Ανακοίνωση για τα γεγονότα έξω από το «άβατο» του Πενταγώνου, Πέμπτη 4/10
Σκύλιασε όλο το προσωπικό του συστήματος από τη μαχητική δράση των εργατών των ναυπηγείων Σκαραμαγκά έξω από το Πεντάγωνο, προχτες το πρωί. Υπουργοί, βουλευτές, ΜΜΕ και μεγαλοδημοσιογράφοι δικάζουν επί ένα συνεχές 24ώρο τους εργάτες στα μάτια της κοινής γνώμης γιατί, διεκδικώντας τα δίκαια αιτήματα τους, τόλμησαν να αμφισβητήσουν τα ιερά και τα όσια της «άμυνας της πατρίδας». Γιατί τόλμησαν να εισβάλουν στο «ναό της εθνικής άμυνας», όπως λένε, εκεί όπου η μίζα και η διαπλοκή με τους εμπόρους όπλων είναι καθημερινότητα, εκεί που σχεδιάζεται η συμμετοχή των ελληνικών δυνάμεων σε όλους τους επιθετικούς και άδικους πολέμους που διεξάγουν ΝΑΤΟ και Ευρωστρατός, εκεί που το ελληνικό, το τουρκικό και το βουλγαρικό επιτελείο συνεννοούνται για τις αγοραπωλησίες μεταναστών στα σύνορα.
Η άγρια καταστολή, τα ανοιγμένα κεφάλια των εργατών και οι συλλήψεις 106 από αυτούς, δείχνουν
όμως την πραγματικότητα. Δείχνουν πως για τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας, ο πραγματικός κίνδυνος και εχθρός δεν είναι κανείς άλλος από την εργατική τάξη, όταν αυτή ξεπερνάει τις συμβιβασμένες ηγεσίες των εργατοπατέρων και επιλέγει την ταξική σύγκρουση, αυτή την οποία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν αποβάλλει εδώ και καιρό από το λεξιλόγιο τους. Οι τελευταίες μάλιστα σε αυτή τη συγκυρία έχουν επιλέξει τη διγλωσσία: Από τη μία λοιπόν, οι συμβιβασμένες ηγεσίες τους ζητούν ήδη ταπεινά συγγνώμη στα τηλεοπτικά πάνελ κι από την άλλη, «εξέχοντες μεγαλοσυνδικαλιστές» επεξεργάζονται επαναστατικές κορώνες ενόψει σωματειακών εκλογών : οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να ξεγελιούνται αλλά οφείλουν να συνειδητοποιούν ότι ούτε καθοδηγητές χρειάζονται ούτε κηδεμόνες. Το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ είναι σαφές προς αυτή την κατεύθυνση.
όμως την πραγματικότητα. Δείχνουν πως για τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας, ο πραγματικός κίνδυνος και εχθρός δεν είναι κανείς άλλος από την εργατική τάξη, όταν αυτή ξεπερνάει τις συμβιβασμένες ηγεσίες των εργατοπατέρων και επιλέγει την ταξική σύγκρουση, αυτή την οποία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν αποβάλλει εδώ και καιρό από το λεξιλόγιο τους. Οι τελευταίες μάλιστα σε αυτή τη συγκυρία έχουν επιλέξει τη διγλωσσία: Από τη μία λοιπόν, οι συμβιβασμένες ηγεσίες τους ζητούν ήδη ταπεινά συγγνώμη στα τηλεοπτικά πάνελ κι από την άλλη, «εξέχοντες μεγαλοσυνδικαλιστές» επεξεργάζονται επαναστατικές κορώνες ενόψει σωματειακών εκλογών : οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να ξεγελιούνται αλλά οφείλουν να συνειδητοποιούν ότι ούτε καθοδηγητές χρειάζονται ούτε κηδεμόνες. Το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ είναι σαφές προς αυτή την κατεύθυνση.
Στον αγώνα των εργατών του Σκαραμαγκά, που βρίσκονται 7 μήνες απλήρωτοι και αγωνίζονται να μην περάσει η πρόταση της εργοδοσίας για εκ περιτροπής εργασία για 1 ημέρα δουλειάς την εβδομάδα μόνοι τους πραγματικοί σύμμαχοι, δεν είναι άλλοι, από τα μαχητικά ταξικά σωματεία βάσης αλλά και όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους που έχουν χρέος και συμφέρον να στηρίξουν με κάθε τρόπο των αγώνα όλων των εργατών απέναντι σε μία εξουσία και ένα σύστημα που βουτάει κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη πλειοψηφία της κοινωνίας στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το "δόγμα της μηδενικής ανοχής" που τόσο καλά συνοψίζεται στη βία των ΜΑΤ και στις υποκριτικές μπούρδες των διάφορων Ευαγγελάτων στα κανάλια, μπορεί και πρέπει να σπάσει στον δρόμο και στους χώρους δουλειάς, με μαζικούς ανυποχώρητους εργατικούς αγώνες, ντόπιων και μεταναστών, εργατών κι ανέργων.
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΜΕ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Ή ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ «ΑΒΑΤΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου