Οχι, ναι, ίσως...

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Την περασμένη Κυριακή, στις 18 του μήνα, και ενώ η ισραηλινή επιδρομή στη Γάζα εξελισσόταν για πέμπτη μέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να εκδώσει ανακοίνωση. Την πέμπτη μέρα...

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ - που την προηγούμενη προτίμησε να μη διαδηλώσει κατά τη διάρκεια της πορείας του Πολυτεχνείου μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία - είχε την υπογραφή του «Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής» του κόμματος.

Εκεί, λοιπόν, διαβάσαμε ότι ως «συμβολική» και «πρακτική πίεση» προς το Ισραήλ, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την «άμεση αναστολή της στρατιωτικής και αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας - Ισραήλ».

Την «αναστολή», λοιπόν...

***

Δυο μέρες αργότερα, στις 20 του μήνα, την έβδομη δηλαδή μέρα της ισραηλινής επίθεσης (σ.σ.: την έβδομη...), ανακοίνωση εξέδωσε και το τμήμα «Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας» του ΣΥΝ, διά του υπευθύνου του, κ. Ησυχου.

Εκεί, λοιπόν, διαβάσαμε ότι ο ΣΥΝ ζητά την «άμεση διακοπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ...».

***

Συμπέρασμα πρώτο: Ο ΣΥΝ, ως συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, λέει ότι θέλει τη «διακοπή» της συμφωνίας Ελλάδας - Ισραήλ.

Συμπέρασμα δεύτερο: Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως το «όλον» κόμμα, που περιλαμβάνει και τον ΣΥΝ, δε θέλει διακοπή. Θέλει απλώς την «αναστολή» της συμφωνίας...

Συμπέρασμα τρίτο: Στην καλύτερη των περιπτώσεων στο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζουν το «απ' όλα έχει ο μπαξές». Στη χειρότερη, ακολουθούν το «πατώ σε δυο βάρκες». Τακτική αφενός... «αριστερή», αφετέρου πολύ ευκρινής - και πολιτικά και ιστορικά - όσον αφορά στην όχθη στην οποία ανήκουν οι φορείς της.

Συμπέρασμα τέταρτο: Το πώς θα αποκρυσταλλωθεί η οριστική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη στρατιωτική συμφωνία της Ελλάδας με τους δολοφόνους του Ισραήλ, ενδεχομένως να το μάθουμε στο μέλλον. Ισως να χρειάζεται μια ακόμα συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον Πέρες...