από τα στημένα ραντεβού στο κέντρο αγώνα

Του Δημήτρη Αργυρού

Το παιχνίδι των συνεχιζόμενων συσκέψεων των τριών τροικανών εκπροσώπων της  νεοφασίζουσας κυβέρνησης φωνάζει από μακριά πλέον πως είναι σικέ και όλα γίνονται για λόγους επικοινωνιακούς.  Για να ξαναζεστάνουν την «ερωτική τους σχέση», με  μπρουτάλ επιβήτορα το Σαμαρά και να καταπιούμε το κλείσιμο της ΕΡΤ, αυτό το μαύρο που παραμένει μαύρο για να οδηγηθούμε στο γκρίζο, μιας δημόσιας (χα, χα) ραδιοτηλεόρασης με τρίμηνες και δίμηνες συμβάσεις.

Όσο για το μαύρο αυτό θα επεκταθεί ακόμη πιο πολύ και αλλού. Στα σχολεία, στα κδαπ, στα κεδδύ, στα νοσοκομεία… Από μια κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη να τα παίξει όλα για όλα, υπηρετώντας τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα που σε βαθιά κρίση  θα πιουν το αίμα μας με καλαμάκι για να επιβιώσουν.

Είτε από φόβο ή πολιτική αδυναμία το εργατικό και λαϊκό κίνημα καθώς και η αριστερά δεν έχει εκμεταλλευτεί, όπως θα όφειλε και θα μπορούσε, το κέντρο αγώνα της ΕΡΤ σε μια κατεύθυνση πανεργατικής- παλλαϊκής εξέγερσης και αντεπίθεσης. Χρησιμοποιώντας την δύναμη του μέσου, την δύναμη της επικοινωνίας, ενοποιώντας σε αυτή την κατεύθυνση όλα τα καταπιεζόμενα στρώματα..

Με αποτέλεσμα, μέρα με την μέρα, ο κόσμος να κουράζεται και να κερδίζει έδαφος η ηττοπάθεια και ο φόβος.  Η τάση της υποταγής  επί της τάσης της χειραφέτησης να ξαναπαίρνει κεφάλι  και τα καθεστωτικά σύνδρομα να ξαναγίνονται κυρίαρχα.  Έτσι αυτή η κατάσταση θα φέρει και την καταστολή ή την ηρωική έξοδο ή την ρεαλιστική υποταγή στις τρίμηνες ή δίμηνες συμβάσεις και στην αποδοχή των 2000 απολύσεων.

Νομίζω πως η λύση βρίσκεται στην άμεση προετοιμασία μιας πολιτικής γενικής απεργίας με αίτημα να φύγει η φασίζουσα κυβέρνηση της τρόικας, των μνημονίων και του ΔΝΤ. Όχι για να οδηγηθούμε σε εκλογές που θα βάλουν το δίλημμα ΝΔ-ΧΑ ή δημοκρατικές δυνάμεις, μα να δυναμώσει ο αγωνιζόμενος  οργανωμένος λαός που θα επιβάλει εκβιαστικά μια πολιτική που θα καλύπτει πρώτιστα τα δικά του συμφέροντα και τις δικές του ανάγκες.

Ανάγκες  σε μια αξιοπρεπή ζωή, εργασία και όχι δουλεία, σε ένα εισόδημα που θα καλύπτει τις βασικές ανάγκες και δεν θα είναι εισόδημα φτώχειας, ανάγκες στην εκπαίδευση, στην παιδεία, στην υγεία, στην επικοινωνία.

Θα είναι κρίμα να χάσουμε την ευκαιρία της ΕΡΤ ως κέντρο αγώνα, τέτοιες ευκαιρίες δεν δίνονται εύκολα. Πόσο μάλλον που οι μέρες που θα ζήσουμε μετα το Σεπτέμβρη θα είναι δραματικές, ακόμη πιο δραματικές από ό,τι ζήσαμε!!!