Του Ελευθεριακού
- Έκανες τη νηστεία σου για τη Μεγαλόχαρη;
-Πήγες στην εκκλησία τον Δεκαπενταύγουστο; Κοινώνησες;
Φίλησες το χέρι του παπά;
- Χαιρετήθηκες με τη γειτονιά για να δουν ότι ήσουν κι εσύ εκεί;
- Είδες όση τηλεόραση έπρεπε ή μήπως ξεχάστηκες λόγω καλοκαιρινής ραστώνης κι έχασες τη σειρά σου;
Μη φοβάσαι, σαν το ποδήλατο είναι, θα το ξαναβρείς.
Μήπως όμως τυχόν δεν παρακολούθησες το αγαπημένο σου τουρκικό σήριαλ και δυσκολευτείς;
- Ένιωσες ασφαλής που έχεις να πληρώσεις την εφορία σου και να βάλεις βενζίνη στο αμάξι σου;
- Κατηγόρησες όλους τους άλλους για ό,τι σου συμβαίνει χωρίς να αποδώσεις ούτε μια ευθύνη στον εαυτό σου;
- Υπερηφανεύτηκες αυτή την εβδομάδα για τα κατορθώματα του έθνους σου και των γαμάτων προγόνων σου;
- Έβρισες τους ξένους, που όταν εσύ έφτιαχνες "Παρθενώνες" αυτοί πιθήκιζαν πάνω στα δέντρα;
Τους "Δημοσίους" Υπαλλήλους;
- Έδωσες το ευρώ σου υπέρ πτωχών;
Υπέρ μεταναστών;
Υπέρ τσιγγάνων;
Υπέρ αναξιοπαθούντων γενικά;
Εντάξει είσαι… κέρδισες περίοπτη θέση στον Παράδεισο
- Διάβασες στην παραλία κανά βιβλίο για ιστορίες αγάπης ή συνομωσίας;
- Έβρισες αρκετά τους πολιτικούς;
- Είπες αρκετές φορές "Ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται!
Τότε κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα τουλάχιστον";
- Έκανες τη βόλτα σου στο Mall τις τελευταίες μέρες;
- Ρουφιάνεψες το συνάδελφό σου;
- Έγλειψες, έστω και λίγο, τον διευθυντή;
Ύμνησες το αφεντικό, που σου δίνει δουλειά και δε σε απολύει;
- Σου έλειψε καθόλου ο Τράγκας;
- Παρήγγειλες μήπως κανά βιβλίο του Λιακόπουλου ή έστω του Βελόπουλου για να μάθεις την πάσα αλήθεια, που όλοι οι άλλοι σου κρύβουν;
- Τελικά θα μάς σώσουν οι Νεφελίμ λόγω ιχώρ ή μήπως οι Ελ επειδή έτσι, μάς γουστάρουν;
- Μήπως είδες τον αείμνηστο Χριστόδουλο πρόσφατα στα όνειρά σου να μάχεται υπέρ βωμών και εστιών;
- Φθόνησες καθόλου τον κολλητό σου, που έχει ακόμα δουλειά;
- Ανέφερες καθόλου τώρα τελευταία τη φράση "Πίσω απ΄ όλα είναι οι Εβραίοι" ή "οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές";
- Σκέφτηκες, έστω και μία φορά την τελευταία εβδομάδα ότι τα ξέρεις όλα;
- Ονειρεύτηκες εξοχικό και αμαξάρα τις τελευταίες μέρες;
- Πόσες φορές τελευταία σκέφτηκες καθισμένος στον καναπέ σου
"μα γιατί δεν κουνιέται κανείς; Εεεε, έτσι δεν αλλάζουν τα πράγματα";
- Πόσες φορές τελευταία είπες "άσε μας ρε μαλάκα, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα";
- Πότε είπες, τώρα κοντά, αραγμένος και πίνοντας ουζάκι "πρέπει να πάρουμε τα όπλα";
- Πόσες φορές είπες τις τελευταίες μέρες τις φράσεις "η ομάδα μου", "η εταιρία μου", "η γυναίκα μου", "ο άντρας μου', "το παιδί μου", "το σπίτι μου";
- Πότε είπες τελευταία "έλα μωρέ, ποιος ασχολείται τώρα με την ποίηση και τη φιλοσοφία, δεν τις καταλαβαίνω!
Προτιμώ να δω καμιά ταινία";
- Ποιά ήταν η τελευταία Κυριακή που αγόρασες
"Πρώτο Θέμα" ή "Real News";
- Πότε ήταν η τελευταία φορά που έπιασες τον εαυτό σου να ξαναψάχνει απεγνωσμένα για έναν αρχηγό;
- Πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσες τη λέξη "Καπιταλισμός" και σκέφτηκες ότι πρέπει να ψάξεις να δεις τι σημαίνει, αλλά δε το έκανες;
Αν τυχόν είπες, είδες, σκέφτηκες κάτι από όλα αυτά, πρέπει να δεχτείς τα συγχαρητήριά μου: Είσαι ένας από εμάς,
τους Σωστούς Έλληνες, είσαι κι εσύ ό,τι περίμεναν οι άλλοι από ΄μας να είμαστε.
Να είσαι χαρούμενος που δεν τους στενοχωρείς.
Κι όχι μόνο είμαστε Έλληνες, αλλά Έλληνες με τη βούλα,
αυτό που λένε οι θολοκουκτουριάρηδες "Ελληναράς".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου