Από τον σκοταδισμό της ΧΑ στον σκοταδισμό της αστικής δικαιοσύνης

Μουχλιασμένες αξίες και σάπια ιδανικά ανασύρονται από τον βούρκο στην επιφάνεια μέσα στην δίνη της παγκόσμιας συστημικής κρίσης που εκδηλώνεται με κανιβαλικό τρόπο στον ελλαδικό χώρο. Το ακροδεξιό επιτελείο του Σαμαρά που μετά την εκλογική νίκη στις 17 Ιούνη 2012 και την συγκρότηση τρικομματικής κυβέρνησης, σήμανε την ήττα και σε πολιτικό επίπεδο του πρώτου κύκλου αντιμνημονιακών αγώνων που είχε τραντάξει τα θεμέλια του αστικού συστήματος από τον Απρίλη του 2010 μέχρι τις 12 Φλεβάρη 2012. Αποκαθιστώντας έστω και προσωρινά το κενό αστκής πολιτικής εκπροσώπησης που ταλαιπωρούσε το σύστημα αυτή τη διετία 2010-2. Και όλα αυτά με φόντο τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον αντικομμουνιστικό μετεμφυλιακό λόγο, το μένος για τους απόκληρους μετανάστες, τον θρησκευτικό σκοταδισμό, καθώς και μίσος για το οργανωμένο εργατικό κίνημα, συγκροτώντας έτσι την απαραίτητη κοινωνική συμμαχία γύρω από την άρχουσα τάξη. Νόμος και Τάξη, Πατρίς και Θρησκεία, αυτό ήταν το αξιακό τετράπτυχο που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, και που την βοηθά να βρίσκει την απαραίτητη συναίνεση με τους «από κάτω», και παράλληλα να αποδομεί την κοινωνική πρόνοια, να περιστέλλει ακόμα περισσότερο το κόστος της εργασιακής δύναμης, να αυξάνει τις στρατιές των ανέργων, να επιστρατεύει τις απεργίες, να απαγορεύει τις διαδηλώσεις, να κλείνει την μία πίσω από την άλλη τις καταλήψεις, να θάβει το κοινωνικό συμβόλαιο της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο νεοναζισμός βρήκε το πιο ευνοϊκό πολιτικό έδαφος, ως μία πολιτική διαχείρισης της κρίσης, για να αναπτυχθεί, όντας ο πιο γνήσιος εκπρόσωπος των ιδανικών των μνημονιακών ακροδεξιών διαχειριστών της καπιταλιστικής εξουσίας. Η αποθράσυνση τους όμως, η έπαρση, και κυρίως η άμεση απειλή της ηγεμονίας της ΝΔ στην ακροδεξιά πολυκατοικία έφερε και την οριστική ρήξη από την μεριά της κυβέρνησης Σαμαρά, παρόλο που μέχρι το καλοκαίρι η συνεργασία ΧΑ και βαθέως κράτους ήταν κάτι παραπάνω από άψογη. Και μην σκεφτεί κανείς ότι βαθύ κράτος και Σαμαράς ήταν ποτέ σε διαφορετικό μήκος κύματος.
Ο τσαμπουκάς της Χ.Α. έσπασε καθώς με τις κινητοποιήσεις μετά την δολοφονία Φύσσα, αποδείχθηκε ότι δεν είχε τα κότσια να σταθεί απέναντι στην πίεση του αντιφασιστικού κινήματος στο δρόμο, ενώ η στάση τους απέναντι στην δικαιοσύνη είναι ακόμα ένα ρεζιλίκι στους μέχρι χθες “αντισυστημικούς” ναζί, σε συνδυασμό με τον κρύο υδρώτα που κυρίευσε τις γραμμές τους μετά την επίθεση στο Ν. Ηράκλειο. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Οι δικαστικές διώξεις συνεχίζουν να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια της ναζιστικής συμμορίας και μόνο μια ειλικρινής συνθηκολόγηση με το κυρίαρχο επιτελείο της άρχουσας τάξης που είναι η ΝΔ θα εξασφάλιζε στην συμμορία ένα ορισμένο έλεος. Από ότι φαίνεται λοιπόν η καταρρέουσα ΝΔ πιθανόν να κλείνει έστω και μέχρι τις εκλογές το μέτωπο στα δεξιά της, ανακόπτωντας την δημοσκοπική άνοδο της Χ.Α. με την  οποία η ΝΔ μοιράζεται και την ίδια εκλογική βάση. Αυτό άλλωστε αποτελεί και την τελευταία ελπίδα της ΝΔ να διεκδικήσει από τον Συριζα την πρωτιά στις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται, όσο βεβαίως κι αν κάτι τέτοιο αποτελεί ακόμα και έτσι όνειρο θερινής νυχτός.

Από το σκοταδισμό της ΧΑ στον σκοταδισμό της αστικής δικαιοσύνης

Ο προφυλακισμένος από τον Οκτώβρη ναζιστής Χρήστος Παππάς, το καλοκαίρι του ‘12, μετά την είσοδο των φασιστών στην βουλή, σε μια προσπάθεια να ξεφορτωθεί το προηγούμενο παγανιστικό παρελθόν το δικό του και της οργάνωσης του, με σκοπό να πλασαριστεί καλύτερα στον ακροδεξιό συρφετό, αναλαμβάνει προσωπικά να καλύψει τα “κενά” του νόμου και της τάξης. Ασκεί ποινική δίωξη, με κατηγορίες που ενεργοποιούσαν και τον μεταξικό νόμο περί βλασφημίας, στον Φίλιππο Λουΐζο, διαχειριστή της σελίδας στο facebook «Γέροντας Παστίτσιος». Η ποινική δίωξη δεν μπαίνει στο ντουλάπι, σε αντίθεση με όλες τις υποθέσεις που υπήρχαν εναντίον της Χ.Α., η αντιτρομοκρατική επιστρατεύεται και ο νεαρός Ιχθυολόγος βρίσκεται από τα Ψαχνά Ευβοίας όπου και εργαζόταν στην Γ.Α.Δ.Α. για ανάκριση όπου και του κατάσχεται και το προσωπικό του lap top, για να ερευνηθεί το περιεχόμενο του… Ακόμα και τώρα την στιγμή που γίνεται όλος ο ντόρος για τα τάγματα εφόδου από τα ΜΜΕ,  ακόμα και από τους στενούς συνεργάτες του Σαμαρά, ο μεσαιωνικός σκοταδισμός των παγανιστών (για να μην ξεχνιόμαστε) της Χ.Α. αποδεικνύεται ότι είναι κυρίαρχος στις δικαστικές αίθουσες.  Χθες το πρωί (16/1/2014) καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, από το τριμελές πρωτοδικείο Αθηνών, ο 28χρoνος Φίλιππος Λουΐζος, διαχειριστής της σατυρικής σελίδας Γέροντας Παστίτσιος, με την κατηγορία της καθύβρισης των θρησκευμάτων, ενώ άλλες δύο αρχικές κατηγορίες αφαιρέθηκαν από το κατηγορητήριο.

Με αυτήν την δικαστική απόφαση δημιουργείται ένα νομικό προηγούμενο καταδίκηςαπέναντι σε  οποιονδήποτε αμφισβητεί το παπαδαριό ακόμα και σε οποιαδήποτε μορφή σάτιρας. Είναι ένα μάθημα για όσους «έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη» και σε αυτούς που προωθούν την λογική του θεσμικού αντιφασισμού του οποίου σημαντικός βραχίονας θα είναι αυτή ακριβώς η  δικαιοσύνη, αφού ο φασισμός μπορεί να «αντιμετωπιστεί» (αυτό μάλλον είναι διαφορετικό από το θα τσακιστεί) μέσω της νομικής πάταξής τους, καθώς και με σχετικά νομοθετήματα περιορισμού της ελευθερίας του λόγου, η ακόμα ζητώντας να βγουν και εκτός νόμου οι φασίστες.

Επίσης η παραπάνω απόφαση είναι άλλη μία επιβολή της Εκκλησίας πάνω στο Κράτος, μια ακόμη απόδειξη της επιστροφής της Θεοκρατίας στην Δύση την στιγμή που ειρωνεύεται το απολίτιστο Ισλάμ. Μια δικαστική απόφαση σε μία χώρα που ο πρωθυπουργός της μιλά… “απευθείας με τον Θεό”, σε μία χώρα που έχει τα πιο χαμηλά ποσοστά αποδοχής της θεωρίας της εξέλιξης, που το χριστεπώνυμο πλήθος που παραμυθιάζεται με τους μύθους της Αγίας Λαύρας και του κρυφού σχολειού, ανατριχιάζει σε οποιαδήποτε απομάκρυνση της θρησκευτικής κατήχησης που γίνεται στα ελληνικά σχολεία, δεν πέρασαν και πολλοί μήνες από τότε που κατατέθηκε η πρόταση για την αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών από το μάθημα της θρησκειολογίας. Ακόμα και για την συγκεκριμένη υπόθεση όλοι αυτοί που προσκυνούν «έναν Θεό που κηρύσσει την αγάπη και την συγχώρεση» βγάζουν δηλητήρια μίσους για τον 28χρονο διαχειριστή του “πάτερ παστίτσιου”, δηλώνοντας ότι η ποινή της δεκάμηνης φυλάκισης θα προκαλέσει ένα «θεμιτό αίσθημα δικαίωσης και ανακούφισης στα εκατομμύρια των χριστιανών».  Είναι αυτός ο εθνικός κορμός που μέσα στα κηρύγματα της αγάπης και της μετάνοιας αποδοκιμάζει οποιονδήποτε δεν συντάσσεται μαζί του, χθες έχτιζε πανεπιστήμια πάνω στους τάφους των Εβραίων (βλ. Αριστοτέλειο), για να ξεχαστεί ότι κάποτε υπήρξαν, και αφού προηγουμένως τους είχαν πάρει σπίτια και περιουσίες στέλνοντάς τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σήμερα θέλει να απαγορεύσει την ανέγερση τζαμιού για τους μουσουλμάνους, αποδέχεται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, ονειρεύεται εκστρατείες για τις «χαμένες πατρίδες».

Και ενώ  σε κάθε επίσκεψη που έχει δεχθεί από διάφορες μερίδες της πολιτικής εξουσίας για μια έμπρακτη υποστήριξη από την πλευρά της εκκλησίας μέσα στην κρίση, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δηλώνει ότι είναι «άνθρακας ο θησαυρός», και ενώ τα ρατσιστικά και απάνθρωπα κυρήγματα του Άνθιμου συνεχίζονται, θα πρέπει και να χωνέψουμε τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την επίσκεψή του στον Πατριάρχη: «Πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο αλλά και η αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής είναι δύο σημεία στα οποία συμπλέουν οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τις αξίες της ορθόδοξης εκκλησίας».

Αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι θα βάλει τέλος στην κοινωνική καταστροφή καθώς και τις πολιτικές που επέβαλε το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης την προηγούμενη περίοδο, πρέπει να έχει υπόψη του ότι αυτό απαιτεί συγκρούσεις με συμφέροντα και με παγιωμένες αναχρονιστικές αντιλήψεις, ακόμα και με ιδεολογήματα της κοινής γνώμης, στην οποία αυτό το νεορεφορμιστικό μόρφωμα είναι τόσο ευάλωτο. Ένας ρεφορμισμός εκτός τόπου και χρόνου, που  μπορεί να προτείνει ένα μοντέλο ταξικής συνεργασίας σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, σε αντίθεση με τον κλασσικό που μεσουράνησε σε περιόδους παχιών αγελάδων, που το σύστημα μποούσε να ανεχτεί σοσιαλίζοντες πειραματισμούς, όχι μόνο από τους σοσιαλδημοκράτες αλλά ακόμα και από τον γέρο Καραμανλή.

Λοιπόν μπορεί ο σκοταδισμός να κυριαρχεί, αλλά δεν ξεχνάμε ότι το πιο βαθύ σκοτάδι είναι αυτό πριν ανατείλει ο ήλιος. Και να μην ξεχνά κανείς ότι υπάρχει αρκετός κενός χώρος στο σκουπιδοντενεκέ της Ιστορίας για να χωρέσει ο συντηρητισμός του χριστιανικού ιερατείου και κάθε σκοταδιστική, αναχρονιστική, ρατσιστική και ναζιστική ιδεολογία.

Οδυσσέας Θαλασσινός

Κόκκινη Ορχήστρα