Μια χωρίς προηγούμενο αντιστροφή της πραγματικής εικόνας του φαύλου κύκλου της κρίσης χρέους και ύφεσης στην Ευρώπη, επιχειρείται το τελευταίο διάστημα από τον προβληματικό γερμανο-γαλλικό άξονα.
Στόχος είναι να διαμορφωθεί ενα κλίμα αισιοδοξίας μέχρι την Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου (28/29) που θα διευκολύνει τόσο τον Ολάντ στην παραπαίουσα γαλλική οικονομία όσο και -κυρίως- την Μέρκελ στο μέτωπο των γερμανικών εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό ποντάρει και η επικοινωνιακή διαχείριση της επιχείρισης “πάμε ολοένα και καλύτερα” από τον έλληνα υπουργό οικονομικών Στουρνάρα και τον Σαμαρά.
Η αλήθεια όμως είναι απολύτως αντίθετη και αυτό προκύπτει τόσο από διεθνείς Οργανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ που προβλέπει ευθεία επιδείνωση της κρίσης στην Ευρώπη, όσο και από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς της Κομισιόν και της ΕΚΤ.
Η “ρόζ” εικόνα πάνω στην οποία πάει να στηθεί η επικοινωνιακή επιχείρηση Ολαντ/Μέρκελ και των συν αυτώ, έχει να κάνει με τον χείμαρρο κεφαλαίων που διοχέτευαν στις
οικονομίας τους οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Μ. Βρετανίας για να ανακόψουν τις συνέπειες της ύφεσης και της υπερχρέωσης.
Μέρος, σημαντικό, αυτών των χρηματοροών κατέληγαν και στην Ευρώπη αναζητώντας επενδυτικές ευκαιρίες στα μεγάλης απόδοσης ευρωπαϊκά ομόλογα του νότου και τις μετοχές. Υπολογίζεται ότι ο όγκος των χρηματοροών αυτών θα αγγίξει τα 2 τρισ. δολ. Ποσά τερατώδη που αν χρηματοδοτούσαν την παραγωγική διαδικασία θα προκαλούσαν έκρηξη της απασχόλησης.
Οδηγούν όμως στον ακριβώς αντίθετο στόχο και στην καταστροφή της απασχόλησης καθώς η δυναμική επέκτασης του κεφαλαίου αναζητά διέξοδο σχεδόν αποκλειστικά στις χρηματαγορές όπου και τροφοδοτεί τον νομισματικό πληθωρισμό χωρίς να καταφέρνει να αντιρροπήσει την ύφεση. Συνέπεια αυτής της μη αντιστρεπτής τάσης είναι οι ξαφνικές μεγάλες χρηματιστηριακές πτώσεις του τελευταίου δεκαημέρου στις διεθνείς χρηματαγορές.
Συνέπεια επίσης αυτής της εισροής κεφαλαίων σε αναζήτηση επενδυτικής διεξόδου ήταν και η ραγδαία και όντως εντυπωσιακή βελτίωση των spreads των λίγων ελληνικών ομολόγων που κυκλοφορούν στις διεθνείς αγορές. Στην “ψευδή” αυτή εικόνα επιχειρεί με την βοήθεια της τρόικας να στηρίξει και η κυβέρνηση στην Ελλάδα το “παραμύθι” του “όλα πάνε και καλύτερα” προκειμένου να πετύχει την πολιτική σταθεροποίηση της κυβερνητικής τρόικας που απειλήθηκε προς στιγμή από την προδομένη απεργιακή κινητοποίηση στην παιδεία.
Όπως αποκαλύπτει η τελευταία εξαμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ενώ με τα μέτρα ανακεφαλαιοποίησης και απομόχλευσης (μείωσης των δανείων) των τραπεζών έχει βελτιωθεί η κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα, οι ευρωτράπεζες τώρα κινδυνεύουν περισσότερο λόγω του ότι η ύφεση τις οδηγεί σε ζημιές τις οποίες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν σε εθνικό επίπεδο οι κυβερνήσεις τους!
Η ανησυχία της ΕΚΤ προέρχεται από το γεγονός ότι η περιβόητη προσδοκία ανάκαμψης της οικονομίας στα τέλη του 2013 (είχε προηγηθεί δυο φορές “διόρθωση” της αποτυχημένης πρόβλεψης για το Β' εξάμηνο του 2012 και το Α' εξάμηνο του 2013) τώρα μετακινείται για το 2014... και βλέπουμε. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρωζώνη θα συνεχίσει να βυθίζεται στο τέλμα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης δημιουργώντας προϋποθέσεις μια χωρίς προηγούμενο κοινωνικής πόλωσης και αποσταθεροποίησης κυβερνήσεων και Ε.Ε.
Η ανεργία και η υποαπασχόληση στην Ευρώπη έχει ήδη ξεπεράσει τα 55 εκατ. με βασικό θύμα τους νέους και τις γυναίκες.
Έτσι από την μία η ΕΚΤ ετοιμάζεται εν όψει της Συνόδου Κορυφής του Ιουνίου να κατεβάσει τα επιτόκια του ευρώ στο πρωτοφανές επίπεδο του 0,25% ή ακόμα και 0,0% (!) προσφέροντας στις τράπεζες (που έχουν να δώσουν εγγυήσεις για να δανεισθούν από την ΕΚΤ) δωρεάν κεφάλαια είτε για να επαναγοράσουν τα δάνειά τους, είτε για να αγοράσουν κρατικά ομόλογα με υψηλότερες αποδώσεις και να ενισχύσουν την κερδοφορία τους εις βάρος των κρατικών προϋπολογισμών... Από την άλλη η Κομισιόν έδωσε περισσότερο χρόνο προσαρμογής στις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης για να μειώσουν τα ελλείμματά τους (ακόμα και στην Ολλανδία που δεν το ζήτησε) σε μία προσπάθεια να “εμπεδωθεί” η αντίληψη οτι χαλαρώνει τον ζουρλομανδία. Την ίδια στιγμή όμως συνοδεύουν αυτή την “χαλάρωση” με απαιτήσεις για ακόμα μεγαλύτερη μείωση του κόστους εργασίας και των συντάξεων...
Με άλλα λόγια στην Ευρώπη στήνεται μια ανεστραμμένη εικόνα, όπου ο φαύλος κύκλος της κρίσης χρέους και της ύφεσης, μασκαρεύεται με προσδοκίες για αλλαγή οικονομικής πολιτικής εν όψη της Συνόδου Κορυφής, υπό την σκιά μιας χωρίς προηγούμενο ανεργίας και πολιτικής αποσταθεροποίησης.
Νέα Προοπτική τεύχος#550# Σάββατο 1 Ιουνίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου