Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ: Νόμπελ Ειρήνης στην Ε.Ε. των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της έντασης του ταξικού πολέμου!


Η βράβευση της Ε.Ε. με το Νόμπελ Ειρήνης αποτελεί όχι μόνο απόδειξη της απίστευτης υποκρισίας του αστικού κόσμου, αλλά κυρίως πρόκριμμα της επερχόμενης έντασης του ταξικού πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Οι δηλώσεις του ευρωπαϊκού πολιτικού κατεστημένου αποδεικνύουν τα παραπάνω αν βεβαίως διαβαστούν βάζοντας στην αρχή τους ένα «ΔΕΝ». 


Σύμφωνα λοιπόν με την αρθρογραφία «Ο ιστορικός ρόλος της προς την ένωση μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο αλλά και η ανάγκη να δοθεί μια ώθηση για να ξεπεραστεί η κρίση χρέους, έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην απόφαση των μελών της Επιτροπής. Εκτός από το ρόλο της στην ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά το τέλος του πολέμου, η Επιτροπή εξήρε και τη συμβολή της στην εδραίωση της σταθερότητας σε πρώην κομμουνιστικές χώρες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989.» Βέβαια, όπως επεσήμανε το Reuters, στην απόφαση αυτή υπάρχει κι ένα παράδοξο: τα πέντε μέλη της επιτροπής επιλέγονται από το νορβηγικό κοινοβούλιο και η ίδια η Νορβηγία έχει δύο φορές ψηφίσει κατά της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς δήλωσε βαθιά συγκινημένος για την τιμή αυτή προς την ΕΕ. «Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει συμφιλίωση. Μπορεί να αποτελέσει έμπνευση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα μοναδικό σχέδιο ενοποίησης που αντικατέστησε τον πόλεμο με την ειρήνη και το μίσος με την αλληλεγγύη», πρόσθεσε ο Μάρτιν Σουλτς. «Μεγάλη τιμή για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τους 500 εκατομμύρια πολίτες της», χαρακτήρισε το βραβείο Νόμπελ ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο μέσω twitter. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι χαιρέτισε τη βράβευση της ΕΕ, η οποία κατάφερε να ξεπεράσει τον "πόλεμο και τους διχασμούς" για να σχηματίσει μια ήπειρο ειρήνης και ευημερίας. Κατά τον Χέρμαν Βαν Ρομπάι η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος ειρηνοποιός στην ιστορία. Για μια "θαυμάσια απόφαση" μίλησε η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. "Λέω συχνά ότι το ευρώ είναι κάτι περισσότερο από ένα νόμισμα και ότι οφείλουμε να μην το ξεχνάμε αυτό ακριβώς τις εβδομάδες αυτές ή τους μήνες που εργαζόμαστε για την ενίσχυση του ευρώ. Το ευρώ είναι κάτι παραπάνω από ένα νόμισμα γιατί είναι η ιδέα για την Ευρώπη ως μια κοινότητα ειρήνης και αξιών. Η βράβευση αυτή αποτελεί ένα κίνητρο και μια δέσμευση ταυτοχρόνως και για μένα προσωπικά", είπε. "Παρά τα όποια 'σύννεφα' στην οικονομία της Ευρώπης, η σημερινή είναι μια μεγάλη ημέρα για την Ευρώπη. Αυτό το βραβείο προφανώς τιμά τη συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 60 χρόνια στην ειρήνη, τη συμφιλίωση, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είμαι πολύ υπερήφανος για αυτές τις ευρωπαϊκές αξίες, που επιπλέον είναι οικουμενικές ανθρώπινες αξίες. Αυτή είναι μια ημέρα υπερηφάνειας για κάθε ευρωπαίο", δήλωσε ο ευρωπαίος επίτροπος Ολι Ρεν.


ΤΟ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ Ε.Ε.


Φυσικά το οικονομικό και πολιτικό αστικό ευρωπαϊκό κατεστημένο κρύβει «κάτω από το χαλάκι» το παρελθόν της απάνθρωπης αποικιοκρατίας και της άντλησης κολοσσιαίων κερδών για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, το παγκόσμιο αιματοκύλισμα δύο φορές για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Ξεχνά την Αλγερία και τους αντιαποικιακούς αγώνες σε Ασία-Αφρική, το Βιετνάμ και την Κορέα, τον πόλεμο στα Φόκλαντ. Δεν αναφέρεται στο πρόσφατο παρελθόν της ευρωπαϊκής συμμετοχής στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και των «ανθρωπιστικών βομβαρδισμών» με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου που στοχοποίησαν «εχθρούς και φίλους». Τις βάρβαρες επεμβάσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, με στόχο την κατοχύρωση, εκμετάλλευση και έλεγχο πηγών και δρόμων ενέργειας, αλλά κυρίως την λεηλασία του μεγαλύτερου ποσοστού από την άντληση της εργατικής υπεραξίας. Από το 2001, η επίθεση αυτή του κόσμου του πλούτου λαμβάνει παγκόσμιες διαστάσεις με τη διεξαγωγή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που με τους τρομονόμους και τον ευροτρομονόμο, καταρχήν στρέφονται εναντίον της εργατικής τάξης των καπιταλιστικών μητροπόλεων.


Η εκδήλωση της «Αραβικής Άνοιξης» των λαών της Βόρειας Αφρικής και Μ.Ανατολής ενάντια στα αυταρχικά καθεστώτα με τα οποία συνεργάζονταν η Ε.Ε., τα ευρωπαϊκά κράτη και οι πολυεθνικές τους, φέρνει ξανά στο προσκήνιο την αδυναμία συμβιβασμού των ανταγωνιστικών «εθνικών» συμφερόντων των κρατών-μελών. Ενώ εξόπλισαν τους δικτάτορες με πολεμικά μέσα και εξοπλισμούς καταστολής και βασανισμού, όταν γύρισε ο τροχός εισβάλλουν μανιασμένα  ως «αγγελιοφόροι της Δημοκρατίας και του Σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», διεκδικώντας ανανέωση των συμβολαίων τους, μερίδιο από την ανοικοδόμηση των ερειπίων που και οι ίδιοι προκάλεσαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Λιβύη και η συμβολή της Γαλλίας, Βρετανίας, Ελλάδας κλπ. Παράλληλα, θωρακίζουν τα σύνορα τους, ορθώνουν την Ευρώπη Φρούριο με τα νεά Τείχη του Αίσχους, πνίγουν με τους πολεμικούς τους στόλους τους μετανάστες στη Μεσόγειο.  


Τις εξεγέρσεις όμως προκαλεί η καπιταλιστική κρίση. Οι αντιστάσεις των λαών διαχέονται τόσο στον Ευρωπαϊκό Νότο που χαρακτηρίζονται ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ, όσο και στη Βρετανία. Παντού όμως η καταστολή είναι σκληρή, ο χαφιεδισμός, η παρακολούθηση, ο έλεγχος καταιγιστικός, ενώ συχνότατα οι ευρωπαϊκοί στρατοί βγαίνουν στους δρόμους στέλνοντας μήνυμα για την αποφασιστικότητα του ευρωπαϊκού αστικού κατεστημένου. Οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου αποτελούν εργαστήριο επιβολής εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα που σχεδιάζεται η γενικευμένη εφαρμογή. Δείγμα των παραπάνω εξελίξεων αποτελούν οι αποφάσεις του γερμανικού κατεστημένου που αφενός επιτρέπει τη δράση του γερμανικού στρατού εντός των γερμανικών συνόρων, ενώ προπαγανδίζει και σχεδιάζει την επέκταση της στρατιωτικής δράσης του σε παγκόσμιο επίπεδο. Συρία και Ιράν, Λίβανος και χώρες της Αφρικής αποτελούν πολεμικά πεδία για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο: ο ακήρυκτος πόλεμος των οικονομικών πολέμων εμπάργκο, της δράσης μυστικών υπηρεσιών, ιδιωτικών στρατών και ειδικών δυνάμεων τείνει να λάβει τα χαρακτηριστικά εκ νέου βάρβαρων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Παράλληλα, το καθεστώς Απαρτχάιντ στην Παλαιστίνη που έχει εγκαταστήσει το κράτος Τρομοκράτης Ισραήλ καταγγέλλεται φραστικά, ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη ενισχύουν πολιτικά και στρατιωτικά τον κατακτητή: ενδεικτική η κοινή τους στάση κατά του Στόλου της Ελευθερίας που επιχείρησε να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό της Γάζας. Όμως, επίσης αποκαλυπτική, είναι η πώληση γερμανικών τεθωρακισμένων, ειδικά για μάχες μέσα στις πόλεις, στο αυταρχικό και μεσαιωνικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, που επιθυμεί να τα χρησιμοποιήσει στην καταστολή των κοινωνικών εξεγέρσεων. Πολύτιμο οικονομικό συνεργάτη του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, αλλά και βασικής συνιστώσας για την επιβολή της Νέας Καπιταλιστικής Ιμπεριαλιστικής Τάξης Πραγμάτων.


Αυτή λοιπόν είναι η Ε.Ε. που της έδωσαν το βραβείο Ειρήνης. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός κόσμος.


Ο ευρωπαϊκός μονόδρομος που προβάλλει το αστικό κατεστημένο είναι Ολοκληρωτισμός. Τα ιδεολογήματα της καθεστωτικής αριστεράς που διεκδικεί κυβερνητικό ρόλο περί «Ευρώπης των Λαών» απλώς συγκαλύπτουν και επιχειρούν να ωραιοποιήσουν την σύγχρονη καπιταλιστική ευρωπαϊκή πραγματικότητα του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, της ανόδου των ακροδεξιών-φασιστικών ρευμάτων, της εμβάθυνσης της εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας.


Η Ε.Ε. δεν αναμορφώνεται, δεν μετασχηματίζεται και δεν μεταρρυθμίζεται αποκτώντας έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.


Ανάγκη του κόσμου της εργασίας η Ανατροπή της. Σε αυτό το δρόμο πρέπει να βαδίσει το εργατικό κίνημα επιβάλλοντας με μαχητικό τρόπο την έξοδο από το ΕΥΡΩ, τον ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ και την Ε.Ε. διεκδικώντας τους όρους της Κοινωνικής Απελευθέρωσης.


ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου