώσους” φασίστες. Σημειωτέον ότι η επίσκεψη αυτή είχε δημόσιο και όχι ιδιωτικό χαρακτήρα και πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της καμπάνιας που διεξάγει το Αντιφασιστικό Καραβάνι Αλληλεγγύης στον λαό του Ντονμπάς λεπτομέρειες της οποίας μπορεί κανείς να διαβάσει στο ιστολόγιο solidarityantifascistukraine. Θα προτείναμε δε στους αγαπητούς συντρόφους που ασχολούνται με επιμονή στη ρίψη λάσπης του αγώνα που δίνουν οι πολιορκημένοι κάτοικοι του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ να κάνουν μια ανάλογη επίσκεψη στην αγαπημένη του πλατεία Μαϊντάν και να συνομιλήσουν με τους “εξεγερμένους” που έριξαν τον Γινουκόβιτς για να φέρουν το φασιστομάνι στην κυβέρνηση του Κιέβου και να μας φέρουν (αν καταφέρουν να επιστρέψουν ζωντανοί) τις δικές τους εμπειρίες από την άλλη πλευρά του οδοφράγματος. Εξυπακούεται ότι στις επαφές που θα κάνουν δεν θα κρύβουν την πολιτική τους ιδιότητα.
Συνέντευξη του Σεργκέι Κιριτσούκ στον Αντρέι Χούνκο, σε μετάφραση PanPap για τοAvantgarde
Ο Σεργκέι Κιριτσούκ είναι ιδρυτικό μέλος και συντονιστής της ουκρανικής αριστερής οργάνωσης Ένωση Μποροτμπά (Αγώνας). Έφυγε από την Ουκρανία εξαιτίας της καταστολής που δέχτηκε η οργάνωσή του. Το Μποροτμπά συζητείται με αμφιλεγόμενο τρόπο εξαιτίας κάποιων κατηγοριών που προέρχονται από αναρχικές οργανώσεις από την Ουκρανία. Έφερα τον Σεργκέι Κιριτσούκ αντιμέτωπο με τις κατηγορίες αυτές.
Ποιες είναι οι τρέχουσες συνθήκες πολιτικής δουλειάς για τα μέλη του Μποροτμπά στην Ουκρανία;
Η οργάνωσή μας υφίσταται ισχυρή επίθεση από το καθεστώς του Κιέβου. Ένας από τους συντρόφους μας, ο Αντρέι Μπραζέφσκι, σκοτώθηκε στη σφαγή στην Οδησσό στις 2 Μάη, πολλοί από τους ηγέτες μας βρίσκονται σε λίστα καταζητούμενων από την εισαγγελία, μερικοί σύντροφοι από την ηγεσία βρίσκονται ακόμα στην Ουκρανία, αλλά εργάζονται κάτω από πολύ επικίνδυνες συνθήκες. Συμμορίες νεοναζί προσπάθησαν να απαγάγουν τον Ντένις Λεβίν και τη Σβετλάνα Λιχτ στο Χάρκοβο. [1]
Όλα τα γραφεία μας καταστράφηκαν και κάποια καταλήφθηκαν από τους φασίστες. Η λεγόμενη Εθνική Φρουρά, η οποία δημιουργήθηκε από δεξιές παραστρατιωτικές δυνάμεις από το Μαϊντάν -τη νόμιμη μεταμφίεση των οποίων αποτελεί τώρα-, επιτέθηκε και στα τελευταία μας γραφεία στο Χάρκοβο. [2.1], [2.2]
Πριν από λίγες ημέρες η συναγωνίστριά μας Μαρία Ματουσένκο απήχθη από το διαμέρισμά της στο Δνιπροπετρόφσκ. Απήχθη από τη μυστική αστυνομία, η οποία πήρε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές της οικογένειάς της (δύο φορητούς υπολογιστές, τέσσερα κινητά τηλέφωνα, ένα τάμπλετ PC). Αργότερα αφέθηκε ελεύθερη και έφυγε από τη χώρα. Άλλοι σύντροφοι έχουν συλληφθεί και βασανιστεί από την αστυνομία στο Χάρκοβο. Οι αστυνομικοί προσπάθησαν να αποσπάσουν πληροφορίες σχετικά με το πού βρίσκονται οι σύντροφοι της ηγεσίας μας. Πολλοί σύντροφοι έχουν φύγει από τα σπίτια τους, προκειμένου να μη συλληφθούν.
Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε καμία πολιτική δημοκρατία στη χώρα μας· αντ’ αυτού, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία.
Από τις διαδηλώσεις του Μαϊντάν και την αποπομπή του προέδρου Γιανουκόβιτς, η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει κλιμακωθεί σε ένοπλη σύγκρουση στις ανατολικές περιοχές της χώρας. Ποιες είναι οι προτάσεις του Μποροτμπά για την επίλυση της σύγκρουσης;
Είμαστε υποστηρικτές μιας ειρηνικής λύσης και επικρίνουμε έντονα τη στρατιωτική υστερία στο εσωτερικό της ουκρανικής κοινωνίας. Λάβαμε μέρος στην ειρηνευτική διαδικασία του Μινσκ που είχε ως αποτέλεσμα μια διακήρυξη [3] που γράφτηκε και υπογράφτηκε από Ουκρανούς, Λευκορώσους και Ρώσους αριστερούς αγωνιστές, προκειμένου να δημιουργηθεί πίεση προς όλες τις εμπλεκόμενες στη σύγκρουση κυβερνήσεις να σταματήσουν τον πόλεμο.
Η διακήρυξη των αριστερών δυνάμεων κάνει έκκληση για αλληλεγγύη προς τις αριστερές δυνάμεις στις χώρες μας:
«Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς όλους τους συμμετέχοντες από τα ουκρανικά αριστερά κινήματα που αγωνίζονται ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό και την ξενοφοβία. Θεωρούμε απαραίτητο να τους δοθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό πληροφόρηση, πολιτική και υλική υποστήριξη. Είμαστε αντίθετοι με τις πιέσεις, τα πογκρόμ και τα αντίποινα από όλους όσους συμμετέχουν στη σύγκρουση. Είμαστε αντίθετοι με τις σφαγές, τα βασανιστήρια και τις απαγωγές των Ουκρανών αριστερών, αντιφασιστών και όλων των Ουκρανών πολιτών, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους απόψεις. Είμαστε αντίθετοι και με τις πολιτικές διώξεις στην περιοχή της Κριμαίας».
«Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς όλους τους συμμετέχοντες από τα ουκρανικά αριστερά κινήματα που αγωνίζονται ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό και την ξενοφοβία. Θεωρούμε απαραίτητο να τους δοθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό πληροφόρηση, πολιτική και υλική υποστήριξη. Είμαστε αντίθετοι με τις πιέσεις, τα πογκρόμ και τα αντίποινα από όλους όσους συμμετέχουν στη σύγκρουση. Είμαστε αντίθετοι με τις σφαγές, τα βασανιστήρια και τις απαγωγές των Ουκρανών αριστερών, αντιφασιστών και όλων των Ουκρανών πολιτών, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους απόψεις. Είμαστε αντίθετοι και με τις πολιτικές διώξεις στην περιοχή της Κριμαίας».
Φυσικά αυτή η θέση δέχεται επίθεση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που μας κατηγορούν ότι υποστηρίζουμε «τρομοκράτες» και «αυτονομιστές». Αλλά εμείς επιμένουμε σθεναρά ότι μια στρατιωτική λύση είναι αδύνατη σε αυτή τη σύγκρουση.
Εμείς προτείνουμε ένα σχέδιο για την ανασύσταση του ουκρανικού κράτους. Αυτό σημαίνει ότι υποστηρίζουμε την ιδέα ενός ομοσπονδιακού κράτους με μεγάλο βαθμό αυτονομίας για το λαό της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Επιπλέον, υποστηρίζουμε την αναγνώριση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων των περιοχών, την αναγνώριση της γλωσσικής ισότητας και την ουδετερότητα της Ουκρανίας όσον αφορά τις διεθνείς σχέσεις. Μια σημαντική προϋπόθεση είναι να σταματήσει η εξύμνηση των συνεργατών των ναζί.
Στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, οι δυνάμεις των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ παρουσιάζονται ως «φιλορώσοι αυτονομιστές». Πώς θα ανέλυες τους πολιτικούς παίκτες εκεί και ποια είναι η σχέση σας με αυτούς;
Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι διαμαρτυρίες στα νοτιοανατολικά αναπτύχθηκαν με τρόπο πολύ παρόμοιο με αυτές του Μαϊντάν. Οι άνθρωποι εκεί οργάνωσαν μεγάλες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις στις κύριες πόλεις και απαίτησαν δικαιώματα και σεβασμό. Όταν η κυβέρνηση αγνόησε τη διαμαρτυρία τους, κατέλαβαν διοικητικά κτήρια. Η απάντηση της “δημοκρατικής” κυβέρνησης του Μαϊντάν ήταν να στείλει ΜΑΤ και ειδικές δυνάμεις. Εκατοντάδες αγωνιστές έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί την ίδια στιγμή που οι διαδηλωτές του Μαϊντάν έχουν ακόμα υπό κατάληψη διοικητικά κτήρια στο Κίεβο. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κυβέρνηση που επιδεικνύει με άσχημο τρόπο διπλά μέτρα και σταθμά.
Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι στα ανατολικά έχουν φιλορωσικά αισθήματα. Αλλά το γεγονός αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκλημα! Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι για να αισθανθούν οι άνθρωποι φιλορώσοι σε αυτό το τμήμα της Ουκρανίας. Μερικοί έχουν πολύ ισχυρά αισθήματα για την κοινή γλώσσα και ιστορία, άλλοι για τον κοινό πολιτισμό και τη θρησκεία, και άλλοι ανησυχούν για τις δουλειές τους.
Οι περιοχές στα νοτιοανατολικά εξακολουθούν να παράγουν πολλά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, όπως μηχανές αεροπορίας, διαστημικούς πυραύλους, δορυφόρους τροχιάς, αεροπλάνα, μηχανικό εξοπλισμό κ.λπ. Τα προϊόντα αυτά δεν επιτρέπεται να εξάγονται στην ΕΕ, μπορούν να εξαχθούν μόνο σε ρωσικές και ασιατικές αγορές. Πολλοί νέοι εργάτες και μηχανικοί με υψηλή εξειδίκευση θέλουν να εργαστούν στον τεχνολογικά προηγμένο τομέα της βιομηχανίας και να δημιουργήσουν κάτι σημαντικό.
Οι πραγματικοί αυτονομιστές κάθονται στις κυβερνητικές θέσεις του Κιέβου. Χώρισαν τη χώρα με την απόφασή τους να υπογράψουν τη συμφωνία για τη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών (που δεν υποστηρίζεται από τη μισή χώρα), με την κατάργηση του νόμου για τη γλώσσα (που έδινε κάποια δικαιώματα στους ρωσόφωνους) και με την εξύμνηση των συνεργατών των ναζί – στη χώρα όπου ένας στους πέντε κατοίκους σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.
Για παράδειγμα, στο Χάρκοβο, το κίνημα διαμαρτυρίας ξεκίνησε ως εκστρατεία για την προστασία του τοπικού μνημείου του Λένιν. Χιλιάδες άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές και μηχανικοί φύλαγαν σκοπιά κοντά στο μνημείο μέρα και νύχτα. Κάποιες φορές οι φασίστες τούς επιτέθηκαν με ρόπαλα και σφαίρες από καουτσούκ. Για εμάς στο Μποροτμπά ήταν καθήκον να είμαστε μαζί τους και μεταξύ τους.
Η προστασία των μνημείων του Λένιν ήταν μια σημαντική αρχή για την αντίσταση. Τότε είχαμε τις λεγόμενες συναντήσεις της πόλης. Χιλιάδες άνθρωποι έρχονταν στην κεντρική πλατεία Ελευθερίας και όλες οι πολιτικές ομάδες προσπάθησαν να προωθήσουν την πολιτική τους γραμμή.
Μιλήσαμε ανοιχτά από την εξέδρα για το σοσιαλισμό, το διεθνισμό και τον αντικαπιταλιστικό αγώνα. Σε εκείνη τη φάση οι Ρώσοι εθνικιστές ήταν μια μικρή μειοψηφία μέσα σε ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα. Η παρουσία τους έχει γίνει πολύ πιο σημαντική τώρα, αφού η κυβέρνηση και οι νεοναζιστικές συμμορίες επιτέθηκαν και οδήγησαν τις αριστερές δυνάμεις στην ήττα.
Έχουμε εντελώς διαφορετικές πολιτικές απόψεις από τους εθνικιστές, μερικές φορές είχαμε και αψιμαχίες με αυτούς. Η Russki Vostok (Ρωσική Ανατολή) έκανε μια δήλωση αργότερα και μας κατηγόρησε για την ήττα του λαϊκού κινήματος στο Χάρκοβο. Κάποιες φιλορωσικές δυνάμεις δήλωσαν ότι ήταν λάθος να μιλάμε για αντιολιγαρχικό αγώνα. Αλλά η θέση μας ήταν πάντα πολύ σαφής: δεν υπάρχει αντιφασιστικός αγώνα χωρίς αγώνα για το σοσιαλισμό.
Ορισμένες ομάδες, όπως η «Ένωση Αυτόνομων Εργατών» (AWU) κατηγορούν το Μποροτμπά ότι είναι και αυτό φιλορωσικό, και ισχυρίζονται ότι συνεργάζεστε με συντηρητικές, σοβινιστικές ή ακόμα και φασιστικές οργανώσεις, όπως οι Kommuna, Schturmowoj Komitet, Avtonomnyj Opir. Τι απαντάτε σε αυτούς τους ανθρώπους;
Η «Ένωση Αυτόνομων Εργατών» είναι μια μικρή σέχτα που, μολονότι αόρατη στην Ουκρανία, έχει ενεργό ρόλο στη διεθνή σκηνή. Θα τους περιέγραφα ως εθνικό-φιλελεύθερους, αλλά προσποιούνται ότι είναι αναρχικοί. Υποστήριξαν τις διαδηλώσεις στο Μαϊντάν και προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τον αντικομμουνισμό τους ως εργαλείο για να γίνουν ανεκτοί από τα ακροδεξιά τμήματα του κινήματος Μαϊντάν. Στο Μαϊντάν είχαν πλακάτ που απεικόνιζαν τον Λένιν ως αιματοβαμμένο χασάπη που σκότωνε επαναστάτες. Πανηγύριζαν όταν οι ακτιβιστές του Μαϊντάν κατέστρεψαν το μνημείο του Λένιν στο Κίεβο.
Ως φιλελεύθεροι μισούν ό, τι θεωρούν αριστερό: μισούν τη μπολιβαριανή επανάσταση στη Βενεζουέλα, την κουβανική επανάσταση, και στη Γερμανία μισούν τους κομμουνιστές από το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και μάλλον και τη DIE LINKE λόγω του παρελθόντος της στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ). Λένε ότι ο Κόκκινος Στρατός, που απελευθέρωσε την Ευρώπη από το φασισμό, ήταν στρατός κατοχής. Για αυτούς ο μπολσεβικισμός είναι το ίδιο με το ναζισμό.
Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε τι είδους άνθρωποι είναι. Ένας από τους ηγέτες τους ήταν μέλος του «πολιτικού συμβουλίου» του υπουργείου αστυνομίας. Ο μόνος στόχος τους είναι να δυσφημίσουν άλλες αριστερές ομάδες. Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι Kommuna, Schturmowoj Komitet και Avtonomnyj Opir υποστήριζαν το Μαϊντάν και επιτέθηκαν σε αγωνιστές μας στο Κίεβο κατά τη διάρκεια μια αντιπολεμικής διαδήλωσης.
Έχουμε μια εντελώς αντίθετη πολιτική θέση από την «Ένωση Αυτόνομων Εργατών» – θεωρούμε ότι βρισκόμαστε ήδη σε εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ αυτοί νομίζουν ότι πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των «τρομοκρατών». Όπως ανέφερα και πριν, λάβαμε μέρος στη διαδικασίας που οδήγησε στη διακήρυξη του Μινσκ – ενώ αυτοί υποστηρίζουν τη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» (ATO) της κυβέρνησης του Κιέβου.
Ένας από τα κύριους ακτιβιστές τους, ο Σεργκέι Κούτνι, είπε ότι υποστηρίζει την αντιτρομοκρατική επιχείρηση και υποστήριξε την ιδέα μιας «μικρής φωτιάς» στο Ντονιέτσκ, όπως η φωτιά που οδήγησε στη σφαγή στην Οδησσό:
«Εγώ δε θα πάω σε μια συνάντηση που αντιτίθεται στην αντιτρομοκρατική επιχείρηση. Και αυτό επειδή πιστεύω ότι η σύγκρουση στο Ντονμπάς είναι σαν μια ασθένεια που αν δεν θεραπευθεί μόνο να χειροτερέψει μπορεί. Αν ο ουκρανικός στρατός αποχωρήσει, αυτοί οι ηλίθιοι από τις «Λαϊκές Δημοκρατίες»:
α) θα αναλάβουν τον έλεγχο του εδάφους,
β) θα κινητοποιήσουν το δικό τους στρατό,
γ) θα αποφασίσουν ότι νικάνε τους Ουκρανούς και θα κατακτήσουν το σύνολο της χώρας.
Συνεπώς, αν ακούσουμε κάποιους αφελείς πολίτες που πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από το Ντονμπάς με μια απλή συνοριακή γραμμή, θα έχουμε ως αποτέλεσμα ένα πολεμικό μέτωπο και όχι ένα σύνορο. Θα επιτεθούν στο Χάρκοβο, αυτό είναι σίγουρο.
α) θα αναλάβουν τον έλεγχο του εδάφους,
β) θα κινητοποιήσουν το δικό τους στρατό,
γ) θα αποφασίσουν ότι νικάνε τους Ουκρανούς και θα κατακτήσουν το σύνολο της χώρας.
Συνεπώς, αν ακούσουμε κάποιους αφελείς πολίτες που πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από το Ντονμπάς με μια απλή συνοριακή γραμμή, θα έχουμε ως αποτέλεσμα ένα πολεμικό μέτωπο και όχι ένα σύνορο. Θα επιτεθούν στο Χάρκοβο, αυτό είναι σίγουρο.
Όλοι σοκαριστήκαμε με το ότι οι αυτονομιστές στο Ζαπορόζνιε αναγκάστηκαν περάσουν μέσα από έναν «διάδρομο της ντροπής». Μετά τα γεγονότα στην Οδησσό, όμως, νομίζω ότι αυτοί οι ηλίθιοι εκεί θα ήταν ακόμα ζωντανοί, αν είχε δημιουργηθεί και εκεί ένας τέτοιος «διάδρομος της ντροπής» την κατάλληλη ώρα. Νομίζω επίσης ότι στο μέλλον θα κοιτάζουμε την Οδησσό μετά την αντιτρομοκρατική επιχείρηση και θα καταλαβαίνουμε ότι αν μια τέτοια μικρή φωτιά είχε μπει την κατάλληλη ώρα στο διοικητήριο του Ντονιέτσκ, θα μπορούσε να θεωρηθεί μικρή απώλεια. Δε θέλω στο τέλος να μετανιώσουμε για το ότι η αντιτρομοκρατική επιχείρηση άργησε να οργανωθεί». [4]
Οι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι αυτό που έγινε στην Οδησσό ήταν «μια μικρή φωτιά» δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σοβαρά ως από τα αριστερά επικριτές αριστερών κινημάτων.
Σχετικά με την κατηγορία εναντίον μας: δεν είμαστε «φιλορωσική» οργάνωση· αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των γυναικών. Ούτε ο ρώσικος ούτε ο ουκρανικός εθνικισμός είναι αποδεκτός για μας. Η ιδεολογία μας είναι ο προλεταριακός διεθνισμός. Έτσι μισούμε τους ολιγάρχες της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Ο συνεργάτης μας στη Ρωσία είναι το Αριστερό Μέτωπο, πολλοί αγωνιστές του οποίου βρίσκονται σε φυλακές σήμερα και δείχνουμε την αλληλεγγύη μας προς αυτούς.
Την ίδια στιγμή, στηρίζουμε τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ρώσων πολιτών της Ουκρανίας. Έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους και να προστατεύσουν τις πολιτιστικές τους αξίες. Υποστηρίζουμε την ιδέα της γλωσσικής ισότητας και αντιστεκόμαστε στην ιδέα ενός ουκρανικού εθνικού κράτους. Υποστηρίζουμε την ιδέα μιας δημοκρατικής ομοσπονδίας για τους Ρώσους και τους Ουκρανούς με ευρεία αυτονομία για τις περιφέρειες. Υποστηρίζουμε επίσης την ιδέα ότι τα δικαιώματα των μειονοτήτων πρέπει να είναι εγγυημένα (ρουμανική, μολδαβική, ελληνική, βουλγαρική, Ρομά και άλλες μειονότητες).
Αλλά το Μποροτμπά συμμετείχε σε δημόσια γεγονότα μαζί με δεξιές οργανώσεις; Για παράδειγμα, σε ένα άρθρο κατηγορηθήκατε για επίθεση ενάντια σε διαδηλωτές του Μαϊντάν στην πόλη του Χάρκοβο μαζί με Ρώσους εθνικιστές την 1η Μάρτη.
Είχαμε πάντα συγκρούσεις με τους δεξιούς υποστηρικτές του Μαϊντάν. Πάντα προσπαθούσαν να μας επιτεθούν. Μερικοί από τους συντρόφους μας ήταν στους δρόμους κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων της 1ης Μάρτη, αλλά τα μέλη μας δεν άσκησαν βία. Αργότερα κάναμε μια δήλωση [5] που καταδικάζει την πολιτική βία από οποιαδήποτε πλευρά. Αλλά ο Δεξιός Τομέας και οι νεοναζιστικές συμμορίες εξακολούθησαν την πολιτική τρομοκρατία σε βάρος μας. Δεν ξεκινήσαμε αυτόν τον πόλεμο, αλλά έχουμε το δικαίωμα να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας!
Μια άλλη υποτιθέμενη δημόσια εκδήλωση ήταν μαζί με το «Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας» (PSPU), που κατηγορείται από επικριτές ως «αντι-σημιτικό, κληρικαλιστικό και ρατσιστικό». Ποια είναι η σχέση σας με αυτούς;
Δεν έχουμε σχέσεις με το PSPU. Δεν νομίζω ότι είναι ρατσιστικό ή αντισημιτικό, είναι πολύ θρησκευτικό. Ήταν μια ισχυρή δύναμη, τώρα είναι μόνο μια μικρή σέχτα. Οι πολιτικές τους απόψεις είναι κοντά στις απόψεις της Brigitte Queck. Όπως αυτή, που μερικές φορές έρχεται σε δημόσιες συνεδριάσεις του DIE LINKE, ακτιβιστές του PSPU μερικές φορές έρχονται σε συναντήσεις για να μοιράσουν τα υλικά τους. Αλλά δε συνεργαζόμαστε μαζί τους σε πολιτική βάση.
Είναι αλήθεια ότι έχετε επαφές με τον Alexander Chalenko, ο οποίος χαρακτηρίζεται από τους επικριτές σας ως «υποστηρικτής του μεγαλορωσικού σοβινισμού»;
Ο Alexander Chalenko είναι ένας από τους πιο διάσημους δημοσιογράφους στην Ουκρανία. Ως μέλος της προεδρικής ομάδας τύπου είχε διασυνδέσεις με τους σημαντικότερους δημοσιογράφους στην Ουκρανία (φιλοκυβερνητικούς και αντιπολιτευόμενους). Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες του με τους υπουργούς της κυβέρνησης Γιανούκοβιτς και επίσης με κάποιους από τους μελλοντικούς ηγέτες του Μαϊντάν. Πήρε εκατοντάδες συνεντεύξεις από πολιτικούς όλων των πολιτικών απόψεων. Είχαμε πολλές συζητήσεις μαζί του. Συνήθως μας επέκρινε πολύ έντονα. Αλλά το Μποροτμπά δε διατηρεί σχέσεις με αυτόν πέρα από τέτοιου τύπου συζητήσεις.
Όσον αφορά τις πολιτικές συμμαχίες στην Ουκρανία, το Μποροτμπά κατηγορήθηκε για συνεργασία με τη «μαχητική αυτονομιστική οργάνωση» Oplot, που λένε ότι είναι «ομοφοβική και αντισημιτική». Ποιοι είναι αυτοί και τι σχέση έχει το Μποροτμπά μαζί τους;
Δεν είχαμε καμία συνεργασία ή διασυνδέσεις με την Oplot. Δεν είμαι σίγουρος για το αν αυτή η οργάνωση εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα. Όσον αφορά τις ομοφοβικές μομφές εναντίον μας, όλοι όσοι είναι εξοικειωμένοι με την Αριστερά στην Ουκρανία ξέρουν ότι το Μποροτμπά επικρίνει τέτοιες συντηρητικές θέσεις, και στο Κομμουνιστικό Κόμμα επίσης.
Στο Βερολίνο κάλεσες δύο Ρώσους συγγραφείς, τον Stanislav Byshok και τον Aleksey Kochetkov, για να παρουσιάσουν το βιβλίο τους με θέμα «Νεοναζί & Ευρωμαϊντάν». Αποδείχθηκε ότι έχουν υπάρξει οργανωμένοι ή έχουν συνεργαστεί με Ρώσους νεοναζί στο παρελθόν, κάτι το οποίο αποτέλεσε και το λόγο που η παρουσίαση ακυρώθηκε. Γιατί κάλεσες αυτούς τους ανθρώπους και γιατί δεν πρόσεξες από πού προέρχονται πολιτικά;
Στην πραγματικότητα δεν τους κάλεσα εγώ. Μου τηλεφώνησαν, μου είπαν ότι βρίσκονταν σε περιοδεία σε όλη την Ευρώπη για να παρουσιάσουν το βιβλίο τους και μου ζήτησαν να βοηθήσω στην προώθησή του. Τους ζήτησα να μου στείλουν ένα αντίγραφο, το οποίο και έπραξαν. Πρόκειται για μια πραγματικά επαγγελματική έρευνα σχετικά με το ρόλο των νεοναζί κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του Μαϊντάν.
Όταν έλαβα την επιστολή με τις κατηγορίες ότι έχουν νεοναζιστικό παρελθόν, ακύρωσα την παρουσίαση του βιβλίου. Αργότερα κάποιοι αγωνιστές έκαναν μια έρευνα σχετικά με τους συγγραφείς. Δημοσίευσαν μια εξήγηση ότι ένας από τους συγγραφείς είχε διασυνδέσεις με δεξιές οργανώσεις στο παρελθόν.
Όταν τους φέραμε αντιμέτωπους με τις κατηγορίες, είπαν ότι έχουν έρθει σε ρήξη με αυτές τις πολιτικές απόψεις και έχουν αφιερώσει τις γνώσεις, την εμπειρία και την ενέργειά τους στη διερεύνηση των νεοναζιστικών δομών με επιστημονικό τρόπο.
Λυπάμαι πολύ που δεν ερεύνησα το παρελθόν των συγγραφέων. Ήταν λάθος μου, αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Δεν εμπλέκομαι πλέον σε αυτή την παρουσίαση βιβλίου.
Υπάρχει μια φωτογραφία σου στην άκρη μιας ομάδας ανθρώπων μεταξύ των οποίων βρίσκεται και ο Israel Shamir. Προβλήθηκε το επιχείρημα ότι η φωτογραφία αυτή αποδεικνύει τους δεσμούς σου με αυτόν τον αντισημίτη και διάσημο αρνητή του Ολοκαυτώματος. Δουλεύεις μαζί του πολιτικά;
Δεν έχω επαφές με τον Israel Shamir. Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης στον τύπο μιας ταινίας για τον Julian Assange. Ο Israel, εγώ και μερικές εκατοντάδες άνθρωποι είχαμε προσκληθεί από τους διοργανωτές. Είχαν προσκληθεί επίσης και κάποιοι δημοσιογράφοι που υποστηρίζουν έντονα το Μαϊντάν. Συνεπώς, νομίζω ότι μπορεί κανείς να βρει φωτογραφίες μου με εκπροσώπους όλου του πολιτικού φάσματος της Ουκρανίας.
Νομίζω ότι δεν είναι ηθικό να χρησιμοποιούν εικόνες για να δημιουργήσουν φαντασιώσεις σχετικά με τις πολιτικές απόψεις ενός ατόμου σε κάθε δεδομένη φωτογραφία. Αν κανείς ενδιαφέρεται πραγματικά για τις πολιτικές μου απόψεις, αυτός ή αυτή μπορεί να με ρωτήσει και εγώ θα απαντήσω με πολύ ανοιχτό τρόπο.
Μιλώντας για αντισημιτισμό, το Μποροτμπά έχει επίσης κατηγορηθεί για την ανοχή του προς τον αντισημίτη Aleksej Bljuminow, ο οποίος είναι συντάκτης του Wechernij Lugansk. Ποια είναι η σχέση του Μποροτμπά με αυτόν;
Ο Aleksej Bljuminow δημιούργησε προβλήματα και σε άλλα πολιτικά κόμματα. Ήταν στην οργάνωσή μας για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, στη συνέχεια υποστήριξε τις διαδηλώσεις του Μαϊντάν και αποχώρησε από το κίνημα μας, τώρα υποστηρίζει τους «αυτονομιστές». Κατά την παραμονή του στην οργάνωσή μας και αργότερα δεν άκουσα ποτέ κανένα είδος αντισημιτικών δηλώσεων από τον ίδιο. Έχουμε μηδενική ανοχή στον αντισημιτισμό και την ξενοφοβία στην οργάνωσή μας και έχουμε οργανώσει πολλές πολιτικές διαμαρτυρίες κατά του αντισημιτισμού.
Έχουμε λίγους συντρόφους που είχαν ένα παρελθόν εθνικιστικής υποκουλτούρας, αλλά τώρα είναι αφοσιωμένοι στις ιδέες του κομμουνισμού και του διεθνισμού. Θα ακολουθούμε πάντα προλεταριακή πολιτική γραμμή. Ο αντισημιτισμός, η ξενοφοβία και ο σεξισμός δεν είναι αποδεκτά για μας.
Αντιμετωπίζουμε κατηγορίες από την κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους φιλελεύθερους-εθνικιστές. Μας μισούν επειδή είμαστε κομμουνιστές, επειδή υπερασπιζόμαστε τον Μαρξ και τον Λένιν – και το σοσιαλισμό! Στεκόμαστε μαζί με την εργατική τάξη και τη νεολαία κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Ακόμα και σε συνθήκες τρομοκρατίας οργάνωσαμε δράσεις για την υποστήριξη των εργατικών ενώσεων. [6]
Ποια είναι η ανάλυση του Μποροτμπά για το κίνημα Μαϊντάν;
Είπαμε ότι αυτό το κίνημα ήταν πολύ αντιδραστικό από την αρχή. Ήμαστε εντελώς εναντίον της ζώνης ελεύθερου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί κάτι τέτοιο οδηγεί κατευθείαν προς ένα ελληνικό σενάριο. Οι διαδηλώσεις του Μαϊντάν δημιούργησαν μια δοξολογία της ατομικής επιτυχίας, δεν υπήρχαν αριστερές ιδέες εκεί.
Φυσικά δεν ήταν ολόκληρο το κίνημα φασιστικό, αλλά ήταν πολύ αντικομμουνιστικό. Κατέστρεψαν μνημεία του Λένιν σε όλη τη χώρα. Ένα από τα κύρια προβλήματα ήταν ότι οι διαδηλωτές του Μαϊντάν ισχυρίζονταν ότι η λεγόμενη «σοβιετική νοοτροπία» δε μας άφηνε καμία δυνατότητα να γίνουμε ελεύθεροι και πλούσιοι. Στην πλατεία Μαϊντάν έχουν ακόμη και ένα συμβολικό σύνορο – όταν μπαίνετε στο Μαϊντάν μπορείτε να δείτε μια ανακοίνωση ότι αποχωρείτε από τη Σοβιετική Ένωση και εισέρχεστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά είχαν μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη των ευρωπαϊκών αξιών. Οι φασίστες στο Μαϊντάν ήταν μια μειοψηφία στην αρχή, αλλά γίνονταν ανεκτοί από την πλειοψηφία των διαδηλωτών. Στη συνέχεια έγιναν μια δραστήρια μειοψηφία και μπόλιασαν με την πολιτική τους ατζέντα όλο το κίνημα. Το κίνημα αυτό χρηματοδοτείται από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ουκρανίας, για τους οποίους η νίκη του Μαϊντάν ήταν ιδιαίτερα επωφελής.
Το ονόμασαν επανάσταση της αξιοπρέπειας, αλλά τώρα οι υποστηρικτές του Ευρωμαϊντάν στο Χάρκοβο έχουν δημιουργήσει μια ιστοσελίδα για τη συλλογή των προσωπικών δεδομένων των αντικυβερνητικών αγωνιστών, συμπεριλαμβανομένων των διευθύνσεων των σπιτιών τους και των τόπων εργασίας τους.
Τα αποτελέσματα της νίκης του κινήματος αυτού είναι οι ιδιωτικοί στρατοί των ολιγαρχών, ένας ολιγάρχης πρόεδρος, ολιγάρχες και φασίστες στην κυβέρνηση, ολιγάρχες κυβερνήτες, οικονομική κατάρρευση και εμφύλιος πόλεμος στην Ουκρανία.
Σημειώσεις
[5] Από τη δήλωση: «Όσο για τα πρόσφατα γεγονότα στο Χάρκοβο (1 Μάρτη 2014) θα πρέπει να επισημάνουμε τα ακόλουθα γεγονότα: έγινε μια μαζική συγκέντρωση διάφορων δυνάμεων που αντιτίθενται στο Ευρωμαϊντάν. Αποφάσισαν να απελευθερώσουν το κτήριο του Περιφερειακής Δημόσιας Διοίκησης του Χάρκοβο που νωρίτερα είχε καταληφθεί από υποστηρικτές του Ευρωμαϊντάν. Έπειτα από διαπραγματεύσεις, οι περισσότεροι υποστηρικτές του Ευρωμαϊντάν συμφώνησαν να εγκαταλείψουν το κτήριο. Μερικοί μαχητές (κυρίως από το Δεξιό Τομέα, αλλά και μερικοί φιλελεύθεροι) αρνήθηκαν να υπακούσουν την απόφαση της πλειοψηφίας του Ευρωμαϊντάν και αποφάσισαν να μείνουν μέσα. Ακτιβιστές του Μποροτμπά συμμετείχαν στη μαζική συγκέντρωση κοντά στο κτήριο συνεχίζοντας τη διεθνιστική και αντιφασιστική αγκιτάτσια (και δεχόμενοι επικρίσεις για αυτό από κάποιους φιλορώσους πολίτες). Το μαζικό συλλαλητήριο έσπευσε να εισβάλει στο κατειλημμένο κτήριο όταν κάποιος έριξε στο πλήθος μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης,. Το πλήθος εισέβαλε στο κτήριο και συνέλαβε μερικούς από τους μαχητές τους Δεξιού Τομέα και μια ομάδα φιλελευθέρων που έμεινε μαζί τους (συμπεριλαμβανομένου και του ποιητή Serhiy Zhadan). Ακολούθησαν προσπάθειες λιντσαρίσματος από το οργισμένο πλήθος. Αγωνιστές του Μποροτμπά προσπάθησαν να σταματήσουν με κάθε δυνατό μέσο το λιντσάρισμα των συλληφθέντων οπαδών του Μαϊντάν. Συνεπώς, η κατηγορία προς το Μποροτμπά δεν είναι μόνο άσχετη, αλλά μοιάζει με καθαρή υποκρισία όταν προέρχεται από εκείνους που προσπάθησαν να αγνοήσουν την πρακτική του λιντσαρίσματος των διαφωνούντων που τακτικά πραγματοποιείται από ακροδεξιούς υποστηρικτές του Μαϊντάν στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις. Όλες οι κατηγορίες ενάντια στην Ένωση Μποροτμπά αποτελούν καθαρές συκοφαντίες ορισμένων φιλοεθνικιστικών ομάδων ή ατόμων».
[6] https://www.youtube.com/watch?v=fwRmfBvH6jk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου