«Ὁ Ἀσυρµατιστής τοῦ Στρατοῦ καί τοῦ Θεοῦ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)»
Στην εποχή που γίνονται τραμπουκισμοί από ναζιστικές οργανώσεις και παραθρησκευτικές χριστιανικές ομάδες έξω από θεατρικές παραστάσεις, που δικάζεται άτομο για σατυρική σελίδα με το όνομα «Γέρων Παστίτσιος», ήρθαν να προστεθούν οι αναφορές του πρώην ΥΕΘΑ και αρχηγού ΓΕΣ Φράγκου Φραγκούλη για ύπαρξη χριστιανικής καταγωγής λαών που ζουν ακόμα στην Ανατολία και περιμένουν το φως που θα έλθει από τον «ορθόδοξο κόσμο» για να ιδρύσουν το νέο Βυζάντιο. Αναδεικνύεται ότι τέτοιες πρακτικές και ιδεοληψίες δεν αποτελούν προνόμιο των ακροδεξιών και του παπαδαριού, αλλά έχουν υιοθετηθεί από το Κράτος και τον Στρατό, επίσημα, ενώ από πίσω κρύβονται συγκεκριμένα τμήματα της ελληνικής άρχουσας τάξης.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το Γενικό Επιτελείο Στρατού προέβαλε στο έντυπο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ που εκδίδει το συγγραφικό πόνημα με τίτλο «Γέρων Παίσιος ο Αγιωρίτης. Ο Ασυρματιστής του Στρατού και του Θεού», που περιγράφει το βίο και πολιτεία του Γέροντα Παισίου… Ενός ανθρώπου που έπαιξε συγκεκριμένο ρόλο στην ταξική πάλη στην Ελλάδα και ταυτίστηκε με τις πιο σκληρές σελίδες αντεπαναστατικής βίας και καταπίεσης του λαού μας, καθώς πολέμησε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πλάι στα στρατεύματα του κράτους. Το συγκεκριμένο ένθετο εξυμνεί την ''αυταπάρνηση'' που επέδειξε κατά την διάρκεια μαχών πλάι στους ταγματασφαλίτες και αναφέρεται στις δοκιμασίες του. ''Στόν ανταρτοπόλεµο τόν συνέλαβαν οι κοµµουνιστές αιχµάλωτο καί τόν φυλάκισαν. Κακοπάθησε όσο διάστηµα έµεινε στήν φυλακή καί υπέφερε ....Δοκιµάστηκε καί ηθικώς, γιατί τόν έκλεισαν σέ ένα δωµάτιο µόνο του καί ύστερα έβαλαν δύο αντάρτισσες σχεδόν γυµνές'' (σελ.20). Αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα, ότι ο στρατός δεν είναι ένας ουδέτερος-υπερταξικός θεσμός, αλλά ο πιο σκληρός μηχανισμός επιβολής της αστικής κυριαρχίας.
Ήτανε υποστηρικτής του Έλληνα Χομεϊνί μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου ο οποίος με την σειρά του, ήταν ένθερμος οπαδός της δικτατορίας και μετέπειτα πνευματικός ηγέτης, αλλά και χρηματοδότης, των ποιο ακραίων χριστιανικών και εθνικιστικών οργανώσεων. Θέτοντας διαρκώς ζήτημα διαμελισμού του αλβανικού κράτους στο όνομα του επεκτατικού παροξυσμού, με ιδεολογικό παρανομαστή τις βορειοηπειρωτικές ιδεοληψίες, φτάνοντας να αφορίσει το Θεόδωρο Αγγελόπουλο για την ταινία του «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού».
Ο Παίσιος είχε ''προφητέψει'' ακόμα και την κατάληψη της Πόλης! Που αριθμεί πληθυσμό δώδεκα εκατομμυρίων από τον ελληνικό στρατό και τον διαμελισμό της Τουρκίας. (Κεφ. Θα πάρουμε την Πόλη σελ.55). Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι η επίσημη στρατιωτική προπαγάνδα ενσωματώνει τέτοιου είδους ακραία επεκτατικές πολιτικές προτάσεις, οι οποίες βεβαίως επιχειρείται να επενδυθούν με μεταφυσική ισχύ!
