Τραγούδια της κατοχής: ο αγύμναστος

Πρόκειται για τραγούδι του Μάρκου και του Γιώργου Φωτίδα.

Ενώ τα λαϊκά τραγούδια του παρουσιάζουν μια ηρωϊκή και ρητορική στάση, στο τραγούδι αυτό έχουμε την αντιηρωική και αντιρητορική σκοπιά του Μάρκου. 


Η στρατιωτική ορολογία γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας και ο στρατώνας του πεζικού φαίνεται πως είναι μια πραγματική φυλακή για τον Βαμβακάρη. 


Ο δημιουργός μπορεί να μην τονίζει το πατριωτικό και εθνικό στοιχείο, προβάλλει όμως κάτι -ίσως- σημαντικότερο: την άμεση, φυσική και ειλικρινή αντίδραση του ανθρώπου, που δεν προσαρμόζεται εύκολα στις καταστάσεις που του επιβάλλει η εξουσία, όποιες κι αν είναι αυτές. 


Ο Μάρκος Βαμβακάρης, που ανήκε στην κλάση του 1925, παρουσιάστηκε στο Γουδί για κατάταξη σε μεγάλη ηλικία, όπου έγραψε αυτό το τραγούδι. 




Όσο κι αν το 'λεγαν πολλοί
εγώ δε φανταζόμουν,
πως τώρα στα γεράματα
φαντάρος θα ντυνόμουν.

Κι όμως με βάλαν στη γραμμή
σε φάλαγγα κατ' άνδρα,
και με διπλοκλειδώσανε
στου Πεζικού τη μάντρα.

Ο κυρ-λοχίας ο φτωχός
ως ότου να με μάθει,
το «παρά πόδα» και το «αλτ»
ο δόλιος τί είχε πάθει.

Τώρα ριχτήτε στο φαϊ
η σάλπιγγα σας κράζει,
«όλ' οι φαντάροι στη γραμμή»
ο δεκανεύς φωνάζει.

Πηγή: http://www.rembetiko.gr