Η επανάσταση της ΔΑΠ (πώς είπατε;;)

Από τον ΠαραλληλοΓράφο

 

                    Μια κότα στρουμπουλή, μια βρωμερή πουλάδα...

Όπως ήταν φυσικό, η κατάργηση του Ασύλου και η εν γένει νεοφιλελεύθερη χροιά του ψηφισμένου νομοσχεδίου για την Τριτοβάθμια, δε θα μείνουν δίχως απάντηση.

Οι φοιτητές έχουν αποδείξει πολλάκις ότι είναι το πιο αγωνιστικό και ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας.

Ο στίβος έχει στηθεί και ο αγώνας θα λάβει μέρος μέσα στα Πανεπιστήμια, αλλά και έξω στους δρόμους.

Υποθέτω πως η Κυβέρνηση γνωρίζει ήδη πως αυτή της η πράξη,δηλαδή η ψήφιση του νόμου, ίσως υπήρξε και το κύκνειο άσμα της. Κάτι η αποτυχία του Μεσοπρόθεσμου, κάτι η κοινωνική κατακραυγή που -νομοτελειακά- θα γιγαντωθεί μες στο Σεπτέμβρη ,κάτι οι μικροκομματικές σκοπιμότητες που σιγά-σιγά αρχίζουν να αναδύονται, και η Κυβέρνηση μετράει ανάποδα.

Πέρα όμως από την Κυβέρνηση, αυτό το ξέρει πολύ καλά και η αντιπολίτευση.

Ακούστε, λοιπόν, κάτι πολύ ενδιαφέρον (και κάτι που θα δικαιολογήσει τη μακροσκελή εισαγωγή μου) :

Μιλώντας με συντρόφους που έλαβαν μέρος στο ΔΣ του Συλλόγου του τμήματος Φυσικής, με μεγάλη μου έκπληξη έμαθα πως η ΔΑΠ -η φοιτητική παράταξη της ΝΔ- υπερψήφισε τις δικές μας προτάσεις, δηλαδή αυτές που εισηγούντο κατάληψη της σχολής.

Εντυπωσιασμένος από την εξέλιξη αυτή, επικοινώνησα και με άλλους γνωστούς μου στο Πανεπιστήμιο, για να λάβω την απάντηση πως  σε όλες τις σχολές έχει δοθεί η εντολή από τα κεντρικά της ΟΝΝΕΔ να υποστηρίξει η ΔΑΠ το κλείσιμο των σχολών.

Κι εδώ έχουμε το εξής παράδοξο:

Μια παράταξη που υπερψήφισε  το νομοσχέδιο –και μάλιστα έθεσε ως όρο την καθολική κατάργηση του Ασύλου προκειμένου να το υπερψηφίσει– δίνει “γραμμή” καταλήψεων στο φοιτητικό της παρακλάδι.

Πέραν της επονείδιστης κι ανερυθρίαστης συμπεριφοράς (ανυπομονώ να ακούσω τις εξηγήσεις που θα δώσουν, ξέρετε, τύπου “εμείς δε δώσαμε γραμμή οι φοιτητές μας κινούνται κατά βούληση” ή “δε μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι μπροστά στις ανησυχίες της πλειοψηφίας των φοιτητών” ) ,υπάρχει και το χιουμοριστικό κομμάτι: Φαντάζεστε τα καλόπαιδα της ΔΑΠ  να μας φέρνουν καφέ στα κατειλημμένα έδρανα ; Ή να αλλάζουμε βάρδια μαζί τους; Ή να χαιρετιόμαστε στους διαδρόμους χρησιμοποιώντας την προσφώνηση “σύντροφε” ;

Ένα είναι το σίγουρο: όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη.

Όσο μεγαλύτερη η πίεση στην υπο-κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, τόσο πιο γρήγορα θα πέσει. Κι όσο πιο γρήγορα  πέσει,τόσο πιο γρήγορα θα ανοίξει ο δρόμος για την πολυπόθητη εξουσία.

Όμως ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από τώρα που είναι νωρίς και οι εξελίξεις βρίσκονται μπροστά μας:

Δεν υπάρχει καμία περίπτωση το Φοιτητικό Κίνημα να ανεχθεί τέτοια παράφορη διαστρέβλωση των αγώνων του. Τα φιλελεύθερα παπαγαλάκια της ΝΔ δεν έχουν καμία σχέση με το δικό μας αγώνα. Όποια ρητορεία κι αν σκαρφιστούν για να δικαιολογήσουν τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες, δε θα πρέπει να γίνουν πιστευτοί.

Μας φτάνουν τα φασισταριά μπροστά από τη Βουλή, που κάποιοι τους ονόμασαν και “Αγανακτισμένους”.

Δε θέλουμε άλλους λούμπεν επαναστάτες, δεξιούς συστημικούς θιασώτες του καπιταλισμού.

Εμείς δεν είμαστε Αγανακτισμένοι, εμείς είμαστε Αποφασισμένοι.

* Υ.Γ. : Και αγριεμένοι…