Πέρα από αυτά τα εθνικιστικά παραληρήματα, η έκδοση παρουσιάζει κουταμάρες και αντιεπιστημονικά παραληρήματα, για πραγματικότητα, θέτοντας την ζωή των ασθενών σε τρομερό κίνδυνο. Ενδεικτικά υπάρχει κεφάλαιο με τον τίτλο ''Τό κασκόλ του εξαφανίζει όγκο'' «πήρα τό κασκόλ του σεβαστού γέροντος Παϊσίου καί τό εναπόθεσα στήν αγκαλιά της πασχούσης. Εκείνη µέ δάκρυα στά µάτια πήγε στό εικόνισµα καί προσευχήθηκε. Μετά από 4-5 µέρες η άρρωστη επανέλαβε τήν µαστογραφία. Τό θαύµα είχε γίνει. Η µαστογραφία ήταν πεντακάθαρη. Ο όγκος είχε εξαφανιστεί. Μεγάλη η χάρι του γέροντος Παϊσίου» (σελ.64)
Αναφορές γίνονται και στο πρόβλημα της εξάρτησης ''ένας χρήστης στήριξε σ᾿ αυτόν τήν τελευταία του ελπίδα. «Θαχει αυτός κανένα φάρµακο γιά νά τά κόψω», σκεφτόταν. Μόλις τόν είδε ο Γέροντας του είπε χαµογελώντας: Έλα, έλα˙ έχω κάτι καλά χάπια γιά σένα, καί του έβαλε στήν φούχτα του λίγα φουντούκια. Πράγµατι τά «χάπια» του αποδείχθηκαν αποτελεσµατικά καί έγινε τό θαύµα. Η εξάρτηση του νέου από τά ναρκωτικά κόπηκε µαχαίρι'' (σελ.57)
Αν αυτό το κομμάτι αποτελεί προπαγάνδα του ελληνικού στρατού δεν μας κάνει εντύπωση ότι κατά την διάρκεια που τυπώθηκε το έντυπο, ο τότε αρχηγός ΓΕΣ έκανε ελάχιστα για την αντιμετώπιση του διαχρονικού προβλήματος των ναρκωτικών στα στρατόπεδα.
Σε άλλο κομμάτι του βιβλίου παρουσιάζεται η πάλη του δόγματος και η επικράτηση του Χριστιανισμού μέσα από την μάχη του με έναν Θιβετιανό Βουδιστή μοναχό δάσκαλο της γιόγκα (ινδικό σύστημα φιλοσοφίας), άριστο στο καράτε (ιαπωνική πολεμική τέχνη) και μάγο με το όνομα Γιωργάκης!
''Ήρθε στό Αγιον Όρος καί γύριζε στά µοναστήρια ένας νέος ηλικίας 16-17 χρόνων, ο Γιωργάκης. Από ηλικίας τριών ετών οι γονείς του τόν έβαλαν σέ βουδιστικό µμοναστήρι στό Θιβέτ. Προχώρησε πολύ στήν Γιόγκα, έγινε τέλειος µάγος, µπορούσε νά καλεί όποιον δαίµονα ήθελε. Είχε µαύρη ζώνη καί ήξερε τέλεια καράτε. Μέ τήν δύναµη του Σατανά έκανε επιδείξεις πού προξενούσαν εντύπωση. Χτυπούσε µέ τό χέρι του µεγάλες πέτρες καί έσπαζανσάν καρύδια. Μπορούσε νά διαβάζει κλειστά βιβλία....συγκέντρωσε το βλέμμα του σε μια μεγάλη πέτρα που ήταν σε απόσταση και η πέτρα έγινε θρύψαλα. ....«ενώ συζητούσαµε, ξαφνικά σηκώθηκε, µου έπιασε τά χέρια καί µου τά γύρισε πρός τά πίσω. «Αν µπορή, ας έρθη νά σε ελευθερώσει ο Χατζεφέντης», µου είπε. Τό αισθάνθηκα σάν βλασφηµία. Κούνησα έτσι λίγο τά χέρια µου καί τινάχθηκε πέρα. Μετά σάν αντίδραση πήδησε ψηλά καί πήγε νά µέ χτυπήση µέ το πόδι του, αλλά τό πόδι του σταµάτησε κοντά στό πρόσωπό µου, σάν νά βρήκε ένα αόρατο εµπόδιο! Τή νύχτα οι δαίµονες τόν έσυραν µέχρι κάτω στόν λάκκο καί τόν έδειραν γιά τήν αποτυχία του. Τό πρωί σε κακή κατάσταση, τραυματισμένος, γεµάτος αγκάθια καί χώµατα, ωµολογούσε: «Μέ έδειρε ο Σατάν, γιατί δέν µπόρεσα νά σέ νικήσω». (κεφ. Ο Γιωργάκης από το Θιβέτ σελ.46)
Συνοπτικά, στην έκδοση που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι, την ίδια στιγμή που υπήρχαν τεράστιες ελλείψεις σε στρατόπεδα, ζωτικής σημασίας για τους φαντάρους, αναφέρονται πληθώρα ''θαυμάτων'' μέχρι και συνομιλία του γέροντα με άγρια ζώα και ερπετά!
Κομμάτι της επίσημης προπαγάνδας του Κράτους είναι ο εθνικισμός, το θρησκευτικό αίσθημα και ο Γέρων Παίσιος,. Όλοι μαζί στοχεύουν, με τη προβολή των παραπλανητικών και αντιεπιστημονικών θέσεων, στην ενίσχυση του διαχρονικού αντιδραστικού αστικού προτάγματος «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια». Ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός αποτελεί τμήμα της κυρίαρχης ιδεολογίας και το κράτος ταυτίζεται με την εκκλησία σε μια προσπάθεια να διαιωνιστεί η αστική κυριαρχία, μέσω της χειραγώγησης και αποβλάκωσης, δικαιολογώντας την άγρια ταξική επίθεση που υφίσταται ο κόσμος της εργασίας, καλλιεργώντας την απάθεια, την ανάγκη «εθνικής ενότητας¨ . Και ενώ αρνούνται στον εργαζόμενο τη δυνατότητα άρνησης και συνολικής αμφισβήτησης στο σήμερα, ευλογούν τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Γίνεται ακόμα επιτακτικότερη σήμερα η διαχρονική απαίτηση να γίνει ολοκληρωτικός χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος και τον στρατό. Η πάλη για την ανατροπή του αστικού συστήματος εξουσίας και της κυρίαρχης ιδεολογίας, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η μεταφυσική.
Εμείς απαιτούμε:
Πλήρης αποθεοποίηση και αποεκκλησιαστικοποίηση του στρατού
Άμεση απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση (δήμευση) όλης της αμύθητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας (ακίνητης και κινητής, αστικής και αγροτικής), παραχώρησή της για στέγαση σε μετανάστες, πρόσφυγες, για κοινωφελή χρήση και αξιοποίηση από τον λαό.
Άμεση κατάργηση της κρατικής μισθοδοσίας των παπάδων και δεσποτάδων.
Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου του φαντάρου.
Κατάργηση κάθε πτυχής που εμπλέκει τον στρατευμένο με την εκκλησία (πχ συμμετοχή των φαντάρων σε αγήματα απόδοσης τιμής για θρησκευτικές τελετές-υποδοχή θρησκευτικών παραγόντων).
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ὑπηρετώντας ἀπό τό 1974 στίς τάξεις τοῦ τιµηµένου Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ζοῦ-σα ὅπως πολλοί συνάδελφοί µου µή ἔχοντας ἰδιαίτερη σχέση µέ τήν Ἐκκλησία.Σέ κάποια ἐπίσκεψή µου στό Ἅγιον Ὄρος, γνώρισα τόν µακαριστό ΓέρονταἸσαάκ, πού ἄλλαξε τή ζωή µου καί ὅσα µοῦ εἶπε τότε ἐπαληθεύτηκαν ἀκριβῶς.Ὁ Γέροντας Ἰσαάκ, ὄντας πνευµατικό τέκνο τοῦ ἁγίου Γέροντoς Παϊσίου, µοῦµιλοῦσε συχνά γι᾿ αὐτόν, γιά τήν ἁγία του ζωή καί γιά τά θαύµατά του πρίνκαί µετά τήν κοίµησή του (12/7/1994).Ἡ γνωριµία µου µέ αὐτούς τούς Ἁγίους Πατέρες, ἦταν γιά µένα µεγάλη εὐλογία,πού ὁριοθέτησε καί σηµατοδότησε τή ζωή µου. Εἶδα πλέον τά πράγµατα ἀπό ‘’ἄλλησκοπιά’’, πιό βαθειά καί πιό εἰλικρινά. Κατάλαβα τό πραγµατικό νόηµα τῆς ζωῆς.Ὅλη αὐτή ἡ ἐµπειρία ἀπέβη γιά µένα οὐσιαστική, γιατί γέµισε τή ζωή µου µέτήν µόνη Ἀλήθεια, µέ τόν Χριστό, µέ τήν πραγµατική χαρά. Εἶδα ποῦ ἔγκειται ἡ‘’ποιότητα ζωῆς’’, πού ἐπιδιώκει ὁ σηµερινός ἄνθρωπος, ἀλλά δέν ἐπιτυγχάνει καί τήν εἶδα βιωµένη στά πρόσωπα αὐτῶν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων.Θέλοντας νά κάνω συµµετόχους καί ἄλλους συναδέλφους πού τυχόν δέν γνώρισαν αὐτούς τούς Γέροντες, ἄλλά καί ὡς ἐλάχιστο µνηµόσυνο στή µνήµητῶν Γερόντων αὐτῶν, προσφέρεται τό παρόν πού εἶναι συλλογή ἀποσπασµά-των ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γέροντος Ἰσαάκ ‘’Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορεί-του’’ πού ἀναφέρεται στόν ἅγιο αὐτόν ἄνδρα πού εἶναι πανελληνίως, ἀλλάκαί πανορθοδόξως πλέον γνωστός.Ἡ ζωή ἑνός Ἁγίου µέ τήν αὐταπάρνηση καί τήν ἀγάπη πού τόν χαρακτηρί-ζουν, µπορεῖ νά ἀποτελέση τροχοπέδη στήν ἀτοµοκεντρική καί φίλαυτη κοινω- νία µας, ὁδοδείκτη γιά ὅλους µας καί ἁπλανή χειραγωγό στήν Ἀλήθεια.Ἐξάλλου ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε ὑπηρετήσει στόν Ἑλληνικό Στρατό καί εἶχε πολε-µήσει γιά τήν Πατρίδα. Ταλαιπωρήθηκε ἀφάνταστα ἀπό τό χιόνι, τό κρύο, τήν πείνα,τήν δίψα καί πολλές φορές κινδύνευσε νά σκοτωθῆ καί ἄλλοτε νά αἰχµαλωτισθῆ.Πονοῦσε γιά τήν Πατρίδα κί ἔδειχνε ἰδιαίτερη ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον στούςἝλληνες ἀξιωµατικούς καί ὑπαξιωµατικούς. Ἤξερε καί πίστευε ὅτι ὁ ἙλληνικόςΣτρατός ὑπηρετεῖ ἀνώτερα ἰδανικά καί ὅτι πατρίς-θρησκεία-οἰκογένεια εἶναι ἕναἀδιάσπαστο τρίπτυχο κι ὅποιος πιστεύει σ᾿ ἕνα τά ᾿χει ὅλα, κι ὅποιος ἀρνεῖται τό ἕνα τά χάνει ὅλα. Μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του δέν ἔπαυσε νά προσεύχεται καί νά µεριµνᾶ µέ κάθε τρόπο γιά τό καλό τῆς Πατρίδος καί πάντα, ἀκόµα καί ὅταν ἦταν βαριά ἀσθενής, δεχόταν τούς Ἕλληνες ἀξιωµατικούς, συµβούλευε, νουθετοῦσε, παρηγοροῦσε, ἔδινε ἐλπίδες καί τόνωνε τό ἠθικό. Ἐντύπωση προ-καλεῖ ὅτι ὅλοι αὐτοί οἱ συνάδελφοι, µηδενός ἐξαιρουµένου, ἔχουν κάποια προ-σωπική ἐµπειρία νά διηγηθοῦν, ἤ κάποιο θαυµαστό γεγονός.Τώρα πλέον πρεσβεύει ἀπό τόν οὐρανό γιά ὅλον τόν κόσµο. Ταπεινά εὐχό-µαστε νά πρεσβεύη καί γιά ὅλους τούς συναδέλφους.Εὐχαριστῶ θερµά ὅσους συναδέλφους κοπίασαν καί µερίµνησαν νά πάρη τόπόνηµα αὐτό ἀρτιότερη µορφή.
Λάρισα, Ἀπρίλιος 2005 Καραΐσκος Δηµήτριος Συνταγµατάρχης Τεθωρακισµένων
Τό κείµενο αὐτό ἐκδίδεται µέ τήν ἄδεια τῆς Συνοδείας τοῦ Γέροντος Ἰσαάκ, Καψάλα Ἁγίου Ὄρους, πούἐξέδωσε τό βιβλίο ‘’Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου’’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου