Χιλή: Το ξεπέρασμα της χούντας

Από τον ΠαραλληλοΓράφο

Manuel Gutiérrez Reinoso

Το βράδυ της 26ης Αυγούστου στη γειτονιά του Μανουέλ Γκουτιέρρες Ρεϊνόζο, που έπεσε θύμα κρατικής δολοφονίας, συγγενείς και φίλοι άναψαν κεριά στη μνήμη του και κινήθηκαν στους δρόμους της κοινότητας Μακούλ. Πορείες διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν επίσης σε διάφορες πόλεις της Χιλής, καθώς και νωρίτερα στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Στο κέντρο του Σαντιάγο η διαδήλωση περισσότερων από 200 ατόμων στη λεωφόρο Αλαμέδα χτυπήθηκε μετά τις 19.00 με αύρες, δακρυγόνα και ξυλοδαρμούς. Πέντε άτομα προσήχθησαν, ενώ αλληλέγγυοι έστησαν στη συνέχεια κάποια οδοφράγματα και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις της καταστολής.

Ο συνολικός αριθμός των προσαχθέντων διαδηλωτών κατά τη 48ωρη γενική απεργία (24-25 Αυγούστου) σε όλη την επικράτεια της Χιλής ανέρχεται στους 1.394. Απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε περισσότερα από 300 άτομα – στην πλειονότητα των περιπτώσεων για συμμετοχή ή υποκίνηση σε ταραχές, επίθεση εναντίον αστυνομικών και κλοπές. Οι περισσότεροι από τους διωκόμενους αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, όπως η υποχρεωτική περιοδική παρουσία ενώπιον των Αρχών, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και απαγόρευση συμμετοχής σε διαδηλώσεις. Επιπλέον, περισσότερα από 20 άτομα (ο ακριβής αριθμός παραμένει ανεπιβεβαίωτος) κατηγορούνται για οπλοκατοχή, και διατάχτηκε η κράτηση ορισμένων.

Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της Πέμπτης, 25ης Αυγούστου, στο Σαντιάγο συνελήφθησαν τρεις νέοι κολομβιανής καταγωγής όταν ασφαλίτες του σώματος Dipolcar τους εντόπισαν να εκσφενδονίζουν αντικείμενα εναντίον καραμπινιέρων. Ένας από τους τρεις νέους αφέθηκε ελεύθερος. Στους άλλους δύο, 15 και 20 χρόνων, απαγγέλθηκαν κατηγορίες συμμετοχής σε ταραχές, και η εισαγγελία ζήτησε την απέλασή τους. Ο 15χρόνος τελεί υπό καθεστώς πολιτικής ασυλίας και δε θα εκδοθεί, αλλά για την περίπτωση του 20χρονου το ενδεχόμενο της έκδοσης είναι πολύ πιθανό. Στο μεταξύ, οι Αρχές της περιφέρειας του Σαντιάγο μήνυσαν τους συλληφθέντες μετανάστες.

Δωδεκάχρονος χτυπημένος από μπάτσους

Προφανώς, η συγκεκριμένη κατασταλτική πράξη αποτελεί ένα παραδειγματικό μέτρο ενάντια σε όλους τους μετανάστες που ζουν στη Χιλή, για να γνωρίζουν τι μπορεί να τους συμβεί αν τολμήσουν να διαδηλώσουν. Οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, που βιώνουν καθεστώς εργασιακής εκμετάλλευσης, μένουν ο ένας πάνω στον άλλον, υποφέρουν συνεχώς διακρίσεις λόγω της καταγωγής τους και μια σωρεία εξευτελισμών μόνο και μόνο επειδή προέρχονται από άλλη χώρα, αποτελούν μία εν δυνάμει εκρηκτική κοινωνική ομάδα. Γι’ αυτό, η εξουσία φροντίζει να καταστέλλει άγρια όποιον μετανάστη έχει το «θράσος» να διαδηλώνει. Το χιλιανό κράτος έχει απελάσει και στο παρελθόν μετανάστες για τη συμμετοχή τους σε συγκεντρώσεις/πορείες, για την εκδήλωση αλληλεγγύης στο λαό των Μαπούτσε ή λόγω των στενών τους σχέσεων με αριστερές και αναρχικές ριζοσπαστικές ομάδες.

Την ίδια μέρα, 25 Αυγούστου, ένα παιδί 12 χρονών χτυπήθηκε στο πρόσωπο από μία βόμβα δακρυγόνου κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στην Κονσεπσιόν. Το μάγουλο του 12χρονου παραμορφώθηκε από τη ριπή που εξαπέλυσε εναντίον του κάποιος από τους φονιάδες της χιλιανής αστυνομίας κοντά στο πανεπιστήμιο της πόλης.

Κονσεπσιόν, 12 Μάη 2011

Η εικόνα διαδηλωτών χτυπημένων από δακρυγόνα επαναλαμβάνεται: Μετά το τέλος της εκπαιδευτικής πορείας της 12ης Μάη, κατά τη διάρκεια βίαιης εισβολής των καραμπινιέρων στο πανεπιστήμιο της Κονσεπσιόν, η φοιτήτρια Παουλίνα Ρουμπιλάρ [Paulina Rubilar] τραυματίστηκε σοβαρά στο μάτι από ριπή βόμβας δακρυγόνου.

Η δολοφονική πρακτική της ρίψης δακρυγόνων σε ευθεία βολή εναντίον διαδηλωτών, μαζί με την εκτεταμένη χρήση πλαστικών σφαιρών και φυσιγγίων με πλαστικά σκάγια, έχει προκαλέσει τον τραυματισμό εκατοντάδων ανθρώπων τους τελευταίους μήνες. Τα πλαστικά σκάγια, εκτός από την πρόκληση μόνιμων τραυματισμών, μπορούν εξίσου να σκοτώσουν, όπως είχε συμβεί στις 27 Μάρτη 1984, όταν ο 24χρονος φοιτητής Καουπολικάν Ινοστρόσα Λάμας [Caupolicán Inostroza Lamas] έπεσε νεκρός από πλαστικά σκάγια που τον χτύπησαν στο λαιμό, μετά τις ριπές που εξαπέλυσαν τα όργανα της χούντας του Πινοσέτ κατά τη διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων της εποχής.

Ωστόσο, η δημοκρατία φαίνεται να ξεπερνά ακόμα και τη χούντα. Η κυβέρνηση του μεγαλοκαρχαρία Πινιέρα αποπειράται να παγώσει την υπόθεση της εν ψυχρώ δολοφονίας του Μανουέλ Γκουτιέρρες Ρεϊνόζο την ίδια στιγμή που εκπρόσωποι των μπάτσων αρνούνται πως κάποιος δικός τους πυροβόλησε και ο καθεστωτικός Τύπος αναπαράγει χυδαία υποθετικά σενάρια που αποδυναμώνουν την εκδοχή της κρατικής δολοφονίας.

Σε ανακοίνωσή τους οι κάτοικοι της γειτονιάς Χάιμε Εϋσαγκίρρε, στην οποία έμενε ο δολοφονημένος 16χρονος, βεβαιώνουν –όπως και όλες οι μαρτυρίες, συμπεριλαμβανομένης αυτής του 22χρονου αδερφού του Μανουέλ, που βρισκόταν μαζί του τη στιγμή της δολοφονίας– πως η αστυνομία είναι η μόνη υπεύθυνη για τη δολοφονία του ανηλίκου. Η περιοχή υπάγεται στην αρμοδιότητα του 43ου αστυνομικού τμήματος του Πενιαλολέν. Στην ίδια ανακοίνωση καταδίκης της δολοφονίας οι κάτοικοι αναφέρουν πως ένας ακόμη γείτονας χτυπήθηκε από τις ριπές των μπάτσων και φέρει τραύμα στον ώμο.

Μαρτυρία ενός νέου στον καθεστωτικό Τύπο επιβεβαιώνει την ύπαρξη του τραυματία γείτονα και συμπληρώνει πως, όταν εμφανίστηκε το περιπολικό, διαδηλωτές το πετροβόλησαν κι έπειτα ακολούθησαν οι πυροβολισμοί. Πάντως, ο Μανουέλ έπεσε νεκρός 70 μέτρα περίπου από το σημείο όπου εξελίσσονταν οι συγκρούσεις.