Το αφιέρωμα "Τα ρεμπέτικα του εμφυλίου", συνεχίζεται σήμερα με ένα ακόμα του τραγούδι του Βσίλη Τσιτσάνη που φωνογραφήθηκε το 1949 με τους Γιώργο Παπαδόπουλο και Ευαγγελία Μαρκοπούλου. Στις τέσσερις στροφές του τραγουδιού, παρά τις ουδέτερες λέξεις που χρησιμοποιούνται για την αποφυγή της λογοκρισίας, αποτυπώνονται κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις της εποχής.
«Κατηγορώ τη μοχθηρή, κακούργα κοινωνία,
που ρίχνει πάντα το φτωχό στη μαύρη δυστυχία.
Για την κατάσταση αυτή και την αιτία,
κατηγορώ, κατηγορώ την κοινωνία.
Κατηγορώ τον άνθρωπο με τη σκληρή καρδιά του,
τη συμφορά του αλλουνού την έχει για χαρά του.
Κατηγορώ την προστυχιά και την πλεονεξία,
το προσωπείο της ψευτιάς, τη μαύρη προδοσία».
που ρίχνει πάντα το φτωχό στη μαύρη δυστυχία.
Για την κατάσταση αυτή και την αιτία,
κατηγορώ, κατηγορώ την κοινωνία.
Κατηγορώ τον άνθρωπο με τη σκληρή καρδιά του,
τη συμφορά του αλλουνού την έχει για χαρά του.
Κατηγορώ την προστυχιά και την πλεονεξία,
το προσωπείο της ψευτιάς, τη μαύρη προδοσία».
kokkinostupos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου