ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ
Η εσπευσμένη αποστολή του Α/ΓΕΕΘΑ πτέραρχου Ιωάννη Γιάγκου στην Ντόχα του Κατάρ για να συμμετάσχει σε σύσκεψη Αρχηγών Άμυνας Κρατών που συμμετέχουν στην νατοϊκή επιχείρηση Unified Protector στη Λιβύη δημιούργησε εύλογα ερωτήματα καθώς αρχικά ήταν προγραμματισμένη για τις 15 Σεπτεμβρίου. Πολλοί ερμήνευσαν το γεγονός έχοντας κατά νου τις ραγδαίες εξελίξεις στη Λιβύη που «επιβάλλουν» σε ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-Συμμορία Προθύμων να λάβουν άμεσα αποφάσεις.
Η εσπευσμένη αποστολή του Α/ΓΕΕΘΑ πτέραρχου Ιωάννη Γιάγκου στην Ντόχα του Κατάρ για να συμμετάσχει σε σύσκεψη Αρχηγών Άμυνας Κρατών που συμμετέχουν στην νατοϊκή επιχείρηση Unified Protector στη Λιβύη δημιούργησε εύλογα ερωτήματα καθώς αρχικά ήταν προγραμματισμένη για τις 15 Σεπτεμβρίου. Πολλοί ερμήνευσαν το γεγονός έχοντας κατά νου τις ραγδαίες εξελίξεις στη Λιβύη που «επιβάλλουν» σε ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-Συμμορία Προθύμων να λάβουν άμεσα αποφάσεις.
Η
ιμπεριαλιστική επέμβαση των δυτικών χωρών και όχι μόνο, αφού
εκμεταλλεύτηκε την εξέγερση κατά του Κανταφικού καθεστώτος ενισχύοντας
τις πιο συντηρητικές και διαλλακτικές με αυτήν δυνάμεις, τώρα βρίσκεται
αντιμέτωπη με τα διλήμματα της επόμενης μέρας. Σε ένα περιβάλλον
εντεινόμενης καπιταλιστικής κρίσης η Ανοικοδόμηση των ερειπίων των
κρατικών υποδομών από τις μάχες και τους δολοφονικούς νατοϊκούς
βομβαρδισμούς και η νέα μοιρασιά των πλουτοπαραγωγικών πηγών είναι μάννα
εξ ουρανού για τις δοκιμαζόμενες δυτικές οικονομίες. Και οι
ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν να απειλήσει τα
σχέδιά τους.
Οι προσδοκίες κερδών είναι τεράστιες και οι απειλές πολλές. Αφενός μεν είναι ακραίος ο ανταγωνισμός που αναπτύσσεται μεταξύ ΗΠΑ-Γαλλίας, που τις ακολουθούν Βρετανία-Ιταλία-Γερμανία, αλλά και δυνάμεων όπως η Ρωσία-Κίνα που είχαν αντιταχθεί στους βομβαρδισμούς, ενώ σε ένα δεύτερο επίπεδο η διαφαινόμενη πτώση του καθεστώτος Καντάφι έχει προκαλέσει προβληματισμό στις Δυτικές Δυνάμεις, που δε θέλουν σε καμία περίπτωση να επαναληφθεί το χάος και η πολιτική αστάθεια που επικράτησε σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Ήδη το ανομοιογενές μπλοκ των αντικαθεστωτικών δυνάμεων συνταράσσεται από σοβαρές αντιθέσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και των φυλών που το συγκροτούν και κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ένα ειρηνικό περιβάλλον στις πολυεθνικές και τα δυτικά κράτη που εποφθαλμιούν τα πλούσια συμβόλαια.
Ολοένα περισσότερο έρχεται στο προσκήνιο η ανάγκη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να αποστείλουν στρατιωτικές δυνάμεις σε ρόλο ειρηνοποιού! Εξάλλου χερσαίες δυνάμεις των δυτικών χωρών ήδη δρουν στη Λιβύη είτε με πρόσχημα το κυνήγι του Καντάφι, είτε ως εκπαιδευτές των αντικατανταφικών δυνάμεων: η Γαλλία το έχει παραδεχτεί, ενώ εκτός από τους βρετανούς κομάντος έχουν αναπτυχθεί στη Λιβύη και ειδικές δυνάμεις του Κατάρ.
Αυτά τα ζητήματα απασχόλησαν και την σύσκεψη των αρχηγών ΓΕΕΘΑ στο Κατάρ. Πέραν από τους Αρχηγούς Άμυνας των Χωρών που συμμετέχουν στην επιχείρηση Unified Protector και του Διοικητού JFC Νεαπόλεως, παρευρέθησαν ο Πρόεδρος του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου (NTC) της Λιβύης Mahmoud Jibril, ο Υπουργός Άμυνας, καθώς και εκπρόσωπος των επαναστατών. Όπως τονίζει η σχετική αρθρογραφία «κατά την διάρκεια της σύσκεψης, εκτός των άλλων, αντηλλάγησαν απόψεις για τις απαιτήσεις δημιουργίας συνθηκών ασφαλείας και σταθερότητας στην Λιβύη και την ομαλή μετάβαση στη νέα διακυβέρνηση».
Τα σενάρια για το πώς θα εξασφαλιστεί αυτό είναι πολλά. Καθώς οι εκπρόσωποι των αντικαθεστωτικών έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο επέμβασης νατοϊκών δυνάμεων εξετάζεται το ενδεχόμενο αποστολής και ανάπτυξης μιας δύναμης που θα αποτελείται από στρατιώτες χωρών που θα αποδέχονται οι εξεγερμένοι και θα υποστηριχθεί από το σύνολο των χωρών που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις εναντίον του Καντάφι. Όπως αναφέρουν, οι πάντα ανώνυμες πηγές του Πενταγώνου, «αν τελικά φθάσουμε σ΄ αυτό το σημείο η ελληνική συμμετοχή θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη»!
Καθώς, αρχικά, προτεραιότητα τίθεται στην οικονομική βοήθεια προς τη Λιβύη, η οποία δεν θα αφορά μόνο χρήμα, αλλά και βοήθεια στην ανοικοδόμηση της χώρας, είναι ενδεικτική η τοποθέτηση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ που παρουσιάστηκε ως ατζέντης του ελληνικού εφοπλιστικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου. Αφού επισήμανε την σημαντική συμβολή της Ελλάδας με μέσα και ευκολίες στην επιχείρηση, δήλωσε την πρόθεση της κυβέρνησης «να συνεχίσει την υποστήριξή της στην κρίσιμη νέα φάση της μεταβατικής διαδικασίας, προς όφελος της Λιβύης και της ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή». Υπογραμμίζοντας δε τη γεωγραφική σπουδαιότητα της νήσου Κρήτης, πρότεινε την ανάδειξή της ως κόμβου συγκέντρωσης και διακίνησης των προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης για την Λιβύη. Τέλος αναφέρθηκε «στην εξαιρετική τεχνογνωσία και τις δυνατότητες των κατασκευαστικών εταιριών της Χώρας και την σημασία του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ) στη διακίνηση μέσων και υλικών προς και από την Λιβύη».
Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι ο πόλεμος μέσω της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων και κρίσιμων υποδομών αποτελεί το αποτελεσματικότερο μέσο για τις αστικές δυνάμεις ώστε να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση. Τώρα στη Λιβύη «κλείνονται δουλείες» και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να εξαργυρώσει την πολεμική της συμβολή στην ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Να θυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση επέβαλε κοινωνικό και εργατικό μεσαίωνα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ξεπουλώντας τα πάντα, δαπανούσε 30 εκατ. ευρώ το μήνα για τους βομβαρδισμούς ενάντια στο καθεστώς Καντάφι, κόστος που υπερέβη τα 100 εκατ. ευρώ, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του πρώην ΥΠΕΘΑ Ευ.Βενιζέλου για ένα κόστος της τάξης των 25 εκατ. ευρώ!
Ας αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία από την συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην επέμβαση: Το αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης της Πολεμικής Αεροπορίας είχε ημερήσιο πρόγραμμα πτήσης 6 ώρες, καταναλώνοντας 33.000 ευρώ ανά ώρα πτήσης, άρα το κόστος του έφτανε τα 198.000 ευρώ τη μέρα.
Η Ελλάδα συμμετέχει επίσης με μια φρεγάτα, ένα ελικόπτερο έρευνας-διάσωσης, ενώ η Σούδα, το αεροδρόμιο του Αράξου και σειρά άλλων πολεμικών βάσεων βρίσκονται σε 24ωρη επιφυλακή. Συμμετοχή Ελληνικού προσωπικού για την Πολεμική Αεροπορία περίπου 30 και για το Πολεμικό Ναυτικό περίπου 200 στελέχη. Το κόστος της φρεγάτας Λήμνου F451 που έλαβε μέρος στην επιχείρηση UNIFIED PROTECTOR, το διάστημα από 26 Μαρτίου έως 11 Μαΐου, με συνολικό αριθμό επιβαινόντων τα 175 άτομα (επιπλέον του πληρώματος ήταν 10 μέλη της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών και 15 στελέχη της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού) υπολογίζεται στα 4 εκατ. ευρώ.
Από το αεροδρόμιο της Σούδας, το πιο κοντινό προς την Λιβύη, επιχειρούσαν σε μόνιμη βάση 38 αεροσκάφη και ελικόπτερα: το ελληνικό EMBRAER EMB-145H και το ελικόπτερο PUMA, 2 αμερικανικά αεροπλάνα έγκαιρης προειδοποίησης BOEING RC-135, 2 ελικόπτερα SIKORSKY MH-60S, 3 μεταφορικά LOCKHEAD C-130 HERCULES και 250πεζοναύτες, 14 γαλλικά MIRAGE και 50 άτομα προσωπικό, 6 MIRAGE 2000-5 από το Κατάρ και 1 μεταφορικό BOEING C-17A με 200 άτομα προσωπικό εδάφους, αλλά και νορβηγικά F-16 με 20 άτομα προσωπικό εδάφους.
Όμως η Ελλάδα καλύπτει και το κόστος χιλιάδων γευμάτων των νατοϊκών στρατευμάτων που καταναλώνονται καθημερινά, αλλά και κόστος των καυσίμων των νατοϊκών αεροσκαφών που επιχειρούν από τα ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια. Ένα κόστος που υπολογίζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως. Στρατιωτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι τα τελευταία κόστη αφορούν τις χώρες που έστειλαν στην Ελλάδα τα πολεμικά τους μέσα και τους μισθοφόρους τους, αλλά προς το παρόν ούτε τα καλύπτουν , αλλά και ούτε έχουν υπογραφεί οι απαραίτητες διμερείς συμβάσεις ανάμεσα σε αυτές και την κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου, για την καταβολή των χρημάτων. Ο μύθος των συμμαχικών υποχρεώσεων καταρρέει αν αναλογιστεί κανείς ότι στην Ελλάδα σταθμεύουν και πολεμικά μέσα του Κατάρ, που φυσικά αξιοποιεί τις ελληνικές πολεμικές εγκαταστάσεις χωρίς να είναι μέλος του ΝΑΤΟ!
Επίσης, ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο των διευκολύνσεων, «παραχώρησε» τις αεροπορικές βάσεις Σούδας, Ανδραβίδας, Ακτίου και Αράξου και παροχή ευκολιών το αεροδρόμιο Καλαμάτας. Από τη Σούδα, την Ανδραβίδα και τον Άραξο, Βέλγοι και Νορβηγοί κυρίως έκαναν μερικές από τις πλέον σημαντικές επιχειρήσεις βομβαρδισμού εναντίον της Λιβύης και του καθεστώτος Καντάφι. Συνολικά στις 145 ημέρες αεροπορικών επιχειρήσεων έγιναν περίπου 7500 έξοδοι συμμαχικών αεροσκαφών. Στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ένα ποσοστό που μπορεί και να προσεγγίζει το 40% έγιναν από ελληνικές βάσεις.
Οι προσδοκίες κερδών είναι τεράστιες και οι απειλές πολλές. Αφενός μεν είναι ακραίος ο ανταγωνισμός που αναπτύσσεται μεταξύ ΗΠΑ-Γαλλίας, που τις ακολουθούν Βρετανία-Ιταλία-Γερμανία, αλλά και δυνάμεων όπως η Ρωσία-Κίνα που είχαν αντιταχθεί στους βομβαρδισμούς, ενώ σε ένα δεύτερο επίπεδο η διαφαινόμενη πτώση του καθεστώτος Καντάφι έχει προκαλέσει προβληματισμό στις Δυτικές Δυνάμεις, που δε θέλουν σε καμία περίπτωση να επαναληφθεί το χάος και η πολιτική αστάθεια που επικράτησε σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Ήδη το ανομοιογενές μπλοκ των αντικαθεστωτικών δυνάμεων συνταράσσεται από σοβαρές αντιθέσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και των φυλών που το συγκροτούν και κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ένα ειρηνικό περιβάλλον στις πολυεθνικές και τα δυτικά κράτη που εποφθαλμιούν τα πλούσια συμβόλαια.
Ολοένα περισσότερο έρχεται στο προσκήνιο η ανάγκη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να αποστείλουν στρατιωτικές δυνάμεις σε ρόλο ειρηνοποιού! Εξάλλου χερσαίες δυνάμεις των δυτικών χωρών ήδη δρουν στη Λιβύη είτε με πρόσχημα το κυνήγι του Καντάφι, είτε ως εκπαιδευτές των αντικατανταφικών δυνάμεων: η Γαλλία το έχει παραδεχτεί, ενώ εκτός από τους βρετανούς κομάντος έχουν αναπτυχθεί στη Λιβύη και ειδικές δυνάμεις του Κατάρ.
Αυτά τα ζητήματα απασχόλησαν και την σύσκεψη των αρχηγών ΓΕΕΘΑ στο Κατάρ. Πέραν από τους Αρχηγούς Άμυνας των Χωρών που συμμετέχουν στην επιχείρηση Unified Protector και του Διοικητού JFC Νεαπόλεως, παρευρέθησαν ο Πρόεδρος του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου (NTC) της Λιβύης Mahmoud Jibril, ο Υπουργός Άμυνας, καθώς και εκπρόσωπος των επαναστατών. Όπως τονίζει η σχετική αρθρογραφία «κατά την διάρκεια της σύσκεψης, εκτός των άλλων, αντηλλάγησαν απόψεις για τις απαιτήσεις δημιουργίας συνθηκών ασφαλείας και σταθερότητας στην Λιβύη και την ομαλή μετάβαση στη νέα διακυβέρνηση».
Τα σενάρια για το πώς θα εξασφαλιστεί αυτό είναι πολλά. Καθώς οι εκπρόσωποι των αντικαθεστωτικών έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο επέμβασης νατοϊκών δυνάμεων εξετάζεται το ενδεχόμενο αποστολής και ανάπτυξης μιας δύναμης που θα αποτελείται από στρατιώτες χωρών που θα αποδέχονται οι εξεγερμένοι και θα υποστηριχθεί από το σύνολο των χωρών που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις εναντίον του Καντάφι. Όπως αναφέρουν, οι πάντα ανώνυμες πηγές του Πενταγώνου, «αν τελικά φθάσουμε σ΄ αυτό το σημείο η ελληνική συμμετοχή θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη»!
Καθώς, αρχικά, προτεραιότητα τίθεται στην οικονομική βοήθεια προς τη Λιβύη, η οποία δεν θα αφορά μόνο χρήμα, αλλά και βοήθεια στην ανοικοδόμηση της χώρας, είναι ενδεικτική η τοποθέτηση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ που παρουσιάστηκε ως ατζέντης του ελληνικού εφοπλιστικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου. Αφού επισήμανε την σημαντική συμβολή της Ελλάδας με μέσα και ευκολίες στην επιχείρηση, δήλωσε την πρόθεση της κυβέρνησης «να συνεχίσει την υποστήριξή της στην κρίσιμη νέα φάση της μεταβατικής διαδικασίας, προς όφελος της Λιβύης και της ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή». Υπογραμμίζοντας δε τη γεωγραφική σπουδαιότητα της νήσου Κρήτης, πρότεινε την ανάδειξή της ως κόμβου συγκέντρωσης και διακίνησης των προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης για την Λιβύη. Τέλος αναφέρθηκε «στην εξαιρετική τεχνογνωσία και τις δυνατότητες των κατασκευαστικών εταιριών της Χώρας και την σημασία του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ) στη διακίνηση μέσων και υλικών προς και από την Λιβύη».
Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι ο πόλεμος μέσω της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων και κρίσιμων υποδομών αποτελεί το αποτελεσματικότερο μέσο για τις αστικές δυνάμεις ώστε να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση. Τώρα στη Λιβύη «κλείνονται δουλείες» και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να εξαργυρώσει την πολεμική της συμβολή στην ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Να θυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση επέβαλε κοινωνικό και εργατικό μεσαίωνα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ξεπουλώντας τα πάντα, δαπανούσε 30 εκατ. ευρώ το μήνα για τους βομβαρδισμούς ενάντια στο καθεστώς Καντάφι, κόστος που υπερέβη τα 100 εκατ. ευρώ, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του πρώην ΥΠΕΘΑ Ευ.Βενιζέλου για ένα κόστος της τάξης των 25 εκατ. ευρώ!
Ας αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία από την συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην επέμβαση: Το αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης της Πολεμικής Αεροπορίας είχε ημερήσιο πρόγραμμα πτήσης 6 ώρες, καταναλώνοντας 33.000 ευρώ ανά ώρα πτήσης, άρα το κόστος του έφτανε τα 198.000 ευρώ τη μέρα.
Η Ελλάδα συμμετέχει επίσης με μια φρεγάτα, ένα ελικόπτερο έρευνας-διάσωσης, ενώ η Σούδα, το αεροδρόμιο του Αράξου και σειρά άλλων πολεμικών βάσεων βρίσκονται σε 24ωρη επιφυλακή. Συμμετοχή Ελληνικού προσωπικού για την Πολεμική Αεροπορία περίπου 30 και για το Πολεμικό Ναυτικό περίπου 200 στελέχη. Το κόστος της φρεγάτας Λήμνου F451 που έλαβε μέρος στην επιχείρηση UNIFIED PROTECTOR, το διάστημα από 26 Μαρτίου έως 11 Μαΐου, με συνολικό αριθμό επιβαινόντων τα 175 άτομα (επιπλέον του πληρώματος ήταν 10 μέλη της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών και 15 στελέχη της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού) υπολογίζεται στα 4 εκατ. ευρώ.
Από το αεροδρόμιο της Σούδας, το πιο κοντινό προς την Λιβύη, επιχειρούσαν σε μόνιμη βάση 38 αεροσκάφη και ελικόπτερα: το ελληνικό EMBRAER EMB-145H και το ελικόπτερο PUMA, 2 αμερικανικά αεροπλάνα έγκαιρης προειδοποίησης BOEING RC-135, 2 ελικόπτερα SIKORSKY MH-60S, 3 μεταφορικά LOCKHEAD C-130 HERCULES και 250πεζοναύτες, 14 γαλλικά MIRAGE και 50 άτομα προσωπικό, 6 MIRAGE 2000-5 από το Κατάρ και 1 μεταφορικό BOEING C-17A με 200 άτομα προσωπικό εδάφους, αλλά και νορβηγικά F-16 με 20 άτομα προσωπικό εδάφους.
Όμως η Ελλάδα καλύπτει και το κόστος χιλιάδων γευμάτων των νατοϊκών στρατευμάτων που καταναλώνονται καθημερινά, αλλά και κόστος των καυσίμων των νατοϊκών αεροσκαφών που επιχειρούν από τα ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια. Ένα κόστος που υπολογίζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως. Στρατιωτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι τα τελευταία κόστη αφορούν τις χώρες που έστειλαν στην Ελλάδα τα πολεμικά τους μέσα και τους μισθοφόρους τους, αλλά προς το παρόν ούτε τα καλύπτουν , αλλά και ούτε έχουν υπογραφεί οι απαραίτητες διμερείς συμβάσεις ανάμεσα σε αυτές και την κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου, για την καταβολή των χρημάτων. Ο μύθος των συμμαχικών υποχρεώσεων καταρρέει αν αναλογιστεί κανείς ότι στην Ελλάδα σταθμεύουν και πολεμικά μέσα του Κατάρ, που φυσικά αξιοποιεί τις ελληνικές πολεμικές εγκαταστάσεις χωρίς να είναι μέλος του ΝΑΤΟ!
Επίσης, ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο των διευκολύνσεων, «παραχώρησε» τις αεροπορικές βάσεις Σούδας, Ανδραβίδας, Ακτίου και Αράξου και παροχή ευκολιών το αεροδρόμιο Καλαμάτας. Από τη Σούδα, την Ανδραβίδα και τον Άραξο, Βέλγοι και Νορβηγοί κυρίως έκαναν μερικές από τις πλέον σημαντικές επιχειρήσεις βομβαρδισμού εναντίον της Λιβύης και του καθεστώτος Καντάφι. Συνολικά στις 145 ημέρες αεροπορικών επιχειρήσεων έγιναν περίπου 7500 έξοδοι συμμαχικών αεροσκαφών. Στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ένα ποσοστό που μπορεί και να προσεγγίζει το 40% έγιναν από ελληνικές βάσεις.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437 diktiospartakos.blogspot.com